Morgunblaðið - 18.05.2000, Blaðsíða 32

32 FIMMTUDAGUR 18. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
^verslur. t-eroefollcssns
LISTIR
Surhiiefv
Vandaðir sturtuklefar frá Ifö og Megius
úr plasti og öryggisgleri, rúnaðir og
hornlaga. Horn og framhurðir, einnig
heilir klefar.
74 - 80 - Hornlaga
77 - 80 - Rúnaðir
87 - 90 - Rúnaðir
86 - 92 - Hornlaga
Smiðjuvegi 11 • 200 Kópavogur
Sími: 564 1088 • Fax: 564 1089 • tengi.is
fimmtudag
föstudag
laugardag
ÆGIR
Eyjarslóð 7 Reykjavík s. 511 2200 fax511 2211
tjaldvagnar * fellihýsi • tjöld • fatnaður • gönguskór • húsgögn
Djassgleði
í Operunni
Blái riddarinn kynntur í Bremen
® mbl.is
_A.LL.TAf^ eiTTH\SAÐ MÝT7
BLÁUM hesti hefur hér verið
komið fyrir í verslunarmiðstöð í
borginni Bremen í norðvestur-
hluta Þýskalands.
Skúlptúrnum af hestinum er
ætlað það hlutverk að auglýsa
sýningu á verkum þýskra lista-
manna sem skipuðu húpinn „Der
Blaue Reiter“, eða Blái riddarinn.
Verk listamannanna f Bláa
riddaranum voru bönnuð á tíma
nasismans, en hðpnum tilheyrðu
meðal annars listamenn á borð
við Wassily Kandisky, Franz
Marc, Gabriele MUnter, August
Macke og Alexey Jawlensky.
TOIVLIST
íslonska óperan
DJASS
Tríó Ólafs Stephensen ásamt gest-
um. Ólafur Stephensen píanó, Tóm-
as R. Einarsson bassa og Guðinund-
ur R. Einasson trommur. Gestir:
Ólafur Stolzenwald bassa og Bob
Grauso trommur. Þriðju-
dagskvöldið 16.5.2000.
SÆVAR Karl klæðskeri bauð tO
djassveislu í íslensku óperunni á
þriðjudagskvöldið var og þar voru
heldur betur höfð endaskipti á hlut-
unum. Er prúðbúnir gestir
streymdu til veislunnar sat strengja-
kvartett í anddyrinu og lék klassík
undir skvaldrinu. A sviðinu léku svo
djassistamir fyrir gesti sem hlust-
uðu hljóðir.
Tónleikarnir upphófust á blús - og
enduðu á blús. Tómas og Ólafur
Stolzenwald hófu leikinn á tvo bassa
og tríóið endaði með tvo trommara.
Mercer EOington ski-ifaði fyrsta
blúsinn og var leikur bassaleikar-
anna æði misjafn, en þegar best lét
náðu þeir vel saman í þéttri sveiflu;
Tómas þungur og sterkur, en Ólafur
léttur og mjúkur.
Tríóið hitaði upp með „Once I Had
A Secret Love“, sem finna má á nýja
disknum þeirra, einsog öll lögin sem
þeir léku fyrir hlé - nema hina stór-
skemmtOegu blöndu Ólafs á „Close
Your Eyes“ og sænsku þjóðvísunni
er Gunnar Ormslev hljóðritaði undir
nafninu „Frá Vermalandi“ en Stan
Getz sem „Dear Old Stockholm". Ég
harma enn að þessi útsetning, ásamt
blöndu Ólafs á „Honeysuckle Rose“
Fats Waller og „Rosetta" Earls Hin:
es skyldi ekki rata á diskinn hans. I
þetta skipti hóf Óli leikinn með fal-
lega spiluðum inngangi í stjömum-
erki „Ack Vármland du sköna“. Best
leikna lagið fyrir hlé fannst mér
kynningarlag Dukes Ellington, er fé-
lagi hans og vinur, Billy Strayhom
skrifaði fyrir hann, „Take The A-
Train“, þar sem Tómasi tókst snilld-
arlega að koma lestartOfinningunni í
laginu til skila.
Hafi tríóið verið dálítið stirt og
dauft fyrir hlé hvarf sá doði einsog
dögg fyrir sólu eftir hlé, er Bob
Grauso settist við trommurnar og
tryllti blúsinn. Áður hafði Ólafur
leikið einn Atla Heimi og svo var röð-
in komin að Disneydansinum, „When
You Wish upon A Star“, þarsem Bob
dansaði léttilega á symbölunum.
Bob Grauso hefur komið mikið við
sögu íslensks djass. Þeir Ólafur eru
æskuvinir, kynntust er Bob var hér í
hernum, og djassaði hann mikið með
íslenskum og kenndi þeim sitthvað
um trommuleik. Á minningardiskun-
um um Gunnar Ormslev; „Jazz í 30
ár“, era tveir ópusar, „Gunnar’s Blu-
es“ og „Lester Leaps in“ frá 1955,
þarsem Bob slær trommurnar, Sig-
urbjöm Ingþórsson leikur á bass-
ann, Kristján Magnússon á píanóið,
Gunnar Reynir Sveinsson á víbra-
fóninn og Ormslev blæs í tenórinn.
Þetta er hörkumúsík og munar vera-
lega um trommarann, en á þessum
tímum vora topp-djasstrommarar
vandfundnir í Evrópu og algjör víta-
mínsprauta að fá amerískan djass-
trommara. Til marks um það er þeg-
ar Friedrick Gulda, hinn heims-
þekkti austurríski píanisti, kom
hingað til að leika Beethoven með
sinfóníuhljómsveitmni. Hann var
jafnvígur á djass og klassík og vOdi
fá að heyra í íslenskum djassleikur-
um. Efnt var tO tónleika fyrir hann
þar sem Ormslev, Jón Páll Bjarna-
son og Bjössi bassi spOuðu ásamt
bandaríska trommaranum Gene
Stone. Gulda hafði ekki ætlað að
leika með en stóðst ekki mátið er
hann heyrði hinn ameríska tromm-
utón. Það sögðu unnendur æðri tón-
listar að væri einsog að fara úr
kirkju á hórahús, er Gulda fór úr
Beethoven í blúsinn, en nú er öldin
önnur sem betur fer.
í tveimur síðustu lögunum á efnis-
skrá tríósins, báðum af Ellington-
ættinni; „Just Squeeze Me“ eftir
meistarann og „Perdido“ eftir bás-
únuleikara hans, Juan Tizol, börðu
Bob og Guðmundur R. báðir tromm-
urnar. Var það hin besta skemmtun
og þótt trommubardagar verði fljótt
leiðigjarnir vildu áheyrendur auka-
lag og með dynjandi blúsinn í eyran-
um héldu menn útí vorbirtuna glaðir
í sinni.
Vernharður Linnet

Morgunblaðið/Silli
Frá sýningu nemenda fagurlistadeildar Myndlistaskólans
á Akureyri.
Akureyringar
sýna á Húsavík
NEMENDUR fagurlistadeildar
Myndlistarskólans á Akureyri
héldu sýningu á verkum sínum í
Safnahúsinu á Húsavík um síð-
ustu helgi.
Sýningin var mjög fjölbreytt
og unnin með mismunandi
tækni. Það vakti sérstaka eftir-
tekt að af átta sýnendum var
aðeins einn karlmaður.
Vafalaust eiga einhverjir í
þessum listahópi eftir að marka
spor í íslenska myndlist þá dag-
ar líða.