Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.1983, Blaðsíða 4

4
DV. MIÐVIKUDAGUR 23. FEBRUAR1983.
Skorti vilja
til að vinna
— sagði varaflugmálastjóri um hinn brottrekna
tæknifræðing
Umdeild uppsögn hjá Flugmála-
stjórn fyrir tveimur árum hefur í
undirrétti veriö dæmd ólögleg.
Hrafni Jóhannssyni tæknifræöingi,
sem sagt var upp, hafa veriö
dæmdar skaðabætur.
Dagblaöiö Vísir fjallaði á sínum
tíma mikiö um mál þetta. I viötölum
viðmálsaöila féllu þung orö.
„Hafi Hrafni Jóhannssyni ekki
veriö sagt upp störfum fyrir hádegi
föstudaginn 27. febrúar næstkom-
andi meö skipun um aö hverfa af
vinnustaö fyrir 1. mars 1981, þá mun
ég leggja fram uppsagnarbréf mitt
síödegis þann sama dag.”
Þetta skrifaöi Pétur Einarsson
varaflugmálastjóri til flugmála-
stjóra og samgönguráöherra þann
25. febrúar áriö 1981. Hrafni var
sagt upp í framhaldi af bréfi Péturs.
I viðtali viö Vísi hefur Pétur
Einarsson sagt að Hrafn Jóhannsson
hafi veriö „algjörlega fullreyndur”,
útilokað hafi veriö aö þeir gætu
starfað áfram saman. Pétur skrifaði
þann 6. maí árið 1981 í Vísi:
„Hrafn skortir átakanlega kosti
sem hver starfsmaöur verður aö
vera gæddur, jafnt undirmenn sem
yfirmenn, og einnig opinberir starfs-
menn, þ.e. viljann til þess aö vinna,
viljann til þess aö mæta til vinnu og
viljann til þess . aö vinna meö
jákvæöu hugarfari meö ööru fólki. Ef
ég þyrfti aö búa við þvílíkan dragbít í
starfi þá taldi ég aö tíma mínum
væri betur variö annars staðar.”
Hrafn sagöi í blaöaviötali í apríl
áriö 1981:
„Pétur er starfandi framsóknar-
maöur og Steingrímur skipar hann í
embætti sem var ekki auglýst. Eg tel
aö Steingrímur og Framsóknar-
flokkurinn séu aö koma sér upp
nýjum flugmálastjóra. ”
Hrafn lagði á sínum tíma skipan
Péturs í embætti fyrir Bandalag há-
skólamanna. „Eg hef undir höndum
afrit af bréfi þar sem BHM átelur
samgönguráðherra harölega fyrir aö
brjóta lög og reglur í sambandi viö
ráðningu Péturs,” sagði Hrafn í
blaðaviðtali.
Pétur Einarsson var þann 1.
september 1980 skipaður varaflug-
málastjóri og framkvæmdastjóri
flugvalla utan ReykjavíkurogKefla-
víkur. „Þarna átti aö læöa Pétri inn
og var raunar gert,” sagöi Hrafn.
Pótur Einarsson
varaflugmálastjóri.
„Hann stefndi markvisst að því aö
bola mér úr starfi,” sagöi hann
einnig í viötali viö Vísi.
Hrafn Jóhannsson haföi frá árinu
1973 gegnt starfi deildarstjóra flug-
valiadeildar. Eftir aö Pétur var
skipaður í embætti sín tók aö bera á
ósamlyndi þeirra tveggja. 28.
febrúar 1981 var Hrafni afhent
uppsagnarbréf, undirritað af flug-
málastjóra. Tekiö var fram aö
samgönguráðuneytiö væri samþykkt
uppsögninni.
Hrafni Jóhannssyni voru í raun
dæmdar 90 þúsund krónur í skaða-
bætur vegna uppsagnarinnar. Hann
fékk hins vegar greidd laun í sjö
Hrafn Jóhannsson
tæknifræðingur.
mánuöi eftir aö uppsögnin tók gildi.
Dragast þau laun frá skaöabótunum.
Mismunurinn er krónur 26.759, auk
vaxta í tvö ár. Ríkissjóður var auk
þess dæmdur til greiðslu málskostn-
aðar.
Dóminn kvaö upp Friögeir Björns-
son borgardómari. Tveirkandidatar
fluttu máliö sem prófmál. Tryggvi
Gunnarsson flutti þaö fyrir hönd
ríkissjóös en Guöríöur Þorsteins-
dóttir fyrir hönd Hrafns.
DV haföi í gær samband viö Pétur
Einarsson varaflugmálasjóra. Pétur
sagöist ekki hafa frétt neitt um dóm-
inn. Hann gæti því lítiö sagt um
hann. -KMU.
Uppsögnin ólögmæt
í öllum lagagreinum
— segir í niðurstöðum dómsins
I forsendum og niöurstööum
dómsinssegir:
„Aö sögn Péturs Einarssonar og
stefnanda sjálfs var sú breyting gerö
á starfssviöi stefnanda á fundi þeirra
í nóvember 1980 aö það var einskorð-
aö viö hönnunarvinnu sem stefnandi
átti sjálfur að vinna.
Viröast því önnur störf stefnanda,
svo sem mannaforráð þau sem hann
hafði og umsjón meö framkvæmd-
um, hafa þar meö verið tekin úr hans
höndum frá þessum tíma. Þegar
stefnanda var sagt upp störf um haföi
því starfssviö hans veriö annaö
síöustu þrjá mánuðina en áöur var.
Osannaö er, gegn mótmælum
stefnanda, aö hann hafi fengiö
áminningu eöa viövörun frá yfir-
mönnum sínum. Bréf Péturs Einars-
sonar hefur að geyma upptalningu á
ýmsum áviröingum sem hann telur
stefnanda hafa gerst sekan um. Hins
vegar er ekki hægt að líta svo á aö
þaö hafi aö geyma áminningu af því
tagi sem um getur í 7. grein laga
númer 38/1954 og telja veröur
nauösynlegan undanfara lausnar úr
stööu, samanber 3. kafla sömu laga,
auk þess sem bréfiö á viö þau störf
sem stefnandi gegndi áöur en breyt-
ing var gerð á starfssviði hans í
nóvember 1980.
Bréf flugmálastjóra frá 8. og 13.
febrúar 1980 er heidur ekki hægt aö
skoöa sem áminningarbréf í skiln-
ingi laganna. Gegn mótmælum og
skýringum stefnanda verður aö telja
ósannaðar þær áviröingar, sem á
hann eru bomar í bréfi Péturs
Einarssonar frá 18. nóvember 1980,
svo og aðrar ávirðingar sem á hann
hafa verið bornar, og verður því ekki
talið í ljós leitt að stefnandi hafi
vanrækt skyldur sínar samkvæmt 6.
kafla laga númer 38/1954, samanber
og 7. grein sömu laga, þó meö þeirri
undantekningu aö stefnandi þykir
ekki hafa gefið viðhlítandi skýringu
á því hversvegna hann sat ekki betur
fund þann sem Pétur Einarsson
boðaöi 3. og 4. nóvember. Þykir
stefnandi hafa brotiö hlýðniskyldu
sína, samkvæmt 29. grein laga
númer 38/1954. Þetta brot þykir þó
ekki nægja til þess aö skoöa megi
fyrirvaralausa uppsögn stefnanda
lögmæta.
Rétt þykir aö taka sérstaklega
fram aö ekki þyki, miðaö viö tilefniö,
ámælisvert af hálfu stefnanda þótt
hann leitaði staðfestingar meö þeim
hætti, sem hann geröi á því, hvort
rétt væri sú fullyröing Péturs
Einarssonar að meginþorri flug-
vallarstarfsmanna heföi kvartaö
undan störfum hans.
I uppsagnarbréfi stefnanda frá 27.
febr. 1981 voru ekki greindar
orsakir uppsagnarinnar, svo sem
rétt heföi verið samkvæmt 1. máls-
grein 9. greinar laga númer 38/1954.
Stefnanda var eigi gefinn kostur á aö
tala máli sínu, eins og telja verður aö
hann hafi átt rétt á, samkvæmt 1.
málsgrein 11. greinar laga númer
38/1954.
Samkvæmt framansögðu veröur
aö líta svo á aö uppsögn stefnanda
hafi verið ólögmæt í öllum greinum,
samkvæmt 7., 8., 10., 11. og 12. grein
laga númer 38/1954 og þykir því
stefnandi eiga rétt á bótum úr hendi
stefnda.”
-KMU.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Tala þeir um sænskan eða finnskan frið?
Nú sitja þeir Noröurlandaþing í
Osló og láta mikinn yfir tillögum og
samstarfi. Einn heimtar friðun
Noröur-Atlantshafs fyrir kjamorku-
vopnum en annar vill samræmdar
ákvaröanir um gengisskráningu
fyrir löndin fimm. Merkilegust er sú
tilraun aö vilja koma Norðurlönd-
unum ■ heilu lagi inn í friðarsamtök
órólegu deildarinnar í Vestur-
Evrópu en eins og kunnugt er fara
þar saman Iönd eins og Finnland,
sem er í einskonar ógnarsambandi
viö Sovétríkin, Svíþjóö, sem vill
halda uppi friði á eigin spýtur þótt
þaö kosti heimsóknir kafbáta, og svo
þrjú iöndin hin sem eru í Nato. Þrátt
fyrir þessa erfiðleika i samstöðu um
frið skal enn reynt til þrautar aö fá
öll löndin fimm til aö standa að sam-
eiginlegri stefnu í friðarmálum.
Gjaldeyrissamvinnan hefur verið
ágætlega skýrð af Halldóri Ásgríms-
syni. Norðmenn greiða niður fisk-
verð um ein 40% og undirbjóða
okkur á öllum mörkuðum þar sem
þeir geta komið því við. Hér gildir
lögbundin fiskverðshækkun á
þriggja mánaða fresti og gengisfell-
ingar í kjölfariö, fyrir utan stöðugt
gengissig þar á milli. Það er því eðli-
legt að Halldór Ásgrimsson hafi látið
þá vita þarna á þinginu að varla geti
orðið um samræmda gengisskrán-
ingu að ræða meðan gengisskráning
okkar markast af vöru sem er niður-
greidd um 40% í einu landinu.
Gengisskráning hlýtur að ráðast af
verði á helstu útflutningsvöru
hverrar þjóðar og fara að einhverju
leyti eftir verðlagsþróun í milliríkja-
viðskiptum. Það hefur því áreiðan-
lega komið íslensku fulltrúunum
einkennilega fyrir sjónir hvaða
tillögur voru uppi um samræmda
gengisskráningu Norðurlanda.
Friðurinn og gengið munu að lík-
indum ekki verða helstu og einu mál
Norðurlandaþings. En varla verða
þau gáfulegri. Það er nú svo þegar
þessar þjóðir koma saman að lítið á
sérhannað hugarfar íslendinga sam-
eiginlegt með efnahagshyggju
skandinavískra sósíalista. í
menningarefnum hefur þráfaidlega
verið neitað að tslendingar stæðu
þessum þjóðum jafnfætis enda er
fluttur hingað inn, á vegum Norræna
hússins, fjöldi fiðluspilara og vísna-
söngvara ár hvert til að sýna okkur
hvernig menn haga menningarstarf-
seminni á hinum Norðurlöndunum.
Friðarmálin verða varla mikið rædd
að þessu sinni, enda er ljóst að
stefnan í þeim efnum er runnin úij
sérdeildum KGB.
Nýlega kom kirkjuþing saman í
Bretlandi þar sem freistað var að
róða ensku kirkjunni inn í friðar-
málin. Vist voru nokkrir fylgjandi
því á þessu kirkjuþingi en hinir
snöggtum fleiri sem héldu því fram
að Nato væri friðarhr eyfing þeim aö
skapi og kjarnorkuvopnabúnaður í
varnarskyni væri ill nauðsyn. Öðru
vísi er þeim farið en kirkjunnar
feðrum hér heima sem héldu þing í
sumar leið og létu kúga sig til að gefa
loðna yfirlýsingu. Bretar þekkja til
styrjalda og þeim virðist vera ljóst
að lítiö færi fyrir Vestur-Evrópu í
dag hefði hún frá stríðslokum léð
máls á stefnumiðum áróðursmið-
stöðvar KGB í friðarmálum. En á
þinginu í Osló virðast þeir hávaða-
samastir sem vilja ótilgreindan frið
á stóru hafsvæöi sem enginn getur
vaktað. Ætli sé ekki verið að ná fram
yfirlýsingum sem fyrst og fremst
verða til nota í áróðri manna á
meðal.
Á Norðurlandaráðsþingi má búast
við nokkrum veislum. Áf því að
þingið er í Osló koma fulltrúar heim
þaðan fullir af gömlu geitarosti ef að
líkum lætur. Norömenn hika ekki við
aö gefa gestum sínum söl í veislum
og annan hrámat úr fjörum. Sæki
menn þing til að lenda í turnbautum
þá verður sú ekki sagan núna. Söl
munu þeir fá og annað það til matar
sem ríkar þjóðir gefa gestum til að
minna þá á að í einn tima sultu allir,
líka þeir sem ausa olíu upp af botni
Norðursjávar.
Svarthöfði.