Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1984, Blaðsíða 4

4
DV. ÞRIÐJUDAGUR 3. APRIL1984.
Skelfískveiðibúnaðurinn kominn i iand og strákamir 6 Ólafí Magnússyni biðu eftir að fá netaborðið um
borð. Jón Jósefsson stýrimaður er tH vinstrii myndinniilopapeysu.
DV-mynd: GVA
Húnaflóabátar verða að leita langt í bolfiskinn:
Á leið í Breiða-
fjarðarveisluna
— yrði hvort eð er engin landvinna af róðrum okkar héðan,
segir einn stýrimaðurinn
„Þaö er ekkert annað fyrir okkur aö
gera en að sigla þangað sem einhvern
fisk er að fá og landa svo auðvitað í
næstu verstöð. Þegar verið er að segja
að með þessu séum við að flytja land-
vinnuna af okkar báti til annarra staða
gleymist að það yrði hreint enginn fisk-
vinna í landi hér ef við rérum héðan.
Við fengjum hreinlega ekki neitt,”
sagði Jón Jósefsson, stýrimaður á
Olafi Magnússyni frá Skagaströnd, er
DV hitti hann i Skagastrandarhöfn
fyrir helgi.
Olaf ur Magnússon hefur verið á skel-
veiðum í Húnaflóa frá því í september
en vertíðinni lauk í siðustu viku. Síðan
hafa skipver jar unnið að því að skipta
um veiðarfæri, hífa skelveiðarfærin í
land og gera klárt fyrir netaveiðar.
„Ætli við verðum ekki klárir annað
kvöld og þá förum við sjálfsagt í
veisluna í Breiðafirðinum,” sagði Jón.
Fyrir tveim til þrem árum var
línuveiði orðin þokkaleg hjá Húnaflóa-
bátum á miðum sem höfðu verið friðuð
fyrir togarasókn um nokkra hríð.
Síðan var sú friðun felld úr gildi og datt
botninn um leið úr þessum veiðum.
Því verða bátarnir nú að róa svo langt
til fiskjar að ekki svarar kostnaði að
sigla með aflann til heimahafnar
heldur næstu löndunarhafnar.
-GS.
Mikil samkeppni á tölvumarkaðnum:
Átján fyrirtæki
svöruðu útboði
Innkaupastofnunar
„Það voru átján fyrirtæki sem
gerðu tilboð og sum þeirra buðu
reyndar fleiri en eina tegund. Ég
held aö það sé ekki rétt á þessu stigi
að nefna tölur varðandi verð, vegna
þess að ég tel það vera villandi. Þær
eru ekki alveg samanburðarhæfar.
Það liggur þó ljóst fyrir að sam-
keppnin er mikil á tölvu-
markaðnum.”
Þetta sagöi Asgeir Jóhannesson,
forstjóri Innkaupastof nunar ríkisins,
er DV spurðist fyrir um útboð stofn-
unarinnar sem opnuð voru
síðastliöinn föstudag.
Utboðið byggðist á því að leitað
var eftir sem hagkvæmustum
kaupum á tölvum. Boðið var upp á að
gera ákveðin magnkaup. Meö þessu
var ekki aðeins vænst hagkvæmasta
verðs heldur líka mestrar
samræmingar.
Þess má geta, að boðið var upp á
að kaupa annars vegar litlar einka-
tölvur og hins vegar stórar einka-
tölvur. Stærðarflokkarnir miöast viö
afkastagetu tölvanna.
„Við buðum upp á að kaupa i ein-
um pakka frá 50 til 100 tölvur, frá 100
til 200 tölvur og loks frá 200 og þar
yfir. Og þessar magntölur giltu fyrir
báða stærðarflokkana. Auk þess
var beðið um hugbúnað, prentara og
teiknara fyrir báöar stærðimar.
Ásgeir sagði ennfremur að
tölvumar væm fyrir hinar ýmsu
ríkisstofnanir og að útboðin væru
gerð í samráöi við Fjárlaga- og hag-
sýslustofnun og Skýrsluvélar ríkis-
ins.
Til upprif junar má minnast á það
tölvuútboð sem Innkaupastofnun
ríkisins gerði nýlega vegna
tölvukaupa framhaldsskólanna.
„Orvinnslan á þeim tilboöum er
langt komin, engin ákvörðun hefur
samt verið tekin um kaup. En einnig
þar var mikil samkeppni. ”
Þau átján fyrirtæki sem opnuð
vom tilboð frá siðastliðinn föstudag
eru þessi: I. Pálmason, Rafís,
Elding Trading, Heimilistæki, Skrif-
stofuvélar, Þór hf., Isrás, Radíó-
búðin, Gísli J. Johnsen, Islensk tæki,
Kristján 0. Skagfjörð, örtölvutækni,
Sameind, Einar J. Skúlason, Míkró,
Olivetti, Rafrás, Atlantis.
-JGH.
Tveir nýir varaþingmenn
Tveir nýir varaþingmenn tóku í
fyrsta sinn sæti á Alþingi í gær vegna
utanfara þingmanna.
Svanfríður Jónasdóttir, kennari á
Dalvík, tók sæti Steingríms J. Sigfús-
sonar, þingmanns Alþýðubanda-
lagsins í Norðurlandskjördæmi
vestra, en Svanfríður skipaöi 2. sætið
á lista Alþýðubandalagsins þar við
síðutu kosningar.
Þá tók Jón Magnússon lög-
fræðingur sæti Friðriks Sophus-
sonar, varaformanns Sjálfstæðis-
flokksins. Jón Magnússon skipaði 9.
sætiö á lista Sjálfstæöisflokksins í
Reykjavík við síöustu þingkosningar
og er því þriðji varaþingmaður
flokksins í því kjördæmi. Jón tekur
nú sæti á Aiþingi þar sem fyrsti vara-
þingmaöurinn, Geir Hallgrímsson,
á nú þegar sæti á Alþingi í fjarveru
Ellerts B. Schram og annar vara-
þingmaðurinn, Guðmundur H.
DV-myndir GVA.
Garðarsson, baðst undan þeirri
skyldu þar sem hann er á förum til
útlanda.
I gær tók einnig sæti á þingi
Böðvar Bragason, sýslumaður
Rangæinga, sem varamaður Þór-
arins Sigurjónssonar, þingmanns
Framsóknarflokksins. Böðvar hefur
áður tekið sæti á Alþingi sem
varaþingmaður.
-ÓEF.
j dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
Er drykkjuskapur veikindi?
Hsstiréttur hefur kveðið upp dóm
um þaö að fyllerí teijist ekki til
veikinda. Þótti engum mikið. Verður
það raunar að teljast einn besti
brandari ársins að nokkrum manni
skuli detta í hug að krefjast þess
fyrir æðstu dómstólum að menn séu
löglega forfaliaðir frá vinnu þegar
þeir detta í það.
Þessi málaferli stafa hins vegar
af þeim nýmóðins kenningum að
alkóhólistar séu sjúklingar á borð við
asmas júklinga, h jarta- og kranssða-
veika. Drykkjumaðurínn hefur sem
sagt fundið það út að drykkju-
skapurinn sé honum ósjálfráður eins
og hver önnur veiki sem ekki sé við
ráöið. Rétt eins og fólk hringir í
vinnuveitanda á morgnana og boðar
forföli vegna kvefpestar, niðurgangs
eða gubbuveiki vilja drykkju-
mennirnir meina að þeir hafi rétt til
að hríngja á vinnustað og tilkynna að
þeir séu dottnir í það og geti því
miður ekki mætt til vinnu. í stað
þess að tuska starfsmanninn til og
velja honum nokkur vel valin orð
fyrir aumingjaskap og fyllerí á virk-
um dögum á vinnuveitandinn að iýsa
hluttekningu sinni og áhyggjum yfir
þessurn nýju veikindum og óska
þeim fulla góðs bata sem fyrst.
„Vona að renni af þér sem fyrst,
góði, og hafðu það gott á meðan.”
Síðan fylgi óskir um að sá fulli láti
fara vel um sig meðan á drykkju-
skapnum stendur. Þar næst getur
starfsmaðurinn haldið áfram
drykkju sinni á fuliu kaupi, ráfað um
á öldurhúsum, heimsótt vinnufélaga
sina góðglaður og skandaliserað
opinberlega i nafni veikinda sinna.
Þyrftu menn ekki lengur að nota
helgarnar til drykkjuskapar vegna
þess að þeir hefðu kvittun upp á það
frá vinnuveitanda og Hæstarétti að
fyllieríið flokkaðist undir veikindi.
Þeir hörðustu gætu meira að segja
tekið upp á þvi að mæta í vinnuna
rallhálfir og fengju þá bónus-
greiðslur fyrir þá ósérhlífni að mæta
veikir til vinnu.
Ekki er því að neita að afturbata-
samtökum i áfengismálum hefur
vegnað vel í þeirri viðleitni sinni að
þurrka upp þjóðina og forða f jöldan-
um öllum af mönnum frá áíengis-
bölinu. Ekki sist hefur sá árangur
náðst þegar drykkjumennirnir hafa
fengið síðustu aðvörun frá vinnuveit-
endum sinum sem ekki telja sig hafa
efni á því að hafa menn á háum laun-
misstu vinnu vegna drykkjuskapar.
Ef fyllibyttan fengi löggilta
staðfestingu á því að drykkja hans
flokkaðist undir veikindi, rétt eins
og hver önnur gubbupest, er stutt i
það að helftin af þjóðinni farl i
veikindafri og drekki sig fulla með
góðri samvisku helga daga sem
virka. Kæmi jafnvel að þvi að verka-
lýðsfélög- og starfsmannaklúbbar
settu fram kröfur um að bar verði
opnaður á vinnustað fyrir þá sem
mættu til vinnu en réðu ekki við
veikindi sin öðru visi en hafa
viskíglas við höndina. Gott ef ekki
kæmi fram krafa um að brennivínið
yrði niðurgreitt fyrir blessaða
sjúkiingana og tekið inn á almanna-
tryggingar fyrir þá sem verst eru
settir.
Ef læknavísindunum hefur fleygt
svo fram að þær kenningar standast,
að fyllerí séu veikindi kemur fljótt
að þvi að ræfilsháttur og vesaidómur
verði einnig skýrðir sem sjúkdómar
og sótt um bevís hjá Hæstarétti.
Varla er það vitlausara prófmál
heldur en sá brandari að drykkju-
skapur sé lögleg forföll og venjuleg
veikindi.
Dagfari.
um sífulla kvölds og morgna. En SÁÁ og AA færi fyrir lítið ef sú hótun
hætt er vlð að öll sú góða viðleitni hjá væri ekki lengur til staðar að menn