Dagblaðið Vísir - DV - 29.10.1984, Blaðsíða 31

DV. MANUDAGUR 29. OKTOBER1984.
31
Tíðarandinn Tíðarandinn Tiðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn
Myndir: Eiríkur Jónsson
r
Texti: Olafur B. Guðnason
Gæðingurinn Sörii fri Hjaitabakka ieiddur til stofu að Efri-Brúnavöllum,
enda sjaldsónir svo glæsilegir gestir.
Óþarfi að fara ofmargar ferðir
skotnar strax heldur fluttar heim til
eigendanna og þaðan í sláturhús, siö-
ar. „Nú, á ekki að skjóta þær strax?”
sagði hann og virtist vonsvikinn.
Hvaða mörk?
Og meðal bamanna, sem komu með
rútum, var einn vaskur piltur sem lét
sér ekki nægja að horfa á ofan af rétt-
arvegg heldur kastaði sér út í hringið-
una og dró lömbin i dilka upp á kraft.
Það vakti athygli þeirra sem til sáu að
hann einbeitti sér ekki að því að draga
lömb í ákveðinn dilk heldur fór hann
milli dilkanna og tróö feng sinum inn í
marga. Þegar hann var spurður hvort
hann kynni skil á mörkum allra bænd-
anna svaraði hann hvatskeytlega:
,,Ha? Hvaða mörk?”
Eftir því sem leið á réttarhaldiö og
fénu fækkaöi í almenningnum bar
meira á bömunum en fulloröna fólkið
fór að gefa sér tíma til þess að líta upp
frá sauðfénu og heilsa kunningjum.
Hreyfingar manna uröu hægari og
yfirvegaðri þegar þeir réttu fram hönd
að heilsa vinum og undan réttarveggj-
um stigu fram tónar, háir og lágir,
mjóir og breiðir, í kapp við jarminn í
rollunum.
Af þvi að safnið er orðið litið, miðað
við það sem áður var, taka réttimar
ekki svo langan tima og um miðjan
dag er þeim lokiö og eftir að koma fé og
fólki heim. Mönnum gefst þá færi á aö
ræða betur viö kunningja og viða um
sveitir verður gestkvæmt og vel tekið á
móti öllum, jafnt mönnum sem reið-
sk jótum þeirra.
Þá haida líka áhorfendurnir af rétt-
arveggjunum heim og skólabörnin, af-
komendur bænda, skrifa ritgerðir í
skólanum um réttarferð og aUt það
sem fyrir augu bar, reista gæðinga, lit-
skrúöugt sauðfé og káta bændur.
diikinn. . .
Á leið úr róttum: Ætiarðu að setjaáþá fyrir fimm hundruð kall?
skalhann. . .