Morgunblaðið - 05.09.1999, Qupperneq 26
MORGUNBLAÐIÐ
26 B SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1999
Karlakórinn Heimir úr Skagafírði gerði garðinn frægan í fyrstu heimsókn sinni til Færeyja fyrir skömmu
og sló í gegn eins og kórsins var von og vísa með metaðsókn að Norðurlandahúsinu í Þórshöfn á
kórtónleikum fyrir fullu húsi, um 450 manns. Árni Johnsen, sem var fararstjóri karlakórsins Heimis
í Færeyjum, segir frá söngferðalagi Skagfírðinganna til granna okkar.
*
*•
Ljósmyndir/Erlingur Jóhannesson.
Hcimismcnn á færeyskum báti
undir Vestmaimabjörgum.
« Ji| , Bfi
Karlakórinn Heimir syngur í gömlu kirkjunni í Kirkjubæ, en söngnum var útvarpað beint þaðan.
Stefán Gislason, stjórnandi
Heimis.
‘Þið syngið svo fagurt að
ég mun vaka í alla nótt
Heimisfélagar hlýða á Jóhann Hendrik Winther Poulsen í Kirkjubæ. Gamla kirkjan og gamli bærinn íjær.
FYRIR nokkrum árum
heimsótti Heimir Suður-
Grænland og söng í
mörgum byggðum
Grænlands við mikla að-
Jftsókn, lof og gleði tónleikagesta og
síðast en ekki sfst fór íslensk bylgja
um landið og treysti samskipti og
tengsl þessara tveggja nágranna-
þjóða sem stundum virðist þó svo
langt á milli. Sama var að segja um
Færeyjaferð Heimis, nema að
skyldleiki málsins olli því að Heimis-
menn ílugu beint í hjartastað
Færeyinga með söng sínum og ís-
landsstemmningin drundi á eyjun-
um þá daga sem heimsóknin stóð yf-
ir með mikilli spilun í Útvarpi
Færeyja og fréttum í blöðum. Heim-
ismenn tóku eins konar upphitun
fyrir Færeyjaferðina með Norrænu
frá Seyðisfirði með því að halda tón-
leika í Egilsstaðakirkju daginn fyrir
jbrottför. Kirkjan var þétt skipuð
gestum og þau voru ófá lögin sem
varð að endurtaka vegna mikillar
stemmningar. En svo skall ferða-
dagurinn á, Norræna togaði
óþreyjufull í festar á Seyðisfirði og
það var barkandi blíða um fjall og
fjörð. í Heimishópnum voru hvorki
meira né minna en 130 manns og
það er stór hópur að ferðast með um
Færeyjar. í þann mund sem
bryggjupollarnir á feijubryggjunni
á Seyðisfirði voru lausir við festarn-
ar hópuðust Heimisfélagar aftur á
. efsta þilfar og tóku lagið meðan
vinalegur Seyðisfjarðarkaupstaður
minnkaði inn í fjarlægðina og Nor-
ræna tifaði ölduna nett í takt við
tómlega gargandi má.
Það er góður aðbúnaður í Nor-
rænu þótt skipið sé komið til ára
sinna, hlýlegt og rúmgott og lista-
góður matur hvort sem menn vilja
Jieldur snarl eða veislumat, en vissu-
*ega verður spennandi að ferðast
með nýja skipinu sem á að taka við
af Norrænu innan tiðar, mun stærra
og glæsilegra skipi.
Það var spjallað og spilað á leið-
inni út, dansað og sagðar sögur úr
lífsmelódíunni eins og gengur þegar
góðir ferðafélagar eru saman á ferð
að maður tali nú ekki um þegar
skreppa á í vinaheimsókn á næsta
bæ, til grannans í austri.
Það er snaggaraleg leið til
Færeyja frá Seyðisfírði, lagt í ann
klukkan tólf á hádegi og komið árla
næsta dags til Þórshafnar þar sem
byrjað var á því að koma við í Út-
varpi Færeyja í beinni útsendingu
þar sem Alftagerðisbræður tóku
nokkur lög í morgunsárið og sungu
með slíkum tilþrifum að útvarps-
mennirnir táruðust af gleði. Þar var
einnig slegið á létta strengi í samtali
við Stefán Gíslason kórstjóra og
undirritaðan fararstjóra Heimis.
Heimismenn höfðu með sér þrjár
rútur að heiman og voru því færir í
flestan sjó, en þar sem ekki var
hægt að innrita sig á hótel fyrr en
um hádegi var stefnan tekin á
Kirkjubæ í morgunsárið og ákveðið
að sjmgja nokkur lög í gömlu
kirkjurústunum þar. Þar tók á móti
okkur Jóhann Henrik Winter Poul-
sen, prófessor við Fróðskaparsetur,
og fræddi mannskapinn um staðinn
og staðhætti. Jóhann Henrik talar
einstaklega fagra íslenska tungu,
fegurri en margur íslendingurinn
og sannar það bara sem oft hefur
verið sagt og sannreynt að við get-
um margt lært af Færeyingum.
Nokkrir ferðafélaganna litu inn í
eldhús gamla bjálkahússins í
Kirkjubæ og röbbuðu við Sölvu og
Pál Kóngsbónda, en ættir Kirkju-
bæinga og margra Islendinga liggja
saman. Það er magnað að koma inn í
þennan gamla bæ sem býr yfir nið
aldanna, enda um 1.000 ára gamall
að hluta. Það er nú þannig hvemig
sem á það er litið að Færeyjar eru
ekki útlönd fyrir Islendingum því
Islendingum finnst þeir vera á
heimavelli í Færeyjum og sem betur
fer er það gagnkvæmt fyrir Færey-
inga á Islandi.
Fyrsta sönglota Heimismanna í
Færeyjum var sem sagt í Kirkjubæ,
en síðar um daginn söng kórinn
undir stjóm Stefáns Gíslasonar og
við undirleik Thomas R. Higgerson í
aðalverslunarmiðstöðinni í Þórs-
höfn, en það var í tengslum við ís-
lenska kjötkynningu á vegum Kaup-
félags Skagfirðinga. Þar setti marg-
ur gómsætur grillbitinn glaðlegan
svip á gesti og gangandi og kórónan
var síðan söngur Heimis.
A öðmm degi Færeyjaheimsókn-
arinnar var gert víðreist, lagt í hann
árla dags til Vestmanna þar sem
bátar biðu ferðafélaganna til þess
að flytja þá í hin rómuðu Vest-
mannabjörg sem rísa ægifögur úr
hafi, þverhnípt allt að 600 metra há
með ótal gjám og hellum sem siglt
er um á litlum bátum. Á bröttum
bringjum í bjargi var sauðfénaður á
beit, lundi við brún og hvífuglinn
kögraði bjargið með fugladritinu.
En það eru snögg veðraskipti víðar
en á Islandi og þokan er oft iðin við
kolann í Færeyjum. I flennibirtu
sigldum við að Vestmannabjörgun-
um, en skyndilega brunaði þokan
inn af hafi og allt varð kjaftsvart
eins og Færeyingar orða það. Það
var hin hliðin á dramatíkinni að
sigla í þokunni. Svo sigldum við aft-
ur inn í sólina í höfninni í Vest-
manna og þá brá allur hópurinn sér
í heimsókn heim til Jögvans Duur-
hus lögþingmanns og núverandi for-
manns VestnoiTæna ráðsins. í
steikjandi hita af sól og sumri
snæddu menn nestið sitt í garði Iög-
þingsmannsins og í húsi hans. Það
þótti ekkert tiltökumál að 130
manns litu inn.
Síðan var stefnan tekin á Klakks-
vík, næststærsta bæ Færeyja, en
þar átti að vera konsert síðla laugar-
dagsins og þrátt íyrir besta veður
sumarsins var ágætlega mætt á tón-
leikana og gerður góður rómur að
söng Heimismanna. Þar var m.a.
mættur Óli Brekkan, lögþingsmaður
og tónlistargúrú Færeyinga. Hann
sagði stutt og laggott eftir að hafa