Morgunblaðið - 04.11.2000, Blaðsíða 54

MORGUNBLAÐIÐ
v54 LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
t
Ástkaer eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÓLAFUR BENEDIKTSSON,
fyrrv. útsölustjóri ÁTVR,
Akureyri,
lést á heimili sínu, Furulundi 15G, Akureyri,
fimmtudaginn 2. nóvember.
Sigríður I. Hallgrímsdóttir,
Benedikt Ólafsson,
Hallgrímur Ólafsson, Brynja Sigurmundsdóttir,
Ragnheiður Ólafsdóttir, Ingvi Jón Einarsson,
Margrét Ólafsdóttir, Gunnar Pétursson,
María Pétursdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRA ÞORVALDSDÓTTIR,
Suðurhólum 4,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi sunnudaginn
29. október.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju mánu-
daginn 6. nóvember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hennar, er bent á Styrktarfélag vangefinna eða Þroskahjálp.
Sturla Jónsson, Unni Iris Nielsen,
Margrét Jónsdóttir, Stefán Guðmundsson,
Marín Jónsdóttir, Friðrik Friðriksson,
Sigurgeir Jónsson, Thummee Srichanet,
Sigríður B. Jónsdóttir,
Þorbjörg Jónsdóttir, Ingi Rúnar Eðvarðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BJÖRG SÆMUNDSDÓTTIR,
Kambi 4,
Patreksfirði,
verður jarðsungin frá Patreksfjarðarkirkju
miðvikudaginn 8. nóvember kl. 14.00.
Fríða Valdimarsdóttir, Örn Sigfússon,
Kristján Jóhannsson, Jenný Óladóttir,
Sæmundur Jóhannsson, Hrafnhildur Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ARNAR BJARTMARS PÉTURSSONAR
tannlæknis.
Kirsten Fritzie Bjartmars,
Hanna Bjartmars, Kristinn Magnússon,
Helga Bjartmars,
Hjördís Bjartmars,
Svala Ögn, Gríma og Örn.
t
Alúðarþakkir færum við öllum sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför móður okkar, fósturmóður, tengdamóður,
systur, ömmu og langömmu,
SOFFÍU GlSLADÓTTUR,
Logafold 90,
Reykjavík.
f
4
Páll Auðunsson, Anna Þorláksdóttir,
Gísli G. Auðunsson, Katrín Eymundsdóttir,
Sigríður Auðunsdóttir,
Guðmunda Auður Auðunsdóttir, Hermann Ágúst,
Kristín Auðunsdóttir, Hafsteinn Hjaltason,
Gunnbjörn Guðmundsson,
Ólafur Auðunsson, Sigríður Jónsdóttir,
Kolbrún Linda Haraldsdóttir,
systkini hinnar látnu,
barnabörn og barnabarnabörn.
JOSEF
SIGURVALDASON
+ Jósef Sigur-
valdason fæddist
á Rútsstöðum í
Svínadal 13. apríl
1916. Hann lést á
Héraðshælinu á
Blönduósi 25. októ-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðlaug Hallgríms-
dóttir, f. 28. október
1884, d. 11. maí 1963,
og Sigurvaldi Óli
Jósefsson, f. 24. júní
1890, d. 27. janúar
1954.
títför Jósefs fer
fram frá Svínavatnskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
í strjálbýlli sveit geta grannarnir
orðið undarlega nákomnir manni.
I dag er borinn til moldar maður
sem hefur verið nágranni og vinur
alla ævi mína og ég sakna hans mik-
ið.
Jósef Sigurvaldason var fæddur á
Rútsstöðum í Svínadal 13. apríl 1916
en þar voru foreldrar hans í hús-
mennsku. Hann var sonur hjónanna
Guðlaugar Hallgrímsdóttur af
Reykjahlíðarætt og Sigurvalda Jós-
efssonar Vestur-Húnvetnings, hálf-
bróður Sr. Valdimars Bjömssonar
sem var kunnur forystumaður meðal
Vestur-íslendinga.
Guðlaug var vel að sér, falleg
stúlka og eftirsótt, Sigurvaldi glæsi-
menni og afrenndur að afli. Sú þjóð-
saga gekk að Sigurvaldi hefði barist
við annan garp um þennan mikla
kvenkost og haft betur. Síðar á æv-
inni þurfti sá er barðist við Sigur-
valda að gangast undir uppskurð.
Kom þá í ljós að botnlanginn lá öfug-
um megin. Alþýða manna var ekki í
vafa að þetta væm eftirstöðvar af
meðferðinni hjá Sigurvalda.
Þau Guðlaug og Sigurvaldi settu
saman bú á örreytiskotinu Gafli í
Svínadal og hrúguðu niður bömum.
Elst var Sigurlaug er síðar bjó á Ás-
um, þá Jósef, Hallgrímur, Jómnn,
Ingimar, Guðrún, Georg, Þorsteinn,
Aðalbjörg og Rannveig. Georg og
Þorsteinn vom tvíbur-
ar og fæddir á sama ári
og Guðrún systir
þeirra.
Sveitarhöfðingjum
þótti nóg um hvað
ómegðin óx í Gafli og
ákveðið var að þeim
hjónum forspurðum að
fá Guðrúnu fóstur á
öðrum bæ. Bóndinn
þar kom að Gafli að
sækja barnið en Sigur-
valdi varði bæ sinn og
fjölskyldu.
Það einkenndi þetta
fólk artarskapur og
trygglyndi.
Síðar fengu þau betra jarðnæði,
Eldjárnsstaði í Blöndudal. Sú jörð
er fremst í byggð í dalnum að vest-
an. Síðar keyptu þau jörðina og
komu sínum stóra barnahópi til
manns. Eldjárnsstaðir em erfið
jörð, brattlend og slægjulítil nema í
Eldjárnsstaðaflá sem nú hefur verið
sökkt undir inntakslón Blönduvirkj-
unar, en þar var engi Eldjárnsstaða.
Jörðin lá að Auðkúluheiði og geysi-
legur ágangur var af afréttarpeningi
enda jörðin framan við afréttargirð-
ingu hreppsins. Þeir feðgar girtu
land jarðarinnar upp úr stríði og
batnaði þá mjög búskaparaðstaða.
Bílvegur kom ekki í Eldjárnsstaði
fyrr en um 1960, þannig að aðdrætt-
ir allir voru óhægir en Eldjáms-
staðamenn vora dugnaðarforkar og
óx ekkert í augum.
Jósef og Hallgrímur bróðir hans
keyptu hálfa næstu jörð Eiðsstaði og
síðar jörðina alla. Byggðu þeir íbúð-
arhús og bættu með ræktun og úti-
húsum.
Lengst af bjuggu þeir bræður ein-
ir, þar til Hallgrímur andaðist fyrir
nokkrum áram. Eftir það bjó Jósef
einsetumaður nokkur ár. Samstarf
þeirra bræðra og samvinna var ein-
stæð. Hallgrímur var skapríkur,
heljarmenni að burðum og mikOl
garpur. Jósef jafnlyndur, hógvær,
hvers manns hugljúfi í umgengni og
þrátt fyrir einangran og uppvöxt við
þröng kjör var hann svo vel að sér
SIG URBJORG
GUÐRÚN
GUÐJÓNSDÓTTIR
+ Sigurbjörg Guðrún Guðjóns-
dóttir fæddist í Reykjavík 12.
mars 1920. Hún lést á líknardeild
Landakotsspítala 17. október síð-
astliðinn og fór útför hennar fram
frá Fossvogskapellu 26. október.
Elsku amma mín.
Eg vil minnast þín í fáum orðum.
Þú komst inn í líf mitt þegar ég var
fimm ára, þegar Jóhann sonur þinn
kynntist mömmu minni.
Ég á góðar minningar um þig. Þú
varst alltaf amma mín og mér fannst
alltaf gaman að koma til þín á Skúla-
götuna.
Við áttum margt sameiginlegt, t.d
íþróttir og sápuóperar, við gátum
talað lengi saman um íþróttir, aðal-
lega um handboltann og fótboltann
eða eiginlega allar íþróttir og líka
auðvitað um Melrose Place og fleiri
þætti. Ég á ótal minningar um þig,
ég get ekki talið þær allar upp hér.
Elsku amma mín, ég á eftir að sakna
þín svo mikið.
Margs er að minnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margseraðminnast,
margserað sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hpta skalt.
(V. Briem.)
Guð geymi þig, elsku amma.
íris Ragnarsdóttir.
og fróður að hvarvetna vakti athygh.
Jósef var listaskrifari og svo háttvís
að eðlisfari að vel hefði sómt sér hjá
hvaða þjóðhöfðingja sem væri. Jósef
var ekki þjóðhöfðingi en hann varð
ættarhöfðingi og í hávegum hafður
bæði af skyldmennum sínum svo og
nágrönnum. Jósef var einstaklega
góður granni.
Búskapur þeirra bræðra Hall-
gríms og Jósefs var með þeim hætti
að þeir settu metnað sinn í að eiga
vel fóðraða og fallega gripi. Þeir
bjuggu ekki til þess að græða heldur
til þess að eiga fallegt búfé þar sem
hver skepna var persónulegur vinur
þeÚTa.
Jósef hélt sér ekki fram til manna-
forráða í sveit sinni eða héraði enda
nógir til þess. Hann var gangna-
stjóri á Auðkúluheiði um fjölda ára.
Fórst honum það ævinlega vel úr
hendi og hafði góða stjórn á liði sínu
án þess að við yrðum veralega varir
við að okkur væri stjórnað. Eitt
haustið tókst okkur undir stjórn
Jósefs að smala Auðkúluheiði gjör-
samlega í fyrri göngum þannig að
ekkert fannst í seinni göngum eða
eftirleit.
Ég hef átt samleið með Jósef alla
mína ævi. Ég man hann ungfullorð-
inn búa upp á hestalest á Guðlaugs-
staðahólnum, en þangað lá þá bíl-
vegur. Ég minnist hans úr óteljandi
smalamennskum og stússi við búfé.
Ég minnist hans í gagnkvæmri sam-
vinnu við alls konar framkvæmdir
og hversdagslegt bjástur, ég minnist
hans á gleðifundum þar sem hann
gætti þó ávallt hófs. Ékki hvað síst
minnist ég hans með þakklæti fyrir
ótrúlega greiðasemi og hjálpfýsi í
garð okkar granna sinna. Alltaf var
velkomið að bregða við og aðstoða
tafarlaust og án eftirtölu hvenær
sem hringt var í Eiðsstaði. Sérstak-
lega sakna ég þó hins elskulega við-
móts og vináttu þeirra bræðra allra.
Við á Höllustöðum kveðjum Jósef
á Eiðsstöðum með virðingu og þökk.
Páll Pétursson.
Við fráfall Jósefs hrannast upp
Ijúfar minningar írá bernsku minni
að Eiðsstöðum í Svínavatnshreppi,
þegar ég var þar í sveit sem dreng-
ur.
Atvikin höguðu því svo að móðir
mín hafði komið að Eiðsstöðum
ásamt Gunnari bróður mínum sem
var á barnsaldri og unnið hlutastarf
hjá þeim bræðram Jósefi og Hall-
grími sem ráku félagsbú. Þegar
móður minni bættist annað barn og
ég leit þetta líf var það sjálfsagt að
ég bæri nafn Hallgríms en hann og
Jósef bróðir hans höfðu jafnan auð-
sýnt móður minni, Svövu Guðjóns-
dóttur, mikla umhyggju og tekið
henni sem einni af fjölskyldunni.
í bernsku okkar bræðranna var
það mikil tilhlökkun er skólagöngu
lauk á vorin að fara í sveitina, helst
nógu tímanlega til að missa ekki af
sauðburðinum sem var annasamasti
tími vorsins. Á Eiðsstöðum var aðal-
lega búið með fjárbúskap. Því var
það mikils virði að hlúa vel að lömb-
unum, sérstajdega ef gerði vorhret
og taka þurfti í hús tímabundið. Á
bænum var umgengni við dýr sem
besti skóli fyrir borgarbarnið til að
kynnast störfum í sveitinni. Ógleym-
anlegar stundir era þeir tímar er við
hlustuðum á farfuglana sem komu
fljúgandi yfir Atlantsála og gerðu
sér hreiður í Blöndudalnum. Um leið
og dalurinn klæddist sumarskrúða
lifnaði yfir öllu og fræðslan hjá Jós-
efi og Hallgrími var á við marga
tíma í samfélagsfræðum. Jósef ólst
upp á Eldjárnsstöðum í Blöndudal
en eignaðist næstu jörð við Eiðsstaði
og bjó þar í sambýli við bróður sinn.
Hallgrímur andaðist árið 1993 en
Jósef hélt áfram búskap þar til fyrir
tveimur áram en þá fluttist hann á
Héraðshælið á Blönduósi þar sem
hann lést eftir erfið veikindi.
Þegar ég lít til baka er mér efst í
huga þakklæti fyrir þau ár sem ég
fékk að starfa með þeim bræðrum
og kynnast búskaparháttum í
Blöndudalnum.
Að leiðarlokum flyt ég kveðju fyr-
ir hönd okkar mæðgina fyrir ára-
tuga vináttu og trygglyndi. Við vott-
um eftirlifandi ættingjum og vinum
samúð okkar.
Hallgrímur Jónsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og útför
VALGERÐAR SIGRÍÐAR ÓLAFSDÓTTUR,
Eystri-Sólheimum,
Mýrdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalar- og
hjúkrunarheimilisins, Kumbaravogi.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.