Morgunblaðið - 16.10.1999, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 1999 53*
KRISTÍN
STURL UDÓTTIR
+ Kristín Sturlu-
dóttir fæddist 6.
október 1928 á
Fljótshólum í Gaul-
verjabæjarhreppi.
Hún lést á heimili
sínu í Reykjavík 2.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Sturla
Jónsson bóndi á
Fljótshólum, f. 26.6.
1888, d. 14.2. 1953,
og k.h. Sigríður
Einarsdóttir, f. 9.1.
1892, d. 7.5. 1966.
Kristín átti sjö
systkini, þau eru: Einar, f. 10.6.
1917; Jóhanna, f. 10.10. 1918, d.
11.3. 1994, Steinunn, f. 22.11.
1920, d. 11.8. 1987; Gestur, f.
14.7. 1922, d. 1.11.
1995; Jón, f. 28.7.
1925; Guðrún Jóna, f.
23.3. 1932, og Þor-
móður, f. 27.12. 1935.
Kristín giftist 21.9.
1963 Gunnari Svan-
berg, viðskiptafræð-
ingi, f. 10.3. 1928.
Börn þeirra eru: 1)
Hafsteinn Rúnar,
raf- og rafeindavirki,
f. 31.1. 1964. Kona
lians er Anna Kristín
Þorsteinsdóttir,
hjúkrunarfræðingur,
f. 25.2. 1964, og eiga
þau tvö börn, Þórhildi, f. 6.12.
1991, og Gunnar Hinrik, f. 15.4.
1997. 2) Svanhildur, islensku-
fræðingur og safnkennari, f. 2.7.
Við höfum kvatt ástkæra vin-
konu okkar, Kristínu Sturludóttui’.
Hún kom í fjölskylduna þegar hún
giftist bróður mínum og mági,
Gunnari Svanberg. Þau eignuðust
þrjú mannvænleg börn, sem öll
hafa lokið langskólanámi og eiga
nú orðið þrjú barnabörn. Við höf-
um alla tíð haft mikið samband við
þau, enda höfum við búið í sama
húsi síðastliðin 27 ár.
Kristín hafði mikið yndi af
blómum og garðrækt og sáði sjálf
fyrir öllum sumarblómum, enn-
fremur var hún mikil sauma- og
hannyrðakona, féll aldrei verk úr
hendi. Þrátt fyrir það gaf hún sér
tíma til að syngja árum saman í
Dómkórnum og síðar í Laugar-
neskirkjukór, enda var hún mikið
fyi'ir tónlist, eins og allt hennar
fólk. Henni var mjög umhugað um
börnin sín og um alla fjölskyld-
una, sem hún tók miklu ástfóstri
við.
Við vottum Gunnari og fjölskyld-
unni allri okkar dýpstu samúð
vegna fráfalls hennar.
Svanhildur og Bolli.
Kær vinkona okkar hefur nú
lotið í lægra haldi fyrir illvígum
sjúkdómi. Kristín barðist hetju-
legri baráttu við veikindi sín, en
undanfarnir mánuðir voru henni
oft erfíðir. Hún tók því með þolin-
mæði, en af henni átti hún nóg.
ARMANN
BJARNASON
+ Ármann Bjarna-
son fæddist í
Bjarnaborg á Norð-
firði 10. nóvember
1911. Hann lést í
Hraunbúðum í
V estmannaeyjum
11. október síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Bjarni
Hildibrandsson frá
Parti í Sandvík og
Halldóra Bjarna-
dóttir frá Orm-
staðahjáleigu í
Norðfirði. Systkini
hans voru: sam-
mæðra Gunnar Jónsson á Hellu,
látinn. Alsystkini: Ármann, lést
í barnæsku; Sveina Sigríður,
lést 12 ára; Sigurbjörg, býr á
Neskaupstað. Ármann missti
ungur móður sína og við það
leystist heimilið upp. Sigur-
þjörg fór í fóstur á Kirkjuból en
Ármann fór í fóstur til Marteins
Magnússonar og Maríu Stein-
dórsdóttur á Sjónarhóli. Þar
ólst hann upp í stórum systkina-
hópi.
19. október 1935 kvæntist Ár-
mann Guðmundu Margréti
Jónsdóttur, f. 16. mars 1914, d.
23. september 1998, frá Seljar-
landi. Börn þeirra eru: 1) Hall-
dóra, f. 8.12. 1935, var gift
Hér sit ég hljóð og hugsa til
baka og rifja upp minningar um
þig, elsku afi minn, þegar ég sem
lítil stelpa kom hlaupandi niðrí
Laufholt á sunnudagsmorgni og þú
tókst í litlu hendurnar mínar og
labbaðir með mér í gönguferð. Far-
ið var framhjá Bjössabar og aldrei
brást það, elsku afi minn, að þar
var stoppað og þú keyptir bláan
opal handa mér. O afi, þvílík hátíð-
arstund þegar þú settir opalstykk-
ið í lófann minn. Þetta var okkar
stund sem við áttum saman. Síðan
tölti ég þér við hlið um bryggjurn-
ar, en þá var það aðalrúnturinn að
fara um bryggjurnar þar sem allt
iðaði af mannlífi. Alltaf var svo gott
Hauki Þór Guð-
mundssyni, f. 5.6.
1926. Þau skildu.
Þeirra börn eru Guð-
mar Þór, f. 22.6.
1955; Ármann, f. 3.9.
1956: Elín, f. 2.6.
1958; Draupnir, f.
4.9. 1963 og Magni
Freyr, f. 12.8. 1964.
Seinni maður Hall-
dóru er Snorri
Snorrason, f. 10.9
1928. 2) Herbert, f.
1.3. 1938. 3) Jónína, f.
4.2. 1949, d. 26.11.
1986. Hún var gift
Róberti Hafsteinssyni, þau
skildu. Þeirra börn eru Margrét,
f. 9.7. 1968; Árni Gunnar, f. 2.6.
1972 og Hafsteinn, f. 8.11. 1974.
4) Maria, f. 21.3. 1953, gift Grími
Magnússyni, f. 19.4. 1945. Börn
þeirra eru Anna Sigríður, f.
20.12. 1970; Örlygur Helgi, f.
16.6. 1981; Aldís, f. 17.1. 1983 og
Elva Dögg, f. 28.3. 1984.
Ármann fór snemma að vinna
fyrir sér og var sjómennska hans
aðalstarf. Hann lærði matreiðslu
og vann m.a. á Hótel Islandi við
Austurvöll og á Dettifossi.
títför Ármanns fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan
10.30.
að koma til ykkar í Laufholt og
alltaf áttir þú eitthvert góðgæti til
að stinga upp í lítinn munn. Margs
er að minnast, elsku afi minn, ég
man hvað ég var stolt þegar þið
amma komuð að heimsækja okkur
austur á Breiðdalsvík hér forðum.
Þið voruð hjá okkur í vikutíma í
yndislegu veðri. Það var margt
brallað og hlegið. Ó, elsku afi minn,
ég mun sakna þín en nú ertu kom-
inn til ömmu og stelpunnar þinnar.
Elsku mamma, Hebbi og Maja,
við vitum öll að afa líður vel núna.
Við huggum okkur við það.
Megi Guð og englar vaka yfir þér
og ég býð þér góða nótt, elsku afi
minn.
1965. Sonur hennar er Arnar
Steinn, f. 7.10.1986. Faðir hans
er Ólafur Rögnvaldsson, kvik-
myndagerðarmaður, f. 5.9.
1958. 3) Jóhanna Guðrún, bók-
mennta- og tungumálafræðing-
ur, f. 30.10. 1970. Eiginmaður
hennar er Ari Alexander
Magnússon, myndlistarmaður,
f. 30.3. 1968.
Veturinn 1951-52 stundaði
Kristín nám við Húsmæðraskól-
ann í Reykjavík. Fyrir giftingu
starfaði Kristin við saumaskap
hjá Feldinum og síðar í Vogue.
Kristín var mjög gefin fyrir
söng og hafði fagra söngrödd.
Hún söng árum saman í
kirkjukórum hér í Reykjavfk,
fyrst með Dómkórnum og síðar
í kór Laugarneskirkju. Nokkur
síðustu árin vann hún við þrif í
Laugarnesskóla.
Útför Kristínar fór fram í
kyrrþey frá Laugarneskirkju
föstudaginn 8. október. Jarðsett
var í Gufuneskirkjugarði.
Henni var margt til lista lagt og
saumaði allt, bæði á sig og börnin.
Það var sama hvað hún var beðin
að sauma, hún leysti það allt af
sérstakri snilld. En henni var
fleira til lista lagt, hún hafði góða
söngrödd og var í kirkjukór til
margra ára, við sjáum hana nú
fyrir okkur í englakórnum á
himnum.
Blessuð sé minning hennar.
Elsku Gunnar, börn og barna-
böm, þið eigið okkar innilegustu
samúð.
Steinunn og Hilmar.
Með þessum fáu orðum vil ég
minnast Kristínar. Fyrst kynntist
ég Kristínu þegar ég kom til henn-
ar á Kirkjuteiginn til að heim-
sækja hana Jóhönnu, bestu vin-
konu mína, en við erum búnar að
þekkjast síðan við vorum fimm ára
hnátur eða í yfír 20 ár. Hún tók
alltaf svo vel á móti mér með sínu
hlýja viðmóti og hinu elskulega
andrúmslofti sem ríkti á heimil*
inu. Ekki var ég fýrr komin inn úr
dyrunum, en komnar voru heitar
pönnukökur og mjólkurglas á eld-
húsborðið og við stöllurnar sestar
til að háma í okkur kræsingarnar,
og þvílíkar pönnukökur, ég finn
enn ilminn. Kristín sýndi einnig
brennandi áhuga á því sem ég tók
mér fyrir hendur og var alltaf
ánægð fyrir mína hönd og alltaf
jákvæð í minn garð. Ég vil þakka
Kristínu fyrir allan þann hlýhug
og vinsemd sem hún sýndi mér
alla tíð og kveð hana með söknuði, • '
og um leið vil ég votta aðstand-
endum hennar mína dýpstu sam-
úð.
Katrín Ösp (Katý).
INGILEIF
•• > y
Vinátta okkar og hennar hófst á
sjöunda áratugnum þegar hún
giftist einum af okkar bestu vin-
um, Gunnari Svanberg. Aldrei bar
skugga á vinskapinn. Margs er að
minnast frá samverustundum okk-
ar með þeim hjónum, en Kristín
var einstaklega gestrisin og við
höfum átt margar ánægjustundir
saman og munum við sakna henn-
ar sárt. Oft var komið við á
Kirkjuteignum er komið var úr
sundi, eins var oft glatt á hjalla í
sumarhúsi þeirra í túnjaðrinum að
Fljótshólum á æskustöðvum henn-
ar. Minnisstæð er fjöruferð að
Þjórsárósum í fögru veðri.
Kristín var glæsileg kona en að
sama skapi hógvær og hæglát.
Drottinn vakir, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Blíðlynd eins og bezta móðir
ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist,
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar, - Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Löng þá sjúkdómsleiðin verður,
lífíð hvergi vægir þér,
þrautir magnast, þrjóta kraftar,
þungt og sárt hvert sporið er,
honum treystu, hjálpin kemur,
hann af raunum sigur ber.
Drottinn elskar, - Drottinn læknar
daga og nætur yfir þér.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, - Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sig. Kristófer Pétursson.)
Þín
Elín Hauksdóttir.
Elsku pabbi, það er komið að
kveðjustund.
Eg sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó sviði nú sorg mitt hjarta
þásælteraðvitaafþvi
að laus ertu úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þ.S.)
Börnin.
ORNOLFSDOTTIR
+ Ingileif Örnólfs-
dóttir fæddist í
Reykjavík 31. júlí
1940. Hún varð
bráðkvödd á heimili
sínu 4. október síð-
astliðinn og fór út-
för hennar fram frá
Langholtskirkju 14.
október.
Það var mikið áfall
að heyra af skyndilegu
andláti Ingu Örnólfs.
Ég hitti hana
nokkrum dögum fyrr,
hressa og káta að vanda, fulla eftir-
væntingar og bjartsýna á framtíð-
ina. Nýflutt í draumaíbúðina í
bryggjuhverfinu í Grafarvogi og
rétt búin að fá nýja stöðu í bankan-
um.
Inga hóf störf í Samvinnubank-
anum í Bankastræti fyrir u.þ.b. 20
árum. Hún reyndist afbragðs
starfsmaður, bæði glögg og iðju-
söm. Jákvætt viðhorf hennar til
lífsins og tilverunnar hafði góð
áhrif á alla sem með henni unnu og
samstarfið við hana var alla tíð ein-
staklega gott. Félagslíf var nokkuð
í bankanum. Fyrir utan árshátíðir
og jólaskemmtanir, var farið í ár-
lega tjaldferð, gönguferðir og hald-
in spilakvöld o.s.frv. Þau hjónin
Inga og Marinó tóku fullan þátt í
félagslífinu og þannig kynntumst
við Marinó, eiginmanni Ingu, og
dætrum þeirra. Marinó er einn af
þessum látlausu ljúflingum sem öll-
um líkaði strax einstaklega vel við.
Þess verður lengi minnst þegar
Inga og Marinó buðu heilum rútu-
farmi af fólki heim til sín upp í
Mosfellsbæ eftir árshátíð. Þegar
nokkuð var orðið framorðið var
fólk tekið að svengja. Dreif þá
Marinó nokkra gesti með sér fram
í eldhús, dró fram lambalærið sem
ætlað hafði verið í sunnudagsmat-
inn og var það matreitt með brún-
uðum kartöflum og öllu tilheyrandi
og borið fyrir gestina. Það fór víst
enginn svangur heim úr þeirri
veislu.
Fyrstu árin í bankanum vann
Inga í ýmsum deildum og aflaði sér
góðrar reynslu á flestum sviðum
starfseminnar. í nokkur ár unnum
við saman í sjóðdeild bankans, þar
Reykjavík.
sem álagið var oft
mikið og vinnutíminn
langur. Ég minnist
þess ekki að hún hafi
nokkru sinni kvartað
undan álaginu eðá*
vinnutímanum. Þvert
á móti var hún alltaf
boðin og búin að
leggja öðrum lið til að
jafna vinnuálagið.
Eftir nokkurra ára
starf í sjóðdeildinni
var auglýst útibús-
stjórastaða í nýju úti-
búi í Höfðabakka í
Samstarfsfólk Ingu
Skilafrestur minn-
ingargreina
EIGI minningargrein að bii'tast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði ef
útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnudags- og
þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstudag. í miðviku-
dags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf greinin að ber-
ast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunninn eða eftir að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
vissi að hún hafði þekkingu og
hæfileika til að stýra útibúi og*
hvatti hana eindregið til að sækja
um stöðuna. Þó Inga hefði áhuga á
stöðunni hikaði hún við að sækja
um, þar sem hún þóttist ekki viss
um að ráða við starfið. Hún sótti þó
um að lokum og fékk stöðuna. Hún
tók við útibúinu, sem í byrjun var
raunar lítið annað en nafnið eitt og
byggði upp blómlegt útibú á fáum
árum. Útibúið varð fljótt vinsælt
fyrir persónulega og lipra þjónustu
og einstaklega Ijúft viðmót, sem
var sá þáttur sem Inga lagði alltaf
mikla áherslu á. Eftir sameiningu
Landsbankans og Samvinnubank-
ans var útibúið sameinað öðru úti-
búi og Inga réðst tO annarra starfa
í Landsbankanum, þar sem reynsla^"
hennar og hæfileikar nutu sín vel í
starfi og leik.
Inga var góður vinur og félagi
sem sárt verður saknað. Við vott-
um Marinó, dætrum, ættingjum og
vinum okkar dýpstu samúð.
Fyrir hönd samstarfsfólks úr
Samvinnubankanum,
Friðrik Örn Weisshappel.
Blómabúð
Iri

,om
v/ T^ossvogskiulcjugauð
Símiz 554 0500
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300 ^
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/