Skírnir - 01.01.1880, Blaðsíða 177

177
Viðaukagrein.
Vjer gáfum 'þess ávæni í inngangsoröuin ritsins, a8 í niður-
lagi þ^ss mundi eitthvab hermt, sem vjer höfum nefnt áSur
nalmennari tíSindi»>, og hugsuSum þá um, til dæmis aí taka,
leiöarskurSinn sem ráðið er aS grafa (me8 forstöSu Lesseps)
um PanamaeiSiB milli Atlantshafs og Kyrrahafs, um brautargöng
gegnum fjalliö Simplon suSur á ítalíu, um siglingaskurS gegnum
Flórídu, tangaiandiS á NorSurameríku sunnanveröri, um frekari
uppgötvanir Edisons og fleiri manna — en vjer sleppum því öllu
í þetta skipti, enda má um leiSaskurSina og vegargöngin segja,
aö um slíkt er þá sögu næst, er það er fullbúið, og bæ8i um
þaS og um uppgötvanirnar er frásögn betur til fallin í öSrum
tímaritum Islendinga, sem nú stendur á og aörir oss færari eru
til frá aS segja. þetta biSjum vjer aS afsaka, en viljum lengja
ritiS meS sem skemmstum eptirmála, og nefna aS eins liiÖ mark-
verSasta sem fram hefir fariÖ, síSan lokiS var viS framþætti og
miSþætti frjettanna. — ÁEnglandi fengu Viggar meiri sigur
og yfirburöi viS kosningarnar, enn þeir höfSu sjálfir nokkurn
tíma viS búizt. Gladstone tók viS forstöSu ráSaneytisins, Gran-
ville viS utanríkismálum, og kom þaS fljótt fram, a& Viggastjórn-
inni þótti vant aö bregöa stefnunni gömlu, aS því viö kemur
utanríkisafskiptum. þaS mun ekki minnst Gladstone aS þakka,
aS tekiS var á nýja leik til austræna málsins, og ráðiS var aS
ganga á fund í Berlín og koma þar lyktum á þrætu Tyrkja og
Grikkja. Vjer látum þess þegar getiS, aö fundarmenn hafa hjer
lokiö viS verkefni sitt, þó ályktirnar eSa uppkvæSin sje ekki
kunnug orSin nema aS nokkru leyti. En þaS mun áreiSanlegt,
aS Grikkir eiga aS fá hafnarborgina Janínu á Epírusströndinni,
sem Tyi'kjum er svo illa viS aS selja sjer af höndum. Af þess-
alíu er þeim ætlaSur mikill hluti, eöa drjúglega þaS sem til var
tekiS í Berlín í fyrra skiptiS; og menn telja, aS fólksfjöldi Grikk-
lands muni aukast viS þenna nýja feng um 400—450 þúsundir
manna. — Á Afganalandi hafa Englendingar ekki náö enn aS
kljá svo raálin á enda, aö þeir hafi getaö kvaSt her sinn á burt,
Skírnir 1880.
12