Dagblaðið Vísir - DV - 11.01.1988, Síða 30

42
MÁNUDAGUR 11. JANÚAR 1988.
Jarðarfarir
Guðjón Guðmundsson lögreglu-
þjónn lést 30. desember. Hann
fæddist 17. desember 1945 að Drangs-
nesi í Strandasýslu, sonur hjónanna
Sólrúnar Guðbjartsdóttur og Guð-
mundar Ragnars Árnasonar. Eftirlif-
' andi eiginkona hans er Dagný Björk
Þorgeirsdóttir. Þeim hjónum varð
fjögurra barna auöið. Útfór Guðjóns
verður gerð frá Fossvogskirkju í dag
kl. 13.30.
Ólafur Hjartarson, Grýtubakka 4,
verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju í dag, mánudag 11. janúar, kl.
15.
Ragnheiður Sveinsdóttir, Dalbraut
27, sem andaðist í Landspítalanum
28. desember sl., verður jarðsungin
frá Fopssvogskirkju þriðjudaginn 12.
janúar kl. 13.30.
Lillian Teitsson, Sóleyjargötu 13,
sem andaðist 2. janúar, verður jarðs-
unginn frá Dómkirkjunni þriðjudag-
inn 12. janúar kl. 15.
Sæmundur Einar Þórarinsson, sem
andaðist 4. janúar, verður jarðsung-
inn frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
12. janúar kl. 13.30.
Helge Rosenberg verður jarðsung-
inn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
j 12. janúar kl. 10.30.
Björn V. J. Gíslason, fyrrverandi
vörubílstjóri, Kaplaskjólsvegi 3,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni
í Reykjavík í dag, mánudag 11. jan-
úar, kl. 13.30.
Jónas Hallgrímsson, Hraunbæ 50,
verður jarðsunginn frá Dómkirkj-
unni þriðjudaginn 12. janúar kl.
13.30.
Útför Bryndísar Pólmadóttur verð-
ur gerð frá Fossvogskirkju miöviku-
daginn 13. janúar kl. 13.30.
Andlát
Sigursteinn Þorsteinsson, Brimnes-
vegi 18, Flateyri, lést í Sjúkrahúsi
isafjarðar 5. janúar.
Fundir
ITC deildin Kvistur
heldur fund í kvöld, mánudaginn 11. jan-
úar, kl. 20.30 að Brautarholti 30. Allir eru
velkomnir.
Skýrslutæknifélag íslands
heldur félagsfund að Hótel Loftieiðum
þriðjudaginn 12. janúar 1988 kl. 16. Fyrir-
lesari verður Ólafur Guðmundsson
tölvunarfræðingur og fjallar hann um
efnið Flöskuhálsar í staðarnetum. Ólafur
útskrifaðist sem tölvunarfræðingur frá
Háskóla íslands vorið 1983. Hann starfaði
hjá Reiknistofnun Háskólans í eitt ár og
lauk mastersprófi í tölvunarfræði frá
Háskólanum í Maryland, College Park, í
desember sl. Fundurinn er opinn öllum
félagsmönnum. KafTiveitingar verða kl.
16 á undan fyrirlestrinum sem hefst kl.
16.20. Að loknum fyrirlestrinum mun
Ólafur svara fyrirspurnum um efniö.
Tilkynningar
FAAS
Félag aðstendenda Alzheimersjúklinga
er með símatíma í Hlíðarbæ við Flóka-
götu á þriðjudögum kl. 10-12 í síma
622953.
Myndakvöld.
Ferðafélags íslands
Miðvikudaginn 13. janúar verður næsta
myndakvöld F.í. Sýndar verða myndir
frá 7 daga gönguferð sem farin var á veg-
um Ferðafélagsins sk sumar en gengið
var frá Þjórsá hærri Hreysiskvísl um
Amarfell sunnan Hofsjökuls til Kerlinga-
fjalla. í fréttabréfi Ferðafélagsins nr. 10
er sagt frá þessari ferð en alltaf er sjón
sögu ríkari og ættu því myndimar að
vera kærkomin viðbót við ferðasöguna.
Aðgangur er kr. 100. Myndakvöldið hefst
kl. 20.30 í Risinu, Hverfisgötu 105. Allir
velkomnir meðan húsrúm leyfir.
Meiming
Síld og ást... og meiri síld
Leikfélag Reykjavíkur sýnir:
Sildin er komin í leikskemmu LR við
Meistaravelli.
Höfundar: löunn og Kristin Steinsdætur.
Tónlist og söngtextar: Valgeir Guðjóns-
son.
Leikmunir og búningar: Sigurjón Jó-
hannsson.
Dansar og hreyfing: Auður Bjarnadóttir
og Hlíf Svavarsdóttir.
Útsetn. og tónlistarstjórn: Jóhann G.
Jóhannsson.
Lýsing: Lárus Björnsson.
Leikstjórn: Þórunn Sigurðardóttir.
Það var sönn síldarstemning i
leikskemmu LR við Meistaravelli í
gærkvöldi, þegar eldfjörugur söng-
leikur, Síldin er komin, eftir þær
systur Iðunni og Kristínu Steins-
dætur var frumsýndur þar.
Leikfélag Húsavíkur frumflutti
verkið við firnagóðar undirtektir í
fyrra og fleiri áhugahópar tóku það
síðan til sýninga. Reykvíkingum
gafst kostur á að sjá uppsetningu
LH, þegar hópurinn kom í leikfór
suður i febrúar og sýndi verkið í
Bæjarbíói í Hafnarfirði.
í þessari upphaflegu gerð kynnt-
umst við lífinu í litlu plássi úti á
landi, þegar síldin kemur og allt fer
á hvolf. Aðkomufólk drífur að og
heimafólkið setur sig ekki út færi
að krækja sér í nokkrar kringlóttar
á meðan ævintýrið stendur yfir.
Leikritið var byggt upp af laus-
tengdum stuttum atriðum og
kryddað vinsælum dægurlögum
áranna í kringum 1960 sem Iðunn
samdi nýja texta við. Þarna stigu
ljóslifandi fram á sviðið persónur
sem margir kannast við frá þessum
árum. Síldarspekúlantinn var þar
auðvitað fremstur í ílokki, síldar-
stúlkurnar af öllum stærðum og
gerðum, aflaklær og eiturbrasarar,
kóngsins lausamenn, skólakrakkar
og stúdentar og í kjölfarið fylgdu
svo „fínir menn á síld“, þeir sem
sáu sér leik á borði og stunduðu
alls kyns brask og nýttu sér ástand-
ið út í hörgul.
Þær systur Iðunn og Kristín hafa
næmt auga fyrir smáatriðum,
ásamt hlýlegri kímnigáfu sem ein-
kennir þetta leikrit og kemur fram
víðar í verkum þeirra, sameiginleg-
um, sem öðrum. Þær semja lát-
lausan og eðlilegan texta.
Þaö var því alls ekki séð fyrir
hvernig takast mundi að blása
þetta einkar mannlega og stað-
bundna verk upp í nútímalegan og
tæknivæddan söngleik.
Valgeir Guðjónsson var fenginn
til aö semja tónlistina og hann fer
svipaðar leiðir og Atli Heimir gerði,
þegar hann samdi tónlistina viö
Land míns foöur. Áhrif frá vinsæl-
um lögum tímabilsins og stíl þess
tíma eru merkjanleg en lögin, um
tuttugu talsins, eru öll nýsmíð, svo
og textarnir, sem eru einnig eftir
Valgeir. Tónlistin er kröftug og
fjörug í „lifandi" flutningi hljóm-
sveitar undir stjóm Jóhanns G.
Jóhannssonar sem útsetti lögin.
Lög Valgeirs era fjölbreytt og af
öllum stærðum og gerðum, rétt
Leiklist
Auður Eydal
eins og sfídarstúlkurnar. Þarna má
heyra ljúfar ballöður og dúndur-
fjörug lög, og líka allt þar á milli.
Og.húmorinn er aldrei langt und-
an.
Útfærslan er víða með stæl, eins
og í söngnum um Laugavatn, (þar
sem Þór H. Túliníus fer á kostum),
brælusöng sjóaranna, ballsenum
og upphafs- og lokasöng svo aðeins
séu nefnd nokkur dæmi.
Hins vegar fannst mér stöku
sinnum teflt á tæpasta vað t.d. í
Volgusöng Bergmundar, þar var
söngleikjabragurinn orðinn heldur
of áberandi.
Þessi tónhst, ásamt þeim breyt-
ingum, sem þær Iðunn og Kristín
hafa gert á textanum, gerir leikritið
að nýju verki og heildstæðara en
áður var. En sennilega munu þó
einhverjir, sem sáu upphaflegu
gerðina, sakna gömlu slagaranna,
sem óneitanlega sköpuðu stemn-
ingu fyrir þá sem þekktu þessa
tíma af eigin reynslu.
Það er í rauninni erfitt að fjalla
um þessa sýningu nema sem eina
heild vegna þess að mér finnst hér
hafa óvenjulega vel tekist til með
samvinnu allra þeirra, sem að
henni standa, enda þungavigtarlið
sem hér leggst á eitt með að skapa
klassasýningu.
Sigurjón Jóhannsson kemur til
liðs við LR-menn og nær hinni einu
réttu síldarstemningu með leik-
munum og búningum. Þar er flest
alveg eins og það á að vera enda
var hann þaulkunnugur á sOdar-
plönum þessa tíma. Skemman sjálf
er leikmynd sem ekki á sinn líka
og Þórann Sigurðardóttir leikstjóri
nýtir líka allar aðstæður af hug-
kvæmni. Það má segja að leikið sé
upp um veggi og út um öll gólf.
Þær Auður Bjarnadóttir og Hlíf
Svavarsdóttir semja og stýra dans-
atriðum og hreyfmgum, en hvort
tveggja er mjög mOdlvægt, því að
tuttugu og t-veir leikarar slá ekki
af í þá þrjá fjörlegu tíma sem sýn-
ingin stendur. Látbragð er töluvert
notað, en stundum dugar það ekki
til og þá verður heldur betur
handagangur í öskjunni, til dæmis
þegar eitt ballið snýst upp í alls-
herjar slagsmál.
Og þó að ljósabúnaður sé ófull-
kominn miðað viö það sem gerist í
betri húsum og hljóðflutningskerf-
ið sömuleiðis þá henta allar
aðstæður þessu verki mæta vel,
það er bara betra að það sé ekki
of glanslegt.
Það má segja að hver einasti leik-
ari í uppfærslunni sé mikOvægur á
sinn hátt því að flestir eru fulltrúar
fyrir ákveðnar manngerðir en fá
samt furðu margir nokkuð skýr
persónueinkenni þó í stuttum at-
riðum sé. Mest er engu að síður
lagt upp úr hraða og fjöri og því
að sýna hvernig heimamenn og
aðkomufólk aðlagast því stríðs-
ástandi sem ríkir þann stutta tíma
sem síldin stendur við.
Þóranni Sigurðardóttur leik-
stjóra hefur tekist að ná fram þessu
sérkennOega andrúmslofti og að
virkja alla þá sem við sögu koma
tO að gera sitt besta.
Leikhópurinn er allur meira og
minna í eldlínunni á meðan á sýn-
ingu stendur. Þau Guðrún
Ásmundsdóttir og Jón Hjartarson
eru að öðrum ólöstuðum alveg
óborganleg sem heiöurshjónin
Málfríður á Símstöðir.ni og Ófeigur
bóndi.
Bergmundur sOdarspekúlant,
sem ýmist er moldríkur eða á hvín-
andi kúpunni, er leikinn af Jóni
Sigurbjömssyni og Karl Guð-
mundsson er yfirvaldið sem ekkert
skOur í því að alltaf er til nóg sprútt
þó að áfengisútsalan sé lokuð. Þeir
era traustir báðir tveir.
Aðkomufólkiö er af ýmsu sauða-
húsi, þarna eru stælskvísumar
Hulla og VOla sem þær Hanna
María Karlsdóttir og Sigrún Edda
Bjömsdóttir leika. í kjölfar sOdar-
bátanna skolar fleiram upp á
planið eins og honum LOla sem er
einn kóngsins lausamaður. En það
hleypur heldur en ekki á snærið
hjá honum áður en yfír lýkur. Egg-
ert Þorleifsson leikur LOla og gerir
úr honum kostulega fígúru,
kannski einum of.
Valdemar Öm Flygenring er
vörpulegur sem aflaskipstjórinn
Ponni, draumaprins aOra á plan-
inu. Þegar þeir arka í land, Ponni,
og stýrimaðurinn hans, Konni, sem
Hjálmar Hjálmarsson leOmr sann-
færandi, þá stenst ekkert ungmeyj-
arhjarta þessa sjón.
En það er hreppstjóradóttir inn-
an úr Fjalladal, hún Jökla, sem
hreppir Ponna, fyrir augunum á
dömunum með túperaða hárið og
sifíonslæðurnar ómissandi. Ólafía
Hrönn Jónsdóttir leikur þessa fjall-
myndarlegu stúlku sem hefur þau
hyggindi sem í hag koma.
Margir fleiri koma við sögu og
hér skulu aðeins nefndar í viðbót
þær Soffía Jakobsdóttir og Margrét
Helga Jóhannsdóttir, sem leika lífs-
reyndar konur, og Þór H. Túliníus
sem gerir hlutverki Óla mjög góð
skO.
Svei mér þá ef ekki var kominn
líflegur sOdarglampi í augu ýmissa
góðborgara sem staddir voru á
framsýningunni í Leikskemmunni
í gærkvöldi enda ótrúlega margir
sem þekkja síldarævintýrið af eigin
raun. Það er ekki kafaö djúpt í
verki þeirra Iðunnar og Kristínar
Steinsdætra en þær hafa lag á að
bregða upp smámyndum af fólki
og höndla andrúmsloft þessa sér-
kennilega tíma sem var en kemur
aldrei aftur. AE
Krakkar á kostum
Sá dýrðarmaður Paul Zukofsky var
enn á ferðinni um jóhn. Ekki veit
ég hvað hann hefur komið hingað
oft til að stjórna æskulýðnum og
fræða en í hvert skipti er koma
hans eins og himnasending og
kraftaverk sem maður er
TónJist
Leifur Þórarinsson
hræddur um að ekki verði éndur-
tekið.
Að þessu sinni æfði Zukofsky
Sinfóníuhljómsveit æskunnar í
hálfan mánuð og hélt síðan með
henni tónleika sl. föstudagskvöld.
Þetta var á sal Menntaskólans við
Hamrahlíð þar sem saman kom
hljómsveit u.þ.b. 60 æskumanna og
kvenna (aldur 12-25) og viðfangs-
efnin vora ekkert smávegis:
Pákuþyrlssinfónían eftir Haydn og
þriðja Schumanns.
Hvernig meistarinn fer að því að
Paul Zukofsky stjórnar Sinfóníuhljómsveit æskunnar.
stiUa þennan ósamstæða hóp ungl-
inga tO listrænna átaka, sem eru
marktæk og gefandi, er hulin ráð-
gáta. Auðvitað var Haydn ekki
hlaðinn þeim glitrandi fítonskrafti
sem maður.heyrir hjá heimshljóm-
sveitum en hann komst allur sterkt
tO skila. Og í Schumann fóra
krakkarnir á kostum þannig að
undir tók í hjörtunum.
Sá sem getur unnið svona fallega
með byrjendum ætti að geta komið
Sinfóniuhljómsveit íslands til við
ýmislegt, eða hvað? Að vísu hefur
Zukofsky stjórnað S.í. á nokkram
afbragðstónleikum, fyrir margt
löngu og stjórnað henni viö flutn-
ing íslenskra tónverka í hljóðritun-
DV-mynd Brynjar
um. En af einhverjum ástæðum
hefur S.í. ekki séð ástæðu tO að
nýta sér krafta hans í seinni tíð.
Fróðlegt væri að fá upplýst hver
er ástæðan.
LÞ
sjá einnig bls.38