Morgunblaðið - 15.03.2000, Side 27

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 15. MARS 2000 27
LISTIR
Auður Gunnarsdóttir á söngtónleikum í Salnum
Morgunblaðið/Golli
Auður Gunnarsdóttir og Jónas Ingimundarson halda tónleika í Salnum í
Kópavogi í kvöld og í Vinaminni á Akranesi annað kvöld.
S
I fyrsta
sinn á
föstum
samningi
AUÐUR Gunnarsdóttir sópran-
söngkona heldur einsöngstónleika í
Salnum í Kópavogi ikvöld ásamt
Jónasi Ingimundarsyni píanólcik-
ara. Tónleikarnir eru í Tíbrá, röð 3,
og hefjast kl. 20.30. Þeir verða end-
urteknir annað kvöld, fimmtudags-
kvöld, i safnaðarheimilinu Vina-
minni á Akranesi.
„Þetta er nokkuð blönduð efnis-
skrá. Við byrjum á hefðbundnum
ljóðum eftir Schubert, Strauss og
Sibelius. Eftir hlé er komið að ís-
lenska hlutanum en þar má heyra
lög af geisladisknum okkar sem
kom út fyrir síðustu jól. Við flytjum
lagaflokk úr Pétri Gaut eftir Hjálm-
ar H. Ragnarsson og Ljóð fyrir
börn; lög eftir Atla Heimi Sveinsson
við Ijóð Matthi'asar Johannessen.
Við ljúkum svo tónleikunum á létt-
um nótum með óperettuaríum,
þannig að allir fái nú eitthvað við
sitt hæfi,“ segir Auður.
„Erfíðasta fæðingin
sem ég hef lent í“
Af henni er það annars helst að
frétta að hún hefúr verið á samn-
ingi við óperuhúsið í WUrzburg í
Þýskalandi frá því í september síð-
astliðnum. Þetta er í fyrsta sinn sem
Auður er á föstum samningi, en áð-
ur hefúr hún meðal annars verið
gestasöngvari við óperuhúsin í
Heidelberg og Bielefeld. „Fyrsta
hlutverkið sem ég fékk í Wurzburg
var Despina í Cosi fan tutte, en í maí
mun ég taka við hlutverki Fiordiligi
í því stykki. Þar á eftir söng ég Ann-
inu í Nótt í Feneyjum, þá kom
Töfraflautan, þar sem ég syng Pam-
inu,“ segir Auður og hlær að nöfn-
unum; „Despina, Annina, Pamina!"
I febrúar var hinsvegar frumsýnt
verk þar sem nafnið hennar endar
aldrei þessu vant ekki á ,,-ina“.
Persónan heitir Louisa og verkið
Der junge Lord eftir Hans Wemer
Hense. „Þetta er svona tiltölulega
nútímalegt og alveg risastórt
stykki, við emm um 130 manns á
sviðinu. Eg myndi segja að þetta
væri erfiðasta fæðingin sem ég hef
lent í - og á ég þó eitt bara!“ segir
hún og lýsir óperunni sem þjóðfé-
lagsádeilu með kómisku ívafi:
„Louisa, sem er rétt komin á gift-
ingaraldurinn og alveg óskaplega
einföld, hefur erft mikil auðæfi.
Frænka hennar, sem hefur alið
hana upp og er barónessa, vill hafa
hönd í bagga með að finna handa
henni mann og finnst enginn vera
nógu góður fyrir hana. Svo kemur
útlendingur í bæinn með fyrirbæri
sem hann kallar „hinn unga lord“
og allur bærinn snýst á hæl við að
gera þessum herrum til hæfis, því
þeir era svo merkilegir, útlenskir
og með titla. Það fer ekki betur en
svo að barónessan ákveður að
Louisa skuli giftast þessum unga
lord, sem er dálítið öðruvísi en aðrir
og hagar sér svolítið einkennilega.
Allir fara að haga sér eins og hann,
henda glösum til og frá, beija sér á
bijóst og ganga skringilega - en í
lokin kemur í ljós að hann er api!“
„Verðum að vera
helmingi betri en þeir“
Auður er mjög ánægð í
Wilrzburg. „Eg verð þar þennan
vetur og þann næsta - svo veit ég
ekki meir.“ Hún segir mestan tfma
fara í að syngja á sýningum og und-
irbúa næstu verkefni í óperunni en
hún reyni_þó að syngja á tónleikum
í'bland. „Eg legg afar mikla áherslu
á að syngja ljóðaprógrömm inn á
milli, þvi óperunni hættir dálítið til
að verða eins og framleiðsla. Þar er
alltaf svo mikil pressa og allt þarf
helst að ganga eins og á færibandi,"
segir Auður. Hún kveðst samt mjög
ánægð með að vera loksins komin á
fastan samning. „Stundum pirrar
það mig þó að þurfa að neita ein-
hveiju vegna þess að ég kemst ekki
í burtu en mér finnst alveg meiri
háttar gaman að vera komin inn í
þennan leikhúsheim," segir Auður.
„I mínu fagi, sem lýrískur sópran,
er mjög erfitt að komast inn á
ftjálsa markaðinn ef maður er ekki
með einhveija risarödd. Maður
verður helst að vera á föstum samn-
ingi í nokkur ár til þess að geta far-
ið að harka svona eins og Kristinn
og Kristján og þessir kappar. Og
það tekur bara miklu lengri tíma
fyrir söngkonur, vegna þess að þær
eru miklu fleiri um hituna. Og við
verðum Iíka að vera helmingi betri
en þeir til þess að komast í ein-
hveija feita bita - eins og reyndar
vi'ðar í lífinu," segir hún.
Um þessar mundir er Auður
grasekkja í Wiirzburg, þar sem eig-
inmaður hennar og ellefu ára dóttir
þeirra eru flutt heim til íslands, þar
sem honum bauðst starf sem hann
gat ekki hafnað og dóttirin er kom-
in í íslenskan skóla í fyrsta sinn.
„Við bjuggum í Stuttgart í átta ár,
þar sem við vorum bæði í námi. Eg
var búin á undan honum og var að
leita fyrir mér í tvö ár áður en ég
komst á samning. Svo var hann
búinn með sitt doktorsnám og ég
ekki komin með neitt, svo þá var
spurningin hver ætti að sjá fyrir
heimilinu. Þá bauðst honum vinna
hér, sem hann stökk á - og mánuði
eftir að hann tók þeirri vinnu fékk
ég minn samning. Þá var úr vöndu
að ráða en við ákváðum að prófa
þetta fyrirkomulag í eitt ár og sjá
svo til. Ókosturinn við þennan
bransa er að hann er ekki sérlega
fjölskylduvænn. En á móti kemur
að nú hef ég mikið næði,“ segir
Auður.
Ringulreið í leikhúsinu
KVIKMYIVDIR
II á s k «1 a b í«
RINGULREIÐ „TOPSY -
TURVY“**tf
Leikstjórn og handrit: Mike Leigh.
Aðalhlutverk: Alan Corduner, Jim
Broadbent, Timothy Spall, Lesley
Manville, Ron Cook. Kvikmynda-
taka: Dick Pope. Framleiðandi:
Simon Channing - Williams. 1999.
BRESKA raunsæisskáldið Mike
Leigh hefur valið sér óvenjulegt efni í
nýjustu mynd sinni, Ringulreið eða
„Topsy - Turvy“, en það er bráð-
skemmtileg lýsing á tilurð gamanóp-
erettunnar Mikadó eftir þá Gilbert
og Sullivan. Leigh hefur ekki áður
gert ævisögulega mynd og hvað þá
búningadrama frá nítjándu öldinni,
hann er fyrst og fremst annálaður
fyrir ofurraunsæjar nútímamyndir af
bresku alþýðufólki, og því kemur val
hans kannski meira á óvart en ella.
Hins vegar má auðveldlega sjá
hvað það var sem heillaði hann við
söguna um Gilbert og Sullivan. Hún
lýsir ekki síst lífi listamannsins og því
samvinnuverkefni sem það er að
setja á svið stykki eins og Mikadó.
Það er sjálfsagt margt líkt með því og
að búa til kvikmynd með þeim hætti
sem Leigh sjálfur er þekktur fyrir.
Myndin gerist árið 1884 þegar ída
prinsessa eftir þá Gilbert og Sullivan
hefur verið sett upp í Savoy-leikhús-
inu en nýtur ekki vinsælda svo leik-
hússtjórinn fer þess á leit við tvíeyk-
ið, frægustu tónlistar- og textasmiði
tímabilsins, að það skili í snarhasti af
sér nýju verki. Textasmiðurinn Gil-
bert, sem Jim Broadbent leikur óað-
finnanlega, er reiðubúinn en tón-
smiðurinn Sullivan, sem Alan
Corduner leikur ekki síður vel, er
ekki ánægður. Hann setur spuming-
armerld við samstarf þeirra Gilberts.
Hann vill gera eitthvað meira og
merkilegra en gamanóperettur, telur
sig þurfa að nýta tíma sinn betur til
að vinna meiri afrek. En svo gerist
það að Gilbert er dreginn nauðugur
viljugur á sýningu um Japansmenn-
ingu í London og það verður ekki aft-
ur snúið.
Úr þessum efnivið gerir Mike
Leigh kostulega mynd um lífið í leik-
húsinu, um tvo gerólíka listamenn
sem er á mörkunum að nái að starfa
saman, um prímadonnur og útblásin
egó, um sigra og ósigra, sært stolt og
veiklyndi og yfirleitt það samfélag
listamanna sem finna má bak við
tjöldin í hvaða leikhúsi sem er. Það er
léttur og kómískur blær yfir frásögn-
inni allri þótt undir niðri búi alvarleg-
ur tónn og í hana eru felldir útdrættir
úr verkum Gilberts og Sullivians,
sem lífga enn upp á andrúmsloft
glaðværðar og sköpunargleði.
En fyrst og fremst er þetta
kannski mynd um tvíeykið Gilbert og
Sullivan. Jim Broadbent fer eins og
áður sagði á kostum þegar hann
dregur upp mynd af hinum grófgerða
og hávaðasama Gilbert er þekkir sín
takmörk sem skáld og orðasmiður en
er prímus mótor á bak við tjöldin og
leggur áherslu á einskonar raunsæi;
kallar á Japani sér til aðstoðar við
uppsetninguna. Sullivan er af allt
öðru sauðahúsi, veikbyggður lífs-
nautnamaður sem fær ekki að kom-
ast að takmörkum sínum því krafan
er alltaf sú að hann búi til léttmeti
þegar hann sjálfur telur sig geta gert
miklu merkilegri hluti. Aian Cordun-
er fer ákaflega vel með þessa tog-
streitu.
Ringulreið er fyrirtaksbíómynd
um forvitnilegt efni matreitt af sér-
stökum kunnáttumanni um lífið í list-
unum og þá undarlegu sainbræðslu
ólíkra eðliseiginda, sem sönn list er
sprottin af.
Arnaldur Indriðason
Númer sem tekið er eftir:
IMOKIA 5110
Vmsælasti GSM-sími allra tíma.Traustur
sími sem býður upp á allt sem þarf.
• Þyngd 170 grömm.
• Biðtími allt að 270 klst
• Taltfmi allt að 5 klst
• 250 númer í símaskrá.
• SMS skilaboð,
númerabirtir og klukka.
• 30 símhringingar.
• 3 innbyggðir leikir.
Fréttir,
ofl.ofl.
IMOKIA
7110
Það er ekki nóg með að hann
rokkar heldur wappar hann líka!
• Þyngd 141 grömm.
• Biðtími allt að 270 klst
• Taltími alft að 4,5 klst
• Dual-Band (900&1800)
• 1000 númera símaskrá.
• 6 Lfnu skiár, staerri stafir.
• Dagbók, klukka, vekjari.
• Lithium rafhlaða.
• Styður SimTool Kit.
• WAP aðgangur á netið.
M.a.: 692-9001 til 692-9009
er mánaða GSM áskrift greidd með kreditkorti eða Veltukorti.
TALkort kostar 1.999.- og er greitt fyrir það aukalega.
Ef þú vilt ekki fóma frelsinu þá velur þú þennan frábæra Bosch sfma
BT Skeifunni - S: 550-4444
Engir símreikningar -
engar áhyggjur
• þyngd 150 gr.
• biðtími allt að 150 klst.
• taltfmi allt að 3 klst.
• dual-band (900&1800).
• númerabirtir.
• sendir og móttekur SMS.
• 30 mismunandi hringingar
• TALkort og sfmanúmer
• 1.000 króna skafkort.
Tekur eingöngu
TAL slmakort
509
BT Hafnarfirði - S: 550-4020 • BT Reykjanesbæ - S: 421-4040
BT Akureyri - S: 461-5500 • BT Kringlunni - S: 550-4499