Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1985, Blaðsíða 43

DV. LAUGARDAGUR 9. MARS1985.
43
Franski kvikmyndaleikstjórinn Eric
Rohmer hef ur sent f rá sér enn eitt
listaverkið og lát ungu aðalleikkonunnar
Pascale Ogier síðastliðið haust varð
kvikmyndaunnendum harmafregn
Upphafin fágun
I rauninni er Louise enn að leita að
sjálfri sér, einhverri ánægju í lífinu
og ef til vill að tilgangi lífsins. Auð-
vitað er til of mikils mælst aö hún
finni allt þetta, en snilli Rohmers
kemur fram þegar hann segir marg-
slungna og samtvinnaða sögu eins og
ekkert sé, án allrar áreynslu. Kvik-
myndir Rohmers eru sjaldnast
ástríöuþrungnari, hann beitir
rökhugsun fremur en tilfinningun-
um, en þrátt fyrir það hlýtur mynd
eins og Les Nuits de la Pleine Lune
að höfða mjög til tilfinninga áhorf-
andans.
En áfram með söguþráðinn:
Louise ræðir máhn við Rémi og þau
veröa ásátt um aö heppilegast sé að
hún taki íbúð á leigu í miðborginni —
til að spara sér leigubíla út í úthverf-
iö eftir partí og til aö hún geti veriö
ein í rólegheitum stöku sinnum. Sam-
band þeirra á að vera jafntraust eftir
sem áöur og aörir karlmenn eru ekki
inni í myndinni. En þeir láta reyndar
ekki bíöa eftir sér og fljótlega kemur
blaðamaöurinn Octave (Fabrice
Luchini) til skjalanna. Honum þykir
sem einhvers konar upphafin fágun
sé yfir Louise og fegurð hennar sé
ómótstæðileg. Louise lætur sér held-
ur fátt um finnast enda segist Octave
líka vera ákaflega elskur að eigin-
konu sinni. Eiginkonan sést hins veg-
ar aldrei og áhorfandinn fer ef til vill
aö efast dálítið um þessa miklu
elsku. Þaö kynni þó ekki að vera að
Octave væri í rauninni hrifnari af
teoríunni en praxisnum?
Óþvinguð samtöl
Octave er ekki einn um að lítast vel
á Louise og í atriöi, sem gerist í fjör-
ugu samkvæmi, sést hvað verða vill.
Octave dansar viö Louise en tekur
um leiö eftir stúlku sem dansar úr
augsýn myndavélarinnar. Áhorfand-
inn sér hins vegar skýrt og greini-
lega myndarmann sem dansar fyrir
aftan Louise og snýr sér brátt að
henni i dansinum. Nýi dansfélaginn
heitir Bastien, leikinn af Christian
Vadim, og stúlkan sem hann dansaði
við áður, Marianne, verður utan-
gátta þegar Bastien hallar sér að
Louise. Raunar á stúlkan eftir að
birtast óvænt síðar í myndinni.
Ahorfandinn fær að fylgjast meö
Louise í nokkra mánuði og pælingar
hennar birtast gjarnan i samtölum
við aðrar persónur. Samtölin eru ein-
staklega óþvinguð og líklega fyrir-
finnst ekki sá leikstjóri sem á jafn-
auðvelt með að nýta sér samtals-
formið í kvikmynd og Eric Rohmer.
Octave ræðir t.d. gjarnan lífið og til-
Louise í íbúðinni sem hún notar um helgar.
veruna viö Louise og þannig kynn-
umst viö persónunum ekki síöur en í
gegnum athaf nir þeirra.
Tunglsýki eða svefnleysi?
En þó Octave sé óspar á að tjá
Louise ást sína verður honum lítt
ágengt og hún segir: „Þegar fólk
elskar mig um of, elska ég það
minna.” Og það er sem sagt ekki
góövinurinn Octave sem kemst upp í
til Louise i litlu íbúðinni hennar í
miöbænum heldur saxófónleikarinn
og mótorhjólatöffarinn Bastien. Og
þegar hann er sofnaður sætt á kodd-
anum við hlið Louise getur hún ekki
sofið heldur ranglar út í nóttina og
þráir heimilið í blokkinni úti í út-
hverfinu. Hún tyllir sér niður á kaffi-
húsi og lætur nóttina líöa hjá. Viö
næsta borð situr teiknari og vinnur
að myndskreytingu bamabókar.
Hann getur ekki sofið fremur en
Louise og ástæðuna segir hann vera
aö tunglið sé fullt og engin sála geti
sofið. Það er auðvitað ekki alveg rétt
en Louise er glaðvakandi og hugsar
ráð sitt og ákveður loks að snúa heim
til Rémis. En þar kemur hún að tóm-
um kofunum. Enginn hefur bælt
hjónarúmið þessa nóttina.
Louise gengur á braut og líf hennar
er breytt. Ef til vill til batnaðar því
líklega á einfaldur kynþokki Mari-
anne betur við sportidjótinn Rémi en
„upphafin fágun” Louise. Allir ættu
sem sagt að geta verið ánægðir, ekki
síst áhorfendur, með sérlega vel
heppnaða kvikmynd sem veldur því
að fráfall aöalleikkonunnar, langt
fyrir aldur fram, veröur tvöfalt sorg-
legra og ótvíræður skaði fyrir kvik-
myndalistina.
-SKJ
Kvikmyndir Popp Kvikmyndir Popp Kvikmyndir Popp Kvikmyn
og slíkt gera félagar hans einnig.
Howard Jones er að sönnu sólóisti
eins og það er kallað, treður upp einn
á hljómleikum og leikur á svuntu-
þeysana sína sjö, en á hljómleika-
ferðum þarf ýmsa hjálparkokka og
það var til þess tekið á ferðalagi um
Bandaríkin í fyrra að tólf breskir
rokkhljómlistarmenn væru saman í
rútubíl og borðuðu aðeins grænmeti,
enginn reykti og allir drukku í hófi, (í
ísskápnum var aðeins bjór, allur
ávaxtasafi uppurinn) og þaö sem
vakti hvaö mesta athygli: skilti með
áletruninni Bannaðaöblóta!
Mæs gæ
Þetta skilti varö auðvitað til þess
að undirstrika enn frekar ímyndina
um flekklausa fýrirmyndarpiltinn
Howard Jones og nú er svo komið að
hann er orðinn afar þreyttur á
þessum einlitu frásögnum blaða um
mister næs gæ eins og bresku blöðin
kalla hann gjaman. Þú hlýtur
einhvem tíma að hafa verið slæmur
strákur, spurði til dæmis eitt
blaðanna um daginn.
Howard svaraði því til aö hann
hefði reynt ýmislegt um dagana en
sér væri það kappsmál að hafa fullt
vald yfir heilastarfseminni. „Að
vera hátt uppi af eölilegum ástæöum
veitir auðvitað miklu meiri ánægju
— menn verða að vísu að leggja
harðar að sér en þegar einhverju
markiernáð...”
Hann nefnir líka aö hann hafi
ósköp lítinn áhuga á því að skemma
í sér heilasellurnar. Hann þekki
sæg af fólki sem hafi eyðilagt líf sitt á
dópi, sé haldiö ofsóknarbrjálæði og
hafi misst hæfileikann til þess að ein-
beita sér. „Eg gæti aldrei látíð það
eftir mér að fóma skýrri hugsun,”
segirhann.
Dæmigeröur? — Ónei
Howard Jones er alls ekki dæmi-
gerður breskur rokkari þegar horft
er tíl lífemis hans. Hann hefur lika
þá sérstöðu í tónlistinni aö hann er
eins-manns-hljómsveit og semur
texta sem allir fjalla á einn eða
annan hátt um það að fólk eigi að
fara og gera það sem það langar tíl
að gera. I lögum hans eru engar
draumórakenndar ástarvellur eða
sjúklegar sögur af ást og hatri, — og
sjálfur hefur hann sagt að í
textunum vilji hann fyrst og fremst
sýna fram á að fólk eigi að vera
heiðarlegt gagnvart sjálfu sér.
Árið 1983 var stórt ár í lífi Howard
Jones. Það var árið sem hann sló í
gegn. Tvær fyrstu smáskífur hans,
New Song og What Is Love, komust
inn á topp tíu í Bretlandi og tvö af
stærstu tónlistarblööunum kusu
hann „björtustu von ársins”. Hljóm-
leikaferðir hans á því ári lukkuðust
líka vel og lög hans komust á vin-
sældalista víðar í Evrópu.
Howard Jones fæddist í South-
ampton á Bretlandi áriö 1955, 23.
febrúar, og er því nýlega orðinn
þrítugur. I bamæsku flæktist hann
víða með foreldrum sínum, ekki
aöeins hús úr húsi, heldur land úr
landi enda faöirinn fremur nýjunga-
gjarn í atvinnumálum. Pianótíma
tók stráksi svo fljótt sem hann gat
stígið í fæturna og stjórnað puttunum
og fyrsta hljómsveitin var stofnuð á
fimmtánda aldursári. Fjórum árum
síðar innritaöist Howard Jones í
tónlistarskólann í Manchester en
kunni ekki við sig og hvarf frá námi.
Ahugi hans á tónlist breyttist stór-
lega og jókst þegar hann komst í
kynni við svuntuþeysinn. Áður hafði
hann mestan part leikið á rafmagns-
píanó en svuntuþeysirinn gaf honum
óteljandi möguleika og fyrr en varði
var Howard Jones farinn aö troða
upp í litlum samkvæmum í þáver-
andi heimabæ sínum, High
Wycombe.
Eftir því sem honum óx ásmegin
við hljóðfærið fannst honum skorta á
túlkun tónlistarinnar i leikgerð og
fékk því tíl liðs við sig flinkan dans-
ara, Jed Hoile, til þess að túlka sum
laganna meö dansi og látbragði.
Hoile hefur síðan verið fastamaður
hjá Howard Jones og þeir koma allt-
af fram báðir hvort heldur það er á
sviði eða í sjónvarpi.
Eins og margir aðrir breskir
popparar fékk Howard Jones sitt
fyrsta tækifæri í útvarpsþætti John
Peel í BBC. Þátturinn vakti svo
mikla athygli að hann var endur-
fluttur margsinnis og eins keyptur af
öðrum útvarpsstöðvum. Tilboð um
hljómleikaferðir bárust líka til
Howard Jones í kjölfar þáttanna og
þar á meðal frá OMD og China Cris-
is.
Sumarið 1983 geriS hann svo hljórn-
plötusamning við WEA og fyrsta
lagið, New Song, fór alla leið í þriðja
sæti breska listans og What Is Love,
sem var á næstu smáskífu, hrepptí
annað sætið.
Howard Jones hélt svo sínu striki á
síðasta ári. Fyrst kom Hide And
Seek á smáskífu og því næst breið-
skífan Human’s Lip sem f ór rakleitt í
efsta sæti listans. Lagið Like to Get
To Know You Well kom út síðla árs-
ins svo og 12” Album sem er „re-
mix” af frægustu lögum hans. Þessa
dagana er lagið Things Can Only Get
Better hátt á öllum vinsældalistum
og í lok þessa mánaðar er væntanleg
önnur breiðskífa frá Howard Jones:
Dream IntoAction.
-Gsal.
fyrirmyndarpopparann