Morgunblaðið - 23.10.1999, Síða 42

42 LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1999
MARGMIÐLUN
MORGUNBLAÐIÐ
Kona fyrir
borð
Einhverra hluta vegna náði Elizabeth
Dole ekki að klára dæmið. Bush og Forbes
hafa vissulega peningana, en hún hafði
Gallup-skoðanakönnun sem sýndi hana
sem eina dáðustu konu í heimi. Maður
skyldi ætla að íAmeríku, aföllum stöðum,
væri hægt að snúa slíku yfir í peninga.
Þá er endanlega orðið
útséð með að kona
setjist í forsetastól í
Bandaríkjunum í
bráð. Skoðanakann-
anir undanfarnar vikur og
mánuði höfðu svo sem gefíð
það til kynna, en þar til í vik-
unni var Elizabeth Dole þó með
í baráttunni, fyrsta konan til
þess að gera alvarlega atlögu
að þessu vígi.
Dole sagðist ómögulega geta
att kappi við menn með marg-
falt digrari peningasjóði. Þetta
snerist fyrst
VIÐHORF
Eftir Hönnu
Katrínu
Fríðríksen
og fremst um
peninga, án
þeirra ætti
enginn mögu-
leika hvað sem
málstaðnum liði. Og þótt pen-
ingana vantaði, skorti ekkert
upp á málefnalegu hliðina hjá
Dole. Jafnan var þannig
akkúrat öfug við þá sem Geor-
ge W. Bush, frambjóðandi
númer eitt í röðum repúblik-
ana, notar. Hann veður í pen-
ingum en virðist forðast eins
og heitan eldinn að taka mál-
efnalega afstöðu í nokkru máli.
Nokkuð sem honum tekst
næstum jafnvel og að safna
peningum.
Því hefur verið spáð af
bandarískum stjórnmála-
skýrendum að kosningabarátt-
an fyrir komandi forsetakosn-
ingar, eigi eftir að kosta sam-
tals sem nemur um 220 millj-
örðum íslenskra króna. Það er
ríflega þriðjungi meira en bar-
áttan fyrir síðustu forsetakosn-
ingar kostaði. Þeir tveir full-
trúar Repúblikanaflokksins
sem hafa verið fyrir ofan Dole í
fylgiskönnunum undanfarið,
Bush og Steve Forbes, eru
báðir líklegir til þess að leggja
þar til góðan hluta.
Það er langt frá því að til-
kynning Dole í vikunni hafi
komið á óvart, að minnsta kosti
ekki þeim sem fylgjast vel með
kaupum á eyrinni. Þó svo að
Dole hafí fram á síðustu
stundu komið fram á kosninga-
fundum víða um landið og ver-
ið búin að skipuleggja hátt í
200 fjársöfnunarfundi fyrir
árslok, virtist krafturinn vera
farinn að dvína. Um mikilvægi
peninganna, eða öllu heldur
peningaskortsins í tilfelli Dole,
efast enginn. Það hefur ekki
svo lítið verið fjallað um þá hlið
málanna í fjölmiðlum. Hins
vegar er fólk ekki tilbúið til
þess að kaupa það að dugnaður
Bush við fjársöfnun sé eina
ástæða þess að Dole missti af
lestinni og hún hefur mátt
sæta töluverðri gagnrýni fyrir
'slælega framgöngu í kosninga-
baráttunni.
Ferillinn sýnir að það er
engin tilviljun að hún ákvað að
reyna við forsetaembættið. Það
er ekki eins og Elizabeth Dole
sé einhver óþekkt kona sem
einn góðan veðurdag hafi
ákveðið að skella sér í betri
kjólinn og gera si svona atlögu
að forsetaembættinu. Konan er
með lagapróf frá Harvard, hef-
ur gegnt ráðherraembættum í
tíð tveggja forseta og undan-
farið verið áberandi sem
stjórnandi bandaríska Rauða
krossins. Jú, og svo var maður-
inn hennar forsetaframbjóð-
andi repúblikana fyrir síðustu
forsetakosningar árið 1996.1
þeirri baráttu vakti Dole mikla
athygli og aðdáun fyrir fram-
göngu sína og í raun hefur for-
setaframbjóðandinn Elizabeth
Dole komið illa út í samanburði
við forsetaframbjóðandafrúna
Elizabeth Dole. Þegar hún var
að markaðssetja manninn sinn
kom hún bandarísku þjóðinni
fyrir sjónir sem klár og mál-
efnalegur töffari. Af einhverj-
um ástæðum kom þessi ímynd
ekki upp úr hattinum í hennar
eigin kosningabaráttu. Því
miður.
Bandarískir fjölmiðlar halda
því fram að konur á aldrinum 8
til 80 ára hafí stokkið hæð sína
í loft af gleði yfír fréttunum af
forsetaframboði Elizabethar
Dole. Hún var óskaframbjóð-
andi þeirra fjölmörgu Banda-
ríkjamanna sem töldu - og
telja - tímabært að sjá konu í
forsetastólnum. I janúar sýndu
kannanir að Dole hafði stuðn-
ing 26% kjósenda á móti 36%
Bush. Ekki svo slæm byrj-
endastaða. En það hallaði und-
an fæti og miðað við skoðana-
kannanir í síðasta mánuði var
Dole komin niður í 11%, hafði
misst Steve Forbes upp fyrir
sig og Bush var kominn með
59%.
A þeim níu mánuðum sem
kosningabarátta hennar stóð,
mistókst Elizabeth Dole að
nýta sér áhuga og virðingu
fólks til þess að skipuleggja
öflugar kosningamaskínur.
Henni mistókst líka að kynna
sjálfa sig sem einstakling með
öfluga reynslu og sterkan mál-
stað. Milljón dollara spurning-
in er: Af hverju mistókst
henni? Það er ekki eins og hún
kunni ekki til verka á þessu
sviði. Um það getur enginn ef-
ast sem fylgdist með henni
þeytast um Bandaríkin þver og
endilöng til þess að kynna eig-
inmanninn þegar hann gerði
atlögu að stólnum. Þá kunni
Elizabeth Dole öll brögðin.
Núna áttu fjölmiðlar í vand-
ræðum með að ná sambandi
við hana öðruvísi en á stuttum
blaðamannafundum þar sem
hún svaraði örfáum spurning-
um. í þeim fáu einkaviðtölum
sem hún veitti var ekki eins og
blaðamenn kæmu að tómum
kofanum hjá henni.
Einhverra hluta vegna náði
Elizabeth Dole ekki að klára
dæmið. Bush og Forbes hafa
vissulega peningana, en hún
hafði Gallup-skoðanakönnun
sem sýndi hana sem eina dáð-
ustu konu í heimi. Maður
skyldi ætla að í Ameríku, af
öllum stöðum, væri hægt að
snúa slíku yfír í peninga.
Tarzan kemur
kemmtilega á óvart
Leikir
Tarzan, leikur fyrir Play
Station frá Disney.
DISNEY hefur gefið út Play
Station-leiki frá því fyrstu
vélamar komu á markað.
Leikimir hafa yfirleitt verið
hálfkláraðir og gefnir út nokkram
vikum eftir að viðkomandi teiknimynd
er komin út. Þetta og ótrúlegt „flopp“
síðasta leiks fyrirtækisins, Bugs Life,
fær fólk til að efast fýrirfram um
gæði nýjasta leiks þeima,
Tarzan.
Tarzan kom út fyrir nokkram dögum og
virðist strax vera byrjaður að seljást nokkuð
vel. Leiktuinn er í stfl teiknimyndarinnar og
fylgir söguþræðinum nákvæmlega, eitthvað
sem Disney hefur ekki gert hingað til.
Það era 14 borð í leiknum. I flestum
þeirra stjómar spilandinn Tarzan sjálfum, í
byrjun þegar hann er ungúr og óreyndur og
svo seinna meir sem ungúm manni í blóma
lífsins. I öðram borðum er spilandinn Jane,
flýjandi undan allskonar dýrum í risastórum
kjól, eða sterkur stór api og vinur Tarzans.
Þótt furðulegt virðist era borðin öll afar
frábragðin hvert öðru. Hlutir sem sveiflast á
milli trjánna era eins í flestum borðum en
þar sem það verður erfíðara með tímanum
er það allt í lagi.
Leikurinn hefur einnig
bónusborð, þau era aðgengileg
með því að finna allar
teikningamar sem Jane hefur
dreift um framskóginn. Ef
spilandinn nær þeim öllum
fer hann í bónusborð þar
sem hann flýtur á stórri á
eða flýgur um á bakinu á
storki.
Stjóm leiksins er nokkuð góð
og fljót að taka við sér, fyrir
utan það að í sumum
dýrabardögunum geta hoppin
orðið nokkuð pirrandi.
Gervigreind óvinanna í leiknum er
nokkuð fyrirsjáanleg og auðvelt er
að koma sér undan árásum flestra
dýranna en aðeins þegar spflandinn
er búinn að læra á þau, leikurinn er
því alls ekki auðveldur í fyrstu borðum
leiksins: Eitt dýr er alls ekki hægt að læra á,
illu illfyglin.
Þegar allt kemur til alls kemur Tarzan
skemmtilega á óvart, grafíkin er jafn góð og
í myndinni, hljóðið er jafn gott og í myndinni
og besti parturinn er að ef maður vill ekki
horfa eða hlusta á eitthvað sem gerist í
myndböndum leiksins er hægt að bara binda
enda á það med einum takka. Leikur sem
skilar eflaust talsverðum hagnaði í vasa
Walt Disney (hann er enn í frystinum).
Ingvi M. Árnason
Mót íslenskra Linux-vina
Morgunblaðið/Kristinn
Ólafur Jens Sigurðsson, forsvarsmaður Vinix, félags
íslenskra Linux-vina.
ÚTBREIÐSLU Linux um allan
heim má að miklu leyti þakka
sjálfíboðaliðastarfi þúsunda
manna sem hafa ýmist komið að
þróun stýrikerfísins, eða unnið
óeigingjarnt starf við að kynna
það af mildum móð. Víða starfa
sérstök samtök Linux-vina og
hér á landi hafa slík samtök hald-
ið uppsetningarteiti og kynning-
arfundi, en einn slikur verður
haldinn í dag.
Ólafur Jens Sigurðsson er for-
svarsmaður íslenskra Linux-vina,
sem kalla sig Vinix,
http://www.hi.is/~ojs/vinix/.
Hann segýr að helsti tilgangur fé-
lagsins sé að haida fundi til að
kynna Linux, hvort sem það sé
með því að halda svokölluð upp-
setningarteiti eða almenna kynn-
ingarfundi. I uppsetningarteiti
gefst óvönum sem vönum kostur
á að koma með tölvur sínar og fá
ýmist aðstoð við að selja Linux
upp á þeim eða greiða úr flækj-
um. Kynningarfundir ganga aft-
ur á móti út. á það að kynna stýri-
kerfið aimennt, dreifingar á Lin-
ux og hugbúnað.
Fyrsta uppsetningarteitið var
haldið senmma á árinu, en Ólafúr
Jens segir að kveikjan að Vinix og
þessum fyrsta fundi hafi verið að
hann rakst, á upplýsingar um
álíka félagsskap á Netinu og
fannst kjörið að hrinda slíku
verkefni af stað hér, því ekki
skorti áhugann. Fyrstu fundirnir
voru haldnir í kennslustofu uppi í
Háskóla, en síðustu tveir fundirn-
ir voru haldnir í húsakynnum Lin-
ux.is. Að þessu sinni Ieggur Ný-
heiji þeim félögum til húsnæði.
Ólafur Jens segir að stuðningur
hafi komið frá ýmsum aðilum og
nefnir sérstaklega Opin kerfi,
sem hann segir hafa meðal ann-
ars skaffað veitingar á fúndunum.
Ólafur Jens segir að mæting
hafi almennt verið góð, en það
vitanlega byggst nokkuð á því
hversu duglegir þeir félagar hafi
verið að kynna fundina. „Það
kemur allskonar fólk á þessa
fundi á öllum aldri. Til að byrja
með voru þetta helst ungir
áhugamenn, en nú orðið er þetta
fólk úr öilum áttum sem er mis-
langt á veg komið og margt veit
ekkert um Linux. Margir halda
reyndar að Linux sé svo flókið og
miklu fióknara en Windows, sem
er mikill misskilningur. Að auki
er munurinn á Linux og
Windows sá að ef eitthvað fer úr-
skeiðis í Windows þarft þú að
fara til sérfræðings, en í Linux
getur þú leitað til vina þinna.“
Fundurinn í dag hefst kl. 13.00
í húsnæði Nýherja, Skaftahlíð 24,
en að sögn Olafs Jens verður
þetta blandaður fundur, þ.e. fólk
geti komið með vélar sem það á í
erfiðleikum með, sérstök kynn-
ing verður á því hvernig setja á
upp mótöld og hljóðkort, hægt að
náigast diskana hans BRE,
Bjarna R. Einarssonar, með ís-
lenskri uppsetningu á Lin-
ux/KDE, fræðast um SuSE og
svo má telja.