Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1985, Síða 42
42
DV. LAUGARDAGUR 9. MARS1985.
i
Kvikmyndir Popp j Kvikm
Kvikmyndir Popp
Franska leikkonan Pascale Ogier
var ekki nema tuttugu og f jögurra
ára þegar hún lést í október síðast-
liðnum, en hún hafði þó á stuttum
ferli náð að vekja aðdáun margra
fyrir leik sinn í kvikmynd Erics
Rohmers, LES NUITS DE LA
PLEINE LUNE, og fengið verðlaun
sem besta ieikkonan á kvikmynda-
hátíðinni í Feneyjum 1984. Leikkon-
an sáluga var reyndar gædd fleiri
gáfum en góðum leikhæfileikum því
hún gerði sviðsmyndina í fyrrnefndri
kvikmynd sem á íslensku mætti
kalla FULLTTUNGL.
Gleðileikir og orðskviðir
Les Nuits de la Pleúie Lune er ein í
flokki kvikmynda sem Eric Rohmer
hefur kallaö Gleðileiki og orðskviði.
Sý fyrsta þeirra, La femme de l’avia-
teur ou on ne saurait penser a rien,
sem nefnd var á íslensku Kona flug-
mannsins eða ekki er hægt að hugsa
um neitt, var sýnd hér á kvikmynda-
hátíö 1982. Eric Rohmer er talinn
einn af forvígismönnum frönsku ný-
bylgjunnar og hinn nýi flokkur kvik-
mynda sem hann hefur fengist við
síðustu árin er talinn bera vott um
endurfundi hans við nýbylgjuna eftir
nokkra róðra á önnur mið.
Les Nuits de la Pleine Lune snýst
um franskan orðskviö sem hljóðar
svo: Sá sem á sér tvo elskendur glat-
ar sál sinni, en sá sem á tvö heimili
tapar vitinu. Og sú sem orðskviður-
inn á einkum viö er Louise, leikin af
Pascale Ogier. Louise er ung París-
arstúlka í hönnunarnámi og hefur
þegar átt náin kynni við nokkra karl-
menn. Þegar kvikmyndin hefst hefur
hún tekiö sér bólfestu í úthverfi
Það orð hefur lengi farið af
poppurum að líferni þeirra sé
sukksamara lagi, bransanum fylgi
gjarnan bús og dóp eða önnur lyfja-
neysla í óhófi og þeir séu teljandi á
fingrum annarrar handar sem hafi
komist óskemmdir út úr hildarleik
poppsins. Sem betur f er er þetta stór-
lega ýkt mynd þó vissulega séu
dæmin færri um hljómlistarmenn í
poppinu sem fúlsa við brensa og
eitri.
Eitt slíkt eintak fyrirfinnst þó í
stórstjörnufans breska rokkflotans
og gegnir því látlausa nafni: Howard
Jones. Hann er jafnan talinn fyrir-
myndarpiltur til orðs og æðis; slíkt
þykir auðvitað fréttaefni í poppinu
og blöð ytra gera það einlægt að aðal-
atriði í viðtölum við pilt aö hann sé
sérstakur sómadrengur, sem bragði
áfengi aðeins í litlum mæli, reyki
ekki, neiti (hér má passa sig aö nota
ekki ypsilon) sér um hvers konar
eiturlyf og síðast en ekki síst: setur
ekki kjetbita inn fyrir sínar varir.
Grænmetisæta
Howard Jones er sumsé
grænmetisæta eins og reyndar fleiri
popparar. Minna má á nýja plötu
The Smiths, Meat is Murder, sem
var á toppi breska breiðskífulistans í
síðustu viku og vísar í skoðanir
söngvarans í þessu efni. Um átta ára
skeið hefur Howard Jones ekki
bragöaö kjöt og segir að ástæðan sé
tilhugsunin um að slátra dýri.
Sjálfur gæti hann aldrei framkvæmt
slíkan verknaö og því geti hann
ómögulega réttlætt það fyrir sjálfum
sér að fá einhvem annan í verkið.
Hann heldur sér því viö grænmetið
ms
Efst til vinstri: Louise og Bastien
stíga dansinn. Til hægri: Rémi og
Louise njóta heimilislífsins.
Neðst: Octave reynir að tala
Louise til.
Parísar og býr í blokk með sambýlis-
manni sínum, arkitektinum Rémi
sem Tcheky Karyo leikur. Vandi
hjónaleysanna er að Louise er f jörug
stúlka sem hefur gaman af að
skemmta sér fram eftir nóttu, en
Rémi vill fara snemma á fætur um
helgar og leika tennis og er býsna
seigur með spaöann.
*
sagan um flekklausa