Morgunblaðið - 24.09.1998, Síða 32

32 FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Meistarabassi
meistara-
bassanna
RAY Brown bassaleikari.
Guðríður St. Auður
Sigurðardóttir Hafsteinsdóttir
pianóleikari fíðluleikari
Tónleikar í
Egilsstaða-
kirkju
AUÐUR Hafsteinsdóttir fiðluleik-
ari og Guðríður St. Sigurðardóttir
píanóleikari halda tónleika í Egils-
staðakirkju laugardaginn 26. sept-
ember kl. 16.
Á efnisskrá eru m.a. lög eftir
Kreisler, Fauré, Ravel, Granados
og De Falla. Auk þess leika þær
þrjár rómönsur eftir Clöru
Schumann og sónötu eftir Grieg.
Auður og Guðríður luku báðar
einleikaraprófi frá Tónlistarskólan-
um í Reykjavík og hafa stundað
framhaldsnám erlendis auk þess að
hafa sótt námskeið víða.
Auður Hafsteinsdóttir var fulltrúi
íslands í keppni ungra norrænna
einleikara í Finnlandi árið 1991 og
var valin borgarlistamaður Reykja-
víkurborgar til þriggja ára haustið
1991. Hún er einn af stofnendum
Trio Nordiea og leikur einnig með
Caput-kammerhópnum.
Guðríður hefur komið fram á tón-
leikum bæði hér heima og erlendis.
Hún hefur m.a. verið einleikari með
Sinfóníuhljómsveit Islands. Hún er
píanókennari við Tónskóla Sigur-
sveins og Tónlistarskólann í
Reykjavík.
Tónleikarnir eru á vegum Tón-
listarfélags Fljótsdalshéraðs og eru
styrktir af menntamálaráðuneytinu
og Félagi íslenskra tónlistarmanna.
----------------
Sýningum lýkur
Norræna húsið
Sýningu á verkum sænska list-
málarans Rojs Fribergs lýkur nú á
sunnudag.
Sýningin er opin frá kl. 14-18.
Listasafn Kópavogs, Gerðarsafn
Sýningum Sigrúnar Eldjárns,
Bridget Woods og Margrétar
Sveinsdóttur Iýkur nú á sunnudag.
Gerðarsafn er opið alla daga frá
kl. 12-18.
TONLIST
Iljass
RAY BROWN:
SUMMERTIME
Tríó Ray Browns ásamt Ulf Wakeni-
us gítarleikara. Geoff Keezer, píanó,
Ray Brown, bassi/og Gregory
Hutchinson, trommur. West Coast
Blues, Summertime, Topsy, Yours Is
My Hcart Alone, It’s Only a Paper
Moon, My One and Only, Reunion
Blues, Watch What Happens, The
More I See You, Honeysuckle Rose,
Cake’s Blues. New York 1997.
Útgefíð af Telarc 1998/ 12 tónar.
Verð kr. 2.100 (1.500 meðan á
djasshátíð stendur).
RAY Brown er bassaleikari
bassaleikaranna og fáir ef nokkrir
hafa staðið honum á sporði í að
sameina meistaralega tækni og
hinn djúpa sanna djassbassatón.
Margir nútímabassaleikarar, með
snillinga á borð við Niels-Henning í
broddi fylkingar, hafa eflt tæknina
á kostnað tónsins, og stillt strengi í
samræmi við það. Ray leikur ekki
laglínu jafn leikandi létt og Niels,
en hann hefur meiri dýpt í tóninum
- og enginn sveiflar jafn ruddalega
vel og hann. Á nýjasta diski sínum
þarsem gítarleikari Niels-Henn-
ings, hinn sænski Ulf Wakenius, er
gestaleikari tríósins, leikur Ray
eina laglínu sjálfur og gerir það
með glæsibrag: It’s Only a Paper
Moon, leikur meira að segja inn-
gangskaflann. Annars er það Ulf
sem leikur flestar laglínurnar, en
Ray bregður stundum boganum á
strengi eða leikur samstiga gítarn-
um og svo tekur hann stórkostlegar
einleikshrinur þegar við á. Hann er
heldur ekki með bassasóló í hverju
lagi þó hljómsveitarstjóri sé. Aftur
á móti eru allar útsetningar eftir
hann og bera þess merki að þar er
bassaleikari af klassíska skólanum
að verki.
Ulf Wakenius er einn fremsti gít-
arleikari Evrópu og Ray segir:
„Hann kann að leika á gítarinn,
maður!“ Ulf hefur einu sinni heim-
sótt ísland með tríói Niels-Henn-
ings og vakti einlæga aðdáun ís-
lenskra. Hann er mjög fjölhæfur
gítaristi og býr yfír afburðatækni.
Hann á auðvelt með að aðlaga sig
aðstæðum enda ferill hans skraut-
legur. Byrjaði í rokki og blús, fór
síðan að leika flameneotónlist og
klassík en loks tók djassinn völdin.
Á þessari skífu er hann hallari und-
ir Wes Montgomery en oftast áður
og upphafslag skífunnar er blús-
valsinn frægi eftir Wes: West Coast
Blues. Summertime er blúsað í út-
setningu Rays, enda eitt þeirra
laga sem menn verða að gefa nýjan
lit, svo oft er það spilað. Ulf fer þar
á kostum og er bláa tilfinningin
sterk í æðum hans.
Píanistinn Geoff Keezer tók sæti
Benny Greens í tríói Rays. Hann
var einnig arftaki Greens í píanó-
stólnum hjá Art Blakey og lék með
Blakey uns trommujöfurinn lést ár-
ið 1990. Hann er skemmtilegur pí-
anisti og þó Peterson-taktarnir
skjóti upp kollinum er hann ekki
Petersonisti í sama skilningi og
Benny Green, og að sjálfsögðu hafa
þeir báðir boppið fullkomlega á
valdi sínu einsog allir er gengið
hafa í skóla Art Blakeys. Geoff er
oft skemmtilega Monk-skotinn í
spili sínu og vitnar óhikað í Monk.
Það er kannski ekki skrítið að pí-
anistar Ray Browns dragi meiri
dám af Peterson en ella er þeir
leika með honum, því hann var
bassaleikari meistarans í fimmtán
ár og hljóðritaði með honum marg-
ar helstu perlur hinnar Peter-
sonísku djassbókar.
Trommarinn Gregory Hutchin-
son er ekki í vandræðum með
sveifluna, enda haft góðan kennara,
sjálfan Ray Brown, sem er alltum-
lykjandi á þessari skífu án þess að
skyggja nokkurn tímann á félaga
sína.
RAY BROWN: SOME OF MY
BEST FRIENDS ARE SINGERS
Tríó Ray Browns ásamt gestum.
Brown, bassi, Geoff Keezer, pianó,
Gregory Iiutchinson, trommur,
Ralph Moore, tenórsaxófónn, Antonio
Hart, altósaxófónn, Russell Malone,
gítar, Dee Dee Bridgwater, Etta
Jones, Nancy King, Diana Krall,
Kevin Mahogany og Marlena Shaw
söngur. Burbank 1997 og New York
1998. Útgefíð af Telarc 1998 /
12 tónar. verð kr 2.100.
ÞETTA er þriðji diskur Rays í
röðinni Nokkrir bestu vinir mínir
eru ... Fyrst voru það píanistarnir,
þá komu tenórsaxistarnir og nú
söngvararnir. Að vísu var söngv-
araskífan ekki hugmynd Rays held-
ur útgefendanna, sem vita að
söngvarar seljast alltaf vel. Ray
hefur að vísu unnið mikið með
söngvurum, var meira að segja gift-
ur Ellu Fitzgerald um tíma, svo
hann var ekki í vandræðum með að
fá fimm kvinnnr og einn karl til liðs
við sig. Karlinn, Kevin Mahogany,
er einna sístur þeirra sexmenning-
anna þótt hann krúni í klassískum
Billy Eckstine stíl. Túlkun hans á
Skylark er snotur en kraftinn
skortir í The Party’s Over, spuninn
kraftlítill, en tríóið sveiflar vel að
vanda.
Yngst söngkvennanna er Diana
Ki-all og féll ég kylliflatur íyrir
túlkun hennar á klassík Jimmy
Van Heausens og Johnny
Merchers: I Thought About
You. Hendingamótun hennar
er ekki flókin, en svo músík-
ölsk að hún hreyfir við manni.
Hún kemst einnig vel frá
„skattinu" í Little Boy. Mar-
lena Shaw er kröftug söngkona
og spinnur einsog blásari í lagi
Cole Porters, As Long Last
Love, og ballöðuna
Imagination syngur hún af
mikilli innlifun. Eilítið nefmælt
röddin, bragð sem Diana Was-
hington og Richard Boone
beittu oft, er gædd sjaldgæfum
sjarma.
Etta Jones hefur lengi verið
í sviðsljósinu og sveiflar Poor
Butterly og There Is No Gr-
eater Love af miklu öryggi þó
stundum hangi hún í tóninum
einsog Tony Bennett og
Haukur Morthens og einsog
hjá Parker og Hodges verður
allt blúsættar er hún snertir.
Nancy King er vel þekkt með-
al djasssöngvara þótt hún hafi
ekki notið mikillar almenn-
ingsfrægðar. Hún fer þokka-
lega með meistaraverk van
Heausens, But Beautiful, og
„skattar" kröftuglega blús
sem Ray skrifaði: The Perfect
Blues
Þá er aðeins eftir að geta
einnar söngkonu og þeirrar
sem mér þykir mest til koma,
Dee Dee Bridgewater. Ég
heyrði hana fyrst er hún var
24ra ára gömul og söng með
Thad Jones/Mel Lewis stórsveit-
inni. Síðan eru liðin 24 ár og
DeeDee hefur batnað og þroskast
einsog höfugt vín. Hún hefur sung-
ið mikið með Ray Brown undanfar-
in ár, bæði með tríói hans og tríóinu
og stórsveitum undir stjórn bassa-
leikarans John Claytons sem hér
stjórnaði djasstónleikum Sinfóní-
unnar fyrir nokkrum árum. Dee
Dee syngur ballöðu Youmans:
More Than You Know af sterkri til-
finningu og fer vel með Sarah
Vaughan-áhrifin. Cherokee söngur
Ray Nobels er hér fluttur með inn-
gangskaflanum og það er ekki
fyrren Ralph Moore gefur tóninn
að Cherokee breytist úr ljúfri ball-
öðu í hraðan söngdans í þeim stíl er
djassleikarar hafa gjarnan spilað
Cherokee.
Gestahljóðfæraleikararnir gera
sosum engar rósir en Geoff Keezer
á hvern sólóinn öðrum betri og að
sjálfsögðu er bassaleikur Ray
Browns sá póll er allir sveifluvindar
skífunnar snúast um.
Vernharður Linnet
Útgáfubækur Fjölva fjórtán í ár
Tinni, Lífsbók og
Dýr agar ð sb ö r n
FJÖLVAÚTGÁFAN hefur þau tíð-
indi að færa aðdáendum Tinna, að í
haust mun hefjast útgáfa á þeim
Tinnabókum sem hafa verið upp-
seldar og með öllu ófáanlegar í
mörg ár. Fyrst verða fyrir valinu
þær tvær bækur sem mest hefur
verið spurt um - Vindlar Faraós og
Svaðilför í Surtsey. Einnig er í at-
hugun, hvort hægt verði að hefja
endurprentun á næsta ári á Lukku-
Láka og Ástríki.
Meginviðfangsefni Fjölva í ár
verður Lífsbók Steingríms málara,
þar sem Steingrímur St. Th.
Sigurðsson rekur „brokkgengan
lífsferil" sinn sem kennari, rithöf-
undur, blaðamaður og listmálari.
„Óhætt er að segja að í þessu yfir-
gripsmikla verki er höfundurinn
mjög hreinskilinn um flókin per-
sónuvandamál sín, drykkjuskap,
slagsmál, bíladellu, kvennamál, svo
að sjaldan hefur jafnmiskunnarlaus
sjálfstjáning birst á prenti," segir í
kynningu. Meginhluti bókarinnar
mun þó fjalla um listferil hans.
Æviminningar Steingríms verða í
stóru broti upp á um 500 blaðsíður.
Stutt andhvfld
Á undanfömum árum hefur
Fjölvi, „þanið sig út með of miklum
fjölda útgáfubóka, árlega milli 20 og
40“, segir í kynningu og jafnframt
bent á að nú verði tekin stutt and-
hvíld til að safna kröftum á ný. Það
hlé er notað til að líta yfir farinn
veg. Auk þess sem áður var sagt um
Tinnabækumar, koma nú í endurút-
gáfu Dýragarðsbömin (Bahnhof
Zoo), bók um eiturlyfjavandann í
Þýskalandi. Komung stúlka, Krist-
jana F., ofurseld fíkninni lýsir
skelfilegu lífi og örlögum ungra eit-
urlyfjaneytenda. Aðrar bækur í
sigtinu eru m.a. íslenskir fiskar,
Stóra fluguhnýtingabókin, Hunda-
bókin, Stóra byggingarlistasagan.
Verða samningar um útgáfu sumra
þessara verka undirritaðir á Bóka-
stefnunni í Frankfurt í haust.
Barnabækur fyrir yngstu lesend-
uma um fílinn Elmar eftir David
McKee, sem nú fara sigurfór um
heiminn, koma á íslensku. Það era
tvær bækur, upphafsbókin sem
heitir aðeins Élmar og Elmar í felu-
leik sem er felumyndabók. Þá koma
út tvær bamabækur sem hafa hlotið
verðlaun erlendis. Önnur fjallar um
tengsl móður og barns og nefnist
Ég elska þig, eftir Robert Munsch.
Hin er um vináttu lítils drengs og
hunds og nefnist Benjamín og Bixi
og er eftir Carmen Batet.
Fjölvi-Vasa gefur nú út þrjár
bækur danska grínistans Willi
Breinholst, sem áram saman hefur
verið ofarlega og jafnvel efstur á
metsölulistum í mörgum Evrópu-
löndum. Tvær þessara bóka era
óvenjulegar að því leyti að lítið bam
lýsir aðstæðum sínum og sjónannið-
um, annað í móðurkviði og heitir hún
Ég er á leiðinni, hitt er á íyrsta ári
og heitir hún Mamma er best í öllum
heimi. Sú þriðja heitir Hjálp, við er-
um ástfangin, 25 djarfar ástarsögur.
Fyrr á árinu kom út endurútgáfa
á Létta leiðin að hætta reykingum,
eftir Allan Carr, og hjá Fjölva-Vasa
lækninga- og sjálfshjálparbækumar
Mígreni eftir Eileen Herzberg og
Breytingaskeiðið, eftir Gunillu Myr-
berg. Þegar allt er talið saman verð-
ur útgáfufjöldi Fjölva-Vasa í ár 14
bækur.
Ung Nordisk Musik
Sex þátt-
takendur
frá Islandi
VIKUNA 27. september til 3.
október fer fram í Ósló tónlist-
arhátíðin Ung Nordisk Musik,
en hún var haldin í Reykjavík
á síðastliðnu ári.
Hátíð þessa sækja ung nor-
ræn tónskáld og flytjendur og
er þetta í 25. skiptið sem ís-
lendingar taka þátt, en UNM-
hátíðirnar eiga sér yfir 50 ára
sögu.
Að þessu sinni verða fulltrú-
ar Islands sex. Verkin sem
flutt verða era Viva la animal!
fyrir kammersveit, eftir Jón
Guðmundsson; Kvak fyrir ein-
leiks básúnu og tölvuhljóð, eft-
ir Kolbein Einarsson. Einleik-
ari í verkinu er Einar Jónsson
básúnuleikari. Einnig verður
flutt verkið Terra fyrir kamm-
ersveit eftir Steingrím
Rohloff; White Dwarf íyrir
kammersveit, eftir Þuríði
Jónsdóttur og Passacaglia fyr-
ir strengjakvintett, eftir Davíð
Franzson.