Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.1983, Page 5

DV. FÖSTUDAGUR 8. JULÍ1983.
5
Þær dafna vel rósirnar f gróðurhúsinu þeirra Guðrúnar Magnúsdóttur og
Sæmundar Valdimarssonar.
DV-myndir: Bjarnleifur.
Enginn veit hvernig
hamingjan erí laginu
— Starfsmaður í Áburðarverksmiðjunni
sýnir höggmyndir í nýja matsalnum
„Fyrstu myndirnar sem ég gerði
voru andlit úr grjótmylsnu sem ég
límdi á sléttan flöt. En nú eru það mest
höggmyndir.”
Ýsuroð og
þarablöð
Hann bendir á „abstrakt” högg-
mynd. „Þessi heitir Hamingjan. Eng-
inn veit hvemig hún lítur út og hún hef-
ur engan ákveðinn flöt.”
Flestar af höggmyndum hans eru þó
í mannslíki: og heita nöfnum eins og
Höfðinginn hugsar, Fegurðardís, Full-
trúi æskunnar og Gamla drottningin.
Um þá síðastnefndu segir hann:
„Hún fer illa í margt kvenfólk, enda
farin að láta á sjá. Eg setti reyniblöð
úr garðinum okkar yfir brjóstin, eða
það sem eftir er af þeim, og notaði sjó-
rekinn börk í skýluna hennar.”
Hann notar líka ýsuroð og þarablöð
til að klæða líkneskjumar sínar og
morknaðir hryggjarliðir úr smáhval
urðu að ágætis gleraugum.
Hárið á höfðinu er venjulega endinn
á rekaviðarbútnum, tættur eins og
hann er eftir barninginn í fjömgrjót-
inu. ,,Stundum brenni ég hann svartan
með gasi,” segir Sæmundur.
Þorsteinn Jónsson, forstöðumaður
Listasafns ASI, og kona hans, Hrefna,
völdu verkin og aðstoðuðu Sæmund við
að setja upp sýninguna en hann hefur
áöur sýnt með alþýðulistamönnum hjá
SUM 1974 og á listasýningu á ári aldr-
aðra á Kjarvalsstöðum 1982.
Rósarækt í
Smáíbúðahverfi
Sæmundur er algjörlega sjálfmennt-
aður í listinni, nema hvaö hann lærði
að beita tréskurðarverkfærum á nám-
skeiði hjá Hannesi Flosasyni fyrir
mörgumárum.
Hann býr að Tunguvegi 22 í
Smáíbúðahverfi og það er auðvelt að
finna húsið hans. Maður sér hand-
bragðið strax á girðingunni kringum
vel hirtan garðinn. Þverspýturnar eru
skreyttar með skemmtilegu munstri.
Garðurinn er einstaklega snyrtileg-
ur og skjólsæl kaffidrykkjuskot bera
vott um hugkvæmni. I dálitlu gróður-
húsi vaxa angandi rósir og önnur
skrautblóm.
„Konan min fékk gróðurhúsið í af-
mælisgjöf og hún stjórnar öllu hér í
garðinum,” segir Sæmundur.
Húsfreyjan heitir Guðrún Magnús-
dóttir og eru þau hjónin bæði aö vest-
an. Sæmundur er af Barðaströndinni
en Guðrún fædd og uppalin á bæ Gísla
Súrssonar og Auðar, Langabotni í
Geirþjófsfirði. Bærinn er nú í eyði en
enn má sjá leifar af fylgsni Gísla í
landareigninni.
-ihh
,,Framundir fimmtugt trúði ég því
sem sannur Islendingur að maður ætti
að nota alian sinn tíma í að vinna fyrir
kaupi. Eg varð alveg hissa þegar ég
heyrði einhvem segja að hagvöxturinn
væri ekki fyrir öllu,” segir Sæmundur
Valdimarsson.
Sæmundur hefur verið starfsmaður
Áburðarverksmiðjunnar frá upphafi, í
þrjátíu ár en upp úr 1970 fór hann að
nota frístundimar tU listsköpunar.
Þessa dagana sýnir hann höggmyndir
sínar í matsal fyrirtækisins. Salurinn
er í nýrri viðbyggingu, mjög glæsileg-
ur, og var opnaöur 16. júní síðastUðinn.
Sæmundur vinnur eingöngu úr efni
sem hann finnur i náttúrunni, gjarnan
á gönguferðum við ströndina. Myndir
hans em höggnar í rekaviðardrumba
eða límdar saman úr maðksmognu tré
sem legið hefur í sjó.
Fegurðardís, höggvin í rekaviðar-
drumb. „Þessi hefur á tilfiuningunni'
að hún geti lagt heiminn að fótum sér,”
segir Sæmundur.
Nýjung í stjómun fiskvinnslunnar:
Skóli fyrir
framkvæmda
stjórana
„Fram að þessu hafa nýir menn í
stjórnun fiskvinnslunnar orðið að læra
ýmislegt á mistökum vegna ókunnug-
leika, jafnvel þótt þeir séu háskóla-
menntaðir í viðskiptafræðum. Þessi
skóli okkar getur oröiö upphafiö að þvi
að nýir framkvæmdastjórar í fisk-
vinnslugreinum nái fljótar og betur
tökum á störfum sínum.”
Þetta sagði Ámi Benediktsson,
framkvæmdastjóri Framleiðni sf. Það
fyrirtæki, sem er í eigu Sambands-
frystihúsanna og sjávarafurðadeildar
SIS, býður nú í vetur um þaö bil tíu við-
skipta- eða verkfræðimenntuðum
mönnum í skóla fyrir verðandi fram-
kvæmdastjóra í fiskvinnslufyrirtækj-
um. Þetta er gert í samvinnu við Sam-
vinnuskólann sem mun leggja til hús-
næði og gefa út námsviöurkenningar.
,,I þessum skóla er ætlunin að bæta
ofan á grundvallarþekkingu, í við-
skiptafræðum fyrst og fremst, því sem
lýtur að fiskvinnslunni hér á landi.
Skólinn mun standa mánuðina október
til apríl og aðallega utan venjulegs
vinnutíma. Alls verða fluttir 80—90 fyr-
irlestrar, þrír á viku, en heimsóknir í
fiskvinnslufyrirtæki og til aðila sem
tengjast greinunum bætast síðan við.
Skólagjaldið er 7.500 krónur. Og ég vil
taka það fram að enda þótt þessi skóli
sé tengdur samvinnuhreyfingunni setj-
um við engin skilyrði um það hvar
menn ráða sig síðan í vinnu,” sagði
Arni.
,,Eg er ekki í vafa um að nám í þess-
um skóla getur stytt mönnum leiöina
að árangri í störfum, fyrirbyggt marg-
víslega mistök og kennt mönnum að
nýta rétt alls konar sérfræðiaðstoð
semnúbýðst.
Við erum að reyna að brjóta ísinn í
þessu efni og ég vona að þetta verði
skref í þá átt að kennsla fyrir stjórn-
endur í fiskvinnslu bjóðist innan tíðar á
háskólastigi.”
HERB
Ný og alþýðleg hand
bók um villtar jurtir
— íslensk flóra prýdd mörgum litmyndum
Bókaforlagið Iöunn hefur sent frá
sér afar fallega bók um íslenskar
plöntur og nefnist hún Islensk flóra.
Höfundurinn er Ágúst H. Bjamason
grasafræðingur og hefur hann unnið
árum saman að bókinni. Eggert
Pétursson myndlistarmaður hefur
gert 270 litmyndir af öllum helstu
tegundum sem vaxa hér á landi. Alls
er i bókinni fjallað um 330 af þeim 470
tegundum sem taldar eru vaxa villt-
ar hérálandi.
öll uppsetning bókarinnar er mið-
uö við að sem léttast sé fyrir almenn-
ing að greina plöntumar. Til að
þekkja jurtir eftir eldri bókum eins
og hinni vinsælu Stefáns-flóru þurfti
að rekja flókna — og vísindalega —
greiningarlykla. En eftir þessari
nýju bók byrjar lesandinn á að gá
hvemig plantan sé á litinn, síðan eru
krónublöðin talin og er þá stutt í að
finna rétta nafnið. Einfaldara getur
það varla verið!
Verð bókarinnar er aöeins 880
krónur sem virðist mjög lágt miðað
við alla þá vinnu sem í hana er lögð.
„Eg þorði heldur ekki að líta á kostn-
aðartölurnar áður en ég ákvaö þetta
verð,” sagði útgefandinn, Jóhann
Páll., J5g ætla að geyma mér tauga-
áfallið.”
Jurtir eru til margra hluta
nytsamlegar
Auk stuttra lýsinga á hverri jurt
fylgja margir skemmtilegir fróð-
leiksmolar um ísienska og erlenda
þjóðtrú, tengda jurtunum. Þannig
stendur um blómið stúfu: „I Dan-
mörku var konum ráðlagt að setja
stúfu undir kodda eiginmanna ef þær
héldu þá ótrúa sér og áttu þeir þá að
láta af þessum óvana," og um tága-
muru: „I gamalli lækningabók segir
að við slæmsku í maga sé ráð að baða
sitjandann í seyði af urtinni eða
troða henni í skóinn sinn.”
Agúst H. Bjarnason sagðí á blaða-
mannafundi, í tilefni af útgáfu bókar-
innar, aö elsta rit um íslenskar jurtir
mundi vera Grasnytjar eftir séra
Bjöm Halidórsson í Sauðlauksdal.
Er það frá seinni hluta 18. aldar.
Næstelst er Islensk grasafræði, eftir
Odd Hjaltah’n lækni, sem út kom í
Kaupmannahöfn árið 1830. En á
þessari öld hafa bækur Stefáns Stef-
ánssonar og Askels Löve veitt mest-
an fróðleik um íslenska grasafræði.
-ihh
Eggert Pétursson myndlistarmaður
(t.v.) og Agúst H. Bjarnason grasa-
fræðingur með nýju bóklna sína. Á
milll þeirra eru ýmsar eldri bækur
um fslenskar jurtir en fyrir framan
þá ýmsar jurtir sem auðvelt er að
þekkja eftir leiðbelningum bókarinn-
ar.
DV-mynd: Bjaraleifer.
HaDbjöm Hjartarson
skemmtir gestum og kynnir plötu sína,
Kántrí II, á Skálafelli í kvöld.
mm1111111
-1 |l!=Ll IH55U1
[Dl D)
1 nlll fl a n
[ni U Bj llríli (Sj
Munið:
- sjálfsafgreiðsla
þjónað til borðs.
Þið spáið í verðið — við gerum það líka.