Skírnir - 01.01.1880, Blaðsíða 30

30
FRAKKLAND.
salan — svo sera á stóS fyrir þeim manni, sem fyr var nefndur —
hefSi enga lieimild viS aÖ stySjast í frönskum lögum. Utaf þessu
varB og mikiS fundahaid í höfuSborginni, og bæSi stúdentar og
fleiri sendu skorinorS ávörp til stjórnarinnar, og sögSu j>aS
yrSi þjóSinni til mestu skammar, ef Hartinann yrbi seldur í enar
ómildu greipar stjórnarinnar í Pjetursborg. Hún tók þaS loks
af aS sleppa honum úr varöbaldinu og vísa honum úr landi. því
var fleygt, aS Freyeinet hefSi leitaS ráSa hjá Beaconsfield, og
hefSi hann átt aS svara: <• látiS hann koma til okkar hjerna, viS
skulum sjá honum borgiS!» Satt getur jietta veriÖ, þó sönnur
vanti. Hartmann lagSi líka þegar leiÖina til Englands, en aS
margra blaÖa sögn á bann aö hafa játaÖ undir eins og hann var
kominn yfir sundiÖ, að hann heföi veriö valdur aÖ moröræöinu í
Moskófu. J>etta var um j>ann tíma (seint í marz), er hjer var
komið sögu vorri, og var sagt, aö Hartmann heföi í hyggju aÖ
balda til Vesturheims Viö hinu þarf ekki aö búast, aö Eng-
lendingar gegni neinum kröfum af hálfu Rússa, og þaö því sí&ur,
sem það getur veriÖ satt, sem sumir segja, aÖ Hartmann. muni
hafa játað á sig morðræðinu til jpess að þá mætti heldur undan
bera, sem aö því voru valdir. J>að er sagt, aö Bismarck hafi
farið þeim orðum um málið, að franska stjórnin hefði átt hjer
úr vöndu aö ráða, en hún hefði líka tekið Jiaö til úrræöis, sem
byggilegast var. j>að getur verið, að hjer hafi fylgt hugur máli,
en flestum mun finnast, að Frakkar liafi haft litla sæmd af aðferð
sinni, og aö hitt hefði vottað meiri einurð, ef jóeir annaöhvort heföu
sagt: «j>að á Rússakeisari aö oss, að vjer leyfum honum að
ná ráðbana sínum», eðaþá heldur: «Vjergetum ekki gert neinn
mun á m'hílistum Rússa og uppreisnarseggjunum hjá oss 1871-
Oss hefir ekki komið til hugar að heimta j>á af neinum útselda,
sem j>á komust undan til annara landa, og vjer getum ekki ætlað
sjálfum oss minna rjett á aö skjóta skjóli yfir «pólitiskao, flótta-
menn, en vjer og aðrir hafa játaö Belgíumönnum og Svisslend-
ingum». j>að er víst, aö málið hefir orðið Rússum aö j>ykkju-
efni, en meira hlýzt vart af því, enda munu Rússar sjá sjer til
lítils koma að erfa jtað lengi við Frakka, sem þeir verða aö
þola öðrum átölulaust.