Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.1982, Side 4
4
DV. FÖSTUDAGUR13. AGUST1982.
Dyttað að trillunni sinni
Þegar fréttaritari okkar á Eskifiröi,
Emil Thorarensen, vai á ferö á Gjögri
nýlega rakst hann á pennan gamla
heiöursmann, Valdimar Thoraren-
sen. Hann var aö dytta aö trillunni
sinni og hyggst fara á handfæri viö
tækifæri, þótt hann telji útlitið ekki
vera sem bezt.
Valdimar hefur verið lengi til sjós og
i inn man tímana tvenna. Hann hefur
; ís og svo margir aörir sjómenn lent í
h akningum viö að draga björg í bú.
Einhvem tíma skolaði honum fyrir
borö og aftur inn á dekk. Segir sagan
aö hann hafi orðið hinn versti viö þegar
honum var bjargaö, því að honum leiö
svo ljómandi vel í sjónum, missandi
meðvitundina.
A kreppuárunum veiddi Valdimar
saltfisk eins og þeir kalla þaö, sjó-
ararnir. Lítiö var þó aö hafa, bölvaö
aflaleysi og veröhrun á þeim gula í
þokkabót. Varö áhöfnin því aö taka
þátt í rekstrinum. Og kom þaö oft og
iðulega fyrir aö eftir árið þóttust menn
sleppa vel meö 200 kall í tekjur. Nú eöa
þá bara koma út á sléttu eftir úthaldiö.
Já, þaö voru ekki alltaf jólin í þá daga
frekar en nú.
—JGH/Emil. Valdimar Thorarensen á Gjögri man timana tvenna.
Stefán Skarphéðinsson hdl. nýskipaður
sýslumaöur Baröstrendinga.
Barðstrend-
ingar fá nýjan
sýslumann
Stefán Skarphéöinsson, héraösdóms-
lögmaöur á Patreksfiröi, hefur veriö
skipaöur sýslumaöur í Baröastrandar-
sýslu. Tekur hann við því embætti 15.
ágúst.
Tveir sóttu um starfiö auk Stefáns,
þeir Haraldur Blöndal, hæstaréttarlög-
maöur og Ríkharöur Másson, dómara-
fulltrúi. -JB
Færeyskur f iskibátur:
SKAUT UPP NEYÐ-
ARBLYSIÁN
NOKKURRAR ÁSTÆÐU
Þaö óvenjulega atvik varð
skammt suðvestan af Eldey í fyrri-
nótt, aö færeyskur fiskibátur skaut
neyöarblysi á loft án þess að nokkur
hætta væri á feröum. Sáu nokkur
íslenzk skip blysið og tilkynntu um
þaö strax til Slysavarnarfélagsins.
Slysavarnarfélagiö hóf um leið aö
kalla uppþauíslenzkuskipsem vitað
var um aö væru þarna á veiðum. Og
svöruöu þau öll. Voru þau beöin um
aö gá aö skipi er væri í hættu
statt á þessum slóðum. Þaö voru svo
skipver jar á vélbátnum Gunnjóni frá
Sandgerði, sem heyröu í talstööinni
hvar skipverjar á tveimur fær-
eyskum fiskiskipum voru aö tala
saman. Voru þeir spuröir hvort þeir
vissu eitthvað um neyöarblysiö.
Kom í ljós að annar bátanna, hand-
færabáturinn Radhamar, haföi
skotið blysinu upp. Ætlaöi hann aö
láta hinn bátinn vita af sér og greip
til þessa undarlega ráðs.
Þess má geta aö Slysavarnar-
félagiö var komiö í viðbragösstööu
og var búiö að hafa samband við
Landhelgisgæzluna um aö fá aðstoö
þyrlu viö aö leita. Aö sögn Slysa-
vamafélagsins eru menn furðu
lostnir að sjómenn geti látið sér
detta í hug aö misnota neyöarblysin
eins og gert var í þessu tilviki. -JGH.
60 ÁRA AFMÆU
ÁRÆJARKIRKJU
—14 ára organisti spilaði
Messað var á Ábæ í Austurdal í
Skagafiröi sunnudaginn 8. ágúst
síöastliöinn.
Ábær er eyðijörð. Hefur ekki verið
búið þar síðastUðin 40 ár. Er venja aö
messa þar einu sinni á ári, um
sextándu sumarhelgina. Séra Ágúst
Sigurðsson á MæUfelli messaöi og
minntist þess aö kirkja þessi átti 60
ára afmæli þennan dag.
Tvennt var sérstakt viö þessa
guðsþjónustu. Yngsti kirkjuorgan-
isti landsins spilaði í kirkjunni. Var
það María, dóttir séra Ágústs, en hún
er 14 ára gömul, var fermd í vor.
Skilaði hún hlutverki sínu meö mik-
iUi prýöi. Annaö var hitt aö einn
maöur var þarna staddur sem var
við vígslu kirkjunnar fyrir 60 árum,
Björn Egilsson frá Sveinsstöðum.
Um 80 manns komu tU kirkjunnar,
margir á bUum og nokkrir á hestum.
Aö lokinni guösþjónustu bauö
Monika Helgadóttir á MerkigiU, en
hún er kirkjuhaldari Ábæjar, öUum
kirkjugestum tU hinnar veglegustu
kaffidrykkju.
Veður var hið fegursta þennan
dag, útsýni og landslag stórbrotiö og
fagurt. Mun þessi dagur veröa
mörgum er þama voru eftirminni-
legur. JB/Sigfús, Skagafirði
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Útvarp Norðurland
góðan dag
Gamla guf uradíóiö er nú að færa út
kvíarnar noröan heiða og ætlar aö
byrja meö Útvarp Noröurland á
morgun. Þaö tók útvarpið yfir 50 ár
aö hefja reglubundnar útsendingar
frá Akureyri. Með sama áframhaldi
má reikna með aö Vestfirðingar fái
sitt útvarp eftir 150 ár eöa svo, verði
útvarpshlustun þá enn við iýði.
Þaö er gott tU þess að vita, að Út-
varp Norðurland skuli nú taka tU
starfa. Vonandi veröur dagskráin aö
norðan gerö af venjulegu fólki fyrir
venjulega hlustendur. Það er nóg
komið af þeim áhrifum sem klíkur og
sértrúarhópar hafa á starfsemi út-
varpsins i Reykjavík. Nú er svo kom-
ið á þeim bæ, að jafnvel dagskrárlið-
ir sem eru sérstaklega kynntir sem
efni fyrir alla fjölskylduna eru út-
bíaðir í áróðri gegn Bandaríkja-
mönnum. Hingaö tU hefur sá áróður
einkum verið rekinn í fréttatímum
og plötukynningum. Vinstri áróður-
inn í Útvarp Reykjavík hefur veriö
svo magnaður, að daglega eru aUar
reglur um hlutleysi stofnunarinnar
þverbrotnar. Morgunblaðið eitt hef-
ur þorað aö rísa upp tU andmæla
gegn þessari misnotkun. MótmæU
annarra blaða hafa verið svo mátt-
laus að ekki er orð á gei andi.
Útvarp Norðurland á hins vegar að
starfa aUsjálfstætt, eftir því sem
fréttir herma og dagskrá þess ekki
bundin á klafa kontórista um borð í
móðurskipinu. Norðlendingar hafa á
aö skipa afbragðsfólki tU aö segja
fram fróöleik og afþreyingu ýmsa i
tali og tónum. Þeim hefur lengi svið-
ið það, að útvarp allra landsmanna
skuli heita Útvarp Reykjavík. SlUtt
þykir ekki góð latina fyrir norðan. Þó
ekki væri nema þess vegna, þá fagna
þeir tUkomu útvarpsstöövar á Akur-
eyri.
Fyrir okkur hina er gott tU þess að
vita, aö nú skuli þykja hsgt að
framleiða reglubundna útvarpsdag-
skrá utan Skúlagötunnar. Þetta ýtir
undir þá sjálfsögöu kröfu að hér fái
fleiri útvarpsstöövar að starfa en
gamla gufuradíóið. Ef vel tekst tU
meö Norðurlandsútvarp á vegum
rikisins ætti öUum að verða það ljóst,
að hæfUegur fjöldi útvarpsstöðva er
þaö sem koma skal. TU að byrja með
ætla þeir fyrir norðan að vera með
sina dagskrá fyrir aUa landsmenn,
en ekkert er því tU fyrirstöðu að þeir
hef ji innan skamms staðbundnar út-
sepdingar frá Akureyri. Það fer vel á
því, að fyrsti útvarpsstjóri á Norður-
landi skuli vera Jónas Jónasson, son-
ur Jónasar Þorbergssonar, sem var
fyrsti útvarpsstjóri landsmanna og
lengi ritstjóri á Akureyri. Jónas
Jónasson er einn fárra útvarps-
manna sem hafa látiö sig lands-
byggðina skipta máii á liðnum ánun
og gert sér grein fyrir að víðar er
mannlíf en við Faxaflóa. Hefur hon-
um orðið vel ágengt við að fiska upp
fólk með útvarpshæfUeika vitt og
breitt um landið.
Útvarp Reykjavik er orðin lúin
stofnun, svo að ekki sé meira sagt. t
meira en hálfa öld hefur útvarpíð
taUð það skyldu sina að boða lands-
mönnum sinfóníuboðskapinn. Þetta
ku vera liður í menningarútbreiðslu
stofnunarinnar. Um árangurinn er
það helst að segja, að eftir að hafa út-
varpað sinfóníum i hálfa öld kom í
ljós, að örlítið brot af hlustendum
kærði sig um slíkt útvarpsefni. Þá
báru þeir útvarpsstjórar því við, að
tónlistin hefði ekki verið kynnt nógu
vel. Manni skUdist að það hefði
gleymst að taka það fram i kynning-
um, að nú yrði flutt efni sem aUir
hefðu gaman af. Og enn heldur út-
varpið áfram að sarga sínum sinfóní-
um i eyru hlustenda, hvað sem hver
segir. Enginn sannur tónUstarunn-
andi leggur hins vegar eyrun við
þessum hljómleikum Skúlagötu-liðs-
lns. Menn hlýða á góða tónlist heima
í stofu af sínum steríófóni.
Hér er ekki veriö að heimta popp-
músik daginn út og daginn inn. En
Útvarp Reykjavík veröur aö fara aö
ákveða hvaða hlutverki þaö ætlar aö
gegna í framtiðinni. Hvort reka skal
llfandi útvarpsstöð eða ekki. Það
þýðir litið að ráða yfir útvarpsstöö ef
ekki eru nýttir þeir möguleikar sem
hnn býður upp á. En kannski menn
hrökkvi upp við samkeppnina frá Út-
varp Norðurland? Svarthöföi.