Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.1987, Blaðsíða 32

32.
ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1987.
Menning
Mikið og kjarnmikið úrval
Yfiriit yfir væntanlegar bækur
Sú bókavertíð, sem nú fer í hönd,
verður bæði fjölbreytt og spenn-
andi fyrir okkur lesendur, ef marka
má þau tíðindi sem borist hafa frá
forleggjurum.
Óvenjumargar skáldsögur hafa
nú þegar verið, og verða, gefnar
út eftir virta íslenska höfunda,
einkum og sérílagi konur. Einnig
er óhætt að binda nokkrar vonir við
íslenskar ljóðabækur en þar eru
höfundamir nær allir af karlkyni.
Einnig bendir allt til þess að úrval
þýddra bókmennta á jólamarkaði
verði ekki síðra en á síðustu tveim-
ur árum. Loks er von á nokkrum
gagnvönduðum gjafabókum, bæði
til heimilisprýði og fróðleiks.
Ef við lítum fyrst til nýrra ís-
lenskra skáldsagna er óhætt að
veðja á bækur fjögurra íslenskra
kvenna. Svava Jakobsdóttir sendir
frá sér Gunnlaðar sögu (Forlagið),
Álfrún Gunnlaugsdóttir fylgir eftir
verðlaunaskáldsögu sinni, Þel, með
mikilh bók er ber nafnið Hringsól
(Mál og menning), Nína Björk
Árnadóttir sendir frá sér sína
fyrstu skáldsögu, Móðir Kona
Meyja (Forlagið) og sama má segja
um Vigdísi Grímsdóttur en hennar
skáldsaga heitir Kaldaljós (Svart á
hvítu).
Ungirog gamlir
Það verður líka fróðlegt að fylgj-
ast með því hvemig tveimur öðrum
ungskáldum, þeim Gyrði Elíassyni
og Sjón, reiðir af í skáldsagnagerð
sinni.
Saga Gyrðis heitir Gangandi
íkomi (Mál og menning) en Sjóns
(Sjónar?) ber nafnið Stálnótt (Mál
og menning).
En við skulum samt ekki horfa
framhjá skáldsögum nokkurra
annarra höfunda, gamalreyndra
jaxla á borð við Matthías Johann-
essen, Sól á heimsenda (Almenna
bókafélagið), og Guðmund Daníels-
son, Vatnið (Bókaútgáfa Menning-
arsjóðs), o% nokkurra yngri
höfunda: Ómars Halldórssonar,
Blindflug (Almenna bókafélagið),
Auðar Haralds, Ung, há, feig og
ljóshærð (Forlagið), og Kristjáns
Jóhanns Jónssonar, Undir húfu
tollarans.
Nokkrar óþekktar stærðir verða
einnig á meðal íslenskra skáld-
sagnahöfunda, til að mynda „Tóm-
as Davíðsson", sá sem skrifar
Tungumál fuglanna fyrir Svart á
hvítu, og Bjarni prófessor Guðna-
son sem skrifar skáldsöguna
Sólstafi fyrir sama forlag.
Loks má ekki forsóma smásög-
urnar en á þeim vettvangi er Einar
Kárason nánast einráður í ár. Smá-
sagnasafn hans, Söngur villiandar-
innar, kemur út hjá Máli og
menningu.
Ef skyggnst er yfir ljóðabækur,
hljótum við að staðnæmast fyrst
við nýja ljóðabók Sigfúsar Daða-
sonar, Utlínur bak við minnið
(Iðunn), Kvæði 87 eftir Kristján
Karlsson (AB) og Kartöfluprinsess-
una eftir Steinunni Sigurðardóttiu-
(Iðunn).
Eitt af efnilegri ljóðskáldum af
yngri kynslóð, ísak Harðarson,
sendir einnig frá sér nýja bók, Út-
ganga um augað læst (Svart á
hvítu).
Bókmenntir
Aðalsteinn Ingólfsson
Kjarnmikið úrval
Af þýddum bókum ber hátt evr-
ópsku metsölubókina Ilminn - sögu
af morðingja eftir Patrick Suskind
í þýðingu Kristjáns Árnasonar
(Forlagið), Töfralampann eftir
WiUiam Heinesen í þýðingu Þor-
geirs Þorgeirssonar (Forlagið),
Demantstorgið eftir Mercé Rodo-
reda, tímamótaverk í spænskum
bókmenntum, í þýðingu Guðbergs
Bergssonar (Forlagið), Babelshús
eftir P.C. Jersild, í þýðingu Þórar-
ins Guðnasonar læknis (Svart á
hvítu).
Af öðrum nýútkomnum eða
væntanlegum skáldsögum þýddum
er fengur að Sögu þernunnar eftir
Margaret Atwood í þýðingu Ás-
laugar Ragnars (AB), Húsi andanna
eftir Isabel Allende (Mál og menn-
ing), þýðing: Thor Vilhjálmsson, og
Kassöndru eftir Christu Wolf í þýð-
ingu Jórunnar Sigurðardóttur
(Mál og menning).
Þetta er óvenjulega mikið og
kjammikið úrval góðra erlendra
samtímabókmennta. Enn óvenju-
legra er að eiga von á þýðingum á
þremur ljóðskáldum (innan gæsa-
lappa), það er Samuel Beckett,
þýðandi Árni Ibsen (Svart á hvítu),
Kvæðum og söngvum 1917-1956 eft-
ir Bertolt Brecht (Forlagið), Þor-
steinn Þorsteinsson ritstýrir, og
loks Ljóð í mæltu máli eftir Jacques
Prévert (Mál og menning), þýðandi
Sigurður Pálsson.
Fyrir þá sem leggja sig eftir eldri
bókmenntum verður ekki gengið
framhjá fimmta bindi af þýðingum
Helga Hálfdanarsonar af leikritum
Shakespeares (AB), síðara bindi
Fávitans eftir Dostoievskí, þýðing
Ingibjörg Haraldsdóttir (Mál og
menning), Furstanum eftir Macc-
hiavehi í þýðingu Ásgríms Alberts-
sonar (Mál og menning) og
Myndinni af Dorian Gray frá sama
forlagi, þýðing: Sigurður Einars-
son.
Til fróðleiks og heimilisprýði
Af endurminningabókum vildi ég
helst lesa Að breyta íjalli eftir Stef-
án Jónsson (Svart á hvítu), Minn-
ingar barnalæknis, lífssaga Björns
Guðbrandssonar, skráð af Matt-
híasi Viðari Sæmundssyni (Forlag-
ið), og Uppgjör konu eftir Höllu
Linker.
Ef ég ætti svo nokkurn tíma af-
lögu frá þeim bókum mundi ég vilja
lesa List og lífsskoðun eftir Sigurð
Nordal (AB) í góðu tómi.
Til fróðleiks og heimilisprýði
mundi ég velja mér íslenskt þjóðlíf
i þúsund ár eftir Daniel Bruun, í
útgáfu Amar og Örlygs, Reykjavík
- Sögustaður við sund, 2. bindi eftir
Pál Líndal (Öm og Örlygur), ís-
lensk þjóðfræði, 1. bindi (Þjóðsaga),
Heimsmynd á hverfanda hveli, II
eftir Þorstein Vilhjálmsson og
Samræður um heimspeki, samtals-
bók Brynjólfs Bjarnasonar, Hall-
dórs Guðjónssonar og Páls
Skúlasonar (Svart á hvítu).
Sem blaðamaður verð ég einnig
að kynna mér bók Stefáns Jóns
Hafstein, Sagnaþulir samtimans.
Út frá faglegu sjónarmiði hlakka
ég einnig til að sjá bókina um
Tryggva Ólafsson, sem Lögberg
gefur út, Aldaslóð eftir Bjöm Th.
Bjömsson (Mál og menning), Lou-
isu Matthíasdóttur eftir banda-
ríska hstfræðinga (Mál og
menning) - og svo auðvitað mína
eigin bók um Kristínu Jónsdóttur,
útgefandi Þjóðsaga.
I þessu yfirhti er vitaskuld gengið
út frá persónulegum forsendum,
vísast mundu aðrir lesendur hafa
annan hátt á við svona val. -ai
Sigfús Daðason.
Patrick Suskind.
Samuel Beckett.
Stefán Jónsson.
LA 22
SÍMÍ 31788
Urval
HITTffi
NAGLANM
A HAU3INN
Imyndunarafl
og
sköpunargleði
- glæsileg tonlistarútgáfa
Tónskáldið og píanóleikarinn kennara ætlaðað vera með í spil-
Snorri Sigfús Birgisson vakti
feikna athygh fyrir nokkrum ámm
þegar hann lék Æfingar (Etýður)
sínar á Sólstöðutónleikum Musica
Nova. Var mál manna að þarna
væri komið „magnum opus“ ís-
lenskra píanóbókmennta og glödd-
ust innilega. Nokkru síðar pantaði
Nomus, nefndin fyrir norræna
músík, hjá honum píanóverk til
kennslu, og lék Snorri þaö einnig
á Musica Nova tónleikum.
Nú hefur Snorri ráðist í að gefa
kennslumúsíkina út á prenti og
kom hún út í fjórum heftum í síð-
ustu viku. Þetta er kallað „Píanólög
fyrir byrjendur", en forlagiö sem
skrifað er fyrir þessu nefnist
Steinabær, til heimilis að Lágholts-
vegi 17. Lögin eru þarfur og falleg-
ur inngangur í nútíma píanóleik.
Þar er lagt upp úr að gera flókna
hluti einfalda og torkennilegt ný-
næmi aögengilegt öllum sem vhja.
Það er höfðað til ímyndunarafls og
sköpunargleði nemandans, sem er
stundum ætlað að raða saman
tónaefni upp á eigin spýtur. Nokk-
ur laganna eru fjórhent og er þá
inu. Einnig eru tvö lög þar sem
nemandinn getur leikið með sjálf-
um sér af segulbandi, og er það
sniðugt uppátæki.
Tónlist
Leifur Þórarinsson
Já, það eru ýmsar brehur í þessu,
en það sem máli skiptir er að
Snorra tekst að ná markvissu
músíkölsku samhengi út úr peda-
gógískum leik. Allur frágangur á
heftunum er glæsilegur, pappír og
prentun í fínu lagi (Edda) og setn-
ing og uppröðun, sem er höfundar-
ins, er fáguö og hrein. Snorri mun
halda einleikstónleika á vegum
tónlistarfélags Kristskirkju á laug-
ardaginn og leika þar Etýöurnar,
sem eru 21 talsins og barnalögin
25, og mun Anna Guðný Guð-
mundsdóttir aðstoða hann í fjór-
hentu lögunum. Tónleikarnir
verða í Safnaðarheimhinu, Há-
vahagötu 16 og heíjast kl. 16.00.