Morgunblaðið - 17.01.1999, Blaðsíða 56

£6 SUNNUDAGUR 17. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Nýjasta sumartískan.
Fatnaður á alla fjölskylduna,
litlar og stórar stærðir.
FÓLK í FRÉTTUM
JÚLÍUS Kemp, stjórnarmaður Kvikmyndahátíðar í Reykjavík,
í góðra vina hópi.
Morgunblaðið/Þorkell
VILBORG Halldórsdóttir, Helgi Björnsson og Stefán Baldursson.
Kvikmyndahátíð sett
ar
num

10-60% afsláttur af:
• Töskum • SLeðum
• Skartgripum • Hönskum
• Snyrtivörum
Ekki missa af þessu tækifæri
\^0C/
Ö

Laugavegi 80, sínii 561 1330.
Stökktu til
Kanarí
8. febrúar
frá kr. 39.932
14 nætur
Heimsferðir bjóða nú einstakt
tilboð hinn 8. febrúar til Kananeyja í tveggja vikna
ferð. Þú tryggir þér sæti í sólina í 2 vikur á hreint frábærum kjör-
f um og 4 dögum fyrir brottför hringjum við í þig og látum þig vita
á hvaða hóteli þú gistir. Kanaríeyjar eru einn vinsælasti áfanga-
staður Evrópubúa, þar er nú yfir 20 stiga hiti og þú nýtur rómaðr-
ar þjónustu fararstjóra Heimsferða allan tímann.
Aðeíns 12 sætf
Verð kr. 39.932 Verð kr. 49.960
M.v. hjón með 2 börn, 8. febrúar, M.v. 2 í íbúð/smáhýsi, 8. febrúar,
2 vikur. 2 vikur.
HEIMSFERÐIR
Austurstræti 17, 2. hæð • sími 562 4600 • www.heimsferdir.is
KVIKMYNDAHÁTfÐ í Reykja-
vík hófst með pompi og prakt í
Regnboganum í fyrrakvöld með
boðssýningu á dönsku myndinni
Veislunni. Randver Þorláksson,
formaður sljórnar Kvikmyndahá-
tíðar í Reykjavík, byrjaði á því að
flytja stutta tölu og að því búnu
tók Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri til máls. Þá tóku
tveir af gestum hátíðarinnar,
Ulrich Thomsen leikari og Valdís
Óskarsdóttir klippari, sem unnu
við gerð Veislunnar, stuttlega til
máls. Salurinn var svo þéttsetinn
að sumir urðu frá að hverfa.
FRIÐRIK Þór Friðriksson og Sjigurður Valgeirsson.
Löngu búin að gleyma handritinu
„Mér fannst gaman,“ segir Valdís
Óskarsdóttir eftir þéttsetna frum-
sýningu Veislunnar í Regnboganum
á opnun Kvikmyndahátíðar í
Reykjavík. „Mér fannst það dálítið
sérstök upplifun að fara í bíó með
venjulegum áhorfendum. Þegar
maður fer á frumsýningar í Dan-
mörku er aldrei tekið neitt mark á
viðbrögðum fólks vegna þess að það
er búið að setja sig í of miklar stell-
ingar. Ég hef hins vegar einu sinni
áður farið á venjulega sýningu með
vinkonu minni. Það var sama upplif-
un og í gær. Þá fór fólk að hlæja,
tók andköf og klappaði. Sjálf er ég
löngu búin að missa tilfinningu fyrir
myndinni og það var mjög gott að
upplifa hana með íslensku áhorf-
endunum í gær.“
Myndin er alveg frábær, hvort
sem það er leikstjórn, handrit, leik-
ur, kvikmyndataka eða klipping.
„Þakka þér fyrir,“ svarar Valdís.
„Ég held að myndin hafi heppnast
svona vel vegna þess að allir lögðu
sálina í sér í hana. Ég held það
speglist í myndinni."
Klippingamar eru hraðar og
aldrei er deyfð yfir myndinni.
„Það eru frekar hraðar klipping-
ar,“ svarar Valdís. „En það sem
gerir myndina líka hraða er hreyf-
anlega myndavélin. Það hjálpar til
að hún er yfirleitt á hreyfingu."
Hver er galdurinn við að klippa
Dogma-mynd?
„Þolinmæði,“ svarar Valdís. „Gíf-
urleg þolinmæði af því það tekur
svo langan tíma. Það tók mig hálft
ár að klippa Veisluna enda vorum
við með 56 klukkutíma af efni.“
Hvemig vannstu myndina?
„Ég byrjaði á því að lesa handrit-
ið og svo las ég það ekki aftur. Ég
hafði það til viðmiðunar og klippti
eitt atriði í einu. Tók fyrsta atriðið
og klippti það. Fór svo í það næsta.
Astæðan var sú að þá tók alltaf eitt-
hvað nýtt við og maður var spennt-
ur að sjá hvemig næsta atriði liti út.
Þá var ég náttúrlega löngu búin að
gleyma handritinu."
Voru menn alveg sáttir við að þú
litir framhjá handritinu?
„Já, þeir skildu það fullkomlega
að ég þyrfti að horfa á eitthvað nýtt.
Hvemig í ósköpunum hefði ég getað
horft á 56 klukkutíma af efni? Ég
hef þurft að fara heim.“
Að hverju hefurðu unnið síðan þú
fluttir til Danmerkur?
„Jesper W. Nielsen hringdi í mig
árið 1994 og bað mig um að klippa
Síðasta víkinginn. Þegar mér var
Danska verðlauna-
myndin Veislan opnaði
Kvikmyndahátíð í
Reykjavík í fyrrakvöld
og á meðal gesta var
klippari myndarinnar,
Valdís Oskarsdóttir.
Pétur Blöndal talaði
við Valdísi eftir frum-
sýninguna um Veisluna
og næstu verkefni.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
VALDÍS Óskarsdóttir í opnun-
arhóflnu eftir frumsýningu
Veislunnar á föstudagskvöld.
boðið að klippa aðra mynd um sum-
arið ákvað ég að flytja. Ég hef unnið
að mörgum myndum síðan. Ég
klippti aðra mynd fyrir Jesper sem
hét Bönnuð börnum. Þá tók ég þátt
í að klippa Hetjumar miklu eftir
Vinterberg ásamt Jesper. Ég var
samklippari Vesalinganna eftir Bille
August og svo lauk ég við klippingu
á þriðju Dogma-myndinni fyrir jól
en leikstjóri hennar er Spren Kragh
Jacobsen."
Hvaðgeturðu sagt mér um hana?
„Myndin nefnist Síðasti söngur
Mifunne og er nafnið skírskotun í
aðalleikara Kurosawa. Hún fjallar
um ungan uppa í Kaupmannahöfn
sem giftist dóttur framkvæmda-
stjórans. Á brúðkaupsnóttina er
hringt í hann vegna þess að pabbi
hans er látinn. Hann þarf að fara til
Hollands í jarðarforina en vanda-
málið er að hann hafði sagt konunni
sinni að hann ætti enga fjölskyldu.
Þegar hann fer til Hollands kem-
ur í ljós að hann á vangefinn bróður
en hann segir konunni ekki neitt um
það þegar hann hringir heim. Hann
vinnur svo 100 þúsund danskar í
skraplottói og ræður sér ráðskonu.
Hún reynist vera símastúlka og þau
hylma yfir hvort með öðm. Það má
því segja að myndin fjalli um per-
sónur sem em að reyna að bjarga
sjálfum sér á lyginni."
Hvað er framundan hjá þér?
„Ég er líka með tvær stuttmynd-
ir, Blómafangann eftir Jens
Arentzen og Fyrsta skipti Friedu
eftir Charlotte Zach Bomp. Þá er
ég að kiippa aðra stuttmynd eftir
Jens Arentzen og eigum við að vera
búin að ljúka henni í janúarlok. Hún
heitir Sólin er svo rauð. Svo fer ég
líklega að klippa sænska sjónvarps-
þætti sem Daniel Bergman leikstýr-
ir. Það verkefni stendur fram í sept-
ember.“
Veislan hefur fengið alþjóðlega
viðurkenningu. Hefur hún komið
þér meira á framfæri?
„Þegar Veislan var framsýnd var
ég að vinna að heimildarmynd sem
átti að verða að leikinni mynd. Hún
nefndist „Verdens uret“ og er skrif-
uð af Lars von Trier. Það voru átta-
tíu tímar af efni sem átti að klippa
niður í einn og hálfan tíma.
Lars skapaði persónumar og
sagði hver væri tengd hverri og
hvað þær væm að gera. Leikstjóri
var Jesper Jargil og var þetta leik-
sýning sem gekk á hverjum degi í
sex vikur. Þetta vora tugir klukku-
stunda af efni og þegar ég var búin
að setja efnið niður í tólf tíma átti
ég ekki nema þrjár vikur eftir af
tímanum og svo mikil vinna var eft-
ir að ég gat ekki klárað það. Myndin
var lögð í salt og þeir ætla að klára
hana núna eftir áramótin.
Við þetta sat ég og klippti þegar
Veislan var fmmsýnd og eftir það
fékk ég vissulega mikið af upp-
hringingum um allt mögulegt, heim-
ildarmyndir, stuttmyndir, kvik-
myndir og auglýsingar."
Þú hefur ekki bara klippt dansk-
ar myndir.
„Nei, ég klippti myndina Dansinn
ásamt Elísabetu Ronaldsdóttur í
Danmörku. Mér finnst alltaf gaman
að klippa íslenskar bíómyndir. Það
er öðravísi að klippa á sínu móður-
máli heldur en á dönsku. Þegar við
vomm að klippa Dansinn rann allt í
einu upp fyrir mér: „Heyrðu, þau
era að tala íslensku!“