Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.1984, Blaðsíða 16

16
DV. MIÐVIKUDAGUR 23. MAÍ1984.
Lág laun blaðburðarbama
— fá ekkert fyrir blaðsíðuf jöldann
Gísli Snorrason vörubílstjóri: Eg er
ákaflega slappur í bókalestrinum. Les
aðallega blööin. Eg neita mér þó ekki
umKiljan ef ég kemst í hann.
Þó að bréfritari sé ekki ánægður með matinn, sem hann fékk, eru
þessir hundar ekkert að kvarta.
Hundamatur fyrir 1640 kr.
A merkilegum tímamótum þykir
sjálfsagt að fá sér einhvem glaðning
og þá ekki síst ef gest ber að garði.
Þannig var staðan hjá minni fjöl-
skyldu um daginn og þar sem lítið
var um mat í kotinu sneri ég mér að
Næturgrillinu. Bað ég um kjúkling
fyrir fjóra en svo illa vildi til aö
kjúklingar voru ekki til.
Var okkur í staðinn boðið nauta-
kjöt með sveppasósu og öllu tilheyr-
andi. Þessu tókum við og báöum um
aö steikin yrði vel steikt og
sveppimir brúnaðir. Jú, ekkert sjálf-
sagðara.
En ýmislegt reyndist að. Fyrir það
fyrsta var biötíminn óvenju langur
og það á þriðjudegi. Síðan þegar
lostætið kom reyndist innihaldið
harla óárennilegt. Ytra borðið var
kolbrennt og kjötið alhrátt. Viö
gerðum heiöarlega tilraun til að
boröa það sem okkur var boðið en
hnífapörin unnu ekki á steikinni.
Við erum ungt og friskt fólk með
eigin tennur og sterka kjálka. En
vígtennur höfum viö ekki eins og
hundar.
Aö bjóða gestum upp á mat og gos
fyrir 1640 kr. og geta svo ekki ráðiö
niðurlögum fæðunnar á hátíðar-
stund.
Eg geröist svo gleiöur að hringja
og kvarta. En þá vildu þeir ekkert
við mistök sín kannast og því síður aö
við fengjum að tala við yfirmann. Aö
fá endurgreitt? Ekki að ræða það, né
heldur að fá þetta bætt með
einhverju öðru.
Attum við að rífa þetta í okkur
eins og hundar? Kvöldið var þar með
algjörlega ónýtt.
Bergurskrifar:
Nú er nóg komið af nísku blaðanna
gagnvart blaöberum sínum. Strákur,
sem ég þekki, er með 3.000 krónur á
mánuði og stundum minna fyrir að
vakna kl. 7.00 og bera út blöð til 70
áskrifenda. Hann veröur að vera
búinn aö þessu kl. 8.10 því þá á hann
að vera mættur í skólann.
Um mánaðamót þarf hann svo að
fara um kvöidmatarleytið að rukka,
en áöur verður hann að vera búinn að
læra.
Og þegar hann er búinn að rukka
eftir mikið púl hefur hann ekki náð
inn nema svona 6.000 krónum af
18.000 því að fólk er ekki Jheima eða
getur ekki borgað.
Og fyrir þetta fær hann ekki nema
6%, sem eru tæpar þúsund krónur.
Hann fær ekkert fyrir síðufjöldann
sem er mjög mikill hjá Mogganum,
oftast 96 síöur á sunnudögum.
Þjóðviljinn kemur út fimm sinnum í
viku og gefur sömu prósentu.
Blöðin ættu ekki að komast upp
með þetta öilu lengur, þetta er níska.
Sumir eru komnir með snert af
hryggskekkju út af síöufjöldanum
sem þeir fá ekki eyri fyrir.
Gunnar F. Magnússon: Það sem ég hef
viö höndina hverja stundina.
TILLÖGUR
UM
SKONROKK
Nú get ég ekki lengur orða bundist.
Einhver Vestri hefur að undanförnu
Ingunn Haraldsdóttir ritari: Eg les
lítiö, einkum á sumrin, er á kafi í
gróörinumþá.
Kristinn Þ. Pálsson skrifar:
Eg vil koma þeim tilmælum til for-
ráðamanna Skonrokks í sjónvarpinu
að gera smátilbreytingu i lagavali.
Síðustu þættir hafa veriö með
eindæmum lélegir og uppfullir af
innantómri endurtekningartónUst af
vinsældalistunum.
Vil ég hér með leggja til að Edda
umsjónarmaður læði inn í þættina
einu og einu lagi úr hinum skraut-
lega heimi rokktónUstarinnar, svona
tU aö gleðja sanna rokkara.
Sem tUlögur um efni má nefna
„nokkur”nöfn:
Meðal þess sem Kristinn vill sjá i
Skonrokki er Police.
Pink Floyd, Sky, The Doors, The
Clash, XTC, Bob Dylan, Chuck
Berry, VangeUs, Grace Jones, Led
ZeppeUn, Peter Gabriel, Big
Country, The PoUce, Janis JopUn,
Simon & Garfunkel, NeU Young o.fl.,
o.fl.
Ragnar Úlafsson: Það eru aðaUega
spennubækumar sem ég les.
hvatt til þess á lesendasíöu DV aö
vaktavinnufyrirkomulag veröi tekið
upp í verslunum á höfuöborgarsvæðinu
svo unnt sé að versla á helgidögum og
á kvöldin. Núverandi fyrirkomulag á
afgreiöslutíma verslana kallar hann
„helgislepju” og „hræsni” og sakar þá
um móðursýki sem telja að það fyrir-
komulag svari þörfum neytenda.
Eg tek undir með Suöra sem efast
um aö Vestri hafi nokkum tíma unnið í
búð. Vestri virðist ekki gera sér grein
fyrir því að fólk vill ekki vinna hvenær
sólarhringsins sem er. Astæðan fyrir
því er vitanlega sú að fólk vUl fá að
njóta samvista við fjölskyldu sína og
slappa af á kvöldin og um helgar. Er
það ekki sjálfsagt mál? Því skyldi
verslunarfólk eða aðrir launþegar í
þjónustugeiranum fara þessa á mis?
Og hvaða réttlæting er fyrir því að
aðeins þetta fólk vinni vaktavinnu; því
ekki bara allt heila liðið eins og það
leggur sig? Varla vill Vestri að aörir
launþegar fari á mis við dásemdir
vaktavinnunnar og njóti Utilla sem
engra samverustunda með fjölskyldu
sínum, eða hvað?
Vestri talar um að húsmæður séu
einmitt fólkiö sem þyrstir eftir vakta-
vinnu. Þetta er rugl. Yfirgnæfandi
meirUiluti verslunarfólks og góður
meirihluti annarra launþega í þjón-
ustugreinum er húsmæður. Og yfir-
gnæfandi meirUiluti þeirra hefur eng-
an áhuga á kvöld- og helgidagavinnu
enda er húsmóðurhlutverkið víst alveg
nógu strembið fyrir karlaveldi
íslenska þjóðfélagsins.
Loks segir Vestri að vaktavinna
þurfi ekki að hækka vöruverðiö. ÞvUík
Enn eitt bréfið vegna skrifa Vestra. /þetta sinn erþað Austri sem skrifar.
endemis þvæla! Skyldi maðurinn
halda að verslunarrekstur sé einhver
góðgerðarstarfsemi? Mér er sem ég
sæi kaupmenn borga vaktavinnuálag
starfsmanna sinna úr eigin vasa!
Staðreyndm er sú að lengri af-
greiöslutími matvöruverslana hefur
ekki þýtt aukna veltu þeirra heldur
hafá sömu kaupin dreifst á lengri tíma.
I mesta lagi hafa matvörukaup e.t.v.
færst eitthvað litilsháttar frá stór-
mörkuðum yfir til hverfiskaupmanns-
ins þar eð fólk hefur rýmri tíma til þess
að versla en áður. Eftirspumin eftir
nauðsynjavörum er enda fremur
stöðug svo það skiptir engu höfuðmáli
hvenær opið er. Aðalatriöiö er að það
er alltaf „kúnninn” sem borgar fyrir
þjónustuna sem hann fær, þar meö
talinn afgreiðslutímann. Vestra og
hans líkum er engin vorkunn að dratt-
ast út í búð á skikkanlegum tíma í stað
þess að vera eins og heimtufrekur
krakki sem langar í sleikjó eftir að bú-
ið er aö loka búðinni. Nema slíkt sé ein-
mitt tilefni skrifa Vestra!
Ríkard Jónasson framreiðslumaður:
Þaö er sitt af hverju, ekkert sérstakt í
meira uppáhaldi en annað.
Hvernig bækur iestu?
Rúdólf Ingólfsson bílstjóri: Aðallega
sögur úr stríðinu og æviminningar. Eg
hef sérstakt dálæti á ævisögu
Churchill.
Vegna skrífa Vestra:
Verslunarrekstur eng-
in góðgerðarstarfsemi
—því hlýtur vöruverð að hækka ef þ jónustutfmi er lengdur
Austri skrifar:
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Spurningin