Skírnir - 01.01.1835, Qupperneq 65

sá. er ftegar var getiÖ, liafi beÖiS lianasár, og
þykir eigi illa aforðiÖ; cn því er þessa lier getiö
aö ríki þetta vekr sökum fornrar vináttu og bræÖra-
Jags meiri hiuttökii, eim nokkurt annaö, og atvik
Jietta að vísu lýsir því bvörja stefnu fijóÖarandiiin
Jiar befir tekið árin Jiau en síðiirstu; þá geingu
og ritgjiirðir út í Noregi þetta ár, er voru inni-
lialdsríkari og djiípsærari enn áðr, en það styrkir
Jiað er að framan var talið. ]>lá svo ætla, að rit-
gjörðafrelsi það, er ríkisskipan Norskra áskilr,
egi góðan þátt í svo fögrum ávöxtum, en því er
svo frjálsliga skipað, að livörgi cr betr á vorum
dögum. v
I Sm'ariki var Iiablinn einsog tilstóð ríkis-
dagr, til að hugleiða fjárliag rikisins og önnur
vandamálefni þar; og er ríkisdegi þcim eigi enn
Jokið. Kom það og enn fram, er áðr var reyndar
kuniiigt, að niðrskipan ríkisdags Svía, er marg-
brotnari og krókóttari enn svo að ætlandi se að
málefni þau, er borin eru upp, geti náð fljótri
úrlausn og ályktun, og svo var og í þetta skipti.
Jvykir og þjóðiuni að fckostnaðr verði meiri af,
enu samsvari ávöxtum þeiin er spretti af, og er
sú ósk liennar almenn, að livörr ríkisdagr þar
mætti verða enn siðarsti. Konúngr var þetta tíma-
bil opt sjúkr, en lirestist þó jafnan við aptr, er
liann jafnt og áðr í kærleika lijá þjúðinni, og
sama má fullyrða um Oskar son hans, eðr betr.
Konúngr setti stjórn sinni nýa minníngu í sumar,
er liann gaf þeim upp allar sakir, er dæmdir
liöfðu verið, eðr dæmast áttu fyrir afbrot gegu
honiim og stjórninni siðan hann tók við riki, og
(5)