Dagblaðið Vísir - DV - 02.04.1987, Side 32

32
Dægradvöl
„Margir eru nú orðnir dauðþreyttir
á allri pólitík og treysta alls ekki
þingmönnum, hvað þá ráðherrum,“
sagði Jóhanna Magnúsdóttir bréf-
beri á vinnustaðafundi þar sem
konur voru á ferð að kynna Kvenna-
listann. Fjölmargir eru henni
sammála en samt sem áður eru kom-
andi kosningar efstar í huga hins
almenna borgara. Hvar sem tveir
menn koma saman núna snýst talið
£yrr eða síðar að máli málanna, hinu
pólitíska dægurþrasi fyrir alþingis-
kosningarnar. Tekist er á um ílokka
og flokksbrot um leið og ágæti efstu
manna framboðslistanna er tíundað
eða hressilega dregið í efa. Öll önnur
þjóðfélagsumræða liggur að mestu
leyti niðri þannig að til dæmis verk-
föll í menntakerfi og heilbrigðisgeir-
anum náðu varla eyrum hins
almenna borgarar.
Öskureið í kjallaranum
Bréfberarnir við Hlemm voru að
flokka póstinn á sínum venjulega
vinnuhraða en gáfu sér þó tíma til
þess að ræða þjóðmálin við útsend-
ara pólitísku aflanna. En það var
þungt hljóðið í viðstöddum og enginn
halelújakór á staðnum.
„Eitt finnst mér ansi hart,“ segir
reið rödd úr bréfberahópnum. „Á
meðan við með lógu launin erum á
leið í verkfall hækka þingmenn laun-
in sín sjálfir. Maður verður bara
öskureiður hér í kjallaranum. Þetta
er líka óábyrgt af þeim sem eiga að
heita stjórnendur landsins."
Fimm félagshyggjumenn
Ekki er alveg sama hvað er á dag-
skrá stjórnmálaflokkanna hverju
sinni. Fimm manns virðast til dæmis
fyrirfinnast úr röðum almennings
sem hafa áhuga á félagshyggju ef
marka má fjölda fundarmanna á
Gauki á Stöng um tvöleytið á sunnu-
dag. Þangað var von á fjórum
frambjóðendum til alþingiskosning-
anna til þess að svara spurningunni:
„Hvernig hyggst ég vinna að fram-
gangi félagshyggju á næsta kjör-
tímabili?“ Framsögumenn frá
Alþýðubandalagi, Framsóknarflokki
og Kvennalista mættu á staðinn en
fulltrúa fró Alþýðuflokki vantaði
hins vegar. Á meðfylgjandi DV-mynd
Bréfberarnir á Hlemmi voru þungorðir i garö þingmanna og þótti mörgum sem ekki væri ábyrgðartilfinningu þar
fyrir að fara.
FIMMTUDAGUR 2. APRÍL 1987.
Borgarar sem áhuga hafa á kosn-
ingaumræðunni koma talsvert inn á
Hótel Vík þessa dagana, fá sér kaffi
og meðlæti með pólitísku ívafi. Að
sögn Sigríðar Lillýjar Baldursdóttur
bætast við liðsmenn með þessu móti:
„Ein rakst hérna inn í dag og hafði
aldrei komið áður. Hún ætlar að
mæta með okkur í sjónvarpið á
morgun."
Fleiri fánar
Fleiri hafa óhuga á Flokki manns-
ins en félagshyggjunni og þar er að
finna mun fleiri fána en hjá flestum
öðrum stjórnmálasamtökum. Fund-
urinn á sunnudag í Austurbæjarbíói
fullnægir þó ekki alveg fjöldakröfum
forsprakkans, Péturs Guðjónssonar,
því hann hvetur menn til að taka
með sér einn eða tvo í viðbót á næstu
fundi. Þarna er greinilega breiðara
aldursbil stuðningsmanna en sést á
fundum hinna flokkanna því sá
yngsti er vel innan við eins árs, og
á sér reyndar marga bræður í aldrin-
um á stáðnum, og elsta fólkið fyllir
raðir ellilífeyrisþega. Aðspurðir
segja stjómarmennirnir þetta venju
á slíkum samkomum, það er ævin-
lega bamagæsla á staðnum því
margir' eiga ekki heimangengt að
öðrum kosti. Og það er fjöldi sem
nýtir sér tækifærið því í anddyrinu
sem í salnum fyrirfinnst heilmikið
barnager í hinu besta yfirlæti.
Stefnuskrá í felum
Höfuðstöðvar nýja flokksins, Borg-
araflokksins, eru með líflegra
mótinu. Þar verður fyrir ellefti mað-
ur á lista í Reykjavík, Rúnar Birgis-
son, og segir hann hraðann á öllu
hreint ótrúlegan.
„Þetta gengur allt ljómandi vel og
ég er með fyrstu auglýsingarnar í
höndunum núna. Það er líka verið
að berja saman stefnuskrána en ligg-
ur ekkert á að koma henni á fram-
færi. Hún er hvort sem er bara fyrir
andstæðingana að liggja yfir og tæta
og teygja í sundur að því loknu.“
Stefnuskrá Borgaraflokksins var
því enn á huldu og ef til vill besta
ráðið að leigja bara bankahólf undir
doðrantinn og gæta þess vandlega
að láta lykilnúmerið ekki leka út
meðal kjósenda.
Pólitíkin er
dægurmál dagsins
sést á bak ræðumönnunum Asmundi
Stefánssyni, Guðmundi G. Þórarins-
syni og Guðrúnu Halldórsdóttur en
yst til vinstri er fundarstjórinn,
Svanur Kristjánsson, en hann var
þarna fyrir hönd Félags félags-
hyggjufólks á íslandi. Það skal tekið
fram að fundurinn var öllum opinn
og fyrirhugaðar pallborðsumræður
að ræðustúfum loknum.
Tölti til kvennanna
Fundargestir eru spakir mjög.
Dökkhærður maður í rauðri peysu
og með rauðleitt bindi situr og sýpur
úr bjórkollu. Hann reykir eins og
Texti:
Borghildur Anna
DV-myndir:
BG, GVA og KAE
hann þurfi að steingleyma reyklausa
deginum sem allra fyrst, hverfur á
köflum sjónum annarra í þykkan
mökkinn. Kona með köflóttan trefil
hlustar af athygli og tveir karlmenn
í yngri kantinum sitja sem fastast.
Reyndar eru þarna ekki allir fundar-
menn upptaldir því af einum full-
orðnum manni bárust fregnir, hann
gafst upp og rölti yfir til kvennanna
á Víkinni. Þar lofaði hann þeim full-
um stuðningi í nánustu framtíð.
Félagshyggjan kom þar ekki til um-
ræðu.
tfji M
■ i .■

’ t'H i

Wm&jkgfcf ' ;'
,

íiiílíiil
Uiiáæi* V>- 1
Fyrirlesarar gegn fundarmönnum? Það var satt aö segja nokkuð jafnt i liðum á fundinum um félagshyggjuna sem
haldinn var á Gauki á Stöng.
Kvenskörungar framtíðarinnar, Nanda Maack og Gunnhildur Sigurðardótt-
ir, sýndu þeim sem eldri eru í kvennaherbúðunum að Hótel Vík takmarka-
laust umburðarlyndi og kærðu sig kollóttar um pólitikina sem allt snýst um
þessa dagana. „ Ég kem oft hingað með mömmu en veit ekkert hvað þær
eru að gera hérna,“ sagði Nanda með aödáunarverðri rósemi.
„Allar okkar fristundir fara í pólitíkina." Þetta var samhljóða mat þremenn-
inganna Gunnlaugs Ingasonar, Guðmundar Finnbogasonar og Péturs
Snæland á stöðunni. Sá siðastnefndi er reyndar að auki einn úr hópi fjöld-
ans sem er f framboöi til alþingiskosninga að þessu sinni.