Morgunblaðið - 19.08.1998, Side 34

34 MIÐVIKUDAGUR 19. ÁGÚST 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir, amma og langamma,
ÞÓRUNN J. HAFSTEIN,
Red Deer, Alberta,
Kanada,
lést sunnudaginn 16. ágúst.
Sveinn Þórðarson,
Marinó H. Sveinsson, Svanhildur Alexandersdóttir,
Þórður Sveinsson, Mona B. Thordarson,
Ellen Nína Sveinsdóttir,
Margrét B. Hafstein,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN HINRIKSDÓTTIR,
Lönguhlíð 3,
Reykjavik,
lést sunnudaginn 19. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda
Björn Lindal Gíslason,
Sigurður Lárus Gíslason,
Elmer Hreiðar Elmers,
Ólafur Lindal Gíslason.
Elsku litli sonur minn, bróðir og barnabarn,
STEFÁN DARRI FJELDSTED,
er látinn.
Ingibjörg Alma Fj. Júlíusdóttir,
Júlíus Örn Fjeldsted,
Júlíus Ólafsson,
Sæmunda Fjeldsted Númadóttir.
t
Elskuleg fósturmóðir, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
HELGA JÓHANNA JÓHANNSDÓTTIR,
sem lést þriðjudaginn 11. ágúst sl., verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
21. ágúst kl. 13.30.
Reynir Ingi Helgason, Sigurlaug E. Rögnvaldsdóttir,
Jón Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
SYLVÍA SIGFÚSDÓTTIR
frá Helluvaði,
til heimilis á Austurbrún 6,
Reykjavík,
verður jarðsett frá Fossvogskapellu fimmtu-
daginn 20. ágúst kl. 13.30.
Börn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞÓRUNNAR A. SIGJÓNSDÓTTUR,
Eyjahrauni 11,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öli.
Edda Svavarsdóttir, Garðar Gíslason,
Dóra Svavarsdóttir, Halidór Pálsson,
Friðrikka Svavarsdóttir, Hrafn Oddsson,
Áslaug Svavarsdóttir, Ingvar Vigfússon,
Svava Svavarsdóttir, Egill Ásgrímsson,
Sif Svavarsdóttir, Sævar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
VORDÍSINGA
GESTSDÓTTIR
+ Vordís Inga
Gestsdóttir
fæddist að Lækjar-
bakka, Árskógs-
strönd í Eyjafirði,
28.5. 1938. Hún ólst
þar upp til 1945, en
síðan í Sandgerði.
Hún fluttist til
Reykjavikur 1963
og bjó þar til ársins
1983 er hún flutti til
Keflavíkur og hefur
hún átt þar heima
síðan. Hún lést á
Landspítalanum 10.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar voru: Gestur
Sölvason f. 17.9. 1897, d. 21.10.
1954. sjómaður frá Litla-Ár-
skógssandi, Kristjana Steinunn
Ingimundardóttir f. 4.8. 1903, d.
8.2. 1990, húsmóðir og verka-
kona, fædd í Hlíð Garði. Vordís
Inga var fimmta í röð sjö systk-
ina sinna. Hin eru í aldursröð:
Magnús Ragnar, f. 11.6.1927, d.
22.9. 1962. Oddgeir, f. 24.9.
1930, d. 12.12. 1995. Gestur
Bergvin, f. 12.4 1933, d. 29.3.
1959. Líney Hulda, f. 3.11. 1935,
Ég hef augu mín til fjallanna: Hvaðan kemur
mér hjálp? Hjálp mín kemur frá Drottni,
skapara himins og jarðar.
(Davíðssálmur 121.)
Það var skammt stórra högga á
milli í þetta sinn. Aðeins þrjár vik-
ur frá því að við kvöddum Huldu
systur og nú er það Inga. Hún
hafði einmitt orð á því þá að það
væri skrítið að vera allt í einu orðin
elst af systkinahópnum.
Vordís Inga ólst upp á Árskógs-
strönd til sjö ára aldurs, en flutti
þá til Sandgerðis ásamt móður
okkar og systkinum, en foreldrar
okkar slitu þá samvistum. Inga
lauk barna- og unglingaskólanámi í
Sandgerði. Frá unglingsaldri starf-
aði hún í físki. Árið 1963 flutti hún
til Reykjavíkur og bjó þar til 1983
er hún fluttist til Keflavíkur. Inga
vann lengst af hjá Afurðasölu SIS,
eða frá ársbyrjun 1963 til ársins
1977. Eftir að hún flutti til Kefla-
víkur starfaði hún m.a. í fiskvinnslu
bæði í Sandgerði og Keflavík,
einnig vann hún við ræstingar á
Keflavíkurflugvelli. Inga var mjög
skapgóð manneskja, létt og kát og
átti mjög auðvelt með að sjá skop-
legu hliðarnar á lífinu og gerði
óspart grín að sjálfri sér og að vit-
leysunni í okkur hinum.
í mars sl. brenndist Inga illa á
hendi er hún vann við afleysingar í
þvottahúsi í Keflavík. Þurfti hún að
liggja nokkrar vikur á Landspítal-
anum af þeim sökum þar sem hún
var það illa brennd að skipta þurfti
um húð í tvígang á hendi hennar af
þeim sökum. Daginn sem Hulda
d. 19.7. 1998. Oddný
Sigríður, f. 14.9.
1940, búsett í
Garðabæ. Alfa
Jenný, f. 6.9. 1944.
búsett í Sandgerði.
Hinn 20. oktober
1963 giftist Vordís
Inga Karli Sigþórs-
syni, f. 8.6. 1932, d.
12.7. 1981. Dætur:
Erla f. 24.11. 1955.
búsett í Reykjavík
hennar maður Kol-
beinn Steinbergs-
son og eiga þau
þrjú börn. Hafdís, f.
7.11. 1957, búsett í Reykjavík,
hennar maður var Geir Sigurðs-
son og eiga þau þijú börn. Haf-
dís og Geir slitu samvistun.
Barnabarnabörn Vordísar Ingu
eru fjögur. Sambýlismaður Vor-
dísar Ingu frá 1984 var Magnús
Þorsteinsson, f. 6.12. 1933, d.
17.7. 1997. Sambýlismaður Vor-
dísar Ingu frá mars 1998 er
Ottó Carlsen, f. 5.7.1933.
Utför Vordísar Ingu fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 13.30.
systir var kistulögð þurfti síðan að
fjarlægja einn fíngur. Ég skoðaði
höndina á henni þann dag og lét
þau orð falla að það væri agalegt
að sjá á henni höndina. O, svaraði
hún, þetta hefði getað farið ven-,
ég held þó hendinni þó að einn
fingur fari.
Það eru svo margar minningar
sem koma upp í huga minn. Inga
var mjög fíngerð kona og alla tíð
fannst mér hún vera ákaflega brot-
hætt og auðsærð. Hún var ekki
allra en var vinur vina sinna. Það
er mikið tómarúm sem hefur skap-
ast hjá okkur ættingjunum eftir lát
þeirra systra og skrítið að geta
ekki hringt í þær.
Ég þakka þér, kæra systir, fyrir
allar þær stundir sem við áttum
saman. Megi góður guð blessa þig.
Aðstandendum öllum bið ég guðs
blessunar, megi góður guð hugga
ykkur og styrkja um ókommin ár.
Oddný S. Gestsdóttir.
Hún amma er dáin, þetta eru orð
sem við héldum að við myndum
ekki heyra á næstunni, þú varst
svo glöð og ánægð síðast þegar við
hittum þig, og er gott að fá að
minnast þín þannig.
Elsku amma, það koma upp
margar minningar og flestar eru
þær skemmtilegar. Þú varst okkur
sem strætó og skutlaðir okkur
alltaf hvenær sem var og gerðir þú
það alltaf af mestu gleði. Þú varst
alltaf að grínast við okkur og var
það alltaf jafn fyndið, eða allavega
hló maður alltaf að þér.
HLÍN
SIG URÐARDÓTTIR
+ Hlín Sigurðardóttir fæddist
í Ólafsvík 11. september
1959. Hún lést í Landspítalan-
um 19. ágúst 1997 og fór útför
hennar fram frá Ytri-Njarðvík-
urkirkju 29. ágúst 1997.
Elsku Hlín. Með þessum orð-
um langar okkur vini þína að
þakka þér samverustundir okkar,
það er erfitt og ótímabært að
þeim skuli vera lokið svo
snemma. Þessa dagana eru kross-
gáturnar í blöðunum óútfylltar á
heimili okkar, það kemur enginn
á morgnana stormandi inn úr
dyrunum og spyr hvar krossgát-
an sé. Alla tíð varst þú full af lífs-
gleði og áttir þér þína drauma
sem þú stefndir að og hélst
ótrauð áfram á hverju sem gekk.
Það er aðdáunarvert hversu dug-
leg þú varst að byggja upp heim-
ili þitt eftir að þú varst orðin ein
með hann Ástþór þinn.
Ótal margt fer um huga okkar á
þessari stundu, við eigum margar
góðar minningar um þig frá því við
kynntumst en þú áttir oft erfið
tímabil á þinni lífsleið. Alltaf var
gaman þegar við vorum að undir-
búa okkur í ferðalög, allt sem
þurfti að hafa meðferðis varð að
vera í alveg sérstakri röð, ef svo
var ekki varðst þú að laga allt þar
til þú varst ánægð, fyrr var ekki
lagt af stað. Mikið fjör var þegar
við tókum rúnt frá Keflavík til
Reykjavíkur, þá var mikið spjallað
og sungið á leiðinni. Allt í einu á
besta aldri greinist þú með
Og þegar maður var einn heima
var maður í raun ekki einn heima,
vegna þess að þú hafðir alltaf svo
miklar áhyggjur af því hvori mað-
ur væri að svelta, en svo var ekki
vegna þín.
Svo má ekki gleyma síðasta vetri
þegar ég (Geirný) gekk í F.S., þá
gafst þú mér lykil að íbúðinni þinni
svo að ég gæti komið hvenær sem
var og fengið mér að borða, en yfir-
leitt kom alltaf einhver vinkona
mín með mér og fengum við alltaf
súperdós og brauð hjá þér.
Og svo mætti lengi telja minn-
ingar okkar um þig og þeim mun-
um við aldrei gleyma, því það er
eitt sem ekki er hægt að taka frá
okkur og era það minningar og
þökkum við fyrir þær.
Elsku amma, Guð geymi þig og
varðveiti.
Geirný og Helena.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Takk fyrir allt og allt.
Erla og Hafdís.
Elsku amma, það er sárt að
þurfa að skrifa kveðjuorð til þín
núna þegar maður á alls ekki von á
því en maður veit aldrei hvað fram-
tíðin ber í skauti sér.
Ég og Hafsteinn viljum fá að
þakka þér fyrir hjálpina í gegnum
veikindin hjá honum, og vonum að
þú haldir því áfram þó að það sé
annars staðar frá, í hveiri einustu
viku fórst þú með okkur til Reykja-
víkur í blóðprufu og svo var það
okkar siður sem fylgdi í þessum
ferðum en það var að koma við á
Kentucky áður en við héldum heim
á leið. Þú komst heim til okkar á
hverjum degi, en áður en þú komst
hringdirðu alltaf og athugaðir
hvort það væri eitthvað sem Haf-
stein vantaði og oftast var það nú
kúlusúkk og kókómjólk. Þú og Haf-
steinn náðuð óskaplega vel saman
því oftar en ekki voruð þið uppi í
herbergi að leika í bílaleik.
Það var gaman að sjá hversu
mikla hamingju hann Öttó hafði
fært þér og það sáu allir, vegna
þess að við sáum þig aldrei nema
brosandi og glaða eftir ykkar
kynni.
Elsku amma, Guð varðveiti og
blessi þig.
Bless, bless, þín
Vordís og Hafsteinn.
krabbamein. Reiðarslag var að fá
þær fréttir og hófst mikil barátta
við þann erfiða sjúkdóm. Jákvætt
hugarfar þitt og bjartsýni ein-
kenndu þig þó alltaf, sama á
hverju gekk í veikindum þínum,
mikil gleði ríkti á meðal okkar
þegar talið var að meinið væri far-
ið. En ári seinna tók meinið sig
upp aftur og í hönd fóru erfiðir
tímar, ekki leið sá dagur að við
hefðum samband símleiðis eða
værum saman, en skaparinn var
búinn að ákveða henni annað verk
sem við kannski ekki skiljum og
eigum erfitt með að sætta okkur
við.
En eitt getum við sætt okkur
við, nú eru hennar erfiðu tímar að
baki hér og trúum við því að henni
líði betur nú.
Við vottum móður hennar, syni
og systkinum samúð okkar.
Einnig viljum við þakka starfs-
fólki deildar lle á Landspítalanum
ómetanlegt starf.
Valgerður G. Eyjólfsdóttir,
Halldóra Gunnarsdóttir.