Morgunblaðið - 06.02.2000, Side 40

MORGUNBLAÐIÐ
*40 SUNNUDAGUR 6. FEBRÚAR 2000
MINNINGAR
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SKARPHÉÐINN SIGURBERGSSON
ökukennari,
Vogatungu 75,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans fimmtudaginn
3. febrúar sl.
Útförin ferfram frá Digraneskirkju miðvikudaginn 9. febrúar nk. kl. 13:30.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hans, er
bent á líknardeild Landspítalans.
Rúnar Skarphéðinsson. Elsa Backman,
Gylfi Skarphéðinsson, Guðbjörg Ó. Gísladóttir,
Sigrún Guðbergsdóttir, Sigurbjartur Jóhannesson,
Soffía Auður Guðbergsdóttir, Höður Guðlaugsson,
Halldór Guðbergsson, Dagný Gunnarsdóttir,
Þorbjörg Skarphéðinsdóttir, Sigurður Þorgrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bróðir okkar og mágur,
HALLDÓR SIGURÐSSON
frá Seyðisfirði,
Hátúni 10b,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
daginn 8. febrúar kl. 15.00.
Guðrún Sigurðardóttir, Gunnar Hannesson,
Bjarney Sigurðardóttir, Ásbjörn Bjönrsson,
Svanhildur Sigurðardóttir,
Ólöf Anna Sigurðardóttir,
Ingi Sigurðsson, Halidóra Friðriksdóttir.
Kveðjuathöfn um föðursystur okkar,
JÓRUNNIÓLAFSDÓTTUR
frá Sörlastöðum,
fer fram í Fossvogskirkju þriðjudaginn 8. febrúar
kl. 10.30.
Jarðsett verður á lllugastöðum í Fnjóskadal
laugardaginn 12. febrúar kl. 14.00.
Bílferð verður frá Umferðarmiðstöðinni á Akureyri
kl. 13.00 á útfarardag.
Blóm afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á líknar-
stofnanir.
Hjörtur og Hreinn Pálsynir.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓSKAR SCHIÖTH LÁRUSSON
trésmiður,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju
daginn 8, febrúar kl. 13.30.
Bára Óskarsdóttir,
Aldis Óskarsdóttir, Magnús Nordgulen,
Davíð Óskarsson, Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir,
Helga Óskarsdóttir, Sigurður I. Ingimarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRA VALGERÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Grettisgötu 55A,
sem lést á Grund þriðjudaginn 1. febrúar,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju þriðju-
daginn 8. feþrúar kl. 13.30.
Ágústa Þorsteinsdóttir, Jón Guðmundsson,
Guðrún Þorsteinsdóttir,
Guðmundur Þorsteinsson, Hulda Eggertsdóttir,
Sigrún Þorsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐNISIGUR-
BJARNASON
+ Guðni Sigur-
bjarnason lög-
reglumaður fæddist f
Reykjavík 12. júlí
1957. Hann lést á
Landspítalanum 30.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Sigurbjarni Guðna-
son rennismiður, f.
22. júlí 1931, og Jó-
hanna Jakobsdótir
húsmóðir, f. 1. apríl
1936. Hálfsystir
Guðna samfeðra er
Sigurborg, f. 1.3.
1952, gift Pétri P.
Johnson og eiga þau eina dóttur.
Alsystkini Guðna eru, Marta Lilja,
f. 8.10. 1958, maki Garðar Sigur-
steinsson, f. 3.4.1957, og eiga þau
þrjú börn; Edda Sigríður, f. 13.10.
1960; Hanna Bima, f. 19.1. 1963,
maki Reynir Steinarsson, f. 19.10.
1962, og eiga þau tvö börn; Hörð-
ur, f. 19.1.1963, maki Erna Björg,
f. 24.11. 1964, og eiga þau þrjú
börn; Elísabet, f. 26.10. 1965,
maki Kristján Sverrisson, f. 15.6.
1963, og eiga þau fimm börn.
Hinn 7. júlí 1990 kvæntist
Guðni Þorgerði Bergvinsdóttur,
f. 24.2. 1965. Foreldrar hennar
eru Björk Björgvinsdóttir, f. 29.9.
1942, og Bergvin Svavarsson, f.
27. júlí 1937 (skilin). Fósturfaðir
Þorgerðar er Albert Ólafsson, f.
20.7. 1936. Dætur Guðna og Þor-
gerðar eru Björk, f.
14. ágúst 1992, og
Arndís, f. 1.2. 1994.
Fóstursonur Guðna,
sonur Þorgerðar, er
Guðbjartur Kristins-
son, f. 13.1.1983.
Guðni lauk lands-
prófi og stundaði
nám í Menntaskólan-
um við Sund 1973-
1975 og við Tækni-
skóla Islands 1976-
1977. Hann lauk
námi í Lögreglu-
skólanum í Reykja-
vík 9.5. 1980. Hann
starfaði í lögreglunni í Reykjavík
frá 15. október 1978 til 31. desem-
ber 1989, og hjá RLR frá 1. jan-
úar 1990. Hann varð rannsóknar-
lögreglumaður í Hafnarfirði 1.
júlí 1997. Guðni var trúnaðar-
maður hjá almennu deild lög-
reglunnar í Reykjavík í tvö ár.
Hann var öryggistrúnaðarmaður
hjá RLR í tvö ár. Guðni var mikill
áhugamaður um skák og brids og
hlaut fjölda verðlauna á þessum
sviðum. Jafnframt var hann
áhugamður um alls kyns íþróttir
og var knattspyrnan þar efst á
blaði.
Útför Guðna fer fram frá Bú-
staðakirkju á morgun, mánudag-
inn 7. febrúar, og hefst athfönin
klukkan 13.30. Jarðsett verður í
Gufuneskirlqugarði.
Ég elska þig svo heitt, elsku bróð-
ir. Sorgin er yíirþyrmandi.
Ótrúlegt hve orð eru fátækleg,
mér finnst engin orð geta lýst þér
nægjanlega. Ég á mjög erfitt með að
sætta mig við að þú sért farinn frá
mér. Þegar ég fékk símtalið frá Is-
landi þess efnis að þú lægir alvarlega
veikur og að ég ætti að koma heim,
var eins og heimurinn hryndi.
Flugið til Islands var það lengsta
flug sem ég hef upplifað.
Ég var bæði glaður og sorgmædd-
ur við endurfundi okkar. Glaður að
fá tækifæri til að tala við þig og sorg-
mæddur að sjá þig svo veikan. Eins
og alltaf í gegnum líf þitt, barðist þú
hetjulega við þennan skæða sjúk-
dóm. Meiri keppnismann en þig
þekki ég ekki.
En útbreiðsla sjúkdómsins var
orðin of mikil og nú er þjáningum
þínum lokið. Þegar ég hélt um hönd
þína og grét hafðir þú styrk til að
hugga mig og biðja okkur öll um að
vera sterk.
Minningamar um þig eru svo ótal-
margar.
Þú hafðir alltaf tíma fyrir litla
bróður, sama hversu annasamt var
hjá þér. Ég er þakklátur fyrir hversu
margt við gerðum saman. Ferðalag
okkar um Evrópu og alla leikina sem
við háðum saman, hvort sem var í
fótbolta, borðtennis eða öðrum
boltaleikjum. Þá gekk mikið á, hvor-
ugur gaf þumlung eftir og við
skömmuðumst og rifumst. En alltaf
ríkti góð vinátta á eftir og við vorum
strax farnir að hlakka til næsta leiks.
Nú hef ég misst þig í þessu lífi,
minn besti vinur. Eftir situr minning
um yndislegan bróður og vin.
Þegar minn tími kemur hef ég þig,
elsku Guðni, til að taka á móti mér.
Ég bið til Guðs að hann gefi okkur
styrk. Missir okkar allra er mikill.
Hörður.
Elsku Guðni minn. Það verður erf-
itt að hugsa sér að lifa lífinu án þess
að þú sért héma hjá okkur. Og aldrei
eigum við eftir að heyra bjölluna
hringja tvisvar í Ástúni og heyra þig
segja hæ hæ.
En, elsku Guðni, ég ætla ekki að
kveðja þig, heldur segja sjáumst síð-
ar.
Þín, systir,
Edda.
í dag kveðjum við ástkæran bróð-
ur, mág og frænda. Það eru margar
Ijúfar minningar sem koma í hugann,
sem erfitt er að setja á blað.
Með þessum ljóðum langar okkur
að kveðja þig, elsku Guðni.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vom grætir
þá líður sem leiftur af skýjum
ljósgeisli af minnmgum hlýjum.
(HIH.)
Af eilífðarljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphbnbm fegri en auga sér
mót öUum oss faðmbm breiðir.
(Ebiar Ben.)
Hafðu þökk fyrir allt, elsku bróðir,
þín er sárt saknað. Minning þín lifir í
hjörtum okkar allra. Bið ég guð að
styrkja foreldra okkar, systkin,
mágkonu, dætur þínar og aðra ást-
vini.
Hanna Birna, Reynir,
Anton og Nadía.
Elsku bróðir minn, mágur og
frændi.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsrns degi,
hin Ijúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnastþér.
(Ingibj. Sig.)
Kg, sem í fjarlægð fjöllrn bak við dvelur,
og fagrar vonb- tengdb- líf mitt við,
mbm hugur þráir, hjartað ákaft saknar,
er horfnum stundum ljúfum dvel ég hjá.
Heyrirðu ei, hvem hjartað kallar á,
heyrirðu ei stormmn kveðju mína ber?
Þú fagra minning eftír skildi eina,
sem aldrei gleymist meðan lífs ég er.
(Valdirmar Hólm Hallstað.)
Eg sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt
þig umvefji blessun og bænb1,
égbiðaðþúsofirrótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikmda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þáauðnuaðhafaþighér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug mbm fer.
Þó þú sért horfmn úr hebni,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
GekkstþúmeðGuði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt
(V. Briem.)
Þú ert kominn í faðm annarra ást-
vina, elsku Guðni, og við biðjum al-
máttugan Guð að varðveita þig um
alla eilífð. Við sjáumst seinna, elsku
bróðir minn, mágur og frændi.
Þín systir
Elísabet (Bettý), Krislján, Eva
María, Bjarni Þór, Sverrir
Freyr og Róbert Óðinn.
Ó, guð ef að lífið mig leikur grátt
þálátmigeiverðabitra.
Gefðu mér kraft til að horfa hátt,
og hugsa ekki mest um það bitra,
en gefðu að ég skiiji hve gott ég hef átt
og gerðu mig hugrakka og vitra.
(Dísa.)
Mér finnst það vel við hæfi að byrja
þessi fátæklegu minningarorð, með
bæninni hennar Dísu systur minnar,
þegar við kveðjum hann Guðna syst-
urson okkar sem farinn er frá okkur
svo ungur. Ég get samt ekki annað
en verið bitur út í almættið, að gefa
honum ekki meiri tíma með dætrum
sínum og öllum ástvinum hans sem
þótti svo vænt um hann. Það þarf
meira en lítið hugrekki til að ganga í
gegnum allt það sem á hann Guðna
var lagt í hans veikindum, hvert
áfallið af öðru reið yfir, og baráttunni
við vágestinn mikla, krabbameinið,
en hann barðist eins og hetja, hug-
rakkur með bros á vör, með fjöl-
skylduna þétt sér við hlið, það
gleymist engum er til þekktu. Guðni
var elsta barn Jóhönnu systur minn-
ar, en við systurnar eignuðumst
börnin okkar flest um svipað leyti,
sum eru fædd í sama mánuði á sama
ári, það tengdi okkur kannski ennþá
sterkari böndum. Við fylgdumst vel
með uppeldi þeirra og velgengni
hvor hjá annarri, en við höfum báðar
átt miklu bamaláni að fagna. Það er
ekki svo lítil hamingja að eignast öll
okkar böm, heilbrigð og vel af guði
gerð í svona stóram hópi.
Minningamar hrannast upp,
fyrsta myndin er af Guðna í skírnar-
kjól, hann horfir stóram augum
brosandi framan í heiminn, Bjarni og
Jóhanna og við á ferðalagi með börn-
in á gömlum bíl á ferð um Vestfirði -
síðan mynd af státnum strákum að
veiða - einhverju sinni komu þeir
frændur rennandi blautir, höfðu ver-
ið að sigla á flekum uppi á stíflu.
Fermingardagurinn. Guðni og
Todda að gifta sig í Viðey. Ferð í
sumarbústað á Flúðum með bömun-
um. Síðasta myndin frá liðnu sumri
tekin af þeim feðgum saman á Laug-
arvatni, það var alltaf stutt í brosið
hans Guðna og þannig vil ég muna
hann.
Guð gefi Toddu og dætram þeirra,
foreldrum hans, systkinum og öllum
sem þótti svo vænt um hann styrk á
þessum erfiðu tímamótum. Minning-
una um drenginn góða munum við
varðveita alla ævi.
Drottinn vakir, drottinn vakir
Dagaognæturyfirþér,
Blíðlynd eins og besta móðir
Ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist
Aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar, Drottinn vakir
Dagaognæturyfirþér.
(Sig.Kr. Pét)
Hulda og fjöiskylda,
Litlagerði.
Góður drengur hefur lokið hlut-
verki sínu hér á jörðu, en þó ekki, því
minningin um hann mun lifa og við
halda áfram að elska hann og læra af
honum. Lífsins skóli getur oft verið
strembinn, en Guðni tók því sem að
höndum bar með jafnaðargeði, stó-
ískri ró og gafst ekki upp fyrr en í
fulla hnefana.
Sáttur en sár heldur bróðir minn
áfram göngu lífs síns á æðri sviðum.
Tími hans á jörðu var naumt
skammtaður. Hann sá öfgar mann-
legrar tilvera í starfi sínu en kær-
leika fjölskyldunnar heima fyrir.
Starf lögreglumanns er erfitt.