Skírnir - 01.01.1835, Side 38

dóttur Iiaus drottníugu sína; komst mí antr á
friör og rósemi iunanríkis, er Pfetr keisari refsaöi
Jiúngliga þeim, er IeituÖu ófriöar og eigi vildu
skipast til lilýÖni við stjórnina; var nú farið að
undirbúa fnlltniaráösins samkomu í höfuöborginui,
og setti Pétr keisari þaö siðan með vegsemd mik-
illi og lángri ræðu þann 15 ágústí í sumar; fer
liann í ræöu þeirri mörgum og fögrum orðum um
þrautir þær og mannraunir, er liann og frelsis-
vinir hafi verið ístaddir, áðrenn Jieir fengu rekið
Mi'gúel af höndum s&r, og afrekað þjóð;nni J»á
hagsæld er rikisskipan sú, er Petr hafði gefið
ríkinu, en Mígúel brotið, hafði tilætlað; varð
mikill rómr að máli hans, og borgin uppljómuð
um kvöldið, og mikil glaðværð. Voru þvínæst
tekin fyrir í málstofunni ýms mikilvæg þjóðar-
málefni, og fór allt vel fram og frelsisliga. Eitt af
höfuðatriðum þeim, er tekin voru til yfirvegunar,
var giptíug Maríu drottníngar; kom stjórnarráðiiiu
það ásamt, að það máiefni mundi bezt falið ásjá
og fyrirhyggju Pfetrs keisara að eingaungu, og
gjörði hann þá uppskátt, að hertoginn af Leueh-
teuberg, sonur hertoga Evgen lleauharnois, stjúp-
sonar Napoleons og bróðir konu Oskars í Svía-
ríki, væri sá, er dóttur hans helzt mundi hnegjast
að, og var því vel tekið af stjórnarráðinu; því-
næst var Pfetri keisara falið af stjórnarráðinu, að
slýra ríkinu fyrir hönd dóttur sinnar, uns húii
næði þroska-aldri, og fór það fram með atkvæða-
ijölda, en um sama leiti tók hanii sótt og lagðist
í rekkju, en varð þó aptr svo hress, að hann gat
iinuið trúuaðareið, sem ríkisstjóruari i sloiiuu