Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.1984, Blaðsíða 18

18
DV. FIMMTUDAGUR12. APÍSlL 1984.
Menning
Menning
Menning
Menning
ISLENSK LOG OG SJOMANNALÖG
Tónleikar Karlakórs Roykjavíkur í Háskólabíói
7. april.
Stjórnendur: Páll Pampichler Pálsson og Guö-
mundur Gilsson.
Undirleikerar: Anna Guðný Guflmundsdóttir
og Grettir Björnsson.
Einsöngvarar: Kristinn Sigmundsson, Óskar
Pátursson, Hreiflar Pálmason og Haukur Páll
Haraldsson.
Vorið er komið, aö minnsta kosti á
tónleikaalmanakinu. Kórar, iúöra-
sveitir, skólahljómsveitir, bókstaf-
lega allt sem syngur og spilar fer af
sfað. Nú í byrjun apríl, Karlakór
Reykjavíkur, samkvæmt fastri
venju með sína árlegu tónleika fyrir
styrktarfélaga.
Utgerð eins og karlakórs getur
verið töluvert fyrirtæki og Karlakór •
Reykjavíkur held ég að hafi löngum
lagt mikið í sina útgerð. Hann hefur
haft á sínum snærum lið manna til
hjálpar söngstjóranum við radd-
æfingar og kennslu. Guðmundur
Gilsson er einn þeirra sem lagt hafa
kórnum lið og stjómaði hann söng
hans í fyrstu lögunum. Það er nú svo
aö þegar til tónleikanna kemur eftir
þrotlausar æfingar allan veturinn þá
heyrist ekki mikill munur á þótt
margir stjórni. Raunveruleg vinna
stjómanda fer fram á æfingum og
svo verður hann bara að vona að allt
skili sér þegar á konsertinn er
komið.
Að hossa gikknum
Fyrri hluti efnisskrárinnar saman-
stóð af íslenskum lögum að einu und-
anskildu, en erlend fylltu seinni hlut-
ann. Auðheyrt var að kórmenn
höföu lagt rækt við lög Áma Thor-
steinssonar og Emils Thoroddsen.
Tókst flutningurinn í flestu prýði-
lega. Ein grimmileg undantekning
var þó þar á. I vögguvísu Emils
Thoroddsen tefldi kórinn fram
tveimur félögum í sólistahlutverk.
Laglegum, mjúkradda tenór sem
kæföur var af kaldranalegum barý-
ton, sem ofan á það að syngja gróft
og sterkt þrýsti á með ankanna-
legum eftiráherslum. Þannig
sólistum hélt ég aö kórinn þyrfti ekki
aö hampa þvi þaö kom líka á daginn
aö þeir áttu flosmjúkan bassa,
komungan, til aö taka aö sér einsöng
í einu laganna í seinni hlutanum og
þar var ekki verið að hafa endaskipti
á hlutunum heldur sungið af einlægni
og smekkvísi.
Táp og fjör
Uppistaöan í seinni hluta
samsöngvanna var þýsk sjómanna-
lagasyrpa tekin saman af Otto Groll.
Þegar þýskur karlakór fer vel meö
hefðbundna karlakóramúsík síns
heimalands, kallar hann fram
hungur eftir því fljótandi brauöi sem
Islendingum er með lögum bannað
að neyta. Ekki varð ég tiltakanlega
þyrstur af að hlusta á sönginn. En
hver segir aö það eigi endilega að
syngja nákvæma stælingu á út-
lendum kórum og því fer fjarri aö
illa hafi veriö meö farið. Þetta var
fjömgur og hressilegur söngur sem
kom viðstöddum í gott skap, ekki
endilega bjórskap, enda slíkt engan
veginn skilyrði.
Skrautfjöður
Skrautfjöðrin í hattinn var svo ein-
söngur Kristins Sigmundssonar.
Hann söng mest vel kunna karla-
kóraslagara eins og A Sprengisandi í
Ralf útsetningunni, Norrönafolket
eftir Grieg og Agnus dei eftir Bizet.
Kristinn söng glæsilega að vanda, en
best fannst mér hann fara með Nótt i
smekklegri Pampichler út-
setningunni.
-EM.
Strengimir
hljoma
Tónleikar Nýju strengjasveitarínnar í Mennta-
skólanum vifl Hamrahlífl 8. aprfl.
Stjórnandi: Mark Reodman.
Efnisskrá: Ralph Vaughan-Williams: Five
Varíants of Dives and Lazarus; Michael
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Þórha/lur Birgisson.
AFMÆUSTONLEIKAR
Afmœlistónleikar Tónlistarskóla Kópavogs i
Kópavogskirkju 7. aprfl.
Flytjendur: Kennarar og ffyrrverandi og núver-
andi nemendur skólans.
Á efnisskrá: Verk eftir Godard, Karólínu Eiríks-
dóttur, Fjölni Stefánsson, Mozart, Beethoven,
' Hðndel, Haydn og Purcell.
Ekki er mikill aldursmunur á Kópa-
vogi, sem sjálfstæöu bæjarfélagi, og
Tónlistarskóla Kópavogs. Fáa hygg ég
hafióraðfyrir aðá aðeins tveimurára-
tugum yxi sá skóli upp í verða einn af
stærri tónlistarskólum landsins. En
það er meö það eins og flest annað í
tónlistarmálum okkar — gróskan er
meiri en bjartsýnustu menn hafa nokk-
um tíma þorað aö vona.
I eina tíð fylgdi sú kvöð kennara-
ráðningu við tónlistarskóla að halda
opinbera tónleika með reglulegu milli-
bili. Eg er ekki frá því að rétt væri að
leggja þess kvöð á að nýju. Víst eru
margir kennarar við tónlistarskóla
spilandi við ótal tækifæri en margur er
sá tónlistarmaðurinn sem nú oröið ein-
angrast i sínu krefjandi kennslustarfi
og misjöfn hafa menn tækifærin til að
koma fram.
Ekki lengur einkastykki
Tvö tónverk voru flutt eftir tón-
skáld úr kennaraliði skólans. Þór-
hallur Birgisson lék In Vultu Solis
eftir Karólínu Eiríksdóttur, einleiks-
verk sem hingaö til hefur veriö
prívatstykki Guðnýjar Guðmunds-
dóttur. Það var mér léttir að heyra
Þórhall spila verkiö. Bæði er að í
meðförum hans mátti greina ýmsa
nýja fleti á því og er það í sjálfu sér
stórkostleg upplifun að verk losni úr
þeim viðjum að vera einkastykki ein-
hvers ákveðins músíkants. Omögu-
legt er mér að gera upp á milli með-
feröar þessara tveggja snilldarfiölu-
leikara á verkinu, en betur likar mér
í hvert skipti sem ég heyri þetta yfir-
lætislausa stykki þar sem hver nóta
er valin af svo stakri kostgæfni.
Snotur
arkitektúr
I tilefni tvítugsafmælisins samdi
skólastjórinn, Fjölnir Stefánsson,
sextett sem frumfluttur var á tón-
leikunum. Eins og gjaman í músík
Fjölnis var hér leikið með línur
sem ýmist eru samsíöa eða mætast
og skiljast. Hér var snoturlega leikið
eins og tilefni var til. Þaö má finna
snotran arkitektúr í verkum Fjölnis
og skulum við vona að hann megi
verða fyrirmynd þegar farið verður
að hanna nýtt tónlistarhús í Kópa-
vogi, á lóð þeirri sem skólanum var
formlega lofað í tilefni afmælisins.
Segir svo ekki fleira af tónleikunum.
sem endurspegluðu þá grósku sem
ríkir í tónlistarlífi bæjarins, en rétt
er að minna á að þeir voru haldnir í
einum af betri kammermúsíksölum
höfuðborgarsvæðisins, Kópavogs-
kirkju.
EM.
Tippett: Fantasia Concertante um stef eftir
Corelli; Dmitri Schostakowitsch: Kammer-
sinfónia.
Nýja strengjasveitin hefur verið,
þótt ótrúlegt megi virðast, ein á báti
allt frá því aö hún kom fyrst fram
sem nafnlaus strengjasveit um jóla-
leytið eitt áriö. Það hefur verið mikill
kraftur í Nýju strengjasveitinni og
hún hefur meira að segja lagt í að fá
til sín leiðbeinanda, sérstaklega til
aö þjálfa. Af sérstöðu hennar sem
eina starfandi strengjasveitin, sem
eitthvað kveður að, sprettur að hún
hefur verið ein hérlendis um að
glíma við flest þau viðfangsefni sem
húnhefurvaUðsér.
Eiginn stíll
Eins og endranær var efnisval
sveitarinnar aUsérstætt. Grunar mig
aö í þetta skiptiö hafi miklu ráðið
smekkur og metnaöur stjórnandans,
Marks Reedmans. Fyrstu verkin tvö
voru býsna keimlík. Næstum of tU að
standa hUö við hlið á efnisskrá. Bæði
eiga það sammerkt að vera þétt ofin
og í báðum fá þrír að leiða með
einleik. I Variöntum Vaughan-
WiUiams fiðla, selló og harpa sem
konsertmeistarinn Michael, Shelton
Nora Kornblueh og Monika Abend-
roth léku á meö prýði og í Fantasíu
Tippetts tvær fiðlur og selló sem
fýrrnefndur Shelton, Júliana Elín
Kjartansdóttir og Carmel RussU sáu
umásamahátt.
Leikurinn var sem sagt, eins og að
framan segir, mjög góður. Sveitin
hefur þegar náö sínum sérstaka stíl.
Hann sker sig ekki beinlínis úr stU
fjölmargra strengjasveita en þetta
er hljómur sem ekki heyrist hjá
öörum hér á landi. LUdega má eigna
hann Joseph Vlach, Tékkanum sem
tvívegis hefur komiö tU að leiðbeina
sveitinni. Starf hans hefur greinUega
skUiö eitthvað eftir sem vonandi á
eftir að endast sveitinni lengi. Það er
eftirtektarvert hvemig raddirnar
leika hver aðra upp og áræði og
öryggi eru hlutir sem skína út úr
leiknum. Það eru aftur á móti hlutir
sem vart fást nema með þrotlausri
vinnu og yfirvegun enda bera tón-
leikar sveitarinnar þess jafnan
merki að til undirbúnings þeirra hafi
velveriðvandað.
Á undirbúningnum
veltur
Lokaverkið var hinn umskrifaöi
kvartett Schostakowitsch, op. 8, sem
í umskriftinni er nefndur Kammer-
sinfónía. Aö mörgu leyti finnst mér
umskriftin skemmtUegri en
originalhnn því jjar er meiri kraftur í
hörðu köflunum og meiri fyUing í
þeim hægu. Hins vegar hættir
umskriftinni oft Ul að vera
ónákvæmar leikin fyrir sakir aukins
fjölda strjúkara. Þaö átti þó ekki við
hér. Leikurinn var heilsteyptur og
kafla- og hraðaskiptin gengu upp
eins og best veröur á kosið. Mér er
það enn óskUjanlegt hvernig Mark
Reedman fer aö því aö framkaUa svo
hnitnúðaðan leik með slyttslegum
slætti sínum. En eins og áður var að
vikið — undirbúningurinn er fyrir
öUu og sé tU hans vandað er næstum
því sama hvaða kúnstir stjómandinn
fremur á paUinum. Hafi vel verið
unnið á æfingum skulu strengirnir
nokk hljóma og hér gerðu þeir það
með glæsibrag.
-EM
VOR
ÍVÍN
6.-12. MAÍ
ÁSKRIFENDAFERÐ
OG mONTIK
Fjölskyiduhótel kr. 15.900,-
v Lúxushótel kr. 18.400,-
' Innifalið: Beint flug og gisting — íslensk fararstjórn
skoðunarferð um Vín og óperumiði.
mmvm
FERÐASKRIFSTOFA. Iðnaöarhúsinu Hallveigarstigl.Simar 28388 og 28580