Morgunblaðið - 20.09.2000, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 2000 33
UMFMEÐAN
Kristnihátíðin
árið 2000
1000 ára kristnihá-
tíð hófst með prýðis-
góðri stemmningu hér
í Garðabæ og svo fjöl-
menn var hún að hús-
fyllir var í okkar stóru
íþróttahöll. Síðan
héldu hátíðahöldin
áfram hjá hinum ýmsu
bæjarfélögum með
miklu fjölmenni víðast
hvar.
Lokahátíðin var síð-
an á Þingvöllum í
sumar sem Alþingi Is-
lendinga veitti for-
stöðu með fjármagni.
Menn hafa deilt um
það í fjölmiðlum hve
margir hafi sótt hátíðina á Þing-
völlum án þess að taka tillit til þess
fjölda fólks sem var búið að sækja
áðurnefndar hátíðir.
Það voru margar ástæður fyrir
því að ekki fleiri sóttu hátíðina á
Þingvöllum. Mörgum úti á lands-
byggðinni þótti of langt að fara og
sumum fannst nóg að hafa sótt
kristnihátíðina innan sinna bæjar-
félaga. Þá voru margir fjarverandi
vegna sumarleyfa.
En sennilega hafa gríðarlega
margir sem áhuga höfðu á að
sækja hátíðina á Þingvöllum haldið
sig heima vegna hugsanlegs um-
ferðaröngþveitis, enda margbúið
að vara við því í fjölmiðlum.
Mér þykir það því kaldhæðnis-
legt að það fjölmiðlafólk sem mest
deilir á þjóðkirkjuna okkar fyrir
ónóga þátttöku á Þingvöllum var
einmitt þeir aðilar sem hræddu
fólk frá að sækja hátíðina vegna
hugsanlegs umferðaröngþveitis.
Þeir Islendingar sem sóttu kristni-
hátíðina á Þingvöllum að viðbætt-
um þeim gríðarlega fjölda sem
sótti kristnihátíðirnar innan sinna
bæjarfélaga voru það margir að
þjóðkirkjan okkar má svo sannar-
lega vel við una.
Það hlýtur að flokkast undir slys
eða illgirni hjá mönnum að deila
einvörðungu á þjóðkirkjuna vegna
kostnaðar við þessi hátíðarhöld því
Alþingi Islendinga ber alfarið
ábyrgð á kostnaðinum og það voru
þrír ráðherrar í kristnihátíðar-
nefndinni.
Sé tekið tillit til þess að stór
hluti umrædds kostnaðar var
vegna vegaframkvæmda sem nauð-
synlegar voru fyrir íbúa landsins
og einnig fyrir erlenda ferðamenn,
þá lækkar kostnaðurinn umtals-
vert. Ef svo þeim kostnaði sem eft-
ir stendur er deilt niður á eitt þús-
und ár, þá verður kostnaðurinn
ekki mikill á hvert ár.
Okkar ágæti biskup Sigurbjörn
Einarsson hefur mest manna orðið
fyrir ádeilu vegna kostnaðar við
hátíðina á Þingvöllum sem Alþingi
íslendinga er alfarið ábyrgt fyrir.
Svör biskups hafa farið fyrir
brjóstið á sumum og þótt hann
hefði getað minnkað umfang sinna
svara, þá er nú bæði rit- og mál-
frelsi í okkar ágæta landi.
Hitt finnst mér í meira lagi lúa-
legt að vera að ráðast á þennan
mæta guðsmann í sinni háu elli,
mann sem hefur þjónað þjóðkirkj-
unni okkar og íslensku þjóðinni af
einstakri alúð og dugnaði í áratugi
og raunar miklu betur og lengur
heldur en hægt var að ætlast til.
Eg tel það hafa verið mikið
gæfuspor fyrir þjóðkirkjuna að á
síðari árum hafa konur bæst í hóp
kennimanna hennar.
Það eitt og sér sýnir að þjóð-
kirkjan okkar hefur færst nær okk-
ur landsmönnum, enda meiri þörf
nú en nokkru sinni áður þar sem
allt of margir mæla allt og alla í
krónum og dollurum.
Mér persónulega þykir vænt um
mína þjóðkirkju og kann vel að
meta það hvernig hún starfar.
Þjóðkirkja okkar íslendinga hef-
ur á að skipa fjöldanum öllum af
góðum konum og körlum sem
rækja störf sín af
dugnaði og mikilli alúð
og þótt ég hafi í gegn
um tíðina komið auga
á presta, sem voru
mér ekki að skapi, þá
er ég ekki svo illa
kristinn né heldur svo
’ illa gefinn að taka það
út á þeim sem eru full-
komlega starfi sínu
vaxnir, og því síður að
ég fari að skrifa það á
kristna trú eða guð á
himnum.
Eftir að hafa dvalið
RagnarM. ' Bandaríkjum Norð-
Magnússon ur-Ameríku í 17 ár og
kynnst þar mörgum
trúarsöfnuðum sem oftast fóru
fram á það við sína meðlimi, þótt
er alveg ómögulegt að breyta því.
Það má heilmikið læra af orðum
þessa embættismanns.
Þeir Islendingar sem krefjast
aðskilnaðar ríkis og kirkju eru ekki
að taka neitt tillit til þeirra íbúa
þessa lands, sem eiga í dag erfitt
með að láta tekjur sína duga fyrir
lífsnauðsynjum.
Þeir hafa heldur ekki skilið það
að ef ríki og kirkja verða aðskilin,
þá verður Alþingi Islendinga að
finna leið til þess að skila aftur öll-
um eigum sem þjóðkirkjan okkar
einu sinni átti.
Slíka leið tel ég vera óralangt í
burtu.
Islenska ríkið og þjóðkirkja okk-
ar Islendinga eru tengd sterkum
sögulegum menningarböndum og
vil ég þar benda á okkar góða og
kæra þjóðsöng: Ó guð vors lands.
Vilja niðurrifsöflin leggja hann
niður, einkavæða hann eða selja?
Hvar koma svo niðurrifsöflin aft-
ur fram?
Verður næsta skref þeirra
manna að leggja niður heilbrigðis-
kerfi landsins, einkavæða það eða
selja það útlendingum og auka þar
með enn frekar bilið á milli ríkra
Það hlýtur að flokkast
undir slys eða illgirni
hjá mönnum, segir
Ragnar M. Magnússon,
að deila einvörðungu á
þjóðkirkjuna vegna
kostnaðar við þessi
hátíðarhöld.
fátækir væru, að þeir greiddu 10%
af sínum launatekjum, sem gátu
verið 15-18% eftir skatt, til safna-
ðanna þá kann ég vel að meta það
að ég hef aldrei séð starfsmenn
þjóðkirkjunnar okkar íslendinga
reyna að seija fólki aðgang að guði,
eins og ég nefni það.
Það er ekki ætlun mín að deila
mikið á þá 18-20 trúarsöfnuði sem
starfa á íslandi utan okkar þjóðk-
irkju, en ég hef séð og heyrt dæmi
um hörmulegar aðstæður þar sem
fólk lagði svo hart að sér með
blessaða tíundina að það átti ekki
fyrir mat í sig og sína.
Eina hátrúaða fjölskyldu þekkti
ég í Berkeley - Kaliforníu sem átti
lítinn hund (poodle) sem var búinn
að vinna mörg verðlaun á sýning-
um. Dag nokkurn ók bíll á hundinn
og fótbrotnaði hundurinn. Það
fyrsta sem frúin á umræddu heim-
ili spurði mann sinn að er hann
kom heim úr vinnunni var: Erik,
varstu búinn að greiða tíundina
fyrir síðasta mánuð til kirkjunnar
okkar?
Þegar svo eiginmaðurinn stundi
því upp að hann væri ekki með
peninga til þess, þá sagði frúin að
það væri þá alfarið honum að
kenna að hundurinn hefði fótbrotn-
að.
Eg kom einu sinni út í eyju úti
fyrir strönd Kanada, þar sem inn-
an við tvö þúsund manns bjuggu,
en þar voru 24 kirkjur og 24 trúar-
söfnuðir. Ég varð svo undrandi að
ég spurði einn embættismann þar
að því hvað þetta kostaði bæjar-
búa. Hann svaraði: Ég veit það
ekki og vil ekki vita það, en þegar
þetta er einu sinni orðið svona, þá
Mikií úrval af
fallegum
rúmfatnaíi
Skólavörduktíg 21, Rcykjavík, sími 551 4050
til minnkunar?
Að síðustu vil ég leggja áherslu á
eftirfarandi: Guð er ekkert betri
innan annarra trúarsafnaða heldur
en innan okkar íslensku þjóðkirkju
og þar sem kostnaður við hana
kemur frá skattgreiðslum okkar
Islendinga og að stærstum hluta
frá tekjuháum einstaklingum og
fyrirtækjum, þá verður hann lítill
hjá þeim sem minni tekjur hafa og
alls enginn hjá mörgum, þótt öll fá-
um við sömu góðu þjónustuna.
Stöndum öll vörð um þjóðkirkj-
una okkar og heilbrigðiskerfi þjóð-
arinnar.
I guðs friði.
Höfundur er forstjóri í Garðabæ.
Hreyfing er mitt
hjartans mál
FYRSTI alþjóðlegi
hjartadagurinn er
haldinn hátíðlegur 24.
september. Af því til-
efni finn ég mig knúinn
til að hvetja fólk til
þess að taka fyrsta
skrefið í átt að heil-
brigði og hreysti. Yfir-
skrift dagsins er „lát-
um hjartað púla“ og
þegar maður hugsar
um hjartapúl dettur
manni ýmislegt í hug.
Auk þess sem við get-
um stundað líkams-
rækt í formi lyftinga,
göngu, sunds o.s.frv.
dettur mér t.d. í hug að
láta hjartað púla með því að verða
pínulítið ástfanginn á hverjum degi.
Við teljum okkur trú um að lífið verði
betra eftir að við: göngum í hjóna-
Guðjón
Sigmundsson
byrja. Dag einn rann
það upp fyrir mér að
allar þessar hindranir
voru lífið sjálft."
Þetta viðhorf hjálpar
okkur að skilja að það
er engin ein leið að heil-
brigði, heilbrigðið er
leiðin. Njótum hvers
skrefs sem við göngum.
Svipting heilsu tekur
sekúndubrot. Þá er um
seinan að velta sér upp
úr hlutum eins og: ég
vildi að..., bara að ég
hefði... Við eigum betra
skilið en að falla í þessa
gryfju.
Það þarf svo lítið til
að auka við daglega hreyfingu. T.d.
að ganga upp stigann, sleppa lyft-
unni. Að leggja bílnum örlítið frá
Kristni og fátækra í landi okkar og hélt ég nú að það væri þegar orðið okkur band, göngum fyrir næsta horn eða náum að ganga fyrir það næsta! Við Hreyfing
teljum okkur trú um að við munum
öðlast heilbrigðara og betra líf þegar
maki okkar tekur sér tak, þegar við
fáum betri bíl, þegar við komumst í
almennilegt frí eða þegar við höfum
tíma til að setjast í helgan stein.
Sannleikurinn er hins vegar sá að
það er enginn tími betri til þess að
taka fyrsta skrefið heldur en ná-
kvæmlega núna. Því ef ekki núna,
hvenær þá?
Alfred Souza sagði eitt sinn: Lengi
vel fannst mér alltaf sem lífið væri
rétt að byrja - þetta eina sanna líf.
En það var alltaf eitthvað sem stóð í
vegi fyrir því, eitthvað sem þurfti að
yfirstíga fyrst, einhver ókláruð mál,
tími sem þurfti að eyða í eitthvað,
ógreiddar skuldir. Síðan myndi lífið
Besti tíminn fyrir
fyrsta skrefíð, segir
Gaui litli, er núna.
áfangastað og ganga, að skilja bílinn
eftir þegar þú ert að fara styttri
vegalengdir. Að setja hundinn inn og
fá sér göngutúr með fjölskyldunni!
Það mikilvægasta í þessari veröld
er ekki hvar við erum stödd heldur í
hvaða átt við stefnum. Fyrsta skrefið
er ferðalag, ekki áfangastaður. Til
hamingju með daginn!
Og það er nú það.
Höfundur er framkvæmdastjdri.
Leiðbeinendur eru Sigríður Arnardóttir,
ráðgjafi í almannatengslum og
Anna E. Ragnarsdóttir, verkefnastjóri
hjá Skref fyrir skref.
Skráöu þig á Netinu! www.step.is
Örugg tjáning er lykillinn að auknum árangri, betri samskiptum og vellíðan
Að tjá sig af öryggi
Námskeið fyrir fólk á öllum aldri sem vill öðlast öryggi í
framkomu, ræðumennsku og kynningum.
Fyrsta námskeiðið, alls 4 skipti, fer fram:
fimmtudagana 5., 12. og 19. okt. og laugardaginn 28. okt.
Kennsla er í formi verklegra æfinga og fyrirlestra.
Hámarksfjöldi þátttakenda er 16.
Nánari upplýsingar um verð og hópafslátt fást hjá Skref
fyrir skref í síma 581 1314 eða í gegnum tölvupóst,
anna@step.is eða sirryarnar@simnet.is
Skráning hafin.
Að koma fram af öryggi
Námskeið fyrir fólk á öllum aldri sem vill öðlast öryggi
í fjölmiðlaframkomu, ræðumennsku og kynningum.
Kennsla er í formi verklegra æfinga, myndbandsupptöku,
útiverkefna, persónulegrar ráðgjafar og fyrirlestra.
Fyrsta námskeiðið fer fram:
frá eftirmiðdegi föstudagstil laugardags, 20.-21. okt. á
Hótel Glym í Hvalfirði.
Nánari upplýsingar um verð og hópafslátt fást hjá Skref
fyrir skref í síma 581 1314 eða í gegnum tölvupóst,
anna@step.is eða sirryarnar@simnet.is
Skráning hafin.
Leiðbeinandi er Sigríður Arnardóttir,
ráðgjafi í almannatengslum.
Ármúla 5 - 108 Reykjavík • sími 581 1314 • fax 581 1319 • sfs@step.is
Skref^skref