Dagblaðið Vísir - DV - 02.10.1986, Side 14

14
FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 1986.
Frjálst.óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJALS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINÁRSSÖN
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Askriftarverð á mánuði 500 kr.
Verð í lausasölu virka daga 50 kr. - Helgarblað 60 kr.
Uppgjöf
Þrír þingmenn Bandalags jafnaðarmanna hafa gefizt
upp og gengið til liðs við Alþýðuflokkinn. Fleiri voru
ekki í þingflokki Bandalagsins, eftir að Kristín S. Kvar-
an hafði áður gengið úr honum. Þingmennirnir yfirgefa
sökkvandi skip. Engu að síður er nokkur sjónarsviptir
að þessu tiltæki.
Vilmundur heitinn Gylfason stofnaði Bandalag jafn-
aðarmanna fyrir kosningarnar 1983 eins og kunnugt er.
Þetta bandalag var meira en klofningsbrot frá Alþýðu-
flokknum. Margir nýir komu þar til. Vilmundur stefndi
að því, að þessi nýi flokkur, eða grasrótarsamtök, yrðu
stærri en Alþýðuflokkurinn og því meginafl íslenzkra
jafnaðarmanna. Skoðanakannanir sýndu í fyrstu mikið
fylgi nýja flokksins. Forystumenn hans gátu vonað á
þeim grundvelli, að takmarkið næðist. En flestir studdu
sína gömlu flokka, þegar til kosninganna kom. Banda-
lag jafnaðarmanna fékk fjóra þingmenn, Alþýðuflokk-
urinn sex.
Eftir fráfall Vilmundar Gylfasonar bar flokkurinn
ekki sitt barr. Hann hafði aðeins helming kosningafylg-
isins í skoðanakönnun í október 1983. Þannig gekk til
lengi. En þingmenn flokksins gáfust ekki upp á því
stigi. Þeir létu til skarar skríða í ræðu og riti, og loks
tókst þeim að laga stöðuna. Það vill gleymast nú, að
Bandalag jafnaðarmanna naut 6-8 próent fylgis á tíma-
bili, frá október 1984 til september 1985.
Síðan hefur fylgi flokksins hrapað að nýju. Svo var
komið í skoðanakönnun DV fyrir rúmri viku, að Banda-
lag jafnaðarmanna fékk aðeins eitt prósent fylgi meðal
þeirra, sem tóku afstöðu. Flokkurinn hafði gleymzt.
Þingmönnunum og öðrum talsmönnum flokksins hafði
mistekizt að skapa honum þá sérstöðu, að almenningur
myndi eftir flokknum í skoðanakönnun. Þá varð degin-
um ljósara, að nær vonlaust yrði að halda flokknum
gangandi, þannig að hann fengi þingsæti.
Annað var uppi á teningnum, meðan flokkurinn hafði
6-8 prósent fylgi. Þá hafði töluvert borið á Kristófer
Má Kristinssyni, varaþingmanni, og Valgerði Bjarna-
dóttur, ekkju Vilmundar Gylfasonar. Þingmennirnir
Guðmundur Einarsson og Stefán Benediktsson fylgdu
með. Þetta fólk lét í sér heyra, ræður og greinar voru
töluvert í frjálshyggjuátt. Eftir þessu var tekið. Almenn-
ingur skildi, að þarna gæti verið á ferð flokkur, sem
ætti skilið að vera til og markaði sérstöðu sem samtök,
er ekki tilheyrðu kerfisflokkunum.
Þetta var fyrir bí, þegar opinn klofningur varð í
flokknum. Þau Valgerður og Kristófer undu ekki stefnu
þingmannanna. Með því var flokkurinn brátt allur.
Þingmönnunum hefur síðan ekki tekizt að fá almenn-
ing til að trúa, að eitthvað svo sérstakt væri við
Bandalag jafnaðarmanna, að það verðskuldaði stuðn-
ing. Því hafa þingmennirnir nú hætt að skamma kerfis-
flokkana og sameinazt einum slíkum.
Þetta þykir mörgum mikil uppgjöf með tilliti til allra
upphrópana þessara sömu þingmanna um fjórflokkinn,
sem þeir kölluðu svo, Sjálfstæðisflokk, Framsóknar-
flokk, Alþýðubandalag og Alþýðuflokk. Þennan fjór-
flokk töldu þessir menn viðhalda kerfinu, svo bölvað
sem það væri. Þessu kerfi vildu þingmennirnir breyta.
Spuming er, hversu mjög menn geta treyst mönnum,
sem taka slíkum sinnaskiptum.
Haukur Helgason.
Blinda á
Seltjarnarnesi
Það gerist ekki oft að forsetar lýð-
kjörinna valdastofnana verði sér til
skammar og geri sig að fíílum opin-
berlega, sérstaklega ekki fyrir að
níðast á fötluðu fólki. Þess vegna
vakti það að vonum þjóðarathygli
þegar forseti bæjarstjómar á Selt-
jamamesi vísaði fötluðum manni út
af opnum bæjarstjómarfúndi fyrir
að nota hjálpartæki við að fylgjast
með umræðum á fundinum.
Það gildir einu þó einhverjar regl-
ur kunni að vera til, þær hljóta að
víkja fyrir þeim grundvallarmann-
réttindum að fötluðum sé gert kleift
að taka virkan þátt í þjóðfélaginu.
Jafíirétti þeirra hlýtur að felast í því
að taka tillit til fötlunar þeirra og
gera þeim kleift að nota þau hjálpar-
tæki sem til kunna að vera á hveij-
um tíma, svo þátttaka þeirra til jaihs
•>/ið aðra sé möguleg. Mannréttindi
af þessu lagi em vemduð í stjómar-
skrá og lögum og þó svo væri ekki
er það siðblinda af versta tagi að
virða ekki slíkan rétt.
Hitt vekur ekki síður furðu þeirra
sem til þekkja að kurteis og dagfars-
lega prbður maður eins og Guðmar
Magnússon, forseti bæjarstjómar á
Seltjamamesi, fer allt í einu að
hegða sér eins og fantur og fúlmenni
og níðast á fötluðu fólki. A því eiga
bæjarbúar á Seltjamamesi rétt á
skýringu.
Nokkrar staðreyndir
Á fundi bæjarstjómar Seltjamar-
ness 24. sept. sl. var m.a. til umræðu
tillaga bæjarstjóra um 20% hækkun
dagvistargjalda á dagvistarstofnun-
um bæjarins.
Á Seltjamamesi em tvær dagvist-
arstoíhanir. Á hinni stærri þeirra
eiga að vera 10 fóstmr auk tveggja
yfirmanna. Undanfarið hafa einung-
is unnið þar fóstrur í einni og hálfri
stöðu. Ennfremur hafa mannaskipti
ófaglærðs fólks verið mjög ör. Þetta
þýðir auðvitað að þessar stofhanir
bjóða uppá þjónustu sem er langt frá
því sem gert er ráð fyrir og ætlast
verður til. Ástæður þessa em m.a.
þær að kjör fóstra em á Seltjamar-
nesi ein þau lökustu á landinu.
Hækkunartillaga bæjarstjóra er
byggð m.a. á talnaleik þar sem sýnt
er fram á meiri hlutdeild bæjarins í
rekstrarkostnaði dagvistarstofhana
en gert var ráð fyrir í fjárhagsáætl-
un. Hins vegar hafði félagsmálaráð
KjaUaiinn
Gunnlaugur
Ástgeirsson
menntaskólakennari
á Seltjamamesi dregið stórlega í efa
útreikningsaðferð bæjarstjórans og
þó einkum forsendumar sem hann
gekk úr frá.
Ekki síst hafði þó félagsmálaráð
gert í fundargerð alvarlegar athuga-
semdir við aðferðir bæjarstjóra við
að knýja fram þessa hækkun án þess
að til þess kjömir aðilar fengju tæki-
færi til þess að fjalla um málið.
Gerræðisvinnubrögð þessa bæjar-
stjóra hafa hvað eftir annað vakið
athygli og m.a. leitt til þess áður en
þetta mál kom upp að bænum hefur
haldist mjög illa á starfsfólki. Sigur-
geir Sigurðsson hefúr nefhilega i
aldarfjórðung verið kóngur í sínu
ríki og skilur alls ekki þær leikregl-
‘ur lýðræðis að nefndir og ráð
bæjarins séu til þess að fjalla um
ákvarðanir í málefnum bæjarins.
Allra síst líður hann að hans eigin
flokksmenn séu honum ósammála.
Þess vegna beitir hann allri sinni
hörku til þess að knýja fram ákvarð-
anir, sem orka tvímælis, framhjá
nefíidum og ráðum.
Barnaskattar
í raun er 20% hækkun dagvistar-
gjalda ekkert annað en aukaskatt-
lagning á þá sem eiga böm, því fyrir
vom á Seltjamamesi ein hæstu dag-
vistargjöld á landinu þrátt fyrir að
þjónustan sé eins og að framan
greinir. Örlítið lægri útsvarspró-
sentu á Seltjamamesi er nefhilega
mætt m.a. með skattlagningu bama-
fólks umfram það sem annars staðar
tíðkast.
Blinda
í þessu ljósi verður að skoða þá
atburði sem gerðust á bæjarstjómar-
fúndinum 24. sept. Forseti bæjar-
stjómar var að verja vondan
málstað, knúinn til þess af bæjar-
stjóra. Hluti félagsmálaráðs fylgdist
með fundinum og því von að forset-
inn væri taugaveiklaður. Það er hins
vegar engin afsökun fyrir þeirri sið-
blindu hans að reka Amþór Helga-
son út af fundinum fyrir að nota
segulband vegna sjónblindu sinnar.
Og enn furðulegri em yfirlýsingar
forsetans í blöðunum, t.d. í Morgun-
blaðinu á sunnudag þar sem hann
segir: „Um leið verða menn að skilja
að Amþór er ekki venjulegur blind-
ur maður, hann tekur þátt í stjóm-
málum og gerðir hans verða að
skoðast í því ljósi.“
Það vissu margir að Amþór er
fremur óvenjulegur maður, en hitt
er illskiljanlegt hvemig notkun hans
á hjálpartækjum ber að skoða í pólit-
ísku ljósi. Það vill nú svo einfaldlega
til að blinda Amþórs er ekki pólit-
ísk, hvað svo sem um hans skoðanir
má segja. Hitt virðist vera að koma
æ betur í ljós að forsetinn og bæjar-
stjórinn em slegnir pólitískri blindu
sem leiðir af sér siðblindar aðgerðir,
og því miður fást engin hjálpartæki
við slíku.
Gunnlaugur Ástgeirsson
„Forseti bæjarstjómar var að verja vond-
an málstað, knúinn til þess af bæjarstjóra.
Hluti félagsmálaráðs fylgdist með fundin-
um og því von að forsetinn væri tauga-
veiklaðurA