Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.1982, Blaðsíða 16

16
DV. MIÐVIKUDAGUR1. DESEMBER1982.
Spurningin
Hvernig líst þér á úrslitin í
prófkjöri Sjálfstæðis-
flokksins?
Karl Haröarson, starfsmaður Arnar og
örlygs: Ég er persónulega nokkuð
ánægöur meö þau. Þaö var kominn
tími fyrir ný nöfn, auk þess koma
þarna gömul nöfn f ram á ný.
Helga Garðarsdóttir hjá Emi og
Örlygi: Ég hef nú lítið fylgstmeöþessu
en þa u komu mér á óvart.
Steinar J. Lúðvíksson, rithöfundur:
Mér líst vel á þau. Ég er ánægöur meö
fylgi Alberts, Friðriks og Ellerts. Þó
heföi ég viljað aö þrír menn væru ofar:
Guðmundur H. Garöarsson, Halldór
Einarsson og Þórarinn Sveinsson.
Pálmar Þorgeirsson, vörubílstjóri
Flúöum: Mér finnst þau ágæt. Eg vil
ekki nefna nein nöfn en mér Iíst vel á
efsta mann.
Óskar Pétursson, starfsmaöur Bila-
leigu Akureyrar: Eg hef lítiö pælt í því
en mér líst þokkalega á þau það sem ég
hefheyrt.
Erla Jónsdóttir húsmóðir: Mér líst vel
á þau, ég hef þó ekki kynnt mér þau
sérstaklega.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Enginn numur á
fóstureyðingu
og útburði
—þjóðarskömm sem taka á fyrir, segir
menntaskóianemi
Garðar Vilhjálmsson skrifar:
Ef maöur les íslendingasögur sér
maður að Islendingar hafa verið villi-
menn. Dæmi um það er Haugsnes-
staðabardagi, en þar voru drepnir 100
manns á einu bretti, árið 1246. En þeir
voru þó ekki meiri villimenn en svo aö
þeir bönnuðu þó útburð barna á þrett-
ándu öld; hefur sennilega hryllt viö
þeirri andstyggðar villimennsku sem
útburöurinn fól í sér. Nú á dögum er
slík villimennska sjálfsögð, að vísu
undir nútíma aðgerðum og sakleysis-
lega snyrtilegu orði: „fóstureyðing”.
Á síðustu 10 árum hefur fóstureyðing-
um fjölgaö úr 200 í 500 á ári eöa 500
eyðingar síðastliöin 4 ár. Á síðasta
ári voru drepin 550 fóstur.
Eg sé engan mun á fóstureyöingu og
útburði. Hugsunargangurinn er ná-
kvæmlega sá sami: Barnið er óvel-
komið: Drepa það. Svo eru þessir
„stóru kallar” sem landinu stjórna,
svo og aðrir vel menntaðir og hátt-
settir menn, aö eyða öllum sínum
vinnutímum og frístundum í að rífast
og röfla um það hvort leyfa eigi frjálst
útvarp eður ei, á meðan eytt er 1—2
fóstrum á dag við hliðina á þeim.
Ekki nóg meö það heldur er verið að
drepa þessi börn fyrir framan fólk
(hjón) sem ekki getur átt börn og þráir
ekkert heitara en að eignast þau. Því
miður þarf ég að gerast fjölorður um
andstyggð af þessu tagi, sem bæði er
þjóöarskömm og allsherjarviðbjóöur í
senn, en hjá því verður ekki komist.
Hvað er gert við menn sem ekki eru
ábyrgir gjörða sinna og ekki eru
borgunarmenn fyrir því sem þeir
gera? Jú, þeir eru lokaöir inni á hælum
og alls konar þéttrimluðum húsum. En
menn sem drepa afkvæmi sín og ann-
arra, þeir eru ábyrgir gjörða sinna,
ekki satt? Og ganga lausir í þokkabót.
Ég er enginn dýrafræðingur en ég veit
ekki um nein spendýr sem myrða
afkvæmi sín önnur en mannskepnuna.
Fósturmorö á aldrei að eiga rétt á
sér en þó lít ég ekki eins svörtum aug-
um á fósturdráp í eftirfarandi tilvikum
og finnst mér að konan (stelpan) megi
aðeins þá gera það upp við sig hvort
hún vilji eyða eða ekki. En þau eru:
1. Ef öruggt er taliö að barniö verði
vangefiö eöa bæklað.
2. Ef hætta er á því aö konan eöa
barnið deyi við fæöingu.
Önnur atriði koma alls ekki til greina
að mínu áliti.
Hvað hugsar
/æknirínn?
Ef foreldrar hvetja dóttur sína, sem
varð „óvart” þunguö, til þess að fá
fóstureyðingu finnst mér aö loka ætti
slíka foreldra inni í mjög þéttriml-
uöum húsum frekar en hina ólánssömu
menn sém þar eru fyrir. Það finnst
mér mesti glæpur sem nokkurt foreldri
getur gert afkvæmi, utan að eyöa því.
Eg þekki dæmi um þaö aö stelpa lét
undan þrýstingi foreldra sinna um að
fá fóstureyðingu. Eftir drápið féll
stúlkan alveg saman og lokaöi sig frá
samfélaginu. Hún gengur fyrir tauga-
róandi lyfjum og munsennilega aldrei
násér.
Hvaö hugsar læknirinn?
Eg þori ekki aö trúa því aö honum
þyki þessi voðaverknaöur, sem
reyndar er á villimennskustigi, sjálf-
sagöur hlutur. Nú eru að meðaltali 550
fóstureyðingar á ári, og ég trúi ekki að
læknar þjáist af þeim fávitahætti að
þeir láti ljúga í sig einhverri „þján-
inga” ástæðu fyrir því að fóstureyðing.
sé eina úrlausn vandamálsins. Ég hélt
að læknar væru til þess að bjarga lífi
en ekki drepa.
Ef fólk getur litið á mannsfóstur
með svona ísköldu blóði og gaddfreðnu
hugarfari getur það alveg eins litið á
fóstrið sem „skemmtanaskatt”. Þið
gerið ykkur kannski ekki grein fyrir
því að fóstureyðing er orðin í mjög
mörgum tilfellum getnaöarvörn. Biö
ég nú ykkur, ráðamenn góðir, aö beita
ykkur fyrir því að setja blátt bann við
þessari hryllilegu þjóðarskömm:
. •'
• - . j;
Fóstureyðing. „Ef fólk getur litíð é mannsfóstur með svo isköldu blóði og
gaddfreðnu hugarfari, þá getur það alveg eins litíð á fóstríð sem
„skemmtanaskatt" — segir Garðar Vilhjálmsson menntaskólanemi.
fóstureyöingum. Eg trúi ekki aö þessi svo fast í okkur Islendingum að ekki sé
tólftualdar villimennska sitji enn þá hægt að ráða niðurlögum hennar.
Vegna skrifa um fangamál:
„Maður, líttu þér nær”
Jónína Arnórsdóttir skrifar:
Ég ætla að byrja á því að þakka
strákunum í hljómsveitinni Fjötrum,
og öðrum aöstandendum Rimlarokks,
fyrir góða plötu sem alveg á rétt á sér.
Alveg blöskra mér öll skrifin og
lætin vegna þessara mála, ekki síst
lesandabréf í DV miövikudaginn 17.
þ.m. Þar er því slegið fram að fangar
ættu ekki að hafa tjáningarrétt. Efast
ég um að margir taki undir þau orð.
Sem betur fer búum við í þjóðfélagi
þar sem allir einstaklingar hafa
tjáningarrétt hvört sém þeir eru fang-
ar eöa frjálsir.
Osköp,, hlýtur þaö fólk að vera
óánægt með sjálft sig og sína :(og mjög
hlýtur því að líða illa) sem endalaust
er kvartandi, dæmandi og finnandi aö
öðrum. „Maður, líttu þér nær.”
Hvaðan sem við erum af landinu
hlýtur það aö vera takmark okkar
allra að byggja upp og bæta en ekki aö
tæta niður og traðka á náunganum.
Hljómsveitín Fjötrar og aðrir
aðstandendur Rimlarokks hljóta
þakkir fyrír góða plötu frá Jóninu
Arnórsdóttur.