Norðurljósið


Norðurljósið - 01.01.1978, Qupperneq 11

Norðurljósið - 01.01.1978, Qupperneq 11
NORÐURLJÖSIÐ 11 .^Ég veit það ekki,“ sagði Davíð efablandinn, „ég fag 1 Oddu. . .., ég veit ekki, hvort þú skilur mig, Pegar ég segi, að ég frelsaðist nýlega.“ >>°jú,“^ var^ svarað brosandi“ „ég skil það til fulls, Pvi að sjálf fór ég að treysta á Drottin Jesúm fyrir svo sem þremur mánuðum. Ég bið fyrir Oddu á hverjum egi> en ég er hrædd um, að hún vilji ekki skilja þetta ennþá.“ »Hún skildi það ekki,“ sagði Davíð og starði nugsandi á krumpaða sessu. Síðan leit hann aftur í uugu frú Mason. „Ég veit ekki, hvað ég á að gera. issulega þykir mér vænt um Oddu. . . . sannarlega angar mig ekki til að særa hana, en. . . .jæja, þetta Ur bfeytt lífsstefnu minni, frú Mason, og í raun og eru veit ég ekki, hvernig hlutirnir eiga að vera.“ v'ðLU ^ason °Pna8i munninn til að svara, en hætti 1 það og kom með uppástungu í staðinn: „Ég held við um að biðja um þetta, Davíð.“ Ungi maðurinn laut 1 Ur> og sameiginlega á mjög einfaldan hátt, fólu þau •n vandræði Honum á hendur, sem bæði veit, hvernig a enu vaxin, og er líka umhyggjusamur. r pau litu upp, mættust augu þeirra á ný, og frú ason mælti þegar í stað: „Mér er mjög illa við að ^æra þig, Davíð. Það er alveg andstætt eðli mínu, en ég mn i raun og veru, að þú ættir að slíta þessari vináttu ^ ur en ykkur fer að þykja of vænt hvoru um annað. ert Guðs maður, og Odda er blátt áfram áhuga- Us> og hún verður þér alls ekki til hjálpar.“ ” aö gleður mig, að þú segir þetta,“ mælti Davíð rg^Um r°mi> ,,af því að ég er viss um, að þetta er hið sk,a’ a5 m'nnsta kosti eftir því sem biblían segir. Þú no'u^’ eg hafði atbugað það áður en ég talaði við Oddu, g bftta virðist vera svarið.“ fin U yarð snöggvast þögn. Þá mælti Davíð: „Mér o ns eg leika karlmannlegra hlutverk, ef ég sé Oddu Segi henni, hvað ég hef ákveðið. Ef til vill. . . . “ Eo J^95011 stóð upp. „Það er aldrei betra en núna. be'ð b haha a Oddu.“ Hún gekk upp á loft, og Davíð æ *, etdur lengur en hann hafði búist við. Varð hann fór°S a tau§um a hverri mínútu, sem leið. Svo ’ a, fru Mason var alein, þegar hún kom aftur. viij’ e.í Éy^ir tmð leiðinlegt, Davíð, en Odda segist ekki aa a'Sia ^1111 var mjög reið. Ef til vill væri betra, Þu sendir henni línur.“ bað gehh fii ðyra- »Alveg sjálfsagt, ég skal gera að t' hann' að minnsta kosti varla ann- æcfaeri til að sjá hana, því að ég fer til Englands morgun. Vertu sæl, og Guð blessi þig.“ a egar Odda fékk bréfið frá Davíð fáum dögum síð- tím VfSS' ^FU ^ason’ bvert innihaldið var. Á þeim að Vð 3 ®ðcia mvkst eitthvað gagnvart Davíð. Eigi varð* 'Ur ^ moðurbÍartaö sárt að sjá, hve hrygg Odda pj . a sy'P'nn og rauðeyg, er hún hafði lesið bréfið áhu ^ S*^Ur. gat ®öda þokað Davíð úr huga sínum, er sr>P^'nn ,greiP bar*a, þegar hún fór að búa sig undir spennandi flugfreyjustarfið. 6. kafli. Ljóminn farinn. Odda stóð í dyrum eldhúskytrunnar í flugvélinni og hallaði sér þreytulega upp að dyrastafnum. Hún hafði hjálpað til að framreiða morgunverð. Hún varð að sýna fólkinu, sem komið hafði um nóttina í flug- vélina, hvernig það kæmi fyrir borðplötunni litlu, sem var við sæti þess, og bera síðan á fallegum smábökkum ljúffenga fæðu, er matreidd hafði verið fyrirfram. Nú var hún búin að ganga vel frá öllu. Ekki hafði bláeyga stúlkan borðað mikið. Odda var að hugsa um þá stúlku. Oddu þótti leiðinlegt, að hún sá fólkið aldrei nema einu sinni. Hún gjörði hið besta, sem hún gat, fyrir farþegana, meðan hún þurfti að sinna þeim. Þeir voru alhorfnir sjónum hennar, er þeir voru farnir úr flugvélinni. Aldrei fékk hún að þekkja sögurnar, sem lágu að baki athöfnum þeirra. Um nótt- ina hafði ferðafélagi bláeygu stúlkunnar beðið Milcael Drew að fylla hitavatnsflöskuna. Mikael hafði sagt: „Sennilega er hún að fara heim, alveg heilsulaus, sjúk af einhverjum andstyggilegum hitabeltissjúkdómi.1 — lítur út fyrir að vera kristniboði." Einn starfsfélaginn sagði við hana stríðnislega: „Gættu þín, Odda, í þessum rómantisku, austrænu borgum, og um fram allt, drekktu aldrei ósoðið vatn (það er aldrei soðið í matsöluhúsunum), og borðaðu aldrei nokkurn ávöxt, sem þú hefur ekki sjálf tekið hýðið utan af.“ „Eða salat,“ bætti Jón Beatty við. „Eða salat,“ samsinnti Frank, „það er banvænt, vertu viss um það.“ Við þessar upprifjanir andvarpaði Odda. Þótt liðnir væru þrír mánuðir, þótti henni enn gaman að nýja starfinu.En að vissu marki var hún komin í fastar skorður vanans. Áreiðanlega skorti það þennan ævin- týrablæ, sem hún hafði vænst. Oddu hafði ekki komið í hug, að reglurnar væru svo margar, sem gæta þurfti. Þær sköpuðu erfiðleika. Þú mátt ekki gera þetta, og þú mátt ekki gera hitt. Flugfreyjum var elcki leyft að fara einum út í þessar erlendu, austrænu borgir, þótt þær hefðu ekkert að gera stundum saman á milli skyldustarfa sinna. Oft var Odda svo þreytt, að hana langaði ekki til neins annars en að hátta. I Róm hafði hún átti eitt skemmtilegt kvöld með annarri flug- freyju, flugmanni og tveimur brytum. Hún hafði búist við meiri skemmtun af því tagi, en karlmenn- imir flestir, sem hún vann með, virtust vera í mjög hamingjusömu hjónabandi og hætti til að verða leið- inlegir með tali sínu um börnin. Það voru meiri líkur til, að þeir eyddu frístundum sínum með „piltunum" en vera að sýna fremur gmnnhygginni stúlku það, sem merkilegt var að sjá í Karachi (Indlandi, þýð.) eða f Miklagarði. Auðvitað gerði Odda sér ekki ljóst, hve grunnfærin hún var í lífsskoðun sinni, og að andlitssvipur hennar var farinn að sýna, hve óánægð hún var vegna margra
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Norðurljósið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.