Dagblaðið Vísir - DV - 29.10.1984, Qupperneq 43

DV. MÁNUDAGUR 29. OKTOBER1984.
43
Sandkorn Sandkorn Sandkorn
Konur standa sig ekki síöur i verk-
fallsvörslunni heldur en karl-
peningurinn.
Konur í verk-
falSsvorsSu
Hvað sem menn segja um
verkfallsvörslu BSRB, þá
munu allir sammála um aö
konur taka nú mun meirl þátt
í benni heldur en 1977. Fjöl-
menna þær í herbúðir banda-
lagsins dag hvem, tilbúnar í
slaginn, sem er að sjálfsögðu
af hinu góða, — úr því sem
komið er.
Sem dœmi má nefna um
samstöðu þá sem skapast
befur að i upphafi verkfalls
kom niður á BSRB kona ein
sem menn þykjast vita að
hafi koslð Sjólfstœðisflokkinn
tll margra ára. Hún hafði
meðferðir byrðar af smurðu
brauði og öðru góðgœti handa
verkfallsvörðunum. Ekki
hafði hún mörg orð um hvað-
an þessi aðhlynning væri
komin og lét raunar lítlð fyrir
sérfara.
Næsta dag mættl hún svo
aftur, nú brauðlaus, en i
hettuúlpu. Aðspurð um hvert
hún væri að f ara, svaraði hún
að bragði:
„Ég er að fara í verkfalls-
vörslu í skipin.”
Ogþaðgerðihún.
Lánaraunir
Lánaraunir þær, sem
námsmenn lentu í i haust,
hafa orðið tU þess að menn
hafa nokkuð velt vöngum yfir
því kerfi sem úthlutaö er
eftir. TU að mynda virðist
enginn munur gerður á náms-
gretnum, það er hvort menn
eru að fulinuma sig í störf þar
sem skortur er á fólki eða
önnur sem jafnvel fyrirfinn-
astekki hér.
Af þessu heyrðist skritin
saga.
Isienskur ptttur ákvað að
fullnuma sig i sölufræðum á
íslenskri framieiðsiu er-
lendls. Hann hóf nám i fyrra
á elgin reikning. t haust sótti
hann svo um námsián og taldl
að aUt væri i góðu gengi. En
nei, það var þá eitthvað
annað. Hann mátti berjast i
kerfinu og ekkert lán hafði
hann fenglð þegar siðast
fréttist.
Hins vegar rann landl hans
inn í iánakerf ið i haust eins og
heitt smjör. Sá er í fram-
baldsnámi i skógarhöggl...
ÞoA eina
sem dugar
Krónískir blaðaiesendur
slelkja nú út um og fagna rit-
stjóraskiptum á ÞjóðvUjan-
um. Ekki svo að skUJa að
Einar Karl Haraldsson, fyrr-
verandl ritstjóri, hafi þótt
vondur tU þess brúks. En með
nýjum mönnum koma nýir
sviptivindar og sú halda
Einar Karl Haraldsson.
menn að niðurstaðan verði á
iVUja þjóðarinnar.
Nýi ritstjórinn, össur
Skarphéðinsson, er sem
kunnugt er fiskUifeðlis-
fræðingur að mennt. Þegar
þessa óvenjulegu ritstjóra-
menntun bar á góma i hóp
manna, laumaði einn íhalds-
púkinn út úr sér:
„O, ætU að það dugi
nokkuð annað á þessa þorsk-
hausa.”
össur Skarphéöinsson.
Rðöí
hallærinu
Eins og tæpt var á hér i
Sandkomi nýiega kom upp sá
kvittur fyrir nokkrum dögum
að salemispappir væri að
ganga ttt þurrðar i landinu.
Þessi tiðlndi þóttu svo
merkUeg að þau komust
melra að segja á siður stór-
blaða i útiöndum.
Þegar þetta var, gáfu
blaðamenn á NT enn út blað
sitt TNT. Þeir óku um á há-
talarabíl og augiýstu blaðið
og lásu upp úr því fréttir. Og
vitaskuld sáu menn margar
hUðar á klósettpappírshaU-
ærinu þvi elnn daginn þaut
TNT-bUlinn öskrandi um göt-
ur borgarinnar: „Salemis-
pappír að verða uppseldur —
kaupið TNT - salernis-
pappirinn uppseldu-u-u-r
»»
Umsjón:
Jóhanna S. Sigþórsdóttir.
SÁTT4FUMOUR VAR HALDIMM
Schiesser0
Kyikmyndir Kvikmyndir
DALALÍF—Nýja bíó:
Með nef ið á kafi f kúaskít
Nýjabló.
Dalallf.
L&kstjórí: Þróinn Bertebson.
Aðalhlutverk: Eggert Þorlelfsson, Karl Ágúat
Úlfsson.
Þessi mynd er framhald myndar-
innar „Nýtt líf” en hér eru þeir fé-
lagar Þór og Daniel sloppnir úr slor-
inu í Vestmannaeyjum og lentir á
stórbúi uppi í Kjós þótt þeir þekki
ekki muninn á beljurassi og bifu-
kollu.
I auglýsingu um Dalalíf segir:
„Ástandið er erfitt en þó er tU ljós
punktur í tilverunni”. Því miður er
þennan punkt ekki að finna í mynd-
inni sjálfri sem er afar slöpp gaman-
mynd, hroðvirknislega unnin, yfir-
hlaðin atriðum sem ekki eiga heima i
henni og á heildina litiö mikil von-
brigði, miðað við fyrri mynd þessa
hóps sem skartaði mörgum bráð-
fyndnum atriðum.
Hið eina sem manni finnst veru-
lega fyndið í Dalalífi eru senurnar
með Sigurði Sigurjónssyni í hlut-
verki Jónasar Reynis eða JR en hann
fer á kostum sem þessi stórgrósséri sem
finnst ekkert betra í lifinu en að moka
flórinn.Iloveit.
Þeir Eggert og Karl sleppa stór-
slysalaust frá sinu í myndinni,
Eggert oft skemmtilega vandræða-
legur á köflum en Karli hættir til að
ofleUta. Hinsvegar er þriðja aðal-
hlutverkið, heimasætan á bænum,
algjörlega mislukkað i höndum
Hrafnhildar Valbjörnsdóttur því hún
hefur ekki leikhæfileika frekar en
þessar í fjósinu. Sæt stelpa með
dúndurkropp sem fyrst kemur til
sögunnar í myndinni sem nokkurs
konar islensk útgáfa af Tarzan ríð-
andi á hesti og á svo yfirleitt í mestu
vandræðum með sjálfa sig fyrir
framan myndavélina.
Framan af er Dalalif þolanleg og
hægt aö brosa að ýmsu í henni en
eftir hlé dettur botninn úr henni enda
virðist gamla máltækiö; „hafa skal
það sem hendi er næst og hugsa ekki
um það sem ekki fæst” í heiðri haft,
inn í söguþráðinn er klínt Víetnöm-
um, svifdrekamanni, aUsherjar-
goðanum, breakdansi o.fl., eða yfir-
leitt öUu sem komið var höndum
yfir.
Búskapur þeirra Þórs og Daníels
gefur tækifæri til margra skondinna
atriða en þessi tækifæri eru alls ekki
nýtt eða vannýtt enda virðist myndin
hafa verið unnin i einum hvfaandi
hvelli Áhorfendur gátu þó hiegið að
ýmsu framan af og með þvi er
tilganginum kannski náð en gera
verður þá sjálfsögðu kröfu að menn
leggi svoiítfan metnað í gerð kvikmynda
hérlendis, svona „bömmer” þjónar eng-
um tilgangi öðrum en að koma slæmu
orði á íslaiska kvikmyndagerð.
-FRI
JUDO
Ný byrjendanámskeið hefjast 1. nóvember.
Sértímar
fyrir stúlkur.
ÞJÁLFARI HINN FRÁBÆRI GÍSLI ÞORSTEINSSON, ÞJÁLFARI
DLYMPÍUFARANNA.
Innritun og upplýsingar í síma 83295
alla virka daga frá kl. 13-22.
JÚDÓDEILD ÁRMANNS Ármúla32. -