Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1896, Síða 6

Eimreiðin - 01.05.1896, Síða 6
86 inn og takmarkið — eða, rjettara sagt, hann var orðinn að fjalli, sem skyggði á allt annað. I málefnum sýslu sinnar og sveitar hafði Sigvaldi tekið mikinn þátt. Hann var með efnuðustu bændunum í sýslunni, og fáir rjeðu þar jafn-miklu og hann, af því er alþýða manna átti yfir að ráða. Og með öðrum dugnaðar- og framkvæmdarmönnum hafði honum tekizt að fá því framgengt, að aldrei skyldi neitt vera gert af því, er aðrir ætluðust til, að menn gerðu sameiginlega — og þar af leiðandi engu eytt til þess. Hann sýndi staka framtakssemi í því, að vinna móti eyðslunni, taldi sjaldnast eptir sjer að fara langar ferðir, til þess að bollaleggja með heldri bændunum, hvernig sporna skyldi móti hinu og öðru, sem öðrum mönnum ljek hugur á að fá í framkvæmd, og til þess að telja'um fyrir hinum lítilsigldari. Og þegar hann var kominn inn til þeirra með stóra, höttótta höfuðið, snjóhvítan skallann og ennið, en dökkmórautt niðurandlitið, háu, loðnu augnabrýrnar, og úlfgráa, síúfna hárkragann aptur frá eyrunum, þá fjekk hann venju- lega talið þá á sitt mál. Ekki svo að skilja, að hann hefði veru- lega sannfært þá —• röksemdaleiðsla hans var ekki sem ljósust og ekki vel sannfærandi — heldur buguðust þeir af alvörunni, dugnað- inum og ákefðinni í þessum gamla, efnaða manni, sem aldrei ljet nokkurn bilbug á sjer finna í neinu, sem hann hjelt fram, og þeim þótti svona einhvern veginn vissara, að vera þeim megin, sem hann var; enda hafði hann opt gert þeim einhvern greiða. »Hvað eigum við t. d. að gera, karl minn, með alla þessa skóla og umgangskennara og gufuskip og verzlunarfjelög og stór- brýr, og allan þennan óvanda, sem verið er að troða upp á okkur?« sagði hann opt. »Það er bara til að eyða og spenna, karl minn. Kannske þú haldir, að forfeður okkar hafi haft ógrynni af skólum og umgangskennara og gufuskip og verzlunarfjelög og stórbrýr? Ekki alveg. En það voru piltar, sem kunnu að búa, karl minn. Við skulum fara að öllu skynsamlega.« Það bar við, að honum var svarað því, að þegar nokkuð hefði verulega á bjátað fyrir forfeðrum vorum, þá hefðu menn hrunið niður unnvörpum, og 'það væri eiginlega ekki sem bezt meðmæli með fyrirkomulaginu hjá þeim. Ekki væri óhugsandi, að svo hefði farið einmitt af því, að engu hefði verið eytt til þess, að búa alþýðu manna undir að taka móti hörmungunum og hjálpa henni til að standast þær.

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.