Dagblaðið Vísir - DV - 19.04.1983, Blaðsíða 18

KOSNINGAFUNDUR DV
LU
DV. ÞRIÐJUDAGUR19. APRlL 1983.
KOSNINGAFUNDUR DV KOSNINGAFUNDUR DV
Kosningafundur DV í Háskólabíói:
STORSKEMMTILEGUR
BARÁTTUFUNDUR
—f undargestir troöfylltu kvikmyndahúsið
Goórún
ILÞINGISKOSNINGAR 1983
Svavar
Friórik
Gestsson
Sophusson
c
Vílmundur
Gylfason
B
CNafw
johannesson
A
jonBaldvin
Harnb^sson
Séð yfir sviðið í Háskólabíói. Fremst eru talsmenn þeirra lista sem í boði eru í kosningunum, Jón Baldvin Hannibalsson, Olafur Jóhannesson, Vilmundur Gylfa-
son, Friðrik Sophusson í ræðustóli, Svavar Gestsson og Guðrún Agnarsdóttir.
Reykvíkingar troöfylltu Háskólabíó
á kosningafundi DV í gærkvöldi. Hvert
sæti hússins var setið, staðið var á
göngum meðfram veggjum, auk þess
sem sjónvarpað var til fólks í anddyri
bíósins. Og kjósendur fengu það sem
þeir komu til að sjá. Fundurinn var
stórskemmtilegur og greinilega þörf
fyrir sameiginlegan fund frambjóð-
enda í Reykjavík, ekki síður en í öðrum
kjördæmum landsins.
Á fundinn mættu talsmenn allra
framboðslista í Reykjavík, Jón Baldvin
Hannibalsson fyrir Alþýðuflokk, Ölaf-
ur Jóhannesson fyrir Framsóknar-
flokk, Vilmundur Gylfason fyrir
Bandalag jafnaðarmanna, Friðrik
Sophusson fyrir Sjálfstæðisflokk,
Svavar Gestsson fyrir Alþýðubanda-
lag og Guðrún Agnarsdóttir fyrir
Kvennalista.
Fundurinn fór fram með þeim hætti,
að í upphafi hélt hver talsmaður list-
anna tíu mínútna framsöguræðu. Á
meðan var safnað saman skriflegum
fyrirspumum fundargesta. I lok
fundarins flutti hver framsögumaður
lokaorð.
Framsöguræðurnar voru hver ann-
arri líflegri og voru skeytin hvergi
spömð. Fyrirspurnir voru f jölmargar
og fjölbreyttar og komust færri að en
vildu. Þó var hægt að svara tugum
fyrirspurna, enda vom áskilin stutt
svör. Magnús Bjarnfreðsson var
fundarstjóri og stjórnaði af röggsemi.
Utdráttur úr framsöguræðum tals-
manna listanna, fyrirspumir og loka-
orð fara hér á eftir. Þeir blaöamenn
DV sem unnu viö kosningafundinn
voru: Olafur E. Friðriksson, Kristján
Már Unnarsson, Sigurður Þór Salvars-
son, Jón G. Hauksson og Pétur Ást-
valdsson, aukGunnars V. Andréssonar
ljósmyndara. -JH
Friðrik Sophusson:
„Mikilvægt að mynda
sterka ríkisstjórn”
Ólafur Jóhannesson:
Framsóknarflokkurínn
á erindi til margra
Þótt deilt sé um markmið og leiöir í
þessari kosningabaráttu, er athyglis-
vert aö ekki er deilt um þær efnahags-
legu staðreyndir sem nú blasa við í
íslensku þjóðfélagi, sagði Friðrik
Sophusson, varaformaður Sjálfstæðis-
flokksins.
Hann taldi síðan upp þessar stað-
reyndir sem ekki er deilt um: verð-
bólgan hefur aldrei verið meiri og
stefnir yfir 100% þrátt fyrir stefnu
ríkisstjórnarinnar um að hún skyldi
verða tífalt minni, erlendar skuldir
hafa aldrei verið meiri og hver Islend-
ingur skuldar nú 108 þúsund krónur
erlendis og er verulegur hluti þessara
skulda eyðsluskuldir vegna viöskipta-
hallans síöastliðin tvö ár. Skattar hafa
aldrei verið meiri, atvinnufyrirtækin
berjast í bökkum og f jöldaatvinnuleysi
er yfirvofandi.
,,Það em þessar staðreyndir sem
ákvarða viðfangsefni næstu ríkis-
stjómar. Og það eru þessar staðreynd-
ir sem valda þvi að aldrei fyrr hefur
verið jafnmikilvægt og nú að mynda
sterka ríkisstjóm, sem hefur ekki
aðeins vilja heldur einnig kjark og þor
tilað ráöast á vandann og axla ábyrgð-
ina. Hann sagði Framsóknarflokkinn
og Alþýðubandalagiö hafa ráðið hvern-
ig komið væri efnahagsmálunum.
Alþýðubandalagið endurtæki ekki
núna slagoröin úr síöustu kosningum
um samningana í gildi og „kosningar
eru kjarabarátta,” enda hefði það
staðið 14 sinnum að kjaraskerðingu frá
árinu 1978. Ekki minntist það heldur á >
„kaupránsflokkana.” En það talaði
um íslenska atvinnustefnu þegar það
hefði stuðlað að erlendri atvinnustefnu
í ríkisstjóm. Með rangri gengisskrán- (
ingu hefði það drepið iðnaöinn í dróma I
og flutt atvinnutækifæri úr landi,
viöskiptahalli hefði myndast, skuldum
verið safnaö erlendis og inniendur(
spamaöur hefði aldrei verið minni.
Um Framsóknarflokkinn sagði
Friðrik Sophusson að hann hefði unnið
kosningasigur árið 1979 á svonefndri
niðurtalningarstefnu. Kjósendur vissu
nú af eigin raun hvað sú stefna þýddi.
En samt kemur flokkurinn nú aftur og
vill lögbinda þessa leið. „Framsóknar-
flokkurinn hefur ekkert lært og engu |
gleymt.” Steingrímur Hermannsson,
formaður flokksins, hefur margoft
reynt að skýra þessa stefnu en samt
segir samstarfsmaður hans, Olafur
Ragnar Grímsson: „Blaðrið í Stein-
grími er mesta efnahagsböl þjóðarinn-
ar.” Og Friðrik Sophusson spurði:
„Hver trúir Framsóknarflokknum
þegar hann segist nú geta náð niður
verðbólgunni með niðurtalningu eftir
að hafa fengið til þess tækifæri á
undanförnum f jórum árum? ”
Síðan rakti hann þau mál sem Sjálf-
stæðisflokkurinn leggur mesta áherslu.
á: afar mikilvægt er að aliir sem vilja
geti eignast eigin íbúð þannig að fjöl-
skyldum sé skapað öryggi og efna-
Friðrik Sophusson:
„Sjálfstæðisflokkurinn vill með öðrum
orðum byggja upp atvinnulífið og gera
því kleift að auka þjóðarfram-
leiðsluna.” DV-myndirGVA
hagslegt sjálfstæði, afnám tekjuskatts
af almennum launatekjum, gengi
krónunnar verði skráð rétt til að eyða
viöskiptahallanum, hlutafé og arður
njóti sömu skattakjara og sparifé og
vextir til að ýta undir spamað og fjár-
festingu í fyrirtækjum. .JSjálfstæðis-
flokkurinn vill með öðrum orðum
byggja upp atvinnulífiö og gera því
kleift að auka þjóðarframleiðsluna.
Aðeins þannig getum við unnið okkur
út úr vandanum án atvinnuleysis eða
óðaveröbólgu.”
Aö lokum sagði Friðrik að þeir sem
vildu upplausn og ábyrgðarleysi kysu
einhvern smá flokkanna en þeir sem
vildu koma á festu og ábyrgð ættu
samleið með S jálfstæðisf lokknum.
-ÓEF
.JFramsóknarflokkurinn er
frjálslyndur umbótasinnaður mið-
flokkur. Langflestir Islendingar til-
heyra millistétt. Framsóknarflokkur-
inn á því erindi til margra og þeir ættu
að vera margir sem eiga erindi við
Framsóknarflokkinn.” Þannig hóf
Olafur Jóhannesson utanríkisráöherra
ræðu sína.
Hann rakti síðan helstu stefnumál
Framsóknarflokksins. Flokkurinn vill
standa vörö um óskorað efnahagslegt og
menningarlegt sjálfstæði Islands á
grundvelli lýðræðis og þingræðis.
Flokkurinn leggur megináherslu á að
finna traustan grundvöll atvinnuveg-
anna og treysta atvinnulífið, enda eru
það homsteinar þjóðfélagsins sem aHt
annað hvílir á. Flokkurinn vill að at-
vinnulifið hvíli á framtaki efnalega
sjálfstæðra manna, sem leysa stærri
verkefni á grundvelli samvinnu.
Rekstrarform atvinnuveganna getur
verið með ýmsum hætti, eftir aðstæö-
um einkarekstur, félagsrekstur eða
opinber rekstur, sagði Olafur. „Við
framsóknarmenn teljum þó að ríkis-
rekstri þurfi að setja þröngar skorður.
Hið opinbera á að rétta einstaklingun-
um og frumkvæði þeirra örvandi hönd
og ýta undir það.”
Framsóknarflokkurinn telur að
heimiliðeigi að vera hornsteinn þjóð-
félagsins. Hann vill efla kirkjuna og
styðja heilbrigt trúarlíf og guðskristni
í landinu. Hann telur að kristilegt sið-
gæði sé sá grundvöllur sem samfélagið
þarf að byggja á og sé slíkrar kjölfestu
þörf þegar alls kyns upplausnaröfl
reyna að rífa upp rætur þjóðfélagsins.
Framsóknarflokkurinn viðurkennir
þau fornu sannindi að maðurinn lifir
ekki á brauði einu saman. Því vill hann
hlynna að íslenskri menningu, sem
bæði þarf að nærast af íslenskri rót og
njóta erlendra strauma.
Olafur sagðist vita að menn myndu
segja að einfalt væri að búa til fallega
stefnuskrá. Þetta væri rétt, enda þyrfti
menntilaðframkvæmaþær — „menn
sem hafa vilja og þrek og Iifa í sam-
ræmi við það góða og gamla boöorð:
orðskulustanda.”
Olafur sagði að því væri ekki að neita
að við blöstu erfiðleikar í efnahags-
málum, sem bæði stöfuöu af utanaö-
komandi ástæðum og því aö ríkis-
stjómin brást ekki nógu fljótt við
vandanum. I rikisstjóminni hefðiskort
samheldni og samstööu um leiðir og á
síöasta þingi hefði hana skort
meirihluta. En hinu mætti ekki gleyma
að á ferli stjórnarinnar væm bjartar
hliðar, vinnufriður heföi ríkt, atvinnu-
leysi verið óþekkt og framfarir orðið á
f jölmörgum sviðum.
Við höfum eytt um efni fram, sagði
Olafur. Því væri ekki hægt að neita að
erlend skuldasöfnun væri mikil og við-
skiptahallinn varhugaverður. En það