Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1987, Side 14

14
Spumingin
Eiga þéringar rétt á sér?
Ásta Kristjánsdóttir: Nei, alls ekki.
Mér fmnast þær alls ekki við hæfi
og bara vera húmbúkk.
Hans Jörgensson: Nei, er alveg á
móti þeim. Þetta er danskur siður
og var aðallega ætlaður til að halda
fólki frá ráöamönnum.
Ólafur Jónsson: Nei. Þær auka á
stéttamismun.
Guðmundur Már Franz Sigurðsson:
Já, því ekki? Eru þær ekki notaðar
í boðorðunum?
Bjarni H. Jónsson: Já, að sjálfsögðu.
Þær stuðla að meiri kurteisi í um-
gengni fólks.
Ólafur Sigurðsson: Nei. Mér finnast
þær fáránlegar.
Lesendur
FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 1987.
DV
Atvik úr umferðinni:
Steytti hnefann
ogfekk
Kona á bil skrifar:
Ég átti leið í miðbæinn nýlega á bíl
mínum og þurfti að nota bifreiða-
stæði eins og gengur. Það fann ég
fljótlega og ætlaöi að aka 'inn í það,
eins og beinast lá við.
Fyrir aftan mig og til hliðar við
þetta auða bifreiðastæði tók ég eftir
kyrrstæðum leigubíl sem var að
hleypa út farþega. Sinnti ég því ekki
nánar og lagði bíl mínum í stæðið
og var í þann veginn að fara út úr
honum.
Þá kemur þar allt í einu maður,
mikilúðlegur á svip, og lemur á bíl-
rúðuna. Eg opna gluggann og spyr
hvaö honum sé á höndum. Hann
steytir þá hnefann framan í mig og
spyr hvort ég hafi ekki séð að hann
hafi ætlað að leggja sínum bíl í þetta
bílastæði!
Ég svara því til, sem satt var, að
þaö hefði ég ekki vitað og ekki getað
vitað þótt ég hefði séð bíl hans, sem
var leigubíll, fyrir aftan mig og séð
að hann var að sinna sínum við-
stæðið
skiptavini sem var að fara úr bíl
hans.
Maðurinn hélt nú áfram að steyta
hnefann og hóta mér og endaði með
því að hann krafðist þess að ég færi
úr stæðinu því hann „ætti rétt“ á
því. Ég sá strax að ég gæti átt von á
hveiju sem var og hrökklaðist því
úr stæðinu og fann mér annað.
Ég hef nú orðið vör við ýmislegt í
umferðinni sem bendir til þess að
margir ökumenn séu haldnir meiri
háttar streitu og margir virðist ekki
fullfærir um að stjóma bifreið við
þær aðstæður. En ég hélt að þetta
ætti einungis við meðan á akstri
stendur og ætti ekki við um leigubíl-
stjóra og alls ekki í kyrrstæðum bíl.
Ég er nú komin á þá skoðun að
streitan og spennan, sem fylgir slíkri
ógnarumferð sem er orðin meira og
minna stjórnlaus hér í borginni, geti
tekið af mönnum völdin hvenær sem
er og breytt þeim í óargadýr við
venjulegar aðstæður, eins og t.d. þær
að sjá fólk leggja bfi í bílastæði.
Geta menn breyst í óargadýr vegna spennu og streitu í umferðinni?
Ég lifi til að
Ólafur Ragnarsson skrifar:
Loksins kom opinber umræða
um dauðann! Sjónvarpsþátturinn
Skuggsjá hinn 26. nóv. sl. vakti mig
og eflaust marga aðra landsmenn
til umhugsunar um það hversu lít-
ið við gefum okkur að umfjöllun
um lífið sjálft á meðap við lifum
og hversu berskjölduð við erum
þegar við stöndum frammi fyrir
hugsun eða umfjöllun um dauð-
ann.
Er það ekki stórkostlegt að öll
skulum við þurfa að horfast í augu
við dauðann innan tíðar, já, við
öll? Eftir svo sem hundrað ár verð-
ur svo að segja hvert einasta
mannsbam sem á jörðinni býr
þessa stundina, farið héðan. Þessi
ófrávíkjanlegi veruleiki blasir við
okkur dag hvem en samt er hann
sem lokuö bók, ekki síst með tilliti
til opinberrar umræðu um lífið eft-
ir dauöann. Hvers vegna?
er það vegna þess að ekki taki því
að ræða um hann, við verðum engu
nær? Finnst mönnum dauðinn
vera viðkvæmt mál að ræða? Eða
finnst þeim sem stýra allri opin-
berri umræðu það ekki vera í
sínum verkahring aö fjalla um
annað en fjármál, æsifréttir dags-
ins, auglýsingar, nauðungarupp-
boð eða annaö sem fylgir daglegu
og tímabundnu amstri?
Er ekki orðið tímabært að fjalla
meira um lífið og tilvemna á þess-
ari öld tækni og eðlisfræðilegrar
þekkingar? Er ekki tímabært að við
reynum að leita eftir skilningi á
sjálfum okkur í tengslum við tilver-
una og ræða hana sameiginlega á
opinberum vettvangi með aðstoð
fjölmiðlanna?
Það getur ekki skaðað að kalla
fram þann takmarkaða skilning
sem við höfum, hver fyrir sig, á
lögmálum tilverunnar. Margt
deyja
hér og nú og finnum okkur í stór-
kostlegum veruleika sem við
köllum líf og alheim. Ef sérhver
leggur sitt lítiö af mörkum til um-
ræðu, gefur sinn skilning, en notar
ekki ffamlag sitt til að gagnrýna
skilning náungans þá getum við
vænst athyglisverðrar útkomu.
Ég, eins og margir aðrir, hugsa
oft um dauðann. Ég hef leitast við
að skilja lífið og tilveruna og ég vil
gjaman deila með ykkur niður-
stöðmn sem hafa hjálpað mér við
skilningsleitina.
Framlag mitt er eftirfarandi: -
Með aðstoð eðlisfræðinnar hef ég
komist að raun mn að allur al-
heimur, hvort sem þaö er fast efni,
fljótandi eða í formi ljósgeisla, sé
orka. Ég hef einnig komist að því,
með aðstoð eðlisfræðinnár, að orka
getur ekki orðið að engu heldur er
orkan á eilífri hreyfingu og er sí-
fellt að umbreyta formi sínu og
útliti.
Þessi magnaða staðreynd segir
okkiu- að við erum einnig og ein-
ungis byggð upp af orku og við
erum þá lifandi, hugsandi og sjálf-
meðvituð orka, í formi fasts, fljót-
andi og ljóskennds efnis.
Staðreyndin segir okkur einnig
að við erum háð þessari sífelldu
umbreytingu lífsorkunnar og að
ekkert líf er án umbreytingar og
enginn dauði án umbreytingar.
StaðreynSir þessar sýna aö lífið
var, lífið er og lífið verður alltaf til.
Sú fegurð og það skipulag sem
við sjáum í lífkeðjunni og í óravídd-
um alheimsins er, eftir mínum
besta skilningi, byggð á djúpum
meðvituðum sannleika. Ég á bágt
með að ímynd mér alheiminn and-
lausan. Við og allt sem í tilverunni
er, LIFUM TIL AÐ DEYJA!
Er það óttinn við dauðann? Eöa smátt gerir eitt stórt. Við erum öll
„Ég á bágt með að ímynda mér alheiminn andlausan," segir bréfritari.
Bubbi í Dögun
Aðdáandi skrifar:
í DV í síðustu viku birtist auglýsing
þar sem nýja platan með Bjartmari
var auglýst sem „tvímælalaust besta
platan á íslandi í 'dag“. Um svipað
leyti sló Þjóðviljinn upp þeirri fyrir-
sögn að Bjartmar og Bubbi seldust
best.
Þessu hvoru tveggja vil ég mót-
mæla harölega. Staðreyndin er sú aö
plata Bubba, Dögun, hefur selst í 9000
eintökum en plata Bjartmars í tæp-
um 4000 eintökum, eða svipað og
nýja Megasar-platan, Loftmynd.
Þessar sölutölur hafa ítrekað kom-
ið fram í fréttum án þess að vera
andmælt. Sömuleiðis staðfesti vin-
sældalisti DV, svokallaður DV-listi,
sem byggir algjörlega á sölutölum,
aö Dögun með Bubba er söluhæsta
platan í dag og þar af leiðandi sú vin-
sælasta.
Samkvæmt nýjasta vinsældalista
rásar 2 (frá sunnudeginum 29.11. sl.)
er lagið Aldrei fór ég suður af Dögun
vinsælasta lagið á íslandi í dag. Með
fullri sanngimi gagnvart öllum
mætti því segja að Dögun og Bubbi
séu vinsælustu fyrirbærin á íslandi
í dag en Bjartmar og Megas slagi upp
í Bubba að hálfu.
Sunnlendingur skrifar:
Það er víðar mannlíf en í
Reykjavík. Útvarpsstöðin Stjam-
an hefur sannfært mig um þaö.
Með útsendingum endrum og
sinnum frá Suðurlandi og Vest-
mannaeyjum hafa Stjörnumenn
sannað að þeir standa við þaö
sem þeir segja.
Að þjóna landsbyggöinni hey-
rist oft sagt á öldum ljósvakans
og yfirleitt em það orðin tóm en
með framtakssemi og áhuga hef-
ur þessi útvarpsstöð á stuttum
tíma gert meira en okkar gamla
Ríkisútvarp í því að útvarpa ann-
ars staðar frá en úr höfuðstöðv-
unum í Reykjavík.
Ríkisútvarpiö með allan sinn
útbúnað hefur ekki látiö sjá sig
hér um slóðir og kallar sig samt
„útvarp allra landsmanna".
Nafnbótin á miklu betur viö um
Stjömuna. Ég er ekki sérlega
hlynntur þessum nýju stöðvum
en vil samt meö þessum orðum
vekja athygli á góðu framtaki
sem er virt og metið af hálfii
heimamanna.
Haldiö þessu áfram, Stjörnu-
menn. Þið hafiö gert góða hluti
og eigið trygga hlustendur hér
fyrir bragðið. Þið eigiö hrós skilið
fyrir framtakið og skemmtilega
dagskrá utan af landi.
Bubbi söluhæstur.