Dagblaðið Vísir - DV - 09.01.1988, Blaðsíða 26

LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 1988.
• Ólafur Unnsteinsson sést hér varpa kúlunni 11,89 metra og tryggja sér
urslitasæti á heimsmeistaramótinu í Melbourne í 45 ára flokki. Ólafur er
I fyrsti íslendingurinn sem kemst í úrslit í köstum á heimsmeistaramóti.
• Þessi mynd var tekin af þeim
Hanno Rheineck frá Vestur-Þýska-
landi, sem er þrefaldur heimsmeist-
ari og einn frægasti spretthlaupari
heimsins í 45 ára flokki, og Ólafi
Unnsteinssyni á leikvellinum i
Melbourne.
• Andrés Önd var mættur i slaginn
í lokaathöfninni ásamt Ólafi Unn-
steinssyni en þá var þessi mynd
tekin af þeim félögum.
• Hér sést Olafur Unnsteinsson setja Alaborgarmet í langstökki, 6,72 m,
árið 1960 en það met átti hann í 10 ár. Ólafur hefur orðið meistari í tveim-
ur löndum í bikarkeppni, með Álaborg 1960 og ÍR 1986. Auk þess þjálfaði
hann sterkustu félagslið íslands og Danmerkur og fjölmarga meistara og
landsmethafa í báðum löndum sl. 27 ár.
• Einn af fjórum leikvöngum sem
keppt var á í Melbourne. Keppnin
fór fram frá því klukkan níu á morgn-
ana til níu á kvöldin í heila viku.
• Olafur Unnsteinsson í góðum félagsskap. í miðið er Annelise Damm Olesen, frá Danmörku, heimsmeistari í 400
m grindahlaupi í 45 ára flokki. Annelise er núverandi Danmerkurmethafi í 400 m hlaupi, 53,6 sek., og 800 m
hlaupi, 2:01,7 mín. frá árinu 1972. Til hægri er Flemming Johansen, heimsmeistari í stangarstökki í 40 ára flokki,
4,60 m, og fyrrum Danmerkurmethafi, 5,04 m. Samtals kepptu 200 íþróttamenn frá Norðurlöndunum á heimsmeist-
aramótinu og náðu þeir flestir góðum árangri. Til að mynda eignuðust Danir fjóra heimsmeistara.

Það heyrir ekki til
undantekninga nú
orðið að íslenskir
íþróttamenn keppi á
íþróttamótum erlend-
is. Það heyrir hins
vegar til undantekn-
inga þegar íþrótta-
maður tekur sig til,
einn síns liðs, og ræðst
í það stórvirki að taka
þátt 1 heimsmeistara-
móti í frjálsum íþrótt-
um, óravegu frá
íslandi, nánar tiltekið
1 Melbourne í Ástral-
íu.
Ólafur Unnsteins-
son, íþróttakennari
við Fjölbrautaskólann
við Ármúla og lands-
þekktur frjálsíþrótta-
maður og þjálfari, tók
sig til á síðustu dögum
nýliðins árs og tók
þátt í heimsmeistara-
móti öldunga í frjáls-
um íþróttum á
fyrrnefndum stað.
Alls kepptu 5000
frjálsíþróttamenn á
mótinu frá 52 þjóðum.
Slíkt fyrirtæki sem
þetta kostar mikla
peninga og því varð
snemma ljóst að Ólaf-
ur þurfti á stuðningi
að halda, ogþaðfrá
fleiri en einum aðila.
Þegar á reyndi voru
menn og stjórnir
ýmiss konar mismun-
andi örlátar á fé og
kannski var minnst
um góðgjörðir þar
sem helst var von á
aðstoð. Þessi ævin-
týraferð Ólafs til
Astralíu segir hann að
líði sér aldrei úr
minni. Lagt var af stað
frá Keflavík 20. nóv-
ember og samtals tók
ferðin, Keflavík-
Kaupmannahöfn-
Frankfurt-Singa-
pore-Melbourne um
25 klukkustundir.
Samtals sat Ólafur í
55 klukkustundir 1
flugvélum og ferðaðist
42 þúsund kílómetra
enþess má geta að
hringurinn kringum
hnöttinn er um 40 þús-
und kílómetrar.
Frábær þjónusta og
fagrar flugfreyjur
Singapore Airlines
styttuhonumþó
stundir uns komið var
á áfangastað. Hér fer
á eftir lýsing Ólafs á
keppninni og hófum
við spjallið á aðdrag-
andanum að öllu
saman:
Ólafur Unnst<
„Það eru þrjú ár síðan ég tók þá ák-
vörðun að fara að keppa aftur fyrir
alvöru. Ég tók þátt í heimsmeistara-
mótinu í Róm árið 1985 og varð þá 13.
í kúluvarpi af 30 keppendum og kast-
aði 11,70 metra. Á sama mófi varð ég
15. í kringlukasti af 30 keppendum og
kastaði 35,14 metra. Eftir mótiö í Róm
var ég hvattur til að sitja í nefnd Norð-
urlanda fyrir frjálsar íþróttir öldunga
og fljótlega upp úr því ákvað ég að
setja stefnuna á HM í Melbourne 1987.
Það yar mér mikil hvatning þegar ég
vann bronsverðlaun á Norðurlanda-
móti öldunga í kúluvarpi í Helsingborg
árið 1985 í 45 ára flokki.
Um síöustu áramót hóf ég síðan und-
irbúning fyrir alvöru með æfingum í
Baldurshaga. Þar æfði ég með þeim
Valbirni Þorlákssyni, KR, Jóni H.
Magnússyni, ÍR, og Trausta Svein-
bjömssyni, FH, og fleiri góðum
mönnum. Æfmgar héldu síðan áfram
um sumarið en um verslunarmanna-
helgina tóku fimm frjálsíþróttamenn
auk mín þátt í Norðurlandamótinu í
Finnlandi. Þar gekk okkur vonum
framar. Ég varð til að mynda fjórði í
kúluvarpi og 9. í kringlukasti, minn
gamli félagi, Guðmundur Hallgríms-
son, UÍA, vann silfurverðlaun í 200
metra hlaupi og bronsverðlaun í 100
metra hlaupi í 50 ára flokki og stóð sig
best af okkur íslendingunum. Þá má
geta þess að Elías Sveinsson, KR, varð
annar í kringlukasti í 35 ára flokki."
„Dvaldi um tíma í Danmörku
við æfingar og annan undirbún-
ing“
Olafur heldur áfram: „Undirbúning-
ur minn fyrir HM í Ástralíu hélt síðan
áfram eftir Norðurlandamótið og hluta
ágústmánaðar dvaldi ég í Danmörku
og æfði þar, bjó mig undir íslandsmót-
ið og lagði drög að ferðinni til Ástralíu.
Ég kom síðan vel undirbúinn til ís-
landsmótsins og varð fimmfaldur
íslandsmeistari. Á mótinu tók ég þá
djörfu ákvörðun að keppa í þrístökki,
minni aðalgrein frá árum áður, 25
árum eldri og 20 kg þyngri. Ég var enn
með sama gamla góða stílinn og haiði
greinilega engu gleymt. Ég sigraði í
mínum flokki en meiddist illa á fæti
og lá heima í viku eftir mótið og var
frá æfingum í þrjár vikur. Þetta var
greinilega of mikil bjartsýni hjá mér."
Utlitið var orðið svart“
„Og nú var útlitið orðið svart varð-
andi fór mína til Ástralíu. Ég ákvað
samt að gefast ekki upp. Fór á þriðja
degi eftir mótið í hljóðbylgjur og náði
mér vonum framar í fætinum. í byrjun
október var ég aftur mættur í hringinn
í kringlukastinu og náði þá besta kasti
íslendings 40 ára og eldri á árinu og
kastaði 41,34 metra. Eftir þennan ár-
angur gerði ég mér aftur vonir um að
ná úrslitasæti í kringlukastinu á HM
í Ástralíu. Óvíst þótti mér hins vegar
um þátttöku mína í kúluvarpinu.
Vegna minnar miklu reynslu sem
íþróttakennari tókst mér að ná mér
upp úr þessum meiðslum á örskömm-
um tíma. Ég æfði mikið lyftingar þessa
mánuði fram að HM og bætti mig með-
al annars um 15 kíló í bekkpressu. Ég
hljóp mikið, hoppaði og synti og brátt
fór ég að laumast í kúluvarpið innan-
húss. Það er síðan skemmst frá því að
segja að þegar kom að brottfór minni
til Ástralíu var mér Ijóst að ég hafði
ekki verið í betra formi síðan ég hætti