Skírnir - 01.01.1835, Qupperneq 10

öndveröu þessu tíinabili mikill rígr og sundrlyudi
inilli Soldáus ogÁla jarls í Ægyptalaudi, og leit svo
«t, sein þaraf mundi rísa opinber dfriðr. Allt tii
þessa fórst þaö þó fyrir, og nú Játa seiiiiistu fréttir
Jiess getiÖ, að vinátta fari lieldr vaxandi þeirra á
milli, þó líkligt þyki að eigi muni gróa um heilt,
þó hvörutveggju Játi vingjarnliga. Soldán miir
reyndar illa inálalyktum þeim, er í fyrra urðu í
viðskiptuin lians og Ala, og þykist liafa látið of-
mikið af hendLrakna við hann, einkum þarí, að
haun seldi honuin til umráða Syríufylki, er því eigi
ólikligt, að vera kunni nokkuð liæft í því, er mælt
er, að hann (Soldán) blási eld að ófriði þeim, og
íjiótþróa, er Syriskir hafa lagt frain við Ala, og
seinna mun sagt verða, þótt öðrum þyki svo, sem
mætti Soldán reka minni til, livörsu óhamíngju-
liga lionuin veitti allt í viðskiptum þeim, er hann
og AIL jarl áttu saman á næstliðnu tiinabili, og
því nær liöfðu riðið lionum og ríki hans að fullu,
ef eigi hefðu aðrir skorizt í leikinn liouum lil að-
stoðar. Innanríkis eru og jafnan óeyrðir, sem
vopnað herlið eigi fær stöðvað nema uin stundar-
sakir, og iui liafa Albanesir gjört nppreist og lýst
því, að þeir ætluðu að gánga uiidan Soldáni til
fulls og alls; hafa þeir mikinn liðssafnað og ann-
ann útbiinað, og liafa bundið svardögum að verjast
til þess ýtrasta; er það auðráðið, að Soldáni muni
ei auðveldt að brjóta þá aptr undir veldi sitt,
þarsem Albaniskir eru hreystimenn og illir í við-
skiptum. Kr og svo mælt að Soldáni og þjóðinni
sé mjög fallinn hugr af mótgángi þeim, er komið
hetir fram >ið Iiaun að uudauförnu, og lítilsverðr