Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.1987, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1987.
Neytendur
DV
Hvemig á að með-
höndla villibráðina?
Hvað gerir þú, lesandi góður, þeg-
ar vinur þinn, skotveiðimaðurinn,
kemur kampakátur af fjalli og gef-
ur þér eins og eina eða tvær ijúpur
í jólamatinn? Þær eru ólíkar kjúkl-
ingunum, sem þú kaupir úti í búð,
að því leyti að þær eru fiðraðar og
með bæði haus og lappir.
Nú þegar skotveiðitíminn er i
fullum gangi er ekki úr vegi að leið-
beina fólki um meðhöndlun alls
þessa fiðurfjár sem skotglaðir
dragnast með af fjalli. Það fannst
okkur að minnsta kosti.
Þegar við fórum að athuga málið
kom í ljós að menn skiptast mjög í
tvö horn varöandi ýmis atriði í
þessu sambandi. Flestir eru þó
sammála um að gæs ber að reyta
og svíða, en svo virðist hins vegar
sem djúpstæður ágreiningur ríki
meðal skotveiðimanna um meö-
höndlun á ijúpum og öndum.
Þannig skilst okkur að ijúpan sé
yfirleitt reytt og sviðin fyrir norðan
og austan en sunnan heiöa er hún
hamflett. Flestir vilja þó að þessir
fuglar séu hamflettir.
Rjúpnaveiðitíminn hófst 15. okt-
óber og stendur til 22. desember.
Það er því lítið farið að koma af
rjúpu í búðir enn sem komið er en
þegar hún kemur má búast við að
hún verði seld á 300 krónur stykk-
ið, samkvæmt upplýsingum Péturs
Péturssonar, kaupmanns í Kjöt-
búri Péturs.
Þar sem það getur vafist fyrir
fólki að hamfletta ákvað DV að fá
kunnugann mann til að sýna okkur
það í verki.
Við fengum Guðmund Guð-
mundsson, matsvein á Arnarhóli,
til að sýna okkur hamflettingu.
Fuglana fengum við hjá Kjötbúri
Péturs.
Það fyrsta, sem gera ber við
rjúpu, er að hengja hana upp. Hún
er hengd upp á hálsinum og látin
hanga í viku til tíu daga við 2-4°.
Við þetta fer úr henni dauðastjarf-
inn og kjötið meyrnar. Einnig lekur
blóð og aðrir vessar aftur úr henni.
Ef lyng er í hálsi, eins og oft vill
verða, sest lyngbragðið í kjötið.
Ef fólk vill frysta ijúpuna er best
að hamfletta hana ekki áður en
fryst er. Sé hún fryst í hamnum
getur hún geymst í ár aö minnsta
kosti, þvi hamurinn vemdar hana
mjög vel.
Best er að hamfletta ekki ijúpuna
fyrr en rétt áður en hún er mat-
reidd. Hamflettingin fer fram á
eftirfarandi hátt:
1. Gott er að byija á því að
bleyta rjúpuna til að minnka
hættuna á fjaðrafoki. Þvinæst
eru vængir höggnir af rétt fyrir
ofan efri hð og fætur höggnir
af rétt fyrir neðan læri.
2. Hausinn höggvinn af u.þ.b. 2
sentímetra frá búk.
3. Rjúpan er lögð á bakið og
báðum þumalfmgrum þrýst inn
við stijúpann. Hamnum er flett
af bringunum.
4. Síðan er tekið í lærin og flett
af þeim báðum megin.
5. Þumalfmgrum er stungið inn
í hálsopið, rjúpunni snúið og
hamnum flett af.
6. Hendinni er stungið inn í
kviðarholið og innyflin rifm út.
Þau eru notuð í sósuna nema
gamir sem er hent. Ef lyng hef-
ur verið í hálsi er gott að setja
það líka í sósuna.
Ef menn vilja frekar reyta og
svíða verða þeir að öllum líkindum
að fá sér brennara sjálfir og hefjast
handa því DV tókst ekki að hafa
upp á neinum sem tekur það að sér
fyrir fólk. Þetta gæti hins vegar
orðið ágætis aukabúgrein fyrir ein-
hvem með viðskiptálöngun því
Vængir og fætur eru höggnir af. Guðmundur Guðmundsson, matreiðslumaður á Arnarhóli, mundar hnifinn. ekki er að efa að margir mundu
DV-myndir GVA nýta sér shka þjónustu. -PLP
Hálsinn fýkur þvínæst.
Fingrunum 'er stungið inn með strjúpanum.

„Þetta er bara eins og að klæða ungabarn úr buxum,“ sagði Þarna er rjúpan næstum komin úr öllu, Guðmundur rifur
Guðmundur. Þarna er hann að fletta hamnum af lærunum. hana úr hamnum
Þarna blasir innmaturinn við. Hann er notaður i sósuna,
nema hvað görnum er hent.
Nú hefst sjálf hamflettingin. Þarna er Guðmundur búinn að
fletta af bringum.