Skírnir - 01.01.1880, Blaðsíða 12

12
ENGLAND.
«Boers» (þ. e. bændur) og una því illa, er þeir verSa ab lúta
Englendingum. þeir hafa jafnan átt í brösura við Zúlúkaffa, sem
byggja fyrir austan þá, og hvorir hafa leitaS svo á a8ra til rána
og annara meingerSa, aS stundum hefir þótt verSa nokkuB ámóta
um siSi og mannúS. þaS var sumpart vegna úthlaupanna inn
í Transval, aS Englendingar sögSu Zúlúum ófriS á hendur. Rjett
um þaS er þessu stríði lauk, fóru «Búarnir» a8 halda fundi, og
urSu ályktir þeirra þær, aS heimta aptur sjálfsforræSi sitt og
lausn frá öllum yfirráSum Englendinga. þann af forgöngu-
mönnunum, sem Prætorius heitir, og «Búar» höfSu gert aS for-
seta sínum, tóku Englendingar fastan og kölluSu hann sekan um
landráS. þessum þrætum var ekki lokiS, er síSast frjettist til,
en engum kemur til hugar, aS Englendingar sleppi aptur landinu
sjer úr höndum. Hins er til getiS, aS þeir muni gefa «Búum»
mikiS forræbi mála sinna, og aS laudiS verSi sambandsland viS
Natal, CaplandiS og fl. nýlendur þeirra þar sySra, eSa meS
öbrum orSum: aS þeir muni stofna til ámóta bandalags og þeir
hafa víSar á landeignum sínum í ö&rum álfum. þó er hjer vand-
ara viS aS eiga, þar sem hinir svörtu, eSa fólkiS af þarlendu
kyni, eru margfalt fleiri, en hinir hvítu aS meira bluta af holienzku
kyni, sem eiga bágt meS aS þýSast Englendinga. Cetewayó
konung fluttu Englendingar til CapstaSar. borgarinnar viS GóSr-
arvonarhöfSa. Honum var leyft aS hafa meS sjer nokkrar af
konum sínum og þjónum, og er hann og þetta hyski hans þar f
gæzluvist. SíSan Englendingar urSu honum kunnugri, hafa þeir
orSiS aS kannast viS, aS hann sje skörungmenni á sína vísu og hann
hafi orSiS vel viS mótganginum. Margar ófagrar sögur, sem af
konum höfSu veriS fluttar í enskurn blöSum, bar hann aptur, en
skellihló, þegar honum var sýnt euskt myndablaS, þar sem hann
sá sig sjálfan standa hlakkandi hjá, er menn hans börSu nakinn
mann — handtekinn af liSi Englendinga —, er þeir höfSu reyrt
fastan upp viS trje. Móti hinu bar hann ekki, aS hann hefSi
látiS flest óhiýSnisbrögS sæta lífláti, en sagSi, aS slíkt hlýddi
bezt í sínu landi, og minnti á, hve vinsæli höfSingi hann hefSi
veriS þrátt fyri þetta. Stundum hefir því veriS fleygt, aS Eng-
lendingar mundu fara meS konung til Lundúna, aS honum yrSi