Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.1983, Blaðsíða 4
4
DV. FIMMTUDAGUR 21. JUU1983.
Þessa glœsHogu skrúfuþotu notar Gunnar BJörgvlnsson tíl að skreppa i milli landa í viðskiptaarindum.
Magnús fíugstjóri standur fyrir framan vólina.
Magnús flaug for-
stjóraþotu fyrir Gunnar
„Þeir voru aö leita að manni með
réttindi á svona fiugvéL Eg fór út og
flaug fyrir þó í tvær vikur,” sagði
Magnús GuOmundsson fíugstjóri viO
stjómvöl Kíng Alr-vélarinnar.
DV-myndlr: Valgelr SlgurOsson.
Magnús Guðmundsson, hinn kunni
flugstjóri, í samtali við DV.
Fyrirtækiö Tratco í Lúxemborg, sem
Gunnar M. Björgvinsson stýrir, keypti
á dögunum nýja Beachcraft King Air-
skrúfuþotu. Flugvélin verður notuð
sem „forstjóraþota” fýrir Gunnar og
aðra starfsmenn Tratco þegar þeir
þurfa að skreppa milli borga Evrópu í
viðskiptaerindum.
,,Á þessum tíma flaug ég vélinni
meðal annars til Parísar, London,
Hamborgar en oftast til Ostende í
Belgíu,” sagði Magnús.
Magnús lét af störfum hjó Flugleið-
um fyrir fjórum árum. Hann varð að
hatta farþegafluginu fyrir aldurs sak-
ir. Flugmálastjóm hafði not fyrir
þennan reynda flugmann, sem á nú um
25 þúsund flugtíma að baki, og réö
hann sem eftirlitsflugmann og ráð-
gjafa. Hefur Magnús gripiö nokkrum
sinnum í King Air-skrúfuþotu Flug-
málastjórnar.
DV skýrði fró Gunnari Björgvins-
syni og Tratco-fyrirtækinu fyrir mán-
uði. Þá keypti Gunnar fimm Boeing-
þotur og sex þyrlur.
Gunnar hætti hjá Cargolux fyrir
tveimur árum og tók við stjóm Tratco.
Áöur hafði hann starfaö hjó Loft-
leiðum. Að sögn Gunnars felst starf-
semi Tratco í því að kaupa og selja
flugvélar og þungavinnuvélar. Starfs-
menn fyrirtækisins em aðeins sex tals-
ins. -KMU.
Nýr leiðarvísir um heimsborg:
LONDON ER MÍN
EFTIRLÆTISBORG
— segir Jónas Krisf jánsson
Fjölvaútgáfan hefur sent frá sér
leiösögurit um heimsborgina
London. Textinn er eftir Jónas
Kristjánsson ritstjóra, en Kristín
Halldórsdóttir hefur tekið fjölda lit-
mynda í bókina.
„London er mín eftirlætisborg, sið-
menntuð og ákaflega notaleg. Hún er
furðu laus við streitu af stórborg að
vera,” segir Jónas Kristjánsson.
Ritið viröist afar handhægt og
fróðlegt. Þar era greinargóö yfirlit
yfir gistihús, matstaði, krár, söfn,
verslanir og annað sem íslenskir
ferðalangar í London þurfa að vita.
I kaflanum um gistihús era ítar-
legar upplýsingar um verö og þjón-
ustu á hverjum stað. Þau Kristín og
Jónas fóra til London snemma í vor
svo að allar tölur um verðlag eru
splunkunýjar. Aðeins eru nefnd gisti-
hús sem þau hjónin telja sig geta
mælt með. Þarna á aö vera eitthvað
fyrir flesta því verðflokkarnir eru
allt frá £22 (með morgunverði) fyrir
tvo upp i £110 (án morgunverðar)
fyrirtvo.
Menn renna ekki blint í sjóinn þeg-
ar þeir fara að fá sér eitthvað í
svanginn í London með þetta leið-
sögurit í vasanum. Sagt er fró fimm
matargerðarmusterum, þrjátíu mat-
stofum, sem skara fram úr í þjóö-
legri matargerð ólíkustu landa, og
ýmsum fleiri. Kafii um vínbari hefst
á-.einum sögufrægum fró 1663, Olde
Wine Shades, og síðan sagt frá
mörgum öðrum sem freistandi væri
að gleyma sér á.
Pöbbarnir og söfnin fá góðar
lýsingar og loks fara þau hjón í
gönguferðir um verslunarhverfin.
Bókinni fylgir mjög gott kort af
miðbænum þar sem merktir eru inn
á allir staöir sem getið er um.
Það ætti enginn að vera á flæöi-;
skeri staddur í London með þessa
bók í vasanum. Þau Jónas og Kristín
hafa samið hliðstætt leiðsögurit um
Kaupmannahöfn og kom það út fyrir
tveimur árum.
ihh
415 milljónir til opinberra framkvæmda:
LÁN AÐ VESTAN
Ríkið fékk í fyrradag 415 milljóna
króna lán í Bandaríkjunum.
Peningarnir munu ganga til opinberra
framkvæmda samkvæmt lánsfjárlög-
umársins.
Lánið er í formi skuldabréfa sem
seld voru nokkrum lífeyrissjóðum og
tryggingafélögum vestra. Það er til
tæpra 10 ára, afborgunarlaust fyrstu
fimm árin. Vextir af því era 12,85% að
meðaltali.
HERB
, FORSETINN
IDANMÖRKU
Forseti lslands, Vigdís Finnboga-
dóttir, dvelur nú í Danmörku i einka-
erindum. Veröur hún þar til 28. júlí
en þá heldur forseti til Noregs. Hún
verður heiðursgestur á Stiklastaöa-
hátíð dagana 29,—30. júli og á Olafs-
dögum í Þrándheimi 31. júlí til 3.
ágúst.
Forseti Islands kemur aftur heim
4.ágúst. JBH.,
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Hundabyssuhvellur, morð og gengið fellur
Mönnum blöskra stundum aðfar-
irnar i landbúnaði. Nú eru hafnar
miklar umræður út af fiskmati.
Virðlst eins og skýrsla, sem gerð var
á vegum Flskifélagsins, ætli að setja
allt á annan endann, og eru blöð
jafnvel farin að blrta afsakanir á
þvi, að flskur úr ákveðnum togara
skuli hafa lent í lágum gæðaflokkl.
Það þyklr nefnilega hneisa, þegar
það blrtist á prenti að skip hafi
komið að landl með hálfónýtan fisk.
Það þykir hlns vegar ekki hneisa að
koma með mlkið aflamagn og hefur
aidrei þótt. Nú er komið á daginn, að
aflamagnið sem slikt seglr ekkert til
um hæfni skipstjórnarmanna á fiski-
skipum, heidur þrlfnaður þelrra og
það vlðhorf að komá með fiskinn
ætan að landi.
Stórar hnútur fljúga um borð út af
fiskmatinu, eins og það kemur fram i
skýrslu Fiskifélagslns. Það er von.
Þessl mál hafa verlð i stórum ólestri
í langan tíma, og alkunna er, að
erlendir viðsklptavinir hafa sent
hingað aftur hluta af skipsförmum,
af þvi þeir hafa talið þá svo gallaða,
að ekki þýddi að setja afurðina í
dreifingu. Gauragangurinn við að
afia fisks er slikur að litið sem ekkert
er sinnt um gæði aflans, aðeins að
hann komist í vinnslu. Vonandi verða
yfirstandandi umræður til að vekja
viðkomandl aðlla til umhugsunar um
betri vinnubrögð, og þótt leltt sé að
sltja uppi með lélega gæðaprósentu,
hækkar hún ekki þótt blöð biðji
afsökunar á að blrta niðurstöður.
Umræðan hefur leitt af sér að upp-
vist er orðlð um merkilegar leiksýn-
ingar, þegar saman fer að sömu
aðilar eiga bæði fiskiskipið og
vinnslustöðina. Þar sjást tölur um
mjög háa gæðaprósentu. Það segir
hins vegar ekkert til um í hvaða
gæðaflokk afllnn lendlr, þegar búið
er að vinna hann. Þetta er nánast
bókhaldsatriði fyrir eigendurna.
Þelr vilja kannski haga þannlg til, að
skipið fái toppverð fyrir aflann, en
vlnnslustöðin sltji uppi með tapið,
þurfi t.d. að henda elnhverju af afl-
anum í sjólnn vegna þess að hann er
óvinnsluhæfur. Það vill nefnilega
þannig til í okkar ágæta landi, að á
bak við fiskvinnslustöðvarnar
stendur rikið, og þá er óhætt að
ástunda margvíslegt brail, þvi
kunnugt er mönnum um hið stöðuga
útburðarvæl fiskvinnslustöðva og út-
gerðar út af slæmum hlut og miklum
taprekstrl. Væntanlega er þá búlð að
skrifa kostinn og gæðingana i nafni
hrossakjöts á útgerðina og ailt það
sem stórar ættlr þurfa til eyðslu sér.
hveilur, morð og tjaldlð fellur.”
Nema i staðinn fyrir að tjaldið faill
og lelksýningu ljúki, feliur gengið og
sýningin heldur áfram í hið óendan-
lega.
Heimskulegar aðfarir i sjávarút-
vegi eru fyrst og fremst að kenna
óheftri rikisábyrgð á öllu er út-
gerðlna snertir. Þyrftu menn að sjá
um slg sjálfir í þessari atvinnugrein,
sæju þelr sjálfir um flskmatið með
þeim hætti, að englnn þyrfti að flnna
að því. Þetta liggur í hlutarins eðli.
Englnn hefur efni á þvi að láta senda
sér skipsfarma af unnum fiski í haus-
inn aftur. Engum dyttl í hug að
skrifa allt sem skrifað er á út-
gerðina, gæðlnga í nafni hrossa-
kjöts hvað þá annað, ef ekki væri
tryggt að rikið sæl fyrir tapinu með
öllum tiltækum ráðum. Utgerðin
afsiðast á því að liggja i bómull rikis-
forsjár og riklsábyrgðar.
Nú á enn að búa tll einhverja yflr-
nefnd matsmanna samkvæmt
„samlede værker” margra nefnda.
Ekki batnar þorskurinn við það. Hins
vegar gæti þessi atvinnuvegur rétt
við væri hann rekinn af ríklsjötunni.
Þá gæti hann nagað af sér undirstöð-
urnar á eigin ábyrgð.
Svarthöfði.
Hvað munar þá um að bæta við
nokkrum áföllum varðandl aflann
sjálfan. Ríkið sér um lánafyrir-
greiðslur, genglsmunarfé og gengis-
fellingar til að halda leiksýnlngunni
gangandi. Þetta gengur eins ljúflega
fyrir sig og segir í ljóðinu um leik-
sýninguna frægu: „Hundabyssu-