Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1983, Side 14

Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1983, Side 14
DV. LAUGARDAGUR17. DESEMBER1983. „Taka peninga frá álíveðn- um búgreinum til að styðja aðrar búgreinar99 Itætt vid Gunnar JónsKon um eggjadreifing'arstöö og' fleira í heimsökn aö Ásinundarstööuni ,,I dag á neytandinn sjálfur sér vöm, en ef eggjadreifingarstöðin, sem einkasöluaöili á eggjum, verður reist á neytandinn enga vöm,” segir Gunnar Jóhannsson, varaformaður Sambands eggjaframleiðenda. Hann gegnir reyndar formennsku í sambandinu um þessar mundir í veikindaforföllum for- mannsins, Einars Eiríkssonar. Við emm sest inn á skrifstofu Gunn- ars austur á Hellu. Ur sínum stóli þar, á móti okkur við skrifborðið, hefur hann framkvæmdastjórn Holtabúsins í sínumhöndum. Eggjamáliö svokallaöa hefur veriö ofarlega á baugi undanfarna mánuöi. Menn hafa keppst við að vera annað- hvort hlynntir eöa andvígir eggja- dreifingarstöð. „Timaskekkja sem ögrar neytend- um”, hefur veriö haft eftir forráða- mönnum Neytendasamtakanna um eggjadreifingarstöðina. Eftir for- svarsmanni í Framleiðsluráði landbúnaðarins hefur verið haft ,,aö eggjadreifingarstöðin muni tryggja neytendum minni sveiflur á fram- leiðslu eggja á milli ára, betri vöru og jafnara verð”. Gunnar Jóhannsson hefur verið einn harðasti andstæðingur þess að eggja- dreifingarstöð verði reist á þeim for- sendum sem um er rætt. Það er aö um einkasöluleyfi stöðvarinnar verði aö ræða, verðskráning verði í höndum Framleiðsluráðs eöa sex manna nefndar, svo og að stöðin verði reist fyrir fé úr kjamfóðursjóði. „...þar sem með því em einstakir eggja- framleiðendur skattlagðir til að standa straum af kostnaði við dreifingu á framleiðsluvörum annarra eggjafram- leiðenda, sem þeir eiga í samkeppni við á markaðnum”. Síöan í febrúar á þessu ári hefur margt verið rætt og ritað um fyrirhugaða eggjadreifingar- stöð. Gerum sömu hlutina hér „ Viö gemm sömu hlutina hér á búinu og áætlaö er að gera í eggjadreifingar- stöð,” segir Gunnar Jóhannsson. „Við tínum eggin saman, rennum þeim í gegnum þvottavél, gegnumlýsingu, flokkun og þau fara í pökkunarvél. Einu þættirnir sem hugsanlega gætu sparast, og þá sérstaklega gagnvart litla framleiðandanum, er „transport” í Reykjavík. Bú, sem em nálægt markaönum, koma til með aö blæða fyrir þau bú sem em í fjarlægð, ná- kvamlega ’eins og í mjólkuriðnaðinum. Þar er verðjöfnunargjald vegna fjar- lægöar mjólkurbúa fyrir þá fram- leiðendur sem em fjarri markaönum. Þeir, stuðningsmenn eggjadreifingar- stöðvarinnar, hafa í hyggju að leigja fyrst húsnæði undir stööina. Það er byrjunin. Það kæmi fljótlega að því að byggja þyrfti húsnæði fyrir hana, við höfum mjóikursamsöluna fyrir okkur sem fordæmi. Þá þarf fjármagn.” Dreifingarkostnaður , ,Talsmenn eggjadreifingarstöðvar- innar segja aö dreifingarkostnaöur hér yrði um 3 prósent, samkvæmt niður- stöðum könnunar Hagvangs. Dreifingar- og verðjöfnunargjald í Noregi, en þeir hafa bent á fyrirkomu- lag þar sem fyrirmynd, er á milli fimmtán og sextán prósent. Það vantar verulega mikið í dæmið hjá Hagvangi. Þeir eru til dæmis ekki með f jármagnskostnað í því. Starfsmaður Hagvangs viðurkenndi á fundi með okkur eggja- framleiðendum í nóvember að þessar tölur frá Noregi væru réttar. Og einnig sagöi hann að sínar tölur væru réttar. En það fara allar niðurstöður eftir því hvaöa forsendur eru notaöar. Það hefur aldrei verið skýrt hjá Framleiðsluráöi hvaða forsendur eru notaðar í Hagvangsdæminu. I dag gefa allir eggjaframleiðendur tíu prósent afslátt af framleiðsluverðinu, þannig aö dreifingarkostnaður fellur raunverulega niður. ” Ásmundarstaða- bræðurnir Við erum komin austur að Hellu, meðal annars til að litast um, skoða eggjaframleiöslu að Ásmundarstöö- um, kjúklingaframleiðsluna, slátur- húsiö og útungunarstöðina. Útungunarstöðin og sláturhúsiö eru á Hellu. Eggin og kjúklingar aö Ásmundarstööum í Holtum, rétt fyrir austan Þjórsá. Og Gunnar fer með okkur á milli staða. Geysileg uppbygging blasir við. Bræðurnir á Ásmundarstöðum eru þrír, Garðar, Jón og Gunnar taldir upp eftir aldri, fyrsti elstur. Þeir ólust allir upp í Vogunum í Reykjavík, en eru ættaðiraðaustan. Tveir þeirra bræðra eru miklir „hestadeÚumenn” og það áhugamál var fyrsti hvatinn að búsetu í sveit. Enginn þeirra bræöra hafði komið ná- lægt sveitastörfum nema „sem strákarísveitavinnuá sumrin”. Garðar er prentari, Jón stundaöi há- skólanám og Gunnar var í flug- umferðarstjórnarnámi. Lengi stund- uðu þeir bústörf „sem aukabúgrein” með námi og störfum í Reykjavík. Á árinu 1969 festu þeir kaup á hluta jarðarinnar á Ásmundarstöðum. Og ári síðar hófust þeir handa fyrir al- vöru. Eftir fjögur ár höfðu allir þrír látið af fyrri störfum á mölinni og námi. Sneru sér alfarið að bústörfum á Ásmundarstöðum. Sáum fram á Eggin gegnumlýst. Gunnar Jóhannsson, framkvæmdastjóri Holtabúsins, ásamt dýralækni fyrirtækisins, Grótari Hrafni HarÓarsyni, 6 rannsóknarstofnuninni. tæknibyltingu „Við byrjuðum fyrst á eggja- og svínakjötsframleiðslu,” segir Gunnar. „Viö sáum fram á ákveöna tæknibylt- ingu í þessum búgreinum sem ekki er sjáanleg í hinum hefðbundnu búgrein- um. Þessar tvær búgreinar voru og eru búgreinar sem nokkum veginn er hægt aö reka sem iðngreinar. ” „Við stigum síðasta skrefið í tækni- væðingu eggjaframleiðslunnar 1974. Byggðum þá sérstakt hús fyrir eggja- pökkun og keyptum vélar frá Hollandi. I þeim vélum eru eggin þvegin, gegnumlýst og pökkuð, mannshöndin kemur hvergi nálægt. Eiginleg flokkun á eggjunum á sér ekki staö. Við tökum þó smæstu eggin úr og seljum þau sem ungaegg. Viö teljum ekki aö markaðurinn þoli meiri flokkun á eggjum. Það eru til vélar sem stæröar- flokka eggin meira, en þær eru mjög dýrar. Neytendur eru áreiöanlega ekki tUbúnir til að greiða fyrir slíkt.” Garðar, elsti bróðirinn, er yfir eggja- framleiðslunni og að hans sögn er 18— 20 þúsund eggjum pakkað í pökkunar- stöðinni á dag. Afkastageta vélanna er mikil því að pakkað er aðeins einn og hálfan klukkutíma á dag. Þarna eru eggin sem sagt þvegin, gegnumlýst og flokkuð, að því.leyti sem flokkað er, pökkuö og verðmerkt. Dagstimplun hefur verið framkvæmd, en var. hætt um tíma. Stimplunin er nú í endurskoðun því áö vélar eru til að dagstimpla eggin. Þá að sjálfsögðu Hór eru yfir tiu þúsund, hálfsmánaðergamllr ungar á Asmundarstöðum. eggjapakkana, ekki eggin sjálf, sem taliðeróráðlegt. Hænurnar verpa á færibandið Við göngum á milli húsa á Ásmundarstööum, en þar er reisulegt. Ibúðarhús bræðranna þriggja ásamt fleiri íbúðarhúsum. Utihús fyrir kjúklingaræktina, varphænumar og eggin. Því má skjóta hér inn að verka- skipting er hjá bræðrunum á þessum umfangsmikla rekstri, bæöi á Asmundarstöðum og á Hellu. Sem fyrr segir er Garðar yfir eggja- framleiöslunni, Jón sér um kjúklinga- framleiðsluna og Gunnar um sláturhúsið og er framkvæmdastjóri. I einu húsanna berjum við augum varphænur í búrum. Eggin frá þeim koma hvert af öðru á færibönd, sem einnig flytja eggin á miili húsa í eggja- pökkun. „Hér eru gullmolarnir” verður okkur aö oröi, en Gunnar svarar aö bragði” það hafa þeir nú ekki veriö þetta árið”. Um 5% offramleiösla var á eggjum síðastliðiö sumar. Að sögn Gunnars eru um tvö ár síöan bar síöast á eggja- skorti hér á landi. Á Ásmundarstöðum eru um 35 þús- und varphænur, á landinu öllu eru þær taldar vera um 270 þúsund. Líftími varphæna er um eitt og hálft ár, eftir það verða þær gómsætar unghænur á borðum landsmanna. f einu húsanna blasti við okkur ungahjörö, hálfs- mánaðar gamlir ungar. Og ef viö munum töluna rétt voru þama á vappi 10.320 ungar. Tilkomumikil hjörð. Fjármagn í/7 uppbyggingar „Framan af fengum við þessi hefð- bundnu lán frá stofnlánadeild tii upp- byggingar,” svarar Gunnar spurningu blm. um hvort ekki hafi þurft mikiö fjármagn til að byggja upp það sem fyrir augun bar. Dugnað og áræði hefur að sjálfsögðu þurft líka en það hefur veriö fyrir hendi. „Þegar bústæröarmörkin voru sett hjá stofnlánadeildinni vorum við búnir aö sprengja mörkin og skrúfað fyrir okkur samdægurs.” „Eg hygg að þaö hafi veriö árið 1975,” heldur Gunnar áfram. „Síðan þá höfum viö aðeins fengið almenna bankafyrirgreiðslu. ” Við höldum frá Ásmundarstöðum aftur niöur á Hellu. Á leiöinni segir Gunnar okkur aö þeir bræöur hafi ekki byrjað á kjúklingarækt fyrr en áriö 1978. Um þriggja ára skeiö, frá ’79 til ’82, ráku þeir einnig bú aö Teigi í Mos- felissveit, höfðu þar útungunarvarp. Viö staönæmumst fyrir framan ný- reista útungarstöö Holtabúsins á Hellu. „Utungunarstöðin verður að vera sér, þangað fer enginn inn nema starfsmenn og dýralæknir fyrirtækis- ins. Stöðin er mikilvægasti hlekkurinn í keðjunni. Ef hugsanlega kæmi upp sýking er mikiö atriði að halda þessum hlekk sótthreinsuðum. Svo hér er læst af öryggisástæðum.” Við fáum að fara inn fyrir. Fáum þar snögga lexíu í hvernig eggin eru svæld og sótthreinsuð. Við fræðumst líka um við hvaða hita- og rakastig eggin eru geymd í viðamiklum skápunum þarna. I þeim eru eggin í 18 daga, síðan fara þau í klekjarann og á 21. degi brjóta ungamir skumina og tilkynna komu , sina í veröldina. Þá yfirgefa þeir heim- kynni frumbernskunnar og dvelja um hríö á Ásmundarstöðum. Síðan liggur leið þeirra aftur á Hellu og þá í slátur- húsið. Við, aftur á móti, förum beint úr útungunarstööinni yfir í sláturhúsiö, sem er í átta hundrað metra fjarlægð. Markvisst gæðaeftirlit Þar er verið aö þrífa, slátrun nýlokið þann daginn. I fyrirtækinu öllu starfa alls þrjátíu manns. Einn þeirra er dýralæknirinn Grétar Hrafn Harðar- son, sem hefur starfaö þama í rúmt ár. Hann gengur með okkur um sláturhúsiö, sýnir okkur birgða- og kæligeymslur. Viö endum þá för á rannsóknarstofu dýralæknisins á efri hæð hússins. I þeirri bækistöð er unnið markvisst að gæðaeftirliti. Reglulega eru tekin innyflasýni og sett í ræktun. „Fyrirbyggjandi rannsóknarstörf,” segir dýralæknirinn. Á sömu hæð er stórt autt rými. „Viö erum að fá vélar til landsins,” segir Gunnar framkvæmdastjóri, sem enn fylgir okkur. „Hér ætlum við að fara út í frekari framleiöslu úr kjúklingakjöti. Viö vonumst til að sú framleiðsla fari í gang um áramótin. Við eram með bíla daglega í förum, héöan á milli og til Reykjavíkur og sölumann þar. Nú er í bígerð að við færum okkur með birgða- og dreifingarstöö til Reykjavíkur. Meðal annars vegna þessarar nýju framleiöslu sem hugsanlega verður að hluta ferskvara. Það þýðir að við Frá sláturhúsinu á Hellu. DV-myndir Bj. Bj.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.