Dagblaðið Vísir - DV - 12.10.1988, Blaðsíða 16

16
Spumingin
MIÐVIKUDAGUR 12. OKTÓBER 1988.
Spumingin
Hver er eftirlætisrit-
höfundur þinn?
Silja Björgúlfsdóttir nemi: Kurt
Vonnegut.
Hrefna Tynes nemi: Bertolt Brecht.
Helgi Reimarsson kennari: Ég les
bara fræðirit, hef engan tíma til ann-
ars.
Guðrún Guðmundsdóttir matráðs-
kona: Sidney Sheldon.
Andrés Konráðsson verkamaður:
Jón Trausti.
Lesendur
Smíði Marokkóskipanna:
Eigum við að styrkja hana?
Mikil áhætta tekin með þvi að veröa við beiðni um opinberan stuðning í smíði Marokkótogara," segir hér.
Árni Jóhannsson skrifar:
Eins og kunnugt er hafa nokkur
fyrirtæki farið fram á framlög úr
ríkissjóði í formi þróunaraðstoðar
og framlags til markaðssetningar
til að smíða tíu togara fyrir Ma-
rokkóbúa. - Við eigum kost á
þriggja ára verkefni og því að koma
á markað erlendis þekkingu sem
við teljum samkeppnisfæra á okkar
veröi - segja talsmenn skipasmíða-
stöðvanna.
Þar sem hér virðist bera mikið á
milli í upphæðum þeim sem skipa-
smíðastöðvarnar telja sig þurfa frá
ríkinu og þeim sem hið opinbera
áætlar segir það sig sjálft að þetta
mál verður ekki afgreitt á færi-
bandi eins og hingað til hefur tíðk-
ast. - Satt að segja orkar það mjög
tvímæhs hvort ríkið á yfirleitt
nokkuð að koma nálægt þessu
máh.
Þegar fyrir hggur skýrsla hjá iðn-
aðarráðuneytinu frá erlendu ráð-
gjafarfyrirtæki, greidd af hinu op-
inbera, um að ekki sé ráðlegt að
fara inn á £essa braut og vafasamt
sé að við Islendingar getum keppt
við niðurgreiðslur á skipasmiðum
í öðrum löndum þá ætti máhö að
hggja nokkuð ljóst fyrir. Að blanda
þessu verkefni saman við þróunar-
hjálp er af og frá.
Það nýjasta í máhnu er svo það
að nýi fjármálaráðherrann hefur,
að því er virðist, tekið af skarið í
ræðu, sem hann hélt nýlega, og
fuhyrðir að hðinn sé sá tími að
menn geti komið til hins opinbera
og vænst aðstoðar í hverju verkefn-
inu af ööru. Maður gæti haldið að
hér talaði hreinn kapítahsti. Aldrei
létu þeir sjálfstæðisflokksráðherr-
amir shkt frá sér fara, því miður.
En mæh ráðherrann manna heil-
astur og standi þá við orð sín.
Þegar öhu er á botninn hvolft ér
mikfl áhætta tekin með því að
verða við beiðni um opinberan
stuðning í smíði togaranna fyrir
Marokkóbúa og ekki séð fyrir end-
ann á því dæmi. Við verðum að
fara að átta okkur á hvað við getum
og hvaö við ekki getum. Viö erum
ekki nema um 250 þúsund manna
þjóð með ennþá færri skattgreið-
endur sem neita að standa frekar
undir hvers konar áhættuverkefn-
um.
Er komið kvöld hjá „Dagfara"?
„Sannarlega er þér farin að förlast sýn, „Dagfari" minn“, segir bréfritari.
Grétar Kristjánsson skrifar:
Ef marka má skrif „Dagfara" í DV
hinn 3. þ.m. fæ ég ekki betur séð en
að hjá honum sé farið að haUa að
nóttu og mál sé til komið fyrir hann
aö fara að halla sér á sitt græna papp-
írseyra og sofna. Hvernig dettur
manninum dettur í hug að við gjald-
þrota menn, sem höfum í hyggju að
bindast samtökum til að bæta hag
okkar og annarra sem eru að sökkva
í skuldafen hins íslenska efnahags-
lífs (eða efnahagsdauða), séum ein-
hver andstæða eða „annar póll“ mið-
að við sparifjáreigendur?
Sannarlega er þér farin aö fórlast
sýn, „Dagfari" minn, ef þú sérð ekki
að takist að fækka gjaldþrotum þá
eru meiri líkur á að sparifjáreigend-
ur haldi sínu - eða hggur þaö ekki
ljóst fyrir? Mér sýnist auðveldara að
komast fram úr öUum vanda, hvort
sem hann er fjárhagslegur eða ekki,
ef hann er ekki aukinn - eða hvort
finnst þér auðveldara að greiða eina
krónu eða fimm?
Annars er kannski mál til komið
fyrir íslendinga að fara að mynda
samtök til að veijast óprúttnum
blaða- og fréttamönnum. I eina tíð
léku íslenskir ljósvakafjölmiðlar þá
hst að bijóta hljómplötur í beinni
útsendingu þættu þær ekki nógu sið-
legar. Nú þykir hver íjölmiðlamaður
þeim mun meiri sem honum tekst
að ræna fleiri mannorðinu.
í blöðum eru dómar kveðnir upp
og ríkisstjómir myndaðar án vitund-
ar stjómmálamanna og nú síðast em
blaðamenn undir dulnefni farnir að
gefa félagsskap, sem enn hefur ekki
verið myndaður, markmið og tU-
gang. - Þetta heitir víst „rannsóknar-
blaðamennska". Mig minnir að þetta
fyrirbæri miðalda hafi verið nefnt
„rannsóknarréttur" og þykir öfug-
mæh í dag. En þetta er víst ekki eini
draugurinn aftan úr fomeskju sem
gengur ljósum logum í dag.
Þú hefur víst tekið eftir því, „Dag-
fari“, að í allri umræðu um þessi
samtök, sem við hyggjumst mynda,
er eingöngu talað um einstakhnga,
ekki fyrirtæki. Það er ólíku saman
aö jafna þegar rætt er um gjaldþrot
þessara tveggja aðila á sama hátt. -
Þetta hefðir þú átt að athuga áður
en þú settist við ritvélina.
Ef þú vUt vera reglulegur rann-
sóknarblaðamaður ættir þú að
kynna þér íslensku gjaldþrotalög-
gjöfina. Þú ættir að athuga hve marg-
ir einstakhngar era gjaldþrota í dag,
svo og hve margir era á vanskUa-
Usta. Það er enginn vandi fyrir þig
að komast yfir þann hsta. Eftir því
sem mér skUst getur það hver sem
er. Öragglega þarftu ekki einu sinni
að segja tíl nafns frekar en þegar þú
heUir úr þér óþverranum yfir fólk á
prenti. - Svo ættir þú að upplýsa
okkur um það hvort fleiri era á þess-
um hsta nú hin síðari ár en hin fyrri.
Þú mættir einnig segja þjóðinni hvað
það kostar að lenda í vanskilum.
Það er mikil ábyrgð að eiga skot-
vopn. TU dæmis varðar það við lög
aö lána manni byssu til þess að
myrða mann. Við því hggur þung
refsing. En að lána manni dagblað
til að myrða mannorð óþekktra ein-
staklinga, það er íþrótt á íslandi. Og
af því að þú, „Dagfari" góður, varst
aö tala um leikana í Seoul þá hefðir
þú kannski átt að fara þangað og
keppa í þeirri íþrótt. - Kannski hefðu
íslendingar þá komið heim með eitt
guh.
Fríkirkjumáliö:
Fjármálin undirrótin
Safnaðarmeðlimur hringdi:
Eins og mikiö hefur nú verið rætt
og ritað um mál Fríkirkjusafnaðar-
ins má merkUegt heita að lítið hefur
verið kannað hver er í raun undirrót
aUs þessa umróts. Þar sem ég hefi
kynnst þessu nokkuð að undanfómu
get ég fuUyrt að fjármál, og þá í ýms-
um myndum, era undirrótin að deU-
um innan safnaðarins.
Þama koma inn í myndina aUs
kyns mál, gömul og ný, sem ýmist
hafa verið látin danka af ásettu ráði
eða hafa beðið úrlausnar lengi. Hús-
næöismál núverandi og fyrrverandi
presta era einn vandinn og greiðslur
vegna þeirra. Þóknun til ýmissa aðfia
innan og utan safnaðarins er svo
önnur hhðin og svona mætti halda
áfram að rekja vandann.
Það er auövitað öllum fyrir bestu
að aUt máhð verði leyst sem fyrst.
Það verður hins vegar ekki leyst
nema einhver eöa einhveijir taki af
skarið og upplýsi að fuUu og geri tíl-
lögur um stöðu fjármála og hvemig
þeim verður skipað í framtíöinni. Ég
vona aö einhver hafi frumkvæði um
þetta atriði sem er að flestra dómi
hangandi í lausu lofti.
um
Dögunarfélagi skrifar:
vegna neikvæörar umræðu um
frammistöðu íþróttafólksins okk-
ar í Seoul á ólympíuleikunum.
Dögum saman er tönnlast á aö
frammistaöa þe9s hafi veriö of
slök en ekki er minnst á þaö sem
vannst og vel var gert
Þaö eru ekki aöeins íþrótta-
fréttamenn, sem þessari nei-
kvæðu umræðu stýra, heidur
eimúg forsvarmenn íþróttamála
og ólympíufara. Þeir sem stjórna
umræðu kunna ekki og
Fór til að
í Seoul, óska ég til ham-
ingju og bið því velfamaöar. Ég
vil líka þakka Svavari Gestssyni
menntamálaráöherra fyrir
drengskap og höfðingslund sem
hann sýndi ólympíuförum okkar
viðheimkomuna til íslands. Þetta
fyrsta embaittisverk Svavars var
óhkt smekklegra og íþrótta-
mannslegra en öll hin neikvæða
umræöa forsvarsmanna íþrótta-
mála aö undanfömu um ólymp-
íukeppendur okkar.
ernú reynt
Gunnar hringdi:
Ég vil koma því á framfæri að
í svokölluðu Bilaþrennu-happ-
drætti hafa menn verið furöu
klókir yiö aö komast að því hvaða
sumir komist upp á
nál á þá staöi sem litir eiga aö
drættt standa. Þaö er ekki ýkja
spennandi aö taka þátt í happ-
drættt af því tagi þar sem menn
nota óprúttnar aðferöir tii aö
sár í vinning. - Menn
er vel um hnútana búiö í byijun.