Morgunblaðið - 25.09.1998, Blaðsíða 46

4Í) FÖSTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
PÉTUR ODDBERGUR NIKULÁSSON,
Laugarásvegi 23,
Reykjavfk,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
23. september sl.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn 2. októ-
berkl. 15.00.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Ásta Pétursdóttir, Þorsteinn Bergsson,
Gróa Þóra Pétursdóttir, Heimir Sigurðsson,
Pjetur Nikulás Pjetursson, Elsa Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir mín,
INGUNN INGVARSDÓTTIR,
Holtsgötu 14,
Njarðvík,
lést þriðjudaginn 8. september.
Útför hennar fór fram frá Njarðvíkurkirkju
föstudaginn 18. september í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Reynir Ólafsson.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
KRISTÍN GUNNLAUGSDÓTTIR ODDSEN
frá Möðrudal á Fjöllum,
síðar Löngumýri 12, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Egilsstöðum aðfaranótt
miðvikudagsins 23. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ólafur Þ. Stefánsson,
Þórunn Guðlaug Ólafsdóttir, Einar Rafn Haraldsson,
Gunnlaugur Oddsen Ólafsson,
Oktavía Halldóra Ólafsdóttir,
Margrét Pála Ólafsdóttir, Lilja Svanbjörg Sigurðardóttir,
Stefán Sigurður Ólafsson, Hrafnhildur Ævarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær maðurinn minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
EIRÍKUR BJÖRNSSON,
Svínadal,
Skaftártungu,
verður jarðsunginn frá Grafarkirkju, á morgun,
laugardaginn 26. sept. kl. 14. Sætaferð verður
sama dag frá Hópferðamiðstöðinni kl. 10.
Ágústa Ágústsdóttir,
Sigurdís Erla Eiríksdóttir, Pétur Kristjónsson,
Björn Eiríksson, Kolbrún Þórarinsdóttir,
Ágúst Eiríksson, Erla Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna fráfalls og útfarar móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu, systur og mágkonu,
GUÐLAUGAR BJARNADÓTTUR,
Sólvöllum 19,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks og vistmanna á Skjaldarvík fyrir frábæra
umönnun og notaleg kynni.
Birna G. Friðriksdóttir,
Hjördís Jónsdóttir,
Hjörtur B. Jónsson,
Ingveldur Br. Jónsdóttir,
Pálína S. Jónsdóttir,
Steinn B. Jónsson,
Ásdís Jónsdóttir,
barnabörn, barrtabarnabörn, systkini, tengdafólk
og aðrir ástvinir.
Egill Jónsson,
Jóhann Tryggvason,
Jóhanna Gunnarsdóttir,
Þorleifur Ananíasson,
Hjálmar Björnsson,
Lokað
Skrifstofa Landssambands hestamannafélaga, íþróttamiöstöð-
inni Laugardal, verður lokuð föstudaginn 25. sept. frá kl. 13.00
vegna jarðarfarar GUNNARS BJARNASONAR.
Landssamband hestamannafélaga.
ELÍN SIGURBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
+ Elín Signrbjörg'
Jónsdóttir
fæddist á Eystri-
Loftsstöðum í Gaul-
veijabæjarhreppi í
Árnessýslu 4. sept-
ember 1906. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Reykjavikur 16.
september síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Jón
Erlendsson, f. 17.
mars 1862 í Hala í
Djúpárhreppi, d. 9.
janúar 1935, bóndi
á Eystri-Loftsstöð-
um, og Þorbjörg Þorvaldsdótt-
ir, f. 20. desember 1863 í Vallar-
hjáleigu í Gaulverjabæjarsókn,
d. 12. ágúst 1925. Þau eignuðust
12 börn en 11 lifðu. Þau eru:
Guðbjörg, f. 27.7. 1885, d. 7.9.
1885; Sigurbjörg Guðrún, f.
19.12. 1889, d. 3.12. 1893; Guð-
björg, f. 22.8. 1891, d. 10.1.
1982; Erlendur, f. 3.2. 1892, d.
5.2. 1892; Sigurður, f. 4.5. 1894,
d. 1.7. 1959; Ingibjörg, f. 22.9.
1895, d. 6.10. 1895; Erlendur, f.
14.2. 1897, d. 2.8. 1969; Jón, f.
23.12. 1899, d. 21.12. 1977;
Ragnheiður, f. 22.12. 1901, d.
12.8. 1971, Ingvar, f. 7.6. 1903,
d. 3.6. 1979, og Elín Sigurbjörg,
sem hér er minnst.
Eiginmaður Elínar Sigur-
bjargar var Gísli Þórarinn Hall-
dórsson, f. 19.12. 1898 í
Sauðholti, Kálfholtsprestakalli
í Rangárvallasýslu, d. 7.10.
1990. Þau gengu í hjónaband í
Reykjavík 1928. Foreldrar
Gísla voru Halldór
Halldórsson, f.
26.10. 1868 í
Sauðholti, bóndi
þar, d. 20.2. 1923,
og Þórdís Jósefs-
dóttir, f. 17. júní
1870 á Ásmundar-
stöðum í Holtum í
Rangárvallasýslu,
d. 6.10. 1934. Börn
Elínar og Gísla eru:
1) Þorbjörg, f. 14.2.
1930, maki Guð-
mundur Magnús-
son, f. 22.10. 1926.
Börn þeirra eru: I)
Gisli, f. 14.2. 1954, sambýlis-
kona Margrét Geirsdóttir, f.
15.2. 1954, börn þeirra eru:
Þorbjörg f. 1.1. 1979, Ása
Valdís, f. 24.8. 1980, Hjörleifur,
f. 3.11. 1984, og Margrét, f.
24.2. 1990. II) Magnús, f. 5.12.
1957, k. Þórunn Sveinsdóttir, f.
7.10. 1955, börn þeirra eru:
Hildigunnur, f. 18.3. 1985,
Sunna, f. 17.7. 1986, og Guð-
mundur, f. 12.10. 1989. III) Elín
Sigurbjörg, f. 30.6. 1959, sam-
býlismaður Freygarður Þor-
steinsson, f. 5.3. 1963. IV) Jón
Halldór, f. 21.1. 1962, kona Erla
Sigurdís Arnardóttir, f. 27.1.
1964, þeirra börn eru: Halla
Karen, f. 22.5. 1983, Elín Klara,
f. 24.7. 1992, og Hjálmar Gauti,
f. 27.1. 1994. 2) Halldór Gísla-
son, f. 15.2. 1932, k. Stefanía
Pétursdóttir, f. 24.1. 1927.
títför Elínar fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
í dag er til moldar borin amma
okkar; amma í Úthlíð eins og við
krakkamir kölluðum hana. Nafn-
giftin er komin frá Úthlíð 6, þar
sem afí og amma héldu heimili
lengst af. Eftir lát afa í október
1990 bjó amma enn um hríð í Út-
hlíðinni, en flutti fyrir rúmlega
fímm árum í Seljahlíð, þar sem hún
dvaldi við gott atlæti og umönnun
þar til hún fékk hvíldina löngu.
Hvíld, sem var ömmu kærkomin
eftir langa og starfssama ævi. Þó
ævin væri orðin löng og heilsunni
farið að hraka kom lát hennar okk-
ur í opna skjöldu, eins og ávallt við
missi náins ættingja. Söknuður og
væntumþykja eru þau orð sem
koma upp í hugann á þessum dög-
um, sem liðnir eru frá láti hennar.
Amma var yngst 11 systkina.
Hún ólst upp á Loftsstöðum í Gaul-
verjabæjarhreppi, Ái-nessýslu. Á
Loftsstöðum var þríbýli og því
margt um manninn og mikið líf á
bæjunum við Loftsstaðahól. Hin
seinni ár varð ömmu mjög tíðrætt
um bernsku sína og samferðamenn
úr sveitinni. Þegar hún lýsti fyrir
okkur atburðum og ýmsum aðstæð-
um, þá var eins og allt hefði gerst í
gær, svo skýrt lýsti hún öllum hlut-
um. Það var því mikil upplifun, þeg-
ar við fórum fyrir nokkrum árum í
sveitina hennar ömmu. Við systkin-
in nutum leiðsagnar hennar og
sagna úr sveitinni. Þama er Lofts-
staðahóll, þarna lékum við krakk-
arnir okkur, þarna var hengdur upp
fískur o.s.fí-v. Þessar minningar
ásamt mörgum fleiri koma fram í
hugann og ylja okkur nú þegar
amma í Úthlíð er horfin á braut.
Ef við lítum til þess tíma, þegar
amma bjó í Úthlíðinni, þá kemur
hún fyrir sem grönn, fíngerð jafnvel
veikbyggð kona. Hún var barn síns
tíma, hélt fallegt heimili og tók vel á
móti gestum og gangandi, en við
nánari kynni kom í ljós sterk kona,
sem hafði yfír sér mikla reisn og bjó
r 3lómabú3ir\ ^
öa^ðskom
. v/ Fossvogskirkjugarð j
Sími: 554 0500
yfir sálarró, sem barst yfir til þeirra
sem komu í heimsókn. Það er öllum
ljóst, að amma var góðum gáfum
gædd, sérstaklega var athyglin í
góðu lagi og minnið eftir því. Við að
tapa sjóninni efldust þessir hæfí-
leikar, þannig að það var óbrigðult
að leita upplýsinga hjá henni um allt
milli himins og jarðar.
Við héldum jól í Úthlíðinni fram
að unglingsárum og þar var amma
miðpunkturinn. Þegar þeim kafla
lauk, þá tók nokkurn tíma að venj-
ast nýjum háttum, þar sem amma
bar ekki lengur hitann og þungann
af jólahaldinu. Hún var þó áfram
miðpunktur fjölskyldunnar vegna
heimsókna stórfjölskyldunnar til
hennar. Það fór ekki á milli mála,
þegar amma var heimsótt, að hún
vildi ræða um hvernig okkur og
börnum okkar liði og vegnaði í lífs-
ins ólgusjó. Hvað barnabarnabörn
hennar hefðu fyrir stafni og hvernig
þeim gengi í skóla. I gegnum allar
spurningamar skein umhyggja og
hlýja í garð okkar og barna okkar.
Til gamans má geta þess, að ömmu
dreymdi ávallt fyrir nýjum einstak-
lingi í fjöjskyldunni og hvers kyns
það var. í öll þau tíu skiptin sem á
það hefur reynt hafði hún á réttu að
standa. Heimsóknir til ömmu í Út-
hlíð gáfu okkur ákveðna tilfinningu
fyrir rólegheitum og lífi án þeirrar
streitu, sem einkennir líf flestra í
dag.
Ekki verður oftar boðið uppá „Af-
ter Eight“ hjá ömmu í Úthlíð. Við
viljum fyrst og fremst þakka þá um-
hyggju og ástúð, sem amma veitti
okkur og börnum okkar. Ef úr okk-
ur rætist og við verðum góðar
manneskjur, þá er það ekki síst
hennar verk.
Gísli, Magnús, Elín Sigur-
björg og Jón Halldór.
Elín er nú látin í hárri elli. Mig
langar að rita hér nokkur orð í
þakklætis- og kveðjuskini um þann
þátt í lífí Elinar sem mig snertir og
mína fjölskyldu. Aðrir munu gera
lífshlaupi hennar nánari skil.
Ung giftist hún Gísla Halldórs-
syni pípulagningameistara og átti
með honum tvö elskuleg börn, Þor-
björgu og Halldór, sem bæði eru
gift og eiga sín heimili. Nokkrum
árum áður en Elín og Gísli gengu í
hjónaband eignaðist Gísli dóttur,
Fjólu, sem er eiginkona mín. Á
fyrstu tugum þessarar aldar var
það síður en svo sjálfgefið að börn
utan hjónabands væru velkomin í
nýja fjölskyldu. En Elín var í raun
einstök kona, skilningsrík, skynsöm
og hjartagóð, hafði ákveðnar skoð-
anir sem hún lét í ljós ef henni
fannst ástæða til. Tók hún Fjólu
ákaflega vel og vildi henni allt hið
besta. Vildi hún gjarnan hafa Fjólu
meira hjá sér, en minna varð úr því
en til stóð af skiljanlegum ástæðum.
Samband þeirra var alla tíð mjög
gott og Fjóla talaði alltaf um Elínu
sem stjúpu sína frá því ég fyrst man
eftir. Fyrir tilverknað Elínar varð
samband og samskipti systkinanna
þriggja afar gott, kærleiksríkt og
nánara eftir því sem árum fjölgaði.
Var Gísli einnig mjög ánægður með
þá þróun mála. Þegar fram liðu
stundir má líka segja að okkar börn
hafi nánast litið á Elínu sem ömmu
sína, svo mikið þótti þeim til hennar
koma sakir mannkosta hennar og
elskusemi. Fylgdist Elín svo að
segja með hverju fótmáli allra í fjöl-
skyldunni fram á síðasta dag, svo
skýr var hún í hugsun og minnið
gott að undrun sætti.
Þegar Gísli féll frá 1990 var Elín
syo til alveg orðin blind. Fluttist
hún nokkru síðar úr Úthlíð 6, sem
verið hafði heimili hennar og Gísla í
meir en 40 ár, í Seljahlíð þar sem
vel var hugað að velferð hennar.
Þorbjörg og Halldór eiga þar þó
stærstan hlut að máli. Þau
heimsóttu mömmu sína nær dag-
lega öll árin, hlúðu að henni og
héldu henni þann félagsskap sem
hún þráði heitast.
Elín mat þau líka mest allra og
það að verðleikum.
Nú er komið að kveðjustund. Við
Fjóla förum ekki oftar á hennar
fund. Hjá Elínu fundum við hlýhug
og elskusemi sem við mátum mikils.
Eg vona og þykist raunar vita að
hún hafí skynjað að það var gagn-
kvæmt.
Við Fjóla og börnin þökkum
Elínu af heilum hug samfylgdina og
allar þær góðu minningar sem
henni tengjast og eru okkur svo
dýrmætar.
Aðstandendum öllum vottum við
samúð.
Gunnlaugur Lárusson.
Elsku amma Elín. Allt frá því að
við munum eftir okkur hafa sunnu-
dagsheimsóknir til þín verið fastur
liður í okkar lífi, fyrst í Úthlíðina og
seinna í Seljahlíð. Þú varst alltaf
mjög gestrisin og lumaðir oftar en
ekki á ,After Eight“ inni í skáp,
sem tekið var fram meðan rætt var
um daginn og veginn.
Við vitum að nú ert þú með afa og
þér líður betur. Þrátt fyrir að þín
verði sárt saknað munu minning-
arnar um þig, elsku amma, alltaf
lifa í hjarta okkar.
Þorbjörg, Ása Valdís,
Hjörleifur og Margrét.
Skila-
frestur
minning-
argreina
EIGI minningargi'ein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnudags-
blaði ef útfór er á mánudegi), er
skilafrestur sem hér segir: í
sunnudags- og þriðjudagsblað
þai’f grein að berast fyrir hádegi
á föstudag. í miðvikudags-,
fimmtudags-, föstudags- og
laugardagsblað þarf greinin að
berast fyrir hádegi tveimur virk-
um dögum fyrir birtingardag.
Berist gi-ein eftir að skilafrestur
er útrunninn eða eftir að útfór
hefur farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna skilafrests.