Morgunblaðið - 09.12.1999, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 9. DESEMBER 1999 55,-
UMRÆÐAN
Enn um
menningu
ÞAÐ ER alltaf jafn ánægjulegt
þegar maður hefur rangt fyrir sér.
Sérstaklega þegar maður fær jafn
snöfurmannlega ofanígjöf og þá sem
Guðmundur Magnússon, forstöðu-
maður Þjóðmenningarhússins við
Hverfisgötu, sendi mér hér á síðum
blaðsins. Og ég vil þakka honum fyr-
h- upplýsingarnar og óska honum
velfarnaðar í margþættu og merki-
legu starfi.
Hinsvegar var ekki jafn skemmti-
legt að fá svar Helga Hjörvars. Þar
mátti greina þesskonar pólitískan
hroka sem betur væri liðinn undir
lok, á þeim upplýstu tímum sem við
lifum á. Helgi sagði að ég hefði líkt
R-Ustanum við brennuvarga. Það er
Minjar
Löngu eftir að ég og
Helgi Hjörvar erum
hættir að gangaum
•►SIzRmirkt
handK|ÆÐ|
Verð 1.490
/9eo
Bókhaldskerfi
T KERFISÞRÓUN HF.
I Fákafeni 11 • Sími 568 8055
M www.islandia.is/kerfisthroun
Eðlilegt hefði verið að reikna með
3-5 árum. Og þessum 45 milljónir
myndi safnið skila aftur í kassann. Á
því leikur enginn vafi. Löngu eftir að
ég og Helgi Hjörvar erum hættir að
ganga um götur borgarinnar myndi
safn sem þetta vera ómetanleg heim-
ild um merkilegt fólk, umhverfi þess
og heimilishald. Og stórum merki-
legi-a fyrir þær sakir að það hefur
staðið óhreyft frá 1915. Þegar árið
2100 rennur upp munu menn ekki
velta vöngum yfir 45
milljónum. En þeim mun
fleiri munu spyrja:
Hvernig ráðstafaði R-
listinn peningunum sem
frúin í Hamborg gaf
þeim?
Það Lego-land sem
borgin hefur komið sér
upp í Árbæ er góðra
gjalda vert og merkt
framtak í alla staði. Þar
hafa safnstjórar og
starfsfólk unnið þrek-
virki við að kynna nýjum
kynslóðum horfinn
menningararf. Eðli
málsins samkvæmt eru
hin fornu skinnhandrit
geymd á einum stað. En húsasafnið í
Árbæ getur tæplega lotið sömu lög-
málum, jafnvel þótt um menningar-
verðmæti sé að ræða.
Hús og umhverfi þess
skapar heildarmynd
sem ekki má raska
með því að færa hús-
ið, jafnvel þótt það sé
til hagræðingar á ein-
hverjum pappírum
einhvers staðar. Og
húsi, einsog Laufás-
vegi 43, sem að auki
hefur (hafði) upphaf-
legt innbú ósnert,
ætti að kappkosta að
viðhalda í heilu lagi,
yst sem innst, og sýna
sóma, ekki aðeins
okkur til fróðleiks og
menntunar heldur
ekki síst þeim sem á eftir koma. En
svo virðist sem það sé einfaldlega
ekki nógu smart fyrir jakkaföt og
Friðrik
Erlingsson
dragtir R-listans að leggja áherslu á
þessa hluti. Og eftirmælin um þeirra
stjóm munu verða eftir því.
„Eftir tuttugu ár, verður kvöld-
roðinn blár, í grænni byltingu þá,
hverfur hann, kastalinn, Aðalstræti
6,“ söng Spilverk þjóðanna af svölum
Hótels Víkur, fyrir eitthvað um 20
árum þegar til stóð að rífa það. Og
þrátt fyrir að núverandi R-listafólk
hafi án efa staðið í áheyrendahópn-
um á Hallærisplaninu og tekið
hraustlega undir, þá virðist það
ágæta fólk hafa gleymt þeim stund í
pólitískri rás tímans. Ef til vill væri
ekki úr vegi að R-listinn rottaði sig
saman í heimahúsi fljótlega og hlust-
aði á gömlu Spilverksplöturnar. Það
gæti rifjast upp fyrir þeim til hvers jK
þeir upphaflega fóru út í pólitík.
Höfundur fæst við rítstörf.
götur borgarinnar, segir
Friðrik Erlingsson,
myndi safn sem þetta
vera ómetanleg heimild
um merkilegt fólk,
umhverfí þess og
heimilishald.
ekki rétt. Hinsvegar benti ég á að
bæjarstjóri Seyðisfjarðar hefði
brennt tvö gömul hús sér til skemmt-
unar, og nefndi það til marks um
heimsku þeirra manna sem í
nærsýni sinni sjá ekki annað en fúa-
sprek þar sem í raun er um menn-
ingarverðmæti að ræða. Um kaup og
sölu borgarinnar á Laufásvegi 43, og
framtíð þess sem heimilissafns, hef-
ur Helgi Hjörvar margar afsakanir
en lýkur grein sinni á að slá sig, og
listann, til riddara fyi'ir að hafa gert
Iðnaðarmannahúsið upp. Það er nú
einu sinni svo að það á ekki að teljast
til tíðinda að yfirvöld viðhaldi menn-
ingarverðmætum. Hinsvegar er það
frétt þegar yfirvöld láta þau drabb-
ast niður eða hreinlega rusla þeim í
burtu. Helgi nefnir að það hefði kost-
að 45 milljónir að gera Laufásveg 43
upp, lagfæra húsið og sýna því þann
sóma sem ber. Ég þarf ekki að
spyrja hver kostnaðaráætlun borg-
arinnar er fyrir menningarárið 2000.
Það hlýtur að vera há tala. En 45
milljónir er ekki há tala þegar um er
að ræða heimilissafn sem staðið hef-
ur óhreyft í sama húsi frá 1915. Og
það er enginn að tala um að þessari
framkvæmd yrði lokið á einu ári.
N O A T U N
Létt og auðvelt
i annnikinu!