Morgunblaðið - 18.05.2000, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 18.05.2000, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN FIMMTUDAGUR 18. MAÍ 2000 47 Bakverkinn burt! Evrópskt vinnu- verndarátak í október Vinnueftirlit ríkis- ins hefur ákveðið að taka þátt í Vinnu- verndarvikunni 2000 sem haldin verður í löndum Evrópu í haust. Vikan 23. - 27. október hefur verið valin fyrir þetta átak á Islandi og er vinnu- verndarvikan haldin á sama tíma á öllum N orðurlöndunum. Tilgangurinn með þátttöku okkar í Vinnuverndarvikunni Inghildur Einarsdóttir rannsókn á vinnuum- hverfi og heilsu starfs- manna í leikskólum í Reykjavík og í haust er í ráði að fara af stað með sams konar rann- sókn hjá starfsfólki í umönnunarstörfum á öldrunarstofnunum alls staðar á landinu. Fróðlegt verður að sjá niðurstöður úr þessum rannsóknum á fólki í ummönnunarstörfum en fyrstu niðurstöður verða kynntar í tengslum við Vinnu- verndarvikuna 2000. 2000 er að vekja athygli og dreifa fræðslu um álagsmein í vöðvum og liðum þar sem megináhersla verður lögð á varnir gegn bakverkjum. í Vinnu- verndarvikunni 2000 hefst upplýs- ingaátak sem miðar að því að auka þekkingu og skilning fólks á gildi þess að gera vinnustaðinn heilsu- samlegri og öruggari. Vinnueftirlit ríkisins vill beita sér fyrir því að þátttaka almennings í verkefninu verði sem mest. Forvarnir í fyrirrúmi Markmiðið er að koma skilaboð- um um forvarnir gegn atvinnu- tengdum álagseinkennum í vöðvum og liðum inn á alla vinnustaði á landinu, jafnt stóra sem smáa. All- ar starfsstéttir eru hvattar til að notfæra sér þetta tækifæri til að brýna félagsmenn sína til umhugs- unar um vinnuumhverfi sitt og Vinnuverndarvikan Vinnueftirlit ríkisins vill beita sér fyrir því, segir Inghildur Einars- dóttir, að þátttaka al- mennings í verkefninu verði sem mest. hvernig þeir beita líkama sínum við vinnu. I kjölfarið er kjörið að gera átak í úrbótum á vinnufyrirkomu- lagi. Til þess að sem best takist til er ráðgert að undirbúningsnefnd, sem starfsfólk og sérfræðingar Vinnueftirlits ríkisins skipa, verði starfshópum til ráðgjafar og annist undirbúning vikunnar. Bakverkur er algeng-ur Þema vinnunnar verður „verkir í mjóbaki" en bakverkur er með al- gengustu atvinnutengdu óþægind- um fólks í Evrópu. Starfsmenn í öllum greinum atvinnulífsins eiga á hættu að fá bakverki og ýmislegt bendir til að bakverkir sem tengj- ast vinnu séu að aukast. Auk þján- inga hefur þetta mikinn kostnað í för með sér, hvort sem er fyrir ein- staklinga, fyrirtæki eða heilbrigð- iskerfið. Þannig eru bakverkir kostnaðarsamir fyrir þjóðfélagið vegna fjarveru starfsfólks frá vinnu. Á grundvelli þessara stað- reynda hefur verið ákveðið að gera vinnuverndarátak í fræðslu og upp- lýsingum um orsakir og afleiðingar bakveiki. Rannsóknir á vinnuumhverfi Nýleg evrópsk könnun sýnir að 30% vinnandi fólks kvartar undan verkjum í mjóbaki, 17% kvarta undan verkjum í fótum og hand- leggjum en 45% kvarta undan sárs- aukafullum og þreytandi vinnu- stellingum. Óhætt er að fullyrða að á Islandi er ástandið engu betra. Hjá atvinnusjúkdómadeild Vinnueftirlitsins eru stöðugt í gangi rannsóknir á vinnuumhverfi fólks. Um þessar mundir fer fram Hvers vegna átak? Með átaki eins og Vinnuverndar- vikunni 2000 er hægt að auka þekkingu og skilning starfsmanna og stjórnenda fyrirtækja á mikil- vægi þess að hafa vinnustaðinn heilsusamlegan og öruggan fyrir alla sem þar starfa. Góður fyrir- tækjarekstur felur í sér vinnu- verndar- og öryggisstjórnun sem er nauðsynleg til þess að fækka at- vinnutengdum álagseinkennum og ótímabæru brottfalli starfsmanna af vinnumarkaði. Þannig er mikil- vægt að huga að vellíðan starfs- manna í vinnunni. Jafnframt er mjög brýnt að bæta vinnuumhverfi og auka lífsgæði starfsmanna. Von okkar er sú að átakið skili sér í bættu starfsumhverfi og betri líðan starfsmanna. Bakverkinn burt Slagorð vikunnar er „Bakverk- inn burt“ og í tengslum við Vinnu- verndarvikuna 2000 hefur verið prentaður upplýsingabæklingur um þema vikunnar. Einnig hefur verið útbúið veggspjald til að hengja upp á vinnustöðum með slagorðinu til að minna starfsmenn á að hugsa um bakið. Við skorum á allt starfsfólk á vinnumarkaði að gera átak í vinnuvernd á vinnustað sínum. Sérstaklega að karlar og konur hugi að því hvort ekki megi hagræða einhverju í vinnuum- hverfinu til að létta álagi af bakinu - „bakverkinn burt“. Höfundur er fræðslufulltrúi hjá Vinnueftirliti ríkisins og verkefnis- stjóri Vinnuverndarvikunnar 2000. Börn og blóð- sýnatökur MARGIR foreldrar þekkja það vel að þurfa að berjast við börnin sín þegar þau þurfa að fara í blóðprufur. Það er ékkert skrítið að þau séu ekki hrifin af þessu þar sem mörgu fullorðnu fólki er meinilla við þetta. Það er lítið aðlaðandi til- hugsun að láta stinga stórri nál inn í hand- legg sinn og gildir þá einu hvort maður er stór eða lítill. En þeg- ar börn eiga í hlut er mikilvægt að rétt sé Anna María Þorkelsddttir vel þess virði þegar haft er í huga að hann hjálpar sálartetrinu þegar börn þurfa að fara í ógnvekjandi að- gerð í eins óaðlaðandi umhverfi og lækna- stofur og sjúkrahús eru. Á nokkrum sjúkra- húsum erlendis er það vinnuregla hjá meina- tæknum og öðrum sem taka blóðsýni úr börnum að stinga ekki nema barnið sé með Emla og hann sé ör- ugglega farinn að virka. Þetta er for- farið að slíkri aðgerð. Við verðum að hafa í huga að þetta er stórmál fyrir börnin og það þarf að undir- Deyfiplástur Emla er deyfiplástur sem deyfir yfirborð húð- arinnar, segír Anna María Þorkelsdóttir, og börnin finna þá ekki eins fyrir stungunni. búa þau vel andlega. Þau eiga allt- af að fá verðlaun eftir að hafa farið og skiptir þá engu hvort vel tókst til eða illa. Þau eiga líka að fá tíma til að átta sig, við erum alltof gjörn á að pressa börnin í að gera hluti sem þau eru ekki búin undir af því að við fullorðna fólkið erum í tíma- þröng. En eitt er það sem margir foreldrar virðast ekki vita og það er að til er plástur sem nefnist Emla-plástur og fæst í apótekum. Emla er deyfiplástur, eða töfra- plástur eins og við köllum hann gjarnan, sem deyfir yfirborð húð- arinnar og verður þá til þess að börnin finna ekki eins fyrir stung- unni. Hann þarf að liggja á húðinni í minnst klukkutíma og því væri gott ef foreldrar keyptu sér slíkan plástur og fengju leiðbeiningar um hvar best er að setja hann á húð- ina, áður en lagt er af stað. Þessi plástur er frekar dýr en hann er dæmi sem fagfólk hvarvetna mætti taka sér til fyrirmyndar. En meira þarf til ef vel á að takast. Yfirmenn sjúkrahúsanna mættu gjarna gera sér ferð á þær blóðtökustofur sem börnunum er boðið upp á hér á landi. Þær eru vægast sagt ömur- legar. Nokkrir af þeim foreldrum sem hafa dvalið með börn sín er- lendis á sjúkrahúsum þekkja það að bömunum hefur verið boðið inn á litlar stofur sem eru innréttaðar með börn í huga. Þar er róandi tónlist spiluð og skemmtilegar myndir og leikföng allt í kring. Eitt er það sem er algjörlega bannað á þessum stofum og það er að trufla barnið og þann sem er að taka blóðið og því hefur verið komið fyr- ir ljósi á ganginum fyrir framan herbergin eða öðrum vísbending- um um að barn sé í blóðtöku. Hér á landi er erillinn stundum slíkur að hann skelfir börnin og jafnvel marga fullorðna. Börnin og allir aðrir sem hræð- ast blóðsýnatökur mega alls ekki fá það á tilfinninguna að fagaðilinn hafi ekki hugann við verkið. Börnin okkar eiga skilið það besta sem við getum fundið fyrir þau og ef það eru til góð ráð er það skylda okkar að vita af því svo þau þjáist ekki að óþörfu. Við foreldrar langveikra barna leitum auðvitað eftir öllum leiðum til að gera þjáningar barna okkar eins litlar og hægt er. Emla- plástur er svo sjálfsagður hluti af lífi okkar að börnin okkar eru aldrei stungin án hans. En stund- um verðum við að stoppa fagaðila af, þegar þeir vilja taka börnin með valdi og stinga, eða stinga aftur á stað sem ekki hefur verið deyfður. Blóðtaka er viðkvæm og sársauka- full aðgerð og við verðum að sýna barninu þá virðingu að að henni sé staðið eins vel og kostur er. Vel undirbúin börn með Emla, sem vita að þau fá glaðning eftir heimsókn- ina til læknisins, eru miklu ánægð- ; ari í aðgerðinni. En aftur á móti þegar barist er við þau og þeim haldið eða jafnvel sagt að þau eigi ekkert eftir að finna fyrir neinu verða þau hvekkt og það getur tek- ið langan tíma að vinna traust þeirra aftur. Gefum okkur tíma í verkið og komum á laggirnar þeirri aðstöðu sem þarf til að gera blóð- tökuna aðlaðandi og afslappaða þannig að næst verði ekkert mál að fá börnin til samvinnu. Mjög margt af okkar fagfólki sem hefur það að atvinnu að taka blóðsýni úr börn- um eru mjög hæfir einstaklingar. Þetta fagfólk og börnin eiga skilið betri aðstöðu og betri skilning á hve mikilvægt er að vel takist til. Við megum aldrei gleyma að barn- 1 ið á rétt á skilyrðislausri virðingu og skilningi á þörfum þess. Höfundur er formaður Einstakra barna. Þvottavélar fyrir vélahluti Jákó sf. sími 564 1819 ÞAÐ EINFALDLEGA VIRKAR að fara eftir leiðbeiningum í bókinni RÉTT MATARÆÐI FYRIR ÞINN BLÓÐFLOKK Margfeidisáhrifín eru suo sannariega farin að virka því þeir sem hafa náð árangri með því að fyigja ieiðbeiningunum segja: NÁMSKEIÐ FYRIR ÞÁ SEM VILJA FYLGJA RÉTTU MATAR- ÆÐI FYRIR SINN BLÓÐFLOKK Haldið á Brekkubæ, Hellnum, Snæfellsbæ, dagana 9.6. —12.6. (um hvítasunnu). Skráning og allar nánari upplýsingar eru í síma 435 6810 eða á netfangi: gudrun@hellnar.is Dr. Bernie Siegel., þekktur bandarískur krabbameins- skurðlæknir og fyrír- lesari segir: ..tímamótauppgötv- un í næringarlæknis- fræði." Þorbjörg Hafsteinsdóttir, hjúkrunarfræðingur og næringarráðgjafi: „Blóðfiokkafæðið er það sem kemst næst einstaklingsbundnu fæði og er þar af leiðandi einstakt." Haraldur Kr. Ólason, flokksstjóri lögregl- unnar í Kðpavogl: „Eftir tvo mánuði er ég kominn í kjörþyngd, hef tekið af mér 11 kg, er miklu kraftmeiri, í meira jafnvægi og líður frábærlega vel." Sveinbjðrg Eyvindsdðttir, hjúkrunarfræðingur „Bókin erfaglega unnin og með góða heimildaskrá." Guðlaugur Bergmann, verkefnastjóri: „Eftir 25 ára baráttu hafa fótasárin gróið með réttu mataræði." Margir eiga erfitt með að breyta um lífsstíl og því fylgja margar spurningar. Á námskeiðinu er fjallað um nýjar leiðir, veittar mataruppskriftir, fjallað um æfingar o.fl. auk þess sem fléttað verður inn í helgina náttúruskoðun, slökun og hvíld. Leiðbeinendur eru: Guðrún og Guðlaugur Bergmann. Gestur námskeiðsins verður Haraldur Kr. Ólason lögreglumaður, en hann mun miðla sinni einstöku reynslu. Bfl JGnL LflÐARUÓS Heidi Krístjansen, textfllistakona, sem hefur fylgt þessu fæði í tæpt ár segir: „Mér líður svo vel eftir að ég fór að borða samkvæmt mínum blóðflokk, hef miklu meira þrek og ég mæli með þessari bók við alla sem ég þekki."
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.