Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1988, Page 30

30
LAUGARDAGUR 4. JÚNÍ 1988.
Einsoggreintvarfráí
fréttumDVígærá
konaeinhérálandi
von á fjórum bömum
eftiraðhafagengist
undir tæknifrjóvgun.
Húner32áragömul,
ljóshærðoghávexti
envillekkilátanafhs
sínsgetiðvegnaþess
hve mikil áhætta fylgir
því að ganga með fjór-
buraoghversustutt
húnerkomináleið.
Hún gerir sér grein fyr-
ir því að hún fengi lít-
inn fiið fyrir fjölmiðl-
umogfólkiefallir
vissuumhverhún
væri.Húnþarfnefiii-
lega að taka það rólega
næstumánuðinaog
leggjast inn á sjúkrahús.
Aðurtekiðmeð
keisaraskurði
Engu að síður var hún fús til aö
ræða um fengna reynslu sína af tækni-
frjóvgun við blaðamann DV og það sem
fylgir þeirri tilhugsun að koma til með
að eiga allt í einu fimm böm í stað eins
áður.
Eins og fram kom í DV í gær er þetta
annaö tilfellið í heiminum, ef allt geng-
ur að óskum, svo vitað sé, sem glasa-
fjórburar fæðast í heiminn. En líkur á
flórburafæðingum í heiminum em 1 á
móti 500.000. Hér á íslandi hafa fæðst
tvennir fjórburar frá því seint á 19. öld
- árið 1880 fæddust einir og árið 1957
aðrir, en þá fæddist einn þeirra and-
vana.
Auðólfur Gunnarsson, sérfræðingur
í kvenlækningum á Landspítalanum,
sagði að að öllum líkindum yrðu börn-
in tekin með keisaraskurði þegar 36
vikur væm liðnar af meðgöngunni en
hins vegar færi oft svo að fjölburar
yrðu fyrirburar þó svo mesta hættan
væri liðin hjá.
Geri mér litla grein
fyrir þessu
„Auðólfur greindi mér strax í upp-
hafi frá því að börnin yrðu tekin meö
keisaraskurði áður en vitað var að
þetta yrðu fjórburar því strákurinn
minn, sem er 15 ára, var á sínum tíma
tekinn með keisaraskurði,“ sagði verð-
andi fjórburamóðirin.
Hvemig var þér innanbrjósts þegar
þú fékkst að vita að þú gengir með íjór-
bura?
„Það er bara mánuður síðan ég fékk
að vita að ég gengi með fjórbura, Mér
bara brá. Ég gerði mér enga grein fyr-
ir því að ég gengi með fjórbura. Og
geri ekki enn. Mér fannst það bara
æðislegt að þetta skuli vera hægt. Það
fylgir þessu mikil hamingja.“
Meðhöndluð eins
og dúkka.
Hvemig var fréttunum tekið af þín-
um nánustu?
„Maöurinn minn var hinn rólegasti
enda hafði hann alltaf átt von á því að
þau væra fleiri en eitt, kannski var það
bara óskhyggja af hans hálfu. Sonur
minn trúði þessu ekki í fyrstu. En þar
sem hann er svo mikil barnagæla
ákvað hann að flytja ekki að heiman,"
sagði hún glettnislega, „sonur minn
sagði í gríni að þrír fjórburanna væru
fyrir fjölskylduna og einn fyrir gesti.
Móðir mín og systkini iða í skinninu
af tilhlökkun og ein systra minna sagð-
ist meira að segja ætla að hætta aö
vinna til að geta hjálpaö mér að ann-
ast börnin. Ég á að minnsta kosti næga
að sem tilbúnir eru að rétta hjálpar-
hönd. Ég er strax orðin eins og hálf-
gerð dúkka, fæ ekkert að gera. Mamma
og systur mínar gera allt fyrir mig,
þrífa húsið, elda matinn og svo fram-
vegis.
Eg má nú samt sem áður aðeins
hreyfa mig. Ég geri bara helst til of
lítið að því.“
Mamma á 12 systkini
Er frjósemi mikil í ættinni?
„Já, það er mikil frjósemi í minni
ætt. Til dæmis á amma mín, sem enn
er hin brattasta, 12 börn og við systkin-
in erum sex, þrír bræður og þrjár syst-
ur, og hvert þeirra á fjögur til fimm
börn nema yngsta systir mín. Svo það
lítur út fyrir að ég fari inn í þennan
hóp, úr einu upp í flmm börn.“
Auðólfur Gunnarsson læknir sagði
að þessar aðgerðir heppnuðust ekki
nema í 10 til 15% tilfella. Verður þú
ekki að teljast heppin?
„Ég er sjálf búin aö fara tvisvar í
þessa frjóvgun og enn sem komið er
lítur út fyrir að dæmið gangi upp. Hins
vegar hitti ég konu erlendis sem þrett-
án sinnum hafði reynt en aldrei haföi
þetta gengið upp hjá henni. Hún var
samt þangað komin til að reyna ótrauð
í 14. sinn - þetta kallar maður þraut-
seigju.“
Fór tvisvar
í aðgerðina
„Ég fór út á Boum Hall Clinic í
Englandi í fyrra skiptið í nóvember á
síöasta ári en það heppnaöist ekki í það
skiptið. Aðgerðin sem slík gekk vel
nema ég hélt ekki fóstrinu. Það byrjaði
að blæða strax og næstu tíðir áttu að
hefjast. Það var mjög erfitt og ég lagð-
ist í þunglyndi. Þetta var ofsalega mik-
ið áfall. Ég gerði mér samt grein fyrir
því að ef ég drifi mig ekki í aögerðina
strax aftur gæti það dregist um langan
tíma. Svo ég ákvað að skrifa út og 10
dögum síðar fékk ég bréf upp á það að
ég mætti koma í byrjun mars.“
Átti málið sér langan aðdraganda?
„Nei, þetta átti sér mjog stuttan að-
draganda í mínu tilfelli. í rauninni var
ég búin að undirstinga Auðólf að mig
langaði til að prófa tæknifrjóvgun úi
því að annað gekk ekki. Og mánuði
síðar var ég farin út til Bourn sjúkra-
hússins en því miður gekk það ekki i
það skiptið. Áöur hafði ég farið í upp-
skurði, smásjáraðgerðir og hvaðeina
en ekkert gekk. Eggjaleiðararnir í méi
voru ónýtir. Tæknifrjóvgun var þaí
eina sem kom til greina. Ég hafði í
mörg ár áöur reynt að eignast börn.“
Engar upplýsingar
á lausu
Hvernig gengur þetta fyrir sig?
„Fyrst sækir maður um, eða læknir-
inn gerir það fyrir mann. Þá þarf að
gangast undir ýmsar rannsóknir. Til
dæmis verður alltaf að gangast undir
eyðnirannsókn í dag. Svo eru ýmsar
sýklarannsóknir, blóðprufur og fleira
og síðan fylla út eyðublöð endalaust.
Við vissum í raun ekkert út í hvað við
vorum að fara því engar upplýsingar
lágu á lausu. Þegar við komum út í
fyrra skiptiö mættum við tveimur dög-
um of seint upp á tíðahringinn aö gera
og það átti að senda okkur heim með
næstu vél. En maðurinn minn stóð
harður á því að við skyldum reyna úr
því aö viö vorum á annað borð komin
þangað. En því miður, eins og áður
sagði, gekk ekki sem skyldi og ég
missti eggin sem búið var að frjóvga.
í fyrra skiptiö voru einungis tekin
úr mér tvö egg og bæði voru þau not-
uð, ég átti því engin eftir. Þannig að
ég kveið nyög mikið fyrir að þurfa að
ganga í gegnum allt saman aftur.“
Á enn 6 egg eftir
„Hins vegar þegar ég fór út í mars