Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1984, Blaðsíða 12

12
DV. MÁNUDAGUR 7. MAl 1984.
Útgáfufélag: FRJÁLS PjÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaðurogútgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvæmdastjórí ogútgáfustjóri: HÖRDUR EINARSSON.
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON.
Fréttastjórar: JÓNAS HARAI.DSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P.STEINSSON.
Ritstjórn: SÍÐUMÚLA 12—14. SÍMI 86611. Auglýsingar: SÍÐUMÚLA 33. SÍMI 27022.’
AfgreiÖsla, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI 11. SÍMI 27022.
Sími ritstjórnar: 86611. ^ 'i
Setning, umbrot, mynda-og plötugerö: HILMIR HF., SÍÐUMÚLA 12. Prentun:
Árvakur hf., Skeifunni 19.
Áskriftarverö á mánuöi 250 kr. Verð í lausasölu 22 kr.
Helgarblað 25 kr. **
Öreindir Sjálfstæðisflokksins
Allt frá því aö landsfundi sjálfstæðismanna lauk á
síöasta vetri, hefur því veriö haldið fram af forystumönn-
um flokksins og talsmönnum hans, að nú væri Sjálfstæðis-
flokkurinn heill og samstæður flokkur. Deilur milli and-
stæðra fylkinga settar niður og klofningur manna í milli
heyrði sögunni til. Allt kapp hefur verið lagt á að hafa
yfirborðið slétt og fellt, lægja öldur og draga upp mynd
samheldni og eindrægni.
Af þessum sökum kemur yfirlýsing Friðriks Sophus-
sonar, varaformanns flokksins, í opna skjöldu. Hann
krefst þess, að formaðurinn verði settur á þann stað sem
honum ber, talar um yfirlýsingaglaða ráðherra og full-
yrðir, að flokkurinn muni leysast upp í óskiljanlegar
öreindir, nema geröar verði róttækar breytingar á skipan
ríkisstjórnar og afstöðu Sjálfstæðisflokksins til hennar.
Varaformaöurinn deilir hart á síðustu efnahags-
aðgerðir ríkisstjórnarinnar og telur að Sjálfstæðis-
flokkurinn muni koma buxnalaus til næstu kosninga, ef
fram fer sem horfir.
Hér er óvanalega fast að orði kveðið, og þótt Þorsteinn
Pálsson, formaður flokksins, reyni að draga úr hvössustu
oddunum í þessari ádeilu, verður ekki séö að honum komi
ummæli Friðriks á óvart. Formaðurinn talar einnig um
endurskoðun á stjórnarsáttmálanum og hafnar alls ekki
þeirri gagnrýni, sem fram kemur hjá varaformanninum.
Ekki verður önnur ályktun dregin af þessum viðhorfum
en sú, að bæði formaður og varaformaður séu orðnir
þreyttir á því hlutverki sínu að halda friöinn. Þeir telja
greinilega, að það hlutverk sitt sé dýru verði keypt, ef
þeim er að öðru leyti haldið utan við það vald, sem felst í
setu í ríkisstjórn.
Hitt er annaö mál og veröur óneitanlega að flokkast
undir kaldhæðni örlaganna, að spjótalögin beinast að Al-
bert Guðmundssyni, sem þrátt fyrir allt hefur verið at-
kvæðamestur sjálfstæðisráðherranna. Án þess að hér
verði gripiö til einkunnagjafar, er það öllum mönnum
ljóst, að ýmsir aðrir mættu yfirgefa sína ráðherrastóla,
áður en Albert verður sparkað. Allavega er óhætt að full-
yrða, að innanbúðarvandamál í Sjálfstæðisflokknum
leysast ekki í einu vetfangi við það að skipta Albert út og
formanninum inn. Er þá ekki verið að gera lítið úr Þor-
steini Pálssyni eða nauðsyninni á því, að formaður Sjálf-
stæðisflokksins skipi ráöherrasæti. Allir sjá, að staða
hans er veik, meðan hann þarf að axla ábyrgð og leggja
fram tillögur, sem síðan er skellt skolleyrum við.
Vandi Sjálfstæðisflokksins og hættan á því, að flokkur-
inn leysist upp í „óskiljanlegar öreindir”, á sér djúpstæð-
ari rætur. Orsakirnar liggja í þeim þverstæðum, sem
hvað eftir annað gera vart við sig innan flokksins.
Flokkurinn heimtar niðurskurö á ríkisrekstri og stöðvun
á erlendri skuldasöfnun. Hvorugu er fylgt eftir. Flokkur-
inn segist vilja uppstokkun á sjóðakerfinu og Fram-
kvæmdastofnuninni en ræður við hvorugt. Flokkurinn
þarf að umbylta landbúnaðarstefnunni, en þorir ekki í þá
atlögu. Þetta eru nokkrar af þeim öreindum sem varafor-
maðurinn er að tala um. Og þær eru fleiri. Slík mál verða
ekki gerð upp meö því að tjalda nýjum ráðherrum. Þau
verða leyst með forystu, sem veit hvað hún vill, segir það
og stendur við það, utan ríkisstjórnar eða innan. Að þessu
leyti standa bæði Sjálfstæðisflokkurinn og ríkisstjórnin á
krossgötum.
ebs.
, LONG
JÓLAVEISLA
Kaffibrúsaveisla ASI—VSI full-
mektugra stóö margar vikur. Oöru
hvoru komu hinir útvöldu í f jölmiöla
og sögöu aö ekkert gengi. Riddarar
hringborösins veltu rammanum
fyrir sér á alla vegu. Þetta var „fjör-
egg” grautarstjórnarinnar. Svo var
brosaö og haldið áfram „aö ræöast
við”. Sverrir sendi álversköllum
kveöju: Ef þiö hálaunamennirnir
sprengiö rammann þá neyðumst viö
til aö segja af okkur. Steingrímur
landsfaðir kom í sjónvarpið og sagöi
að mönnum væri vorkunnarlaust að
éta grjónagraut ef aö þrengdi, svo
geröi sjálfur hami, Og vel artast Kín-
verjar af hrísgrjónum. „Góöur þykir
mér grautur méls” varð viökvæöi
stjómarsinna morgun og kvölds.
Enn var áfram haldið hinni miklu
jólaveislu þeirra félaga Bjöms, As-
mundar og kompanís annarsvegar
og Magnúsar frjálshyggjupostula
hins vegar. Var þetta meö leyni-
reglusniöi — bræðrafélag „aöila
vinnumarkaðarins”. Enginn óvið-
komandi mátti vita hvaö gerðist í
hinum helgu véum — allra síst „hinn
almenni maöur” eins og þaö heitir á
máli þeirra „fyrir sunnan”. Lýöur-
inn beiö lausnarorðsins sem mundi
koma í fyllingu tímaas. I Ramma-
gerðinni hf. var líka beöiö og vonað.
Hófu nú einir fimm hagfræðingar
ASI opg álíka lið VSI að reikna af
mikilli kúnst. ASI-ingar sögöu aö 15
þús. kall á mánuöi handa „þeirra
fólki” væri lágmark. Ráöherrar
Rammagerðarinnar hf. sögöu aö 12
þúsund væri viö hæfi. Þaö væri innan
rammans. Enn var „fundaö”.
En 21. febrúar var hinn mikli
leyndardómur opinberaður öllum
lýð. Ljósmyndarar kallaöir til,
brosaö til hægri og vinstri. Búiö aö
semja. Lágmarkið: Ekki 15 þús.,
sem var hiö gullna takmark þó 20
þús. heföi verið nær lagi. Nei, 12.660
var þaö heillin. Eftir- og næturvinna
lækkuð og unglingakaup. Svo skyldi
ávísa uppá náö Alberts 330 millj. í
tryggingabætur, sem raunar kom
kaupsamningum ekkert viö.
Láglaunalandið ísland
Láglaunalandið Island staðreynd
fremur nú en nokkru sinni fyrr og
Sverrir ráöherra fagnar f.h. auð-
hringanna: Komiö hingaö í heiöar-
dalinn. — Og Steingrímur skíðakappi
mátti vart vatni halda af gleði: —
Skynsemin hefur orðið öfgunum yfir-
sterkari, sagði hæstvirtur ráðherra.
Fulltrúar atvinnurekenda og verk-
HARALDUR
GUÐNASON
FYRV. BÓKAVÖRÐUR
lýðsrekenda komu út úr helli sínum
og fögnuöu því aö hinni löngu jóla-
veislu var lokiö. Asmundur sagði þó
öngva ástæöu til húrrahrópa. Páll
VSI — formaður sagöi þetta „nokkuö
skynsamlega samninga” en reyndar
Erlendri
stóriðju ber
að haf na

Undanfarin ár hefur mikið veriö
rætt og ritað um minnkandi sjávar-
afla og þau áhrif sem hann kann aö
hafa á efnahagslega afkomu þjóðar-
innar og um leið á þjóöfélagið sem
heild. Menn hafa lýst áhyggjum
sínum vegna þessarar þróunar og er
það í raun ekki undarlegt þar sem öll
afkoma okkar Islendinga byggist
fyrst og fremst á sjávarútvegi. I
þeim umræðum sem um þessi mál'
hafa skapast hefur jafnan verið
reynt aö leita leiöa til að koma í veg
fyrir aö minnkandi afli valdi varan-
legum erfiðleikum fyrir þjóöarbú-
skapinn og í því sambandi er oftast
bent á fullvinnslu sjávarafuröa og
öflun nýrra markaöa. Fullvinnsla
sjávarafurða er löngu orðið tíma-
bært markmið og sætir raunar furðu
aö enn skuli í jafnríkum mæli og
raun ber vitni vera fluttar út
hálfunnar sjávarafurðir. Auðvitað er
ekki hægt aö neita því að ýmislegt
„Fullvinnsla sjávarafuröa er löngu orðið tímabært markmið og sætir raunar furðu aö enn skuli i jafnríkum mæli og
raun ber vitni vera fluttar út hálfunnar sjávarafurðir.”
5Í