Morgunblaðið - 23.10.1999, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1999 5&'
meðal annars fyrirtækið Landflutn-
ingar í þeim leikjum og sérhæfðum
okkur í ýmsum flutningum. Þá er
mér mjög minnisstætt þegar við
vorum á Vestmannsvatni i sumar-
búðum fyrir tólf árum síðan. Alltaf
varstu hrókur alls fagnaðar þennan
tíma sem og seinna, það var frábært
að upplifa „stand up“ sýningamar
þínar á Hótel Mælifelli á Sauðár-
króki þar sem þú gerðir óspart grín
að íbúum bæjarins og eins tvær
ferðir til Siglufjarðar sem við fór-
um, nú síðast í vor. En gröfur og
stórir bílar voru líf þitt og yndi og
þú byijaðir að vinna hjá pabba þín-
um á Steypustöðinni þegar þú varst
bara smápatti. Vinnan var þér allt
og vinnustundimar fóm stundum
hátt í tvo sólarhringa en aldrei
kvartaðirðu undan þessu álagi. Til
sönnunar hvað þú varst góður og
traustur vinur þá man ég mjög vel
eftir því þegar þú leyfðir mér að
keyra vömbíl sem Steypustöðin á í
fyrsta skipti eftir að ég fékk meira-
prófið. Og mörgum sinnum eftir það
hringdir þú og spurðir hvemig
gengi og að þú værir tilbúinn að að-
stoða hvenær sem ég þyrfti á að
halda. Þótt ég flytti til Reykjavíkur
til þess að fara að vinna við að keyra
vörabíla héldum við alltaf sambandi
og það var alltaf frábært að hitta
þig þegar ég kom í frí heim á Krók-
inn. Síðastliðið sumar hittumst við
mjög oft en þá tókstu þér frí frá
vinnu í Steypustöðinni og fórst að
keyra flutningabíl milli Króksins og
Reykjavíkur og alltaf var jafn gam-
an að hitta þig þegar þú komst suð-
ur á kvöldin og gátum við gert ým-
islegt saman. Við hittumst síðast
fyrir þremur vikum en þá komum
við saman nokkrir heima hjá þér
fyrir Laufskálaréttarballið þar sem
þú og Biggi bróðir minn lékuð frels-
ishetjur og fórað síðan „mjög“ fá-
klæddir í næsta hús til þess að fá
Coca Cola. Það var frábær stund og
eftirminnileg, en því miður munu
þær ekki verða fleiri. Þú ert kominn
með annað hlutverk á öðrum stað
og ég er viss um að við eigum eftir
að hittast einhvem tíma seinna.
Elsku vinur, ég þakka þér fyrir
allar samverustundimar sem við
áttum og bið ég guð að vaka yfir
þér. Hvíldu í friði.
Þinn vinur að eilífu,
Jón Brynjar.
Enn einn félaginn úr gamla vina-
hópnum er fallinn frá. Það er erfitt
að sætta sig við það, sérstaklega
fyrir þær sakir að lífið er nú bara
rétt að byija. Það er erfitt að skilja
hvers vegna sumir þurfa að fara svo
ungir. Er kannski lífsýn unga fólks-
ins ekki eins björt og hún var? Er
framtíðin kannsld svo óspennandi,
eða virðist hún bara torfæra?
Þegar hugurinn leitar til baka
hrannast upp minningar frá æsku-
slóðum mínum í Skagafirði þar sem
ég bjó fyrstu 18 ár ævi minnar. Það
voru forréttindi að fá að alast þar
upp. Það þarf ekki að útlista Skaga-
fjörð fyrir neinum, fjörðurinn er
orðlagður um allt land fyrir gleði-
og sælustundir. Þessar stundir rifj-
ast nú upp fyrir mér. I myndabrot-
um mínum er ég með vinum mínum
að bralla ýmislegt. Sagt er að vinina
eignist maður í æsku en kunningj-
ana seinna á lífsleiðinni.
Mig langar að kveðja góðan
dreng sem ég hef átt svo margar
góðar stundir með. Dreng sem
ávallt bar uppi gleðina og fjörið,
sama í hvaða hópi við voram. Hann
var nauðsynlegur okkur hinum,
fyrstur til að hressa mann við.
Örvar Pálmi var ættaður frá
Svaðastöðum, hinu fræga hestaóð-
ali. Hestamennska var honum því í
þlóð borin. Það var einmitt í hesta-
mennskunni sem okkar stundir
urðu flestar og bestar. Saman unn-
um við hjá Ingimari Pálssyni frá St-
arrastöðum bæði við tamningar og
reiðskóla. Það vora góðir tímar sem
gleymast ekki. Örvar Pálmi átti sér
draum um að byggja ættaróðalið,
Svaðastaði, að nýju og sinna þar
tamningum. Þeir draumar rætast
vonandi annars staðar.
Það var Örvari Pálma mildð áfall
er faðir hans lést fyrir um einu ári.
Þeir feðgar vora mjög nánir og var
sorgin Örvari Pálma mikil raun sem
hann komst aldrei yfir þó að svo
hafi kannski sýnst. Til að breyta til
fluttist Örvar Pálmi í bæinn. Hann
kom til mín og bað mig að útvega
sér vinnu. Eg taldi það ekki mikið
mál, hengdi á hann bindið mitt og
sendi hann í viðtal á fasteignasöluna
Óðal þar sem hann var ráðinn. Sú
vinna átti þó ekki við þennan nátt-
úradreng.
Gleði Örvars Pálma var dóttir
hans, Birgitta, sem hann nefndi litlu
prinsessuna sína.
A minni stuttu lífsleið hef ég
kvatt of margan góðan félagann.
Það er manni spum hvað í umhverfi
okkar og aðstæðum verður til þess
að menn finna sig ekki. Er tilvera
okkar kannski ekki nógu björt? Víst
er að birta hennar dvín við fráfall
þessa bjarta drengs.
Ég bið Guð að styrkja fjölskyldu
Örvars Pálma og vini í sorg þeirra.
Júlíus Jóhannsson.
Kæri vinur. Ég keyri þig heim,
síðan líða nokkrar klukkustundir og
svo kemur áfallið, þú ert dáinn.
Hvernig er það hægt? Ég rifja upp
samtalið sem við áttum, sem var
ósköp venjulegt, handabandið þegar
við kvöddumst, sem var líklega
þéttara og traustara en venjulega
og síðan allt búið. Eftir sit ég og
hugsa um tilganginn með h'finu og
dauðanum. Myndir birtast af þér í
huganum: Brosið þitt, augun þín.
Minningaraar streyma fram:
Fjöragir leikir í Háuhlíðinni, ævin-
týraferðir til afa þíns og ömmu á
Svaðastöðum, atburðir úr skólan-
um, kaup og akstur á bílum og svo
erum við orðnir pabbar og hringur-
inn byrjar aftur. En fyrirvaralaust
dimmir, þú ert horfinn á braut. Góð-
ur og traustur vinur, sem alltaf var
kátur og hress, vinur sem leysa vildi
hvers manns vanda, vinur sem lét
verkin tala og vinur sem sagði
skemmtilegar og líflegar sögur. Það
er ótrúlegt og óskiljanlegt að þú
sért horfinn, en ég hugga mig við að
pabbi þinn tekur vel á móti þér á
nýjum stað og ég er viss um að ykk-
ur líður vel saman núna.
Elsku Svala og fjölskylda, þó að
erfitt sé að skilja að Örvar sé horf-
inn á braut og sorgin og söknuður-
inn sé mikill, þá mun gleðin og glað-
værðin sem alltaf var í kringum
hann lifa í minningunni.
Þinn vinur,
Marteinn.
Með örfáum orðum langar mig að
minnast vinar míns og stáksins sem
mér þótti svo rosalega vænt um, Ör-
vars Pálma. Það er erfitt að trúa því
að þú sért farinn, elsku vinur, þú
varst það stór hluti í lífi mínu. Alveg
frá því að við voram litlir pattar og
öll þessi ár sem við áttum saman
þegar við vorum að eldast og verða
að mönnum, alltaf varst þú jafn
blíður og góður vinur, sem vildir allt
fyrir alla gera.
Þeta era erfiðir tímar í lífi mínu,
svo erfitt að þú skyldir kveðja á
þennan hátt. Því þér á ég svo margt
að þakka, elsku Örvar minn, allt það
sem þú hefur gefið mér, allar þessar
dýrmætu stundir og þær skemmti-
legu sem við áttum saman, því þú
varst alltaf svo lífsglaður og
skemmtilegur og þurftir að hafa lít-
ið fyrir því að koma mér og öðram í
gott skap eða til þess að hlæja. Það
var eitthvað við þig sem ekki verður
lýst með orðum og af þér hef ég
lært svo margt og það sem þú
kenndir mér mun styrkja mig og
verða mér gott veganesti í lífi mínu.
Þessar dýrmætu minningar munu
alltaf lifa í mínu hjarta.
Ég kveð þig með söknuð í hjarta
og bið Guð um að blessa fjölskyldu
þína og gefa henni styrk til þess að
stíga þessi þungu spor. Ég þakka
þér fyrir samveruna og allt það sem
þú gerðir fyrir mig. Þín verður sárt
saknað.
Guð gefi þér friðinn.
Þinn vinur
Björgvin Benediktsson.
Okkar besti vinur, Örvar, er far-
inn frá okkur. Þín verður alltaf sárt
saknað. En við þökkum þér fyrir
allt sem þú gafst okkur og allar
góðu stundimar sem við voram
saman. Það vora yndislegir og dýr-
mætir tímar í lífi okkar.
Þú varst alltaf svo hress og
skemmtilegur og gast komið okkur í
svo gott skap. Það var eitthvað við
þig sem er ekki hægt að lýsa með
orðum.
Við kynntumst þér á unga aldri
og gerðum margt af okkur saman,
sem mun lifa í okkar brjósti og sál.
Okkur þykir svo sárt að kveðja
þig svona snöggt því að þú varst svo
stór þáttur 1 lífi okkar.
Við biðjum fyrir þér og fjölskyldu
þinni. Guð veri með þér og þínum.
Þínir bestu vinir,
Ómar og Hólmar.
Við viljum minnast bekkjarfélaga
okkar, Örvars Pálma, með fáeinum
orðum. Við eram stór og samrýndur
hópur sem þú spilaðir stórt hlut-
verk í. Það er sárt að hugsa til þess
að þú sért ekki á meðal okkar. Þú
varst fjöragur og uppátækjasamur.
Hvar sem þú komst var tekið eftir
þeirri gleði sem geislaði frá þér.
Við munum öll eftir þér branandi
um bæinn á hvítu skellinöðranni og
þegar þú lékst Madonnu á sviðinu í
Bifröst. Enginn mun gleyma því
þegar þið vinirair lékuð tvær úr
Tungunum og svona mætti áfram
lengi telja. Þú skilur eftir þig stórt
skað í okkar hópi. Við söknum þín.
Nú er ég kominn í hvílu mína,
kann mig snerta engin pína.
Jesús sendir engla sína,
allt í kringum mig og mína.
Kæra Svala, Ásta, Ási, Friggi,
Friggi eldri, Lárey, Birgitta Ösk
Örvarsdóttir, Kristín, óskírður Ör-
varsson, aðrir ættingjar og vinir.
Við vottum ykkur okkar dýpstu
samúð og biðjum Guð að styrkja
ykkur í sorginni.
Árgangur 1977 Grunnskóla
Sauðárkróks.
Elsku Örvar. í dag kveðjum við
þig, kæri vinur, með söknuð í
hjarta. Það er ótrúlegt til þess að
hugsa að þú sért farinn svona ungur
og lífsglaður. Þú veittir okkur öllum
mikla gleði og þær era ófáar og
yndislegar minningamar sem þú
gafst okkur. Fyrir það erum við
þakklátar. Við biðjum guð að geyma
þig. Við sendum innilegar samúðar-
kveðjur til móður, ættingja og vina.
Elsku Lárey og Birgitta, megi guð
vera hjá ykkur og styrkja í gegnum
þessa mildu sorg.
Mér frnnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálfbjarga, því er ver.
Ef værir þú þjá mér, vildi ég giaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Eg harma það, en samt ég verða að segja
að sumarið það líður allt of fljótt
(Vilhj. Vilhj.)
Jóhanna, Sólveig, Theodóra
og Unnur.
Elsku frændi. Ég var svo viss um
að þetta væri aðeins vondur draum-
ur, en svo er ekki. Þetta er ísköld
staðreynd sem ég á erfitt með að
horfast í augu við. Mér þykir svo
leiðinlegt hvemig fór síðast þegar
við hittumst. Ég hefði viljað kveðja
þig á annan hátt, fá að faðma þig að
mér eins og ég gerði stundum þegar
við hittumst.
Elsku Örvar, ég verð víst að
kveðja þig svona. Ég er þakklát fyr-
ir að hafa fengið að kynnast þér og
vil að þú vitir að mér þykir afar
vænt um þig. Sjáumst seinna.
Góði Guð, vertu hjá bömum, fjöl-
skyldu og öðrum ástvinum Örvars
Pálma.
„Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú
ert glaður, og þú munt sjá, að að-
eins það, sem valdið hefur hryggð
þinni, gerir þig glaðan. Þegar þú ert
sorgmæddur, skoðaðu þá aftur
huga þinn, og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess, sem var gleði
þín.“ (Spámaðurinn.)
Berglind Óladóttir.
t
Minningarathöfn um elskulega móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
SOLVEIGU SVEINBJARNARDÓTTUR,
Álfaskeiði 38,
Hafnarfirði,
fer fram frá Fnkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn
26. október kl. 11.00.
Jarðsungið verður sama dag frá Hallgrímskirkju í
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Frikirkjuna í Hafnarfirði (minning-
arkort fást í Blómabúðinni Burkna og Kirkjuhúsinu).
Einnig er bent á Hallgrfmskirkju í Saurbæ, Hvalfjarðarströnd (minningarkort
fást í Kirkjuhúsinu).
Kristján Loftsson, Auðbjörg Steinbach,
Birna Loftsdóttir,
Solveig Birna Gísladóttir, Loftur Bjami Gíslason,
Guðmundur Steinbach,
Loftur Kristjánsson, María Kristjánsdóttir.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SESSELJA OTTESEN JÓSAFATSDÓTTIR,
áður til heimilis
í Þórufelli 20,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 25. október kl. 15.00.
Sjöfn Þórsdóttir, Helgi Bergþórsson,
Skúli O. Kristjánsson, Guðbjörg Sigurðardóttir,
Torfi E. Kristjánsson, Gerður Þorkelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug
við andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ÓLAFÍU KRISTÍNAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Ránargötu 4,
Grindavík.
Helgi S. Kristinsson,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
stjúpföður, sonar og bróður,
SIGURÐAR KARLSSONAR,
Fífumóa 5d,
Njarðvík.
Lára Jóna Helgadóttir,
Andri Guðmundsson,
Sigríður Jónsdóttir, Karl E. Karlsson,
systkini og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug,
blómasendingar, minningargjafir, kort og
skeyti vegna andláts og útfarar elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
JÓNS KRISTINS RÖGNVALDSSONAR,
Hjúki,
Skiðadal.
Ema Kristjánsdóttir,
Margrét Kristinsdóttir, Haukur Valdimarsson,
Snorri Kristinsson, Rannveig Guðnadóttir,
Ingibjörg Kristinsdóttir, Jón Þórarinsson,
Kristjana Kristinsdóttir, Jón Þórir Baldvinsson
og barnabörn.
r