Morgunblaðið - 15.08.1998, Qupperneq 54

54 LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
VÉDÍS og tískan II.
Morgunblaðið/Jim Smart
NEMENDUR ásamt kennurum, efri röð frá vinstri: Friðrik Tryggvason, Ingibjörg Böðvarsdóttir, Védís
Sigurjónsdóttir, Jón Hjörtur Hjartarson, Inga Heiða og Haraldur Hannes. í fremri röð eru Sissa og Karlotta
Dúfa Markan. Á myndina vantar Ragnar Leósson.
Ljósmyndasýning í Kringlunni
Með
mynda-
vélina
' til
Tulsa
„VIÐ VERÐUM að flýta okkur
með viðtalið því ég er að flytja,“
segir Védís Sigurjónsdóttir við
blaðamann þegar hann hringir í
hana um hádegið á fimmtudegi.
Hvert er verið að flytja? „Ég fer
núna klukkan fjögur til Tulsa í
Oklahoma."
Védís er 25 ára og sat nýverið
námskeið hjá Sissu ljósmyndara.
-•vVðspurð hvort hún ætli að taka
myndavélina með sér svarar hún:
„Já, engin spuming." Hún ætlar í
tölvunám í Bandaríkjunum og
stefnir síðan á framhaldsnám í ljós-
myndun. En hvenær kviknaði
áhuginn?
,JUveg frá því ég fékk myndavél
í fermingargjöf hef ég haft mjög
gaman af því að taka myndir. Svo
fer maður 'að gera meiri og meiri
kröfur og vill fá betri myndir úr
sinni eigin vél. Pegar ég sá auglýs-
ingu í Mogganum ákvað ég að
. skella mér á námskeið hjá Sissu.“
Var það lærdómsríkt?
„Já, ég hafði mjög gott af þessu.
Það var farið í allt sem tengist ljós-
myndun, s.s. framköllun, stækkun
og stúdíóvinnu. Við lærðum að
vinna úr efninu og fá sem bestar
myndir af hverju sem er. Við fór-
um m.a. í tískumyndir, portrett, al-
''‘gr.enna stúdíóvinnu og eins unnum
við úti með hluti og fólk.“
VÉDIS og tískan I.
Védís segir að þetta sé mjög
góður grunnur fyrir ljósmynda-
skóla „því þarna fær maður nasa-
þefinn af þessu“. I kjölfarið á
námskeiðinu stendur svo til að
opna sýningu á myndum nemend-
anna í Kringlunni 20. ágúst. „Við
vorum sjö á námskeiðinu, mest
ungir krakkar um tvítugt, og það
var haldið tvö kvöld í viku,“ segir
hún.
„Svo hlýddum við líka á ýmsa
fyrirlesara. Hópurinn var
skemmtilega blandaður. Ein var úr
myndlist, annar stefndi á frétta-
ljósmyndun og það var gaman að
sjá hvað myndirnar voni ólíkar
þótt við værum öll að læra það
sama. Enda var ekki reynt að
steypa okkur í sama mót heldur
leitast við að draga fram það besta
í hverjum og einum."
Verður framhald á þessu í
Tulsa?
„Nú er bara að byrja,“ svarar
Védís með ákefð. „Ef maður hefur
bein í nefinu getur maður byrjað
að taka myndir og selt þær. Ljós-
myndun er ekkert sem maður hef-
ur í blóðinu. Hún er aðallega þjálf-
un. Það er mikið af íslendingum
úti,“ segir hún svo hugsi. „Getur
ekki verið að það þurfi að taka fjöl-
skyldu- og barnamyndir fyrir jól-
in?“
INGIBJÖRG og fjörusandurinn.
FRIÐRIK og portrettið.
Eins og
að bursta
tennurnar
„ÞEMAÐ x sýningunni er vatn,“
segir Sissa um myndir nemenda
sinna. „Þetta eru sjö nemendur og
þeir eru fiestir með 5 til 6 mynd-
ir.“ Hún segist ljúka hverju nám-
skeiði sem hún heldur með ljós-
myndasýningu og því að nemend-
ur hennar fá myndamöppu.
„Þetta námskeið stóð í 3 mán-
uði og Haraldur Hannes sá um
það með mér. Við kenndum alla
flóruna, tækni, framköllun,
stækkun, tölvuvinnslu, umbrot og
stúdióvinnu. Einnig fengu þau að
vera okkur til aðstoðar og fylgj-
ast með daglegri vinnu og jafnvel
að sitja á viðskiptafundum."
Það sem tekur við er sex mán-
aða námskeið í haust. „Eftir að
nemendur hafa lokið námskeiði
hjá okkur hafa þeir vald á ljós-
myndun, þá er bara þroskinn eft-
ir. Það á að vera þeim jafn eðli-
legt að framkalla filmur og bursta
tennurnar."