Skírnir - 01.01.1880, Blaðsíða 28

28
FRAKKLAND.
vjer skrifuðum undir sáttmálann í Frakkafurðu, en Bismarck
gerSi þaS eina sem honum var þá sjálfrátt, þ<5 sumir vöruSu
hann viS. þess vegna verSur þaS ekki vor ábyrgSarhluti, þó
vjer fyr eSa síSar sjáum ekki annaS til úrræSis enn leysa sjálfir
eSa höggva í sundur þá bnútana, sem hjer voru aS oss reyrSirn.
Vjer höfum því hermt þessi ummæli, aS vjer ætlum þau fara því
nærri, sem alþýSu manna býr í brjósti, og látum því koma
dálítiS til samanburSar af grein, sem stóS í einu stjórnarblaSinu
(Temps)*) af sama tilefni. Hjer er varúSin meiri og reynt til
aS sigla milli skers og báru. þar stendur, aS þess muni því
miSur lengi aS biSa, a& franska þjóSin finni ekki lengur til þess,
hvers hún hafi misst, þar sem hún varS aS skiljast frá bræSrum
sínum i Elsass og Lothringen. Samt sem á&ur bySi skyldan viS
föSurlandiS þeim sem í blöS rita og blöSum stýra, aS brýna
þaS fyrir þjóSinni aS halda einarSlega og undirmálalaust þann
sáttasamning, sem gerSur væri fyrir hennar hönd. Kæmi
mönnum eitthvaS annaS til hugar, þá væri þó bezt aS geyma
þaS í hjartans innstu fýlgsnum (!). þegar á allt væri litiS, mættu
menn kannast viS, aS blöSin á Frakklandi hefSu varbygSarlega
gætt góSs hófs án þess aS afneita helgum rjettindum eSa gleyma
þeim skyldum, sem velfarnan föSurlandsins legði öllum á herSar.
«En þau blöS, sem þjóSveldinu eru sinnandi, verSa aS gæta sem
mestrar stillingar og leggja höpt á svo mart, sem hugurinn býSur,
því þeir sem oss væri hættast viS aS ýfa, hafa blöS sem mæla
þaS helzt, sem þeim er inn blásiS af stjórninni, og því ætla
þeir, aS eins sje ástatt hjá oss. Sá sem stendur fyrir utanríkis-
máium, verSur svo meS þau aS fara, sem ástatt er og viSburSir
sögunnar gefa vísbending til, og þegar hann talar viS stjóru-
málamenn og erindreka annara ríkja, má hann aldri missa sjónar
á því, sem getnr stuSt aS framgangi þess, sem hann sjálfur berst
fyrir. J>ar af leiSir, aS þegar honum þykir mest undir, ab
friSurinn haldist, þá verSur hann aS haga svo orSum sínum, at>
'■) Vjer liikum oss ekki við að orða þetta svo, þó greinin vili telja
mönnum trú um, að stjórnin á Frakklandi hafi ekki nein blöð í
sinni þjónustu