Dagblaðið Vísir - DV - 19.03.1990, Side 13
MÁNUDAGUR 19. MARS 1990.
13
DV
Of dýr
jarðgöng
Þórður Sigurðsson hringdi:
Nú er að koma að því að göngin
opnist í Ólafsfjarðarmúla. Búið að
komast í gegn, en fyllt upp í aftur
fyrir ráðherra til að geta framkvæmt
„lokaspssrenginguna". - Jæja, látum
það nú vera. En að þetta verk skuli
vera nokkrum mánuðum á undan
áætlun, það finnst mér nýmæli í
verkframkvæmd hér. Mér skilst að
þarna muni allt að hálfu ári!
En á sama tíma og verkið hefur
sóst svona vel og er nokkrum mán-
uðum á undan áætlun fer kostnaður-
inn fram úr áætlun, einar 200 millj-
ónir, að því er mig minnir! - Hvernig
getur staðið á því að um leiö og verk-
tíminn styttist þá hækkar allur
kostnaður um hundruð milljóna
króna? Þetta þarf að rannsaka að
mínu mati. Eða hefði verkið kostað
minna eftir því sem það hefði dregist
meira á langinn?
Nú er svo sem gott og blessað að
sjást skuli fyrir endann á göngunum
í þeirra orða fyllstu merkingu en ég
vona bara að ekki verði flanað að
neinu í sambandi við önnur jarðgöng
hér á landi fyrr en séð verður hvort
það svari kostnaði að gera þau. Þessi
Ólafsíjarðarmúlagöng eru alltof dýr
og það eru engin rök til þess að leggja
í önnur slík nema þar sem þau koma
að miklum notum fyrir margfalt
fleiri en verður í Ólafsfjarðarmúla.
ur í
innkeyrsluna
Einn úr vesturbænum skrifar:
Hvað höfum við, gangandi vegfar-
endur, eiginlega gert þeim starfs-
mönnum Reykjavíkurborgar sem
annast snjóruðning af götum borgar-
innar? Með sama áframhaldi fer
maður að þjást af ofsóknarbrjálæði.
Framganga þessara manna á snjó-
ruðningstækjunuip minnir mann oft
á góða skátann sem hjálpaði gömlu
konunni yfir götuna og allir voru
glaðir yflr góðverkinu. En af því að
skátinn hafði ekkert annað að gera
fór hann með gömlu konuna til baka
yflr götuna og svo koll af kolli. -
Þannig varð góðverkið að martröð
fynr viðkomandi.
Á sama hátt má segja um starf
þessara manna á snjóruðningstækj-
unum. Það snjóar og snjóruðnings-
tæki koma og ryðja snjónum af göt-
unni að gangstéttarbrúninni. Allir
ánægðir. Það hættir að snjóa en
snjóruðningstækin hætta ekki þótt
búið sé að ryðja af götunni og engin
þörf að ryðja.
Mennirnir á snjóruðningstækjun-
um deyja þó ekki ráðalausir því þeir
fara þá bara að ryðja snjóruðningum
úr göturæsinu upp á gangstéttarnar
svo að fólkið þurfi ekki að ganga á
gangstéttunum en geti í þess stað
gengið úti á götunni og.ef dimmt er
og óheppnin er kannski með orðið
undir bíl...
Til þess að þurfa ekki að stoppa
snjóruðninginn, þótt löngu sé hætt
að snjóa er gengið enn nær snjó-
ruðningnum í göturæsinu og hrað-
inn aukinn að mun og orðinn að
kappakstri þannig aö skítugt salt-
blandað snjóslabbið slettist upp á
miðja garðveggina af svo miklum
krafti að fullorðinn maður myndi
falla við höggið.
Að vísu drepur saltpækillinn, sem
lekur síðan niður eftir garðveggnum
mosann, sem myndast á veggnum. -
Eij mér er sama. Enn einu sinni má
ég fara að moka út úr innkeyrslunni
hjá mér til þess að ná bílnum í gegn-
um snjóhrygginn sem snjóruðnings-
tækið hefur myndað enn og aftur. -
Með kökk í hálsi stend ég með skóflu
i innkeyrslunni, steyti hnefann á eft-
ir snjóruðningstækinu og æpi:
„hættið þessu, h... ykkar“.
Lesendur
Séð niður frá akvegi um Ólafsfjarðarmúla.
ÚTSÖLUMARKAÐUR
Skiphoiti 33, simi 679047 (við hiiðina á Tónabíói)
OPIÐ VIRKA DAGA KL. 1-6
LAUGARD.^KL. J0-1
~vErhllstiiui_
Missið ekki af nýjasta
Úrval - kaupið það
NÚNA STRAX á næsta blaðsölustað
TTApp
JL&ÆILm* jl
, DRÆTTI
SLYSAVARNAFÉLAGS
ISLANDS
HEILDARVERÐMÆTI VINNINGA KR. 18.000.000.
DREGIÐ VERÐUR FÖSTUDAGINN 6. APRÍL 1990.